Διατροφή: Μύθοι και αλήθειες για τη μπίρα!
Αποτελεί ένα από τα απαραίτητα «αξεσουάρ» του καλοκαιριού. Θαλασσινό αεράκι, παραλία και πολλές μπίρες στο φορητό ψυγείο. Η παρέα το απαιτεί και όλοι συμφωνούν ότι μια παγωμένη μπίρα είναι ένα από τα πιο δυνατά «αντίδοτα» στον καύσωνα.
Αλλά την μπίρα την έχεις συνδέσει και με το ποδόσφαιρο. Ειδικά οι χειμωνιάτικες βραδιές Champions League είναι απόλυτα ταυτισμένες με την μπιρίτσα σου, όσο και αν από κοντά ακολουθούν τα πατατάκια, οι πίτσες και τα σουβλάκια. Η μπίρα είναι η αφετηρία, είναι η βάση για να απολαύσεις τις ντρίμπλες του Κριστιάνο Ρονάλντο ή τις επελάσεις του Λιονέλ Μέσι.
Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι έχεις πιεί ουκ ολίγα κουτάκια ή μπουκάλια μπίρας στην καθισιά σου, μάλλον δεν ξέρεις τις θρεπτικές της επιδράσεις στον οργανισμό και ίσως, να έχεις μάθει από λάθος για κάποια αρνητικά που τις προσάπτουν και που σίγουρα την αδικούν. Με ιστορία 6.000 χρόνων, είναι δυνατό να μην είναι χρήσιμη στον άνθρωπο; Αλλά ούτε αυτό το ήξερες… Πάμε λοιπόν, μαζί να μάθουμε αρκετά χρήσιμα στοιχεία για την μπίρα, όπως τα κωδικοποιεί ο διάσημος ζυθολόγος, Herve Marziou:
• Η μπίρα ήταν φάρμακο εναντίον της χολέρας: Σωστό
Στην Ευρώπη του Μεσαίωνα τις καλύτερες μπίρες τις έφτιαχναν μοναχοί. Τα διάφορα μοναστήρια της κεντρικής Ευρώπης περιβάλλονταν από εύφορους τόπους, ενώ τα κελάρια τους είχαν τις πλέον κατάλληλες συνθήκες για να δημιουργηθεί ποιοτική μπίρα και να πουληθεί ανάλογα, φυσικά…
Μάλιστα, ήταν τέτοια η ποιότητα της μπίρας που παρασκευαζόταν, ώστε ήταν προτιμότερη ακόμα και από το ίδιο το νερό! Οι σημερινές μεγάλες πόλεις (π.χ. Λονδίνο, Παρίσι, Μόναχο, Βιέννη) άρχισαν να δημιουργούνται από το 10ο αιώνα. Οι συνθήκες υγιεινής τους παρέμεναν σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, μέχρι και τον 18ο αιώνα. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν καταγραφεί λιμοί και επιδημίες, λόγω κακής ποιότητας πόσιμου νερού. Άρα ήταν απόλυτα λογικό οι πολίτες να βρίσκουν τη λύση μέσω της μπίρας, της οποίας η ποιότητα ήταν εξασφαλισμένη, λόγω κυρίως των μοναστηριών.
• Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη: Λάθος
Η μπίρα φτιάχνεται από βύνι κριθαριού. Στην αρχική διαδικασία ζυθοποίησης, πράγματι εμφανίζεται ένα υγρό, που περιέχει μαλτόζη, που είναι υποκατάστατο ζάχαρης. Όταν όμως πραγματοποιηθεί η ζύμωση, τότε η χρήση της μαγιάς έχει ως αποτέλεσμα να απορροφάται η μαλτόζη (η μαγιά "τρέφεται" από τον υδατάνθρακα της ζάχαρης, όπως και στη ζύμωση του ψωμιού) και μετατρέπεται σε αλκοόλ και ανθρακικά άλατα. Επομένως, οι μπίρες που έχουν υποστεί όλη τη διαδικασία ζυθοποίησης δεν έχουν ζάχαρη.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο η μαγιά, ένας μικροσκοπικός, μονοκυτταρικός μύκητας, οφείλεται για την επιτυχία της ζύμωσης. Το λεπτό άρωμα της μπίρας και τα όποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, αποδίδονται επίσης στη μαγιά. Γι’ αυτό και οι ζυθοποιοί κρατούν ως επτασφράγιστο μυστικό το είδος και την αναλογία μαγιάς που χρησιμοποιούν.
• Η μπίρα παχαίνει: Σωστό και λάθος
Όλα είναι θέμα ποσότητας. Ένα ποτηράκι μπίρας έχει λιγότερες θερμίδες από ένα ποτήρι γάλα (42 έναντι 63). Άρα περιορισμένη κατανάλωση δεν θα σε γεμίσει με περιττά κιλά. Η μπίρα δεν περιέχει λιπαρά και έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες.
Όμως συνοδεύεται με μια σειρά από λιπαρές ουσίες, όπως τα πατατάκια, οι πίτσες, τα σουβλάκια (ξέρεις εσύ). Εκεί ακριβώς εστιάζεται το πρόβλημα πάχους. Άσε που πολλοί έχουν την κακή συνήθεια να σταματούν μετά τα πρώτα ...δέκα κουτάκια. Ε, εννοείται τότε πως οι θερμίδες που παίρνεις είναι υπολογίσιμες. Κι αν το κάνεις κάθε μέρα το καλοκαίρι, τότε την πάτησες.
Είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι στις ΗΠΑ, κείμενα διαιτητικών οδηγιών επιτρέπουν την κατανάλωση μπίρας, έως και δύο ποτήρια ημερησίως για τους άνδρες και μία για τις γυναίκες. Αντίστοιχα στην Βρετανία επιτρέπονται τρία ποτήρια μπίρας την ημέρα για τους άνδρες και δύο για τις γυναίκες. Πάντα όμως με μέτρο και λογική. Όχι κάθε μέρα.
• Μόνο σε ένα ποτήρι μπίρας απολαμβάνεις τη μπίρα: Σωστό
Καλό είναι την μπίρα να τη βάζεις σε συγκεκριμένα ποτήρια, που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για χυμούς, κρασί ή γάλα. Όσο καλά και αν τα πλύνεις θα αφήσουν κάποιες λιπαρές ουσίες, που θα επηρεάσουν την τελική γεύση της μπίρας. Είναι κρίμα να υποστεί έστω και την παραμικρή αλλοίωση γι’ αυτό και υπάρχουν διαφορετικά ποτήρια για κάποιους τύπους μπίρας. Για παράδειγμα, οι δυνατές μπίρες των μοναστηριών σερβίρονται σε πιο πλατιά ποτήρια για να διαχέονται τα αρώματά τους στην επιφάνεια. Οι μπίρες με καθαρότερη γεύση μπαίνουν σε ψηλά, ίσια, κυλινδρικά ποτήρια.
• Ο αφρός είναι "μείον" στη μπίρα: Λάθος
Ο αφρός είναι ένα από τα πλέον απαραίτητα συστατικά της μπίρας. Δημιουργείται από φυσαλίδες διοξειδίου του άνθρακα που ανεβαίνουν στην επιφάνεια και παίζει καθοριστικό ρόλο στην αίσθηση που αφήνει η μπίρα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι προστατεύει την μπίρα από το οξυγόνο που την απειλεί. Έτσι, η γεύση της μένει αναλλοίωτη και η απόλαυση διατηρείται σε υψηλά επίπεδα.
• Η μπίρα δεν έχει κανένα θρεπτικό στοιχείο εκτός από θερμίδες: λάθος
Το γεγονός ότι η μπίρα παρασκευάζεται από βύνη, δηλαδή κριθάρι και από λυκίσκο, ασφαλώς και της δίνει τη δυνατότητα να εμπεριέχει αντιοξειδωτικά. Φολικό οξύ, για παράδειγμα και σύνθετες πολυφαινόλες, όπως εκείνες που υπάρχουν στο κόκκινο κρασί, μπορείς να εντοπίσεις και στην μπίρα. Επίσης, θα βρεις τις περισσότερες από τις βιταμίνες Β, καθώς και μεταλλικά στοιχεία, όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, πυρίτιο και ποτάσιο.
• Αλκοόλ και σκούρο χρώμα πάνε μαζί: Λάθος
Όσο πιο σκουρόχρωμη είναι η μπίρα δεν σημαίνει ότι περιέχει περισσότερο αλκοόλ. Οι μπίρες με πιο σκούρο χρώμα έχουν παρασκευαστεί από καβουρντισμένη βύνη και αυτή είναι η βασική τους διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπες. Επίσης, όσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος ολοκλήρωσης μιας ζύμωσης, τόσο πιο σκούρο είναι το χρώμα που παίρνει η μπίρα, τελικά. Σχέση πάντως χρώματος και αλκοόλ δεν υπάρχει. Για παράδειγμα, η σκουρόχρωμη ιρλανδέζικη Murphy’s έχει 4% αλκοόλ, ενώ η ανοιχτόχρωμη βελγική Duvel έχει 8% αλκοόλ.
• Άλλο η μπίρα Pilsner, άλλο η Lager: Λάθος
Ουσιαστικά καμία διαφορά δεν υπάρχει. Και οι δύο χαρακτηρισμοί χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μπίρες καθαρές και φωτεινές, χαμηλής ζύμωσης. Απλώς η λέξη Pilsner προέρχεται από την πόλη Plzen της Τσεχίας, ενώ η λέξη Lager έχει τις ρίζες της στην γερμανική lagern που σημαίνει αποθηκεύω. Ουσιαστικά μιλά για τη διαδικασία αποθήκευσης της μπίρας για να ωριμάσει καλύτερα.
Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι έχεις πιεί ουκ ολίγα κουτάκια ή μπουκάλια μπίρας στην καθισιά σου, μάλλον δεν ξέρεις τις θρεπτικές της επιδράσεις στον οργανισμό και ίσως, να έχεις μάθει από λάθος για κάποια αρνητικά που τις προσάπτουν και που σίγουρα την αδικούν. Με ιστορία 6.000 χρόνων, είναι δυνατό να μην είναι χρήσιμη στον άνθρωπο; Αλλά ούτε αυτό το ήξερες… Πάμε λοιπόν, μαζί να μάθουμε αρκετά χρήσιμα στοιχεία για την μπίρα, όπως τα κωδικοποιεί ο διάσημος ζυθολόγος, Herve Marziou:
• Η μπίρα ήταν φάρμακο εναντίον της χολέρας: Σωστό
Στην Ευρώπη του Μεσαίωνα τις καλύτερες μπίρες τις έφτιαχναν μοναχοί. Τα διάφορα μοναστήρια της κεντρικής Ευρώπης περιβάλλονταν από εύφορους τόπους, ενώ τα κελάρια τους είχαν τις πλέον κατάλληλες συνθήκες για να δημιουργηθεί ποιοτική μπίρα και να πουληθεί ανάλογα, φυσικά…
Μάλιστα, ήταν τέτοια η ποιότητα της μπίρας που παρασκευαζόταν, ώστε ήταν προτιμότερη ακόμα και από το ίδιο το νερό! Οι σημερινές μεγάλες πόλεις (π.χ. Λονδίνο, Παρίσι, Μόναχο, Βιέννη) άρχισαν να δημιουργούνται από το 10ο αιώνα. Οι συνθήκες υγιεινής τους παρέμεναν σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, μέχρι και τον 18ο αιώνα. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν καταγραφεί λιμοί και επιδημίες, λόγω κακής ποιότητας πόσιμου νερού. Άρα ήταν απόλυτα λογικό οι πολίτες να βρίσκουν τη λύση μέσω της μπίρας, της οποίας η ποιότητα ήταν εξασφαλισμένη, λόγω κυρίως των μοναστηριών.
• Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη: Λάθος
Η μπίρα φτιάχνεται από βύνι κριθαριού. Στην αρχική διαδικασία ζυθοποίησης, πράγματι εμφανίζεται ένα υγρό, που περιέχει μαλτόζη, που είναι υποκατάστατο ζάχαρης. Όταν όμως πραγματοποιηθεί η ζύμωση, τότε η χρήση της μαγιάς έχει ως αποτέλεσμα να απορροφάται η μαλτόζη (η μαγιά "τρέφεται" από τον υδατάνθρακα της ζάχαρης, όπως και στη ζύμωση του ψωμιού) και μετατρέπεται σε αλκοόλ και ανθρακικά άλατα. Επομένως, οι μπίρες που έχουν υποστεί όλη τη διαδικασία ζυθοποίησης δεν έχουν ζάχαρη.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο η μαγιά, ένας μικροσκοπικός, μονοκυτταρικός μύκητας, οφείλεται για την επιτυχία της ζύμωσης. Το λεπτό άρωμα της μπίρας και τα όποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, αποδίδονται επίσης στη μαγιά. Γι’ αυτό και οι ζυθοποιοί κρατούν ως επτασφράγιστο μυστικό το είδος και την αναλογία μαγιάς που χρησιμοποιούν.
• Η μπίρα παχαίνει: Σωστό και λάθος
Όλα είναι θέμα ποσότητας. Ένα ποτηράκι μπίρας έχει λιγότερες θερμίδες από ένα ποτήρι γάλα (42 έναντι 63). Άρα περιορισμένη κατανάλωση δεν θα σε γεμίσει με περιττά κιλά. Η μπίρα δεν περιέχει λιπαρά και έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες.
Όμως συνοδεύεται με μια σειρά από λιπαρές ουσίες, όπως τα πατατάκια, οι πίτσες, τα σουβλάκια (ξέρεις εσύ). Εκεί ακριβώς εστιάζεται το πρόβλημα πάχους. Άσε που πολλοί έχουν την κακή συνήθεια να σταματούν μετά τα πρώτα ...δέκα κουτάκια. Ε, εννοείται τότε πως οι θερμίδες που παίρνεις είναι υπολογίσιμες. Κι αν το κάνεις κάθε μέρα το καλοκαίρι, τότε την πάτησες.
Είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι στις ΗΠΑ, κείμενα διαιτητικών οδηγιών επιτρέπουν την κατανάλωση μπίρας, έως και δύο ποτήρια ημερησίως για τους άνδρες και μία για τις γυναίκες. Αντίστοιχα στην Βρετανία επιτρέπονται τρία ποτήρια μπίρας την ημέρα για τους άνδρες και δύο για τις γυναίκες. Πάντα όμως με μέτρο και λογική. Όχι κάθε μέρα.
• Μόνο σε ένα ποτήρι μπίρας απολαμβάνεις τη μπίρα: Σωστό
Καλό είναι την μπίρα να τη βάζεις σε συγκεκριμένα ποτήρια, που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για χυμούς, κρασί ή γάλα. Όσο καλά και αν τα πλύνεις θα αφήσουν κάποιες λιπαρές ουσίες, που θα επηρεάσουν την τελική γεύση της μπίρας. Είναι κρίμα να υποστεί έστω και την παραμικρή αλλοίωση γι’ αυτό και υπάρχουν διαφορετικά ποτήρια για κάποιους τύπους μπίρας. Για παράδειγμα, οι δυνατές μπίρες των μοναστηριών σερβίρονται σε πιο πλατιά ποτήρια για να διαχέονται τα αρώματά τους στην επιφάνεια. Οι μπίρες με καθαρότερη γεύση μπαίνουν σε ψηλά, ίσια, κυλινδρικά ποτήρια.
• Ο αφρός είναι "μείον" στη μπίρα: Λάθος
Ο αφρός είναι ένα από τα πλέον απαραίτητα συστατικά της μπίρας. Δημιουργείται από φυσαλίδες διοξειδίου του άνθρακα που ανεβαίνουν στην επιφάνεια και παίζει καθοριστικό ρόλο στην αίσθηση που αφήνει η μπίρα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι προστατεύει την μπίρα από το οξυγόνο που την απειλεί. Έτσι, η γεύση της μένει αναλλοίωτη και η απόλαυση διατηρείται σε υψηλά επίπεδα.
• Η μπίρα δεν έχει κανένα θρεπτικό στοιχείο εκτός από θερμίδες: λάθος
Το γεγονός ότι η μπίρα παρασκευάζεται από βύνη, δηλαδή κριθάρι και από λυκίσκο, ασφαλώς και της δίνει τη δυνατότητα να εμπεριέχει αντιοξειδωτικά. Φολικό οξύ, για παράδειγμα και σύνθετες πολυφαινόλες, όπως εκείνες που υπάρχουν στο κόκκινο κρασί, μπορείς να εντοπίσεις και στην μπίρα. Επίσης, θα βρεις τις περισσότερες από τις βιταμίνες Β, καθώς και μεταλλικά στοιχεία, όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, πυρίτιο και ποτάσιο.
• Αλκοόλ και σκούρο χρώμα πάνε μαζί: Λάθος
Όσο πιο σκουρόχρωμη είναι η μπίρα δεν σημαίνει ότι περιέχει περισσότερο αλκοόλ. Οι μπίρες με πιο σκούρο χρώμα έχουν παρασκευαστεί από καβουρντισμένη βύνη και αυτή είναι η βασική τους διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπες. Επίσης, όσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος ολοκλήρωσης μιας ζύμωσης, τόσο πιο σκούρο είναι το χρώμα που παίρνει η μπίρα, τελικά. Σχέση πάντως χρώματος και αλκοόλ δεν υπάρχει. Για παράδειγμα, η σκουρόχρωμη ιρλανδέζικη Murphy’s έχει 4% αλκοόλ, ενώ η ανοιχτόχρωμη βελγική Duvel έχει 8% αλκοόλ.
• Άλλο η μπίρα Pilsner, άλλο η Lager: Λάθος
Ουσιαστικά καμία διαφορά δεν υπάρχει. Και οι δύο χαρακτηρισμοί χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μπίρες καθαρές και φωτεινές, χαμηλής ζύμωσης. Απλώς η λέξη Pilsner προέρχεται από την πόλη Plzen της Τσεχίας, ενώ η λέξη Lager έχει τις ρίζες της στην γερμανική lagern που σημαίνει αποθηκεύω. Ουσιαστικά μιλά για τη διαδικασία αποθήκευσης της μπίρας για να ωριμάσει καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου