ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΦΡΑΓΚΑ ΤΕΛΟΣ?

Άπλυτα και αρπαχτές μιας Tv- persona ... δηλ. του Γ. Παπαγιάννη

Παρουσιάζεται ως αδιάλλακτος και αδιάφθορος διώκτης της διαπλοκής. Καταδικάζει με συνοπτικές διαδικασίες, δίχως έλεος, τους διεφθαρμένους πολιτικούς, έστω και για χαμηλής έντασης υποθέσεις. Ελέγχει ακόμη και το τελευταίο τιμολόγιο μιας τηλεοπτικής παραγωγής, στέλνοντας στο πυρ το εξώτερον τους δημοσιογράφους και τηλεοπτικούς παραγωγούς, οι οποίοι υποπίπτουν στο αδίκημα της αδιαφανούς διαχείρισης δημοσίου χρήματος.

Λογικά, λοιπόν, θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως είδος υπό εξαφάνιση στη σημερινή κοινωνία των «Ελλήνων Αεριτζήδων», όπως με δικαιολογημένη οργή καταδίκαζε ο αείμνηστος Λεωνίδας Κύρκος. Λογικά, θα έπρεπε στις αναπαραστάσεις του, σε φωτογραφίες ή σε παγωμένα τηλεοπτικά πλάνα, να τον εμφανίζουν με ένα φωτοστέφανο, αυτό του «εξολοθρευτή» της νεοελληνικής λαμογιάς.

Εις μάτην όμως. Αυτός ο αμόλυντος από τον ιό του πλουτισμού, της πολυθεσίας, της αποστροφής ως προς την αποκόμιση δημοσίου ή παραδημοσίου χρήματος, υπέπεσε… από νωρίς όμως, στο αδίκημα της βουλιμικής απληστίας. Έτσι είναι. Ηθική πάνω απ' όλα, αλλά κυρίως για τους άλλους.

Ο «Ξένιος», ο ραδιοφωνικός σταθμός δηλαδή, ήταν μία πολύ πικρή ιστορία. Δημοτικός σταθμός, κατά την περίοδο των παχιών αγελάδων, με το δαφνοστεφανωμένο ιδεολόγημα της «ανεξάρτητης φωνής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Επί της ουσίας δηλαδή, μία άριστη πηγή εισοδήματος με ανταλλάξιμη αξία, την προσφορά υπηρεσιών, λέμε τώρα. Σχολιαστής, αναλυτής, πολιτικός «αρθρογράφος», πολιτικός παρατηρητής κ.λπ.. Κάπως έτσι στήθηκε το πάρτι από τον Δήμο Αθηναίων και Θεσσαλονίκης έως τα προάστια της πρωτεύουσας. Το χρήμα έρεε, από τα κονδύλια χρηματοδότησης των Δήμων έως τα δημοτικά τέλη και από τις «δουλειές» των εμπόρων της αυτοδιοικητικής ιδέας έως τις μίζες των τοπικών αρχόντων για την «εξαφάνιση» αποβλήτων πάσης φύσεως και οσμής.

Ο αγαπητός κοσμήτωρ των «αδιαφθόρων» της ελληνικής… και όχι μόνον, δημοσιογραφίας, εργαζόμενος στο τηλεοπτικό κανάλι Extra, στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM, αρθρογράφος στην άτυχη εφημερίδα με τη βραχεία πορεία «Αποκαλύψεις», ήταν μισθοδοτούμενος και από τον «Ξένιο», ραδιοσταθμό με τα πολύ γνωστά οικονομικά προβλήματα, τα χρέη και τις ακάλυπτες υποχρεώσεις του προς τους εργαζομένους, δημοσιογράφους και διοικητικούς υπαλλήλους. Ο μισθός, παχυλός, με κρατήσεις και ασφαλιστικό ταμείο, της τάξεως των 3.546,62 ευρώ μηνιαίως, επί 14 μισθούς τον χρόνο, ουδόλως αμελητέος όντως. Πρόκειται για το αποδεικτικό καταβολής του μισθού μηνός Φεβρουαρίου του 2011, την περίοδο δηλαδή κατά την οποία από τον τηλεοπτικό θρόνο του εξαπέλυε χωρίς οίκτο τα βέλη, τις καταγγελίες και τους κεραυνούς προς πάσα κατεύθυνση. Η σύμβαση εξηρτημένης εργασίας υπεγράφη την 21η Απριλίου του 2010, ημερομηνία-ορόσημο, συμβολική άλλωστε. Οι «κακές γλώσσες» της δημοσιογραφικής πιάτσας επιμένουν πως η σύμβαση αυτή υπεγράφη μόλις λίγα εικοσιτετράωρα πριν εκπνεύσουν οι πρόνοιες του νόμου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δηλαδή, λίγο πριν ισχύσει ο Καλλικράτης. Αλλά αυτά τα λένε οι «κακές γλώσσες», οπότε δεν θα πρέπει να επιμείνει κανείς σε τέτοιες κακίες.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός Άνω Λιοσίων, δημοτικός ως προς το καθεστώς του, με την επωνυμία «Ξένιος 97,4 FM STEREO» εξηγεί πως «έχει ανάγκη παροχής εξειδικευμένης δημοσιογραφικής και άλλης συναφούς υποστήριξης» και για τον λόγο αυτό επιθυμεί να απασχολήσει τον δημοσιογράφο.
Τα οικονομικά προβλήματα του ως άνω σταθμού ήταν γνωστά εδώ και καιρό. Πολύ καιρό. Άνθρωποι απλήρωτοι, οικονομικός πνιγμός κ.λπ.. Με τον Καλλικράτη εισήλθε σε διαδικασίες εκκαθάρισης. Μία φιλότιμη προσπάθεια να επανέλθει υγιής σε μια μάχιμη κατάσταση. Πού οφείλεται ο στραγγαλισμός του; Μα είναι προφανές. Στην αδιαφανή διαχείριση των πόρων του, δημοσίων και δημοτικών. Το πάρτι, όμως, τελείωσε.

Όπως τελείωσε το πάρτι και σε άλλους τομείς.

Επισημαίνεται πως όλα όσα αναφέρονται παραπάνω είναι απολύτως νόμιμα. Ουδείς ψόγος, επί των τυπικών διαδικασιών… Ως προς την ουσία ωστόσο, εύγλωττο το ερώτημα. Αυτός που γνωρίζει, ως ισχυρίζεται, τα πάντα για τις «Βρομιές των άλλων» και χωρίς φόβο αλλά με πάθος ασχολείται με «Τις ζωές των άλλων», κραδαίνοντας τον πέλεκυ του αδιάφθορου τιμωρού πάσης φύσεως ανήθικης δραστηριότητας, πως, αλίμονο, υπέπεσε στο ατόπημα της «πολυθεσίας», την οποία καταγγέλλει, της «αργομισθίας», την οποία κατακεραυνώνει, της «συμμετοχής» στο πάρτι με χρηματοδότηση του ευρέως δημοσίου τομέα;

Εκείνος, ο άλλος, που εκστόμισε το «Νόμιμο άρα και ηθικό» εξοστρακίστηκε, διότι πρόσβαλε το δημόσιο αίσθημα περί δικαίου. Ο περί ου ο λόγος κομπορρήμων αλλά και αλαζών δημοσιογράφος υπέπεσε στην παράβαση του κανόνα των «τριών Α». Απληστία, Αλαζονεία, Αμετροέπεια. Τον κακομοίρη!

Δείτε τα σχετικά έγγραφα (πατήστε επάνω, για να τα δείτε σε μεγάλη μορφή):

http://www.zougla.gr