Μια τεράστια αλλά και αλληλοσυγκρουόμενη (από πλευράς συμφερόντων) λίστα αναμονής αιτημάτων υπάρχει στο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που στο μεγάλο της μέρος θα εκπληρωθεί με διαδικασίες fast track.
Αυτό υποστηρίζουν πολιτικά στελέχη που γνωρίζουν «τις εκκρεμότητες» και το βεβαιώνουν και επιχειρηματίες που έχουν διατυπώσει τα αιτήματα, «τα οποία δεν ήταν σε θέση να διεκπεραιώσει η προκάτοχος του Γ. Παπακωνσταντίνου, η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη...»
Το παιχνίδι είναι ωμό πλέον. Με αφορμή, δε, τον κορσέ της επιτήρησης και την κηδεμονία του μνημονίου, τα επιχειρηματικά συμφέροντα παραγγέλνουν στην πολιτική. Στέλνουν εντολές για νόμους αλά καρτ και αποφασίζουν κατά τη βολή τους, με το Κοινοβούλιο να έχει καταστεί ενδιάμεσο νομιμοποιητικό όργανο. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα κερδίζουν και εν μέσω χρεοκοπίας και ο πολίτης χρεώνεται και με νέα «διαπλοκόσημα» και για τις επόμενες γενιές.
Η διαφάνεια παραμένει μόνο στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ.GR και στον προσχηματικό πολιτικό λόγο.
Ενα δείγμα του νέου βάρβαρου μοντέλου «ανάπτυξης» δόθηκε και με τη νομοθετική πρωτοβουλία εξπρές που ανέλαβε και ολοκλήρωσε ο υπουργός ΠΕΚΑ, Γ. Παπακωνσταντίνου. Με νομοσχέδιο-σκούπα προωθήθηκε το τρίτο πακέτο απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, άνοιξε ο δρόμος για γρήγορες εκποιήσεις πηγών, παρασχέθηκαν διευκολύνσεις σε επιχειρηματίες για φτηνή και γρήγορη αξιοποίηση ορυκτού και μεταλλευτικού πλούτου, ενώ πίσω από δυσνόητα άρθρα κρύφτηκαν φωτογραφικές ρυθμίσεις για παλαιούς μεγάλους παίκτες του τομέα, ίσως και για νέους.
Οπως έγραψε η «Ε» στις 27, 28 και 29 Ιουλίου, από μία μόνο ρύθμιση στο νομοσχέδιο (του άρθρου 197) προκύπτει ένας κρυφός λογαριασμός -μια επιβάρυνση που εφεξής θα στέλνεται στους καταναλωτές με τη μορφή «καπέλου» στο ειδικό τέλος ΑΠΕ (έτσι γράφεται πλέον στους αναλυτικούς λογαριασμούς της ΔΕΗ).
Επιστημονικοί και επαγγελματικοί φορείς (αιολικής ενέργειας, φωτοβολταϊκών, υδροηλεκτρικών έργων κ.ά.) αντιλήφθηκαν ότι με το πρόσχημα της εναρμόνισης του εθνικού δικαίου σε οδηγία της Ε.Ε. ο νομοθέτης έσπευσε να κολλήσει στον νόμο και μια χαριστική τιμολόγηση (που δεν επιβάλλει η οδηγία), το κόστος της οποίας μετακυλίεται στον καταναλωτή.
Η οδηγία που υιοθετήθηκε με τον νόμο λέει ότι ο διαχειριστής του Ενεργειακού Φορτίου πρέπει να απορροφά κατά προτεραιότητα το ρεύμα που δίνουν μονάδες ΣΗΘΥΑ, δηλαδή μονάδες συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης, με καύσιμο φυσικό αέριο ή πετρέλαιο και να αρθεί ο περιορισμός που έδινε προτεραιότητα σε μονάδες μέχρι 35 MW.
Και η υπόθεση μέχρι εδώ είναι καθαρή. Ομως στις λοιπές διατάξεις χώθηκε και μαθηματικός τύπος βάσει του οποίου το ρεύμα από τις μεγάλες μονάδες που θα απορροφάται κατά προτεραιότητα θα πληρώνεται με τιμολόγιο αιολικής ενέργειας συν τη ρήτρα φυσικού αερίου, δηλαδή 130 ευρώ ανά MWh αντί 55 ευρώ, οριακή τιμή που δίνει το σύστημα σε μονάδες αυτής της κατηγορίας.
Με έναν λόγο η πράσινη ενέργεια πληρώνεται όσο και η ρυπογόνος. Η επιβάρυνση όμως που προκύπτει από αυτή την τιμολογιακή εξομοίωση των ΑΠΕ με τις ΣΗΘΥΑ θα περάσει στο τέλος ΑΠΕ, έτσι ώστε να συγκεντρωθούν τα χρήματα για να καλοπληρωθεί ο παραγωγός.
Ποιος είναι όμως ο παραγωγός; Ο εξής ένας: ο όμιλος Μυτιληναίου με τη μονάδα Αλουμίνιον, τη μόνη μονάδα συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης που υπάρχει σήμερα στη χώρα, με εγκατεστημένη ισχύ 334 MW, η οποία σήμερα πουλάει το ρεύμα της στα 55 ευρώ ανά MWh συν 20 ευρώ cost recovery, για τις ανάγκες της αγοράζει από τη ΔΕΗ με 40,7 ευρώ ανά MWh και τώρα θα μπορεί να πουλάει με 130 ευρώ ανά MWh όλη της την παραγωγή.
Από μια τέτοια τιμολογιακή μεταχείριση, που επισφραγίστηκε με τον νόμο που ψηφίστηκε την Πέμπτη -και παρά τους τακτικούς ελιγμούς του υπουργού ΠΕΚΑ, Γ. Παπακωνσταντίνου, με τις νομοτεχνικές βελτιώσες- η συνολική ετήσια επίπτωση στο ειδικό τέλος ΑΠΕ (δηλαδή των καταναλωτών) θα είναι 175 εκατ. ευρώ. Και επειδή ο κύκλος ζωής μιας τέτοιας μονάδας είναι 25 χρόνια, ο λογαριασμός θα φτάσει συνολικά τα 4,3 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επαγγελματιών του κλάδου της ενέργειας, που τους έστειλαν στον υπουργό και τους δημοσιοποίησαν στη συνέχεια.
Ο υπουργός πήγε τη διάταξη αυτή χωρίς έκθεση για το κόστος της. Ομως ανεπίσημα στο ΥΠΕΚΑ εκτιμούν ότι η ετήσια επιβάρυνση για να πληρωθεί μια μονάδα 130 MW (το 1/3 της ισχύος της Αλουμίνιον) με αυτά τα super τιμολόγια είναι 57 εκατ. ευρώ ή 1,5 δισ. ευρώ σε μία 25ετία. Βεβαίως και αυτό το κρύβουν, μάλλον το αφήνουν να το βρουν μπροστά τους οι επόμενοι και οι καταναλωτές, που εκτός των άλλων θα νομίζουν ότι πληρώνουν και για ΑΠΕ.
Service στον όμιλο Μυτιληναίου, περιφρόνηση και νέο χαράτσι στους πολίτες, κοινοβουλευτικό πλυντήριο για τους νόμους-φωτογραφίες και, κατά τ' άλλα, λόγια δημαγωγίας για την πολιτική υπέρ του λαού.
Η κυβέρνηση εκπληρώνει τα δικά της «μνημόνια» με επιχειρηματικούς ομίλους, εν προκειμένω με τον όμιλο Μυτιληναίου, που σπεύδει να κάνει την τρίτη μετάλλαξη στη μονάδα της Αλουμίνιον.
*Επί υπουργίας Ακη Τσοχατζόπουλου επιδοτήθηκε τριπλά (της δόθηκαν 3 ξεχωριστές άδειες) για μονάδα αυτοπαραγωγού.
*Επί υπουργίας Φώλια, το 2008, μετέτρεψε σκανδαλωδώς την άδειά της σε μονάδα ανεξάρτητου παραγωγού και πουλάει το ρεύμα της.
*Επί υπουργίας Παπακωνσταντίνου αιτείται να υπαχθεί στις μονάδες υψηλής απόδοσης (ΣΗΘΥΑ) για τα υψηλής απόδοσης τιμολόγια που της δίνει ο νέος νόμος.
Από υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΚΑ υποστηρίζεται ότι την επίμαχη φωτογραφική ρύθμιση του άρθρου 197 την αιτήθηκε εγγράφως εδώ και κάποιους μήνες η Αλουμίνιον, η Τ. Μπιρμπίλη δεν την προώθησε, ενώ ο Γ. Παπακωνσταντίνου θα είναι ο υπουργός που θα σφραγίσει την άδεια μετεξέλιξης.
Κατά τα άλλα ο όμιλος Μυτιληναίου, κορυφαίος στον χώρο της ενέργειας και ωφελημένος και από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και από της Ν.Δ., παρά τη ρύθμιση των οφειλών της Αλουμίνιον προς τη ΔΕΗ που επετεύχθη πέρσι τον Ιούλιο για υποχρεώσεις μιας διετίας. Εξακολουθεί να χρωστάει 68 εκατ. ευρώ. Ακόμα δεν έχει υπογραφεί (παρήλθε ένας χρόνος) η συμφωνία μεταξύ των δύο μερών, αν και η Αλουμίνιον ωφελήθηκε και από διαγραφή χρέους αλλά και από τη ρύθμιση τμηματικής καταβολής σε μηνιαίες δόσεις με επιτόκιο Euribor μηνός συν 1%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου