Eπιτέλους το χαζοκόμμα της Νέας Δημοκρατίας βγήκε από τον λήθαργο.
Αφορμή στάθηκε η συνέντευξη του Νίκου Δένδια στους Τάκη Χατζή και Νίκο Παναγιωτόπουλο στον ΣΚΑΙ του Αλαφούζου.
Ο Δένδιας αναστάτωσε το κόμμα-λαπά της μεταπολίτευσης στο οποίο κυριαρχούν οι γόνοι των γαλάζιων οικογενειών λες και είμαστε υποχρεωμένοι ως ψηφοφόροι εφ΄ όσον ψηφίσαμε έναν μαλάκα πατέρα να συνεχίζουμε να εκλέγουμε και τον γιο ή την κόρη που συνεχίζει το οικογενειακό βασίλειο στην Κολομβία των Βαλκανίων.
Κάπως έτσι η Νέα Δημοκρατία που ίδρυσε ο ταλαίπωρος Κωνσταντίνος Καραμανλής γέμισε με φλώρικα κωλοπαιδάκια, τα περισσότερα από τα οποία είναι ηλίθια και δεν στροφάρουν. Υπάρχουν μόνο επειδή κάτι πιο ηλίθιοι δημοσιογράφοι που ζούν από το πελατειακό κράτος τούς βγάζουν στο γυαλί και στα ράδια.
Ο Δένδιας δεν ανήκει σε γαλάζια οικογένεια με την έννοια εξ όσων γνωρίζουμε, ότι ο πατέρας του δεν ήταν πρώην βουλευτής ή υπουργός. Αυτό είναι στα θετικά του.
Οπως και το γεγονός ότι αποφάσισε επίσημα να αμφισβητήσει τον Σαμαρά. Επειδή οι εξελίξεις τρέχουν και οι εποχή απαιτεί γρήγορα πιστόλια ο Δένδιας σε περίπτωση που ο Σαμαράς παραμείνει γατζωμένος στην εξουσία θα πρέπει να προχωρήσει στην δημιουργία κόμματος ποντάροντας σε φωτεινά μυαλά του διαδικτύου και δαιμόνιες νεοφυείς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην επικοινωνία.
Ο Δένδιας δεν πρέπει να κάνει πίσω, για να δείχνουν και οι άλλοι κότες λυράτες μπροστά του.
Δείτε τι είπε μεταξύ άλλων στους Χατζή-Παναγιωτόπουλο>
 
Για το κύριο πρόβλημα της χώρας στην παρούσα συγκυρία:
«Το κύριο πρόβλημα αυτή τη στιγμή της χώρας και το κύριο θέμα της επικαιρότητας δεν είναι ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά αν αυτή η χώρα θα επιβιώσει (…).
Η χώρα αυτή τη στιγμή παίζει την τύχη της εντός ή εκτός του ευρώ. Αυτό το οποίο έγινε στη Ρίγα προχθές είναι πρωτοφανές. Ουδέποτε έχω δει στη ζωή μου μια χώρα να βρίσκεται απέναντι στις υπόλοιπες και μάλιστα με αυτό το ύφος».
Όσον αφορά στο επιχείρημα ότι ανάλογα περιστατικά σημειώθηκαν στη σύνοδο κορυφής των Καννών, τον Νοέμβριο του 2011:
«Θα μπορούσε να είναι κάτι τέτοιο ως πρότυπο για τη χώρα, το 2015; Είναι πρωτοφανές, όπως ήταν πρωτοφανής τότε και η στάση του Γιώργου Παπανδρέου!
Το γεγονός ότι έχουμε δύο πρωτοφανή δεν αποτελούν τίτλο τιμής για την Ελλάδα. Δεν είναι λογικό να βγούμε αύριο στον Έλληνα πολίτη και του πούμε ότι το ξύλο που φάγαμε προχθές στη Ρίγα, το φάγαμε και επί Γιώργου Παπανδρέου(…)
Το ερώτημα δεν είναι να αποδώσουμε ευθύνες, ενδεχομένως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει ύστερα από ένα ατύχημα, το ερώτημα είναι να σωθεί η χώρα εντός του ευρώ και της ευρωζώνης. Έχουμε δει ποσοστά που προσεγγίζουν το 85% με την επιθυμία των Ελλήνων πολιτών να μείνουν στην ευρωζώνη, αλλά έχουμε μια πραγματικότητα ανακόλουθη».
Σχετικά με την κυβερνητική τακτική στις διαπραγματεύσεις:
«Να διαπραγματευθεί όσο θέλει η κυβέρνηση, στο πλαίσιο λειτουργίας που έχει συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους εταίρους. Το πλαίσιο αυτό προβλέπει παραμονή στο ευρώ και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς (…).
Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση συμφώνησε στις 20 Φεβρουαρίου σε μια σειρά από μέτρα. Η υποχρέωσή της ήταν, στη συνέχεια, να ποσοτικοποιήσει και να εμφανίσει τις τεχνικές λεπτομέρειες αυτών που αυτή η κυβέρνηση συμφώνησε με τους Ευρωπαίους (…).
Θέλουμε να πετύχει η κυβέρνηση. Δεν είμαστε απ’ αυτούς που εύχονται να αποτύχει η κυβέρνηση και να πάει η κυβέρνηση στα βράχια. Όλοι είμαστε πάνω στο πλοίο που λέγεται Ελλάδα, άρα και ωφελιμιστικά να το δει κανείς, αυτό είναι το συμφέρον μας. Αλλά ευρύτερα έχουμε και τον πατριωτισμό που διακρίνει όλους τους Έλληνες».
Αναφορικά με τη στάση Ευρωπαίων αξιωματούχων απέναντι στον υπουργό Οικονομικών:
«Στην οικογένειά μας μπορούμε να ασκούμε οποιαδήποτε σκληρή κριτική προς τα έξω, οφείλουμε να είμαστε Έλληνες.
Βεβαίως, ο κ. Βαρουφάκης με τη συμπεριφορά του έχει προκαλέσει τους πάντες».
Όσον αφορά στα εσωκομματικά της Ν.Δ.:
«Στην Κ.Ο. της Ν.Δ. έκανε αυτό που έκανε η πλειοψηφία των συναδέλφων που τοποθετήθηκαν. Μίλησα για την ανάγκη ανοικτού διαλόγου μέσα στη Ν.Δ. και ανοικτού συνεδρίου (…).
Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να πολιτεύεται με όρους δικαίωσης. Πρέπει να επεξεργαστούμε μια νέα εναλλακτική πρόταση. Είναι προφανές ότι καταθέσαμε μια πρόταση προεκλογικά που απερρίφθη μετ’ επαίνων.
Χάσαμε σχεδόν με 9 μονάδες, φθάσαμε σχεδόν στο ιστορικό μας χαμηλό με μια εξαίρεση, εκείνο το τραγικό 18%, τι άλλο να σας πω, ότι μετά τρεις μήνες, η ελληνική κοινωνία μετανόησε, αποφάσισε πως έκανε λάθος και περιμένει στη σειρά να μας ζητήσει συγγνώμη επειδή δεν μας ψήφισε;».
Σχετικά με την ενημέρωση στη Βουλή για τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές από Πρωθυπουργό:
«Ο κ. Τσίπρας έπρεπε να έρθει στη Βουλή των Ελλήνων να ενημερώσει. Η πραγματικότητα από την παρουσία Τσίπρα είναι ότι δεν ήρθε να ενημερώσει. Ήρθε για να δημιουργήσει ένταση με τη Νέα Δημοκρατία».
Για το αφήγημα της Ν.Δ.:
«Το κατ’ εμέ αφήγημα της Ν.Δ. είναι τελείως διαφορετικό από το αφήγημα ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς πιστεύουμε, κατά τη δική μου άποψη και αυτό εισηγούμαι, σε μια οικονομία που θα οδηγηθεί στην ανάπτυξη μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Νομίζουμε ότι είναι ο μόνος δρόμος.
Υπήρχε σαφής σχεδιασμός στο Υπουργείο Ανάπτυξης για την Καινοτομία και την Ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας».
Αναφορικά με την εφαρμογή του ΕΝΦΙΑ:
«Θα έπρεπε να πούμε στην κοινωνία ότι ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας φόρος κατοχής ακινήτου, δεν είναι φόρος εισοδήματος και κατά συνέπεια ο ΕΝΦΙΑ πρέπει να περάσει συνολικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και να μετατραπεί σε ανταποδοτικό φόρο, εξαρτώμενο από τις συνθήκες. Έναντι αυτού θα πρέπει να κόψουμε την τακτική επιχορήγηση προς την Τ.Α.
Ο ΕΝΦΙΑ ήταν ουσιαστικό, πολιτικό και επικοινωνιακό λάθος. Πήραμε το «χαράτσι», το οποίο υποσχεθήκαμε πως θα καταργήσουμε. Αν αφήναμε το «χαράτσι», την πολιτική ευθύνη γι’ αυτό είχε το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Βενιζέλος, εφαρμόζοντας τον ΕΝΦΙΑ αναδεχθήκαμε εμείς συνολικά την πολιτική ευθύνη του φόρου κατοχής ακινήτων στην Ελλάδα.
Αυτό ήταν ένα τεράστιο βήμα ανάληψης πολιτικού βάρους σε μια εποχή που ήταν φανερό ότι η κυβέρνηση κινδύνευε να πάει σε εκλογές».
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φιλικός προς την τρομοκρατία κι αν ισχύει η θεωρία των «δύο άκρων»:
«Χειρίστηκα το Υπουργείο που είχε κατ’ εξοχήν την αρμοδιότητα της τρομοκρατίας επί δύο χρόνια, υπό δυσχερέστατες συνθήκες. Ουδέποτε διανοήθηκα να πω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά ως κόμμα είναι μεσοτοιχία της τρομοκρατίας (…).
Αυτό το οποίο με στεναχώρησε πάρα πολύ, όχι ως στέλεχος της Ν.Δ. αλλά ως άνθρωπο και ως Έλληνα, είναι η τελευταία διάταξη της κυβέρνησης που οδηγεί στην πραγματικότητα στην απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού (…).
Το ίδιο πράγμα είχε γίνει και τον Δεκέμβριο του 1981, όταν με νόμο (της τότε κυβέρνησης Α.Γ. Παπανδρέου) τρεις τότε αναρχικοί κρατούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Αλλά βεβαίως, δεν ήταν δολοφόνοι.
Μια κυβέρνηση που οφείλει να απευθυνθεί με όρους δικαιοσύνης στην ελληνική κοινωνία, μάλιστα ως «κυβέρνηση κοινωνικής δικαιοσύνης», αγνοεί το γεγονός ότι υπάρχουν δολοφόνοι καταδικασμένοι πεντάκις σε ισόβια.
Είναι δυνατόν να ισχυρίζεται πως δεν έχει τη δυνατότητα εξασφάλισης αξιοπρεπούς διαβίωσης μέσα στις φυλακές και τους αφήνει ελεύθερους βάζοντας τους ένα «βραχιολάκι» ύστερα από πίεση;».
Αν πρέπει να αμφισβητηθεί τώρα η ηγεσία της Ν.Δ.:
«Η Ν.Δ. χρειάζεται ένα νέο αφήγημα προς την ελληνική κοινωνία. Πρέπει να αποφασίσει λοιπόν, κατ’ αρχήν, ποιο θα είναι αυτό το αφήγημα και μετά να δούμε ποιος θα προσωποποιήσει αυτό το αφήγημα.
Αν η Ν.Δ. αποφασίσει συγκεκριμένο αφήγημα, πολλούς από εμάς ίσως να μην μας αφορά κιόλας. Ένα μεγάλο κομμάτι της γενιάς μου, αντιλαμβανόμαστε τη Ν.Δ. ότι ήταν και παραμένει διαχρονικά το σπίτι μας, από το οποίο δεν φύγαμε ποτέ. (…)
Όταν η κοινωνία μας «αμείβει» με ποσοστά της τάξης του 18, 26, 27, 28%, προφανώς έχουμε βαθμολογηθεί χαμηλότερα από εκεί που ο ιδρυτής της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Καραμανλής, μας τοποθέτησε. Είμαστε κόμμα εξουσίας, στόχος μας είναι ποσοστά που υπερβαίνουν το 40%, διεκδικούμε όλο το χώρο από το Κέντρο μέχρι τα όρια της δημοκρατικής Δεξιάς. Το διεκδικούμε αυτό.
Το 2004 το εκφράσαμε εκλογικά, το 2007 εν μέρει το επαναλάβαμε εκλογικά. Έχουμε υποστεί δραματικές ήττες. Το 1981 υποστήκαμε συντριβή, όπως και το 2009, αλλά αυτό που συνέβη από κει και πέρα αλλοιώνει το εκλογικό σώμα και το κοινωνικό ρεύμα στο οποίο απευθυνόμαστε. (…)
Φοβάμαι μήπως στο τέλος αν ακόμα και η πρόταση (για έκτακτο συνέδριο) καταστεί ανεπίκαιρη. Αν ο κ. Τσίπρας αποφασίσει ότι θέλει να παίξει με τους θεσμούς και οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, σε 30 ημέρες από τώρα, όλα αυτά θα φανούν ανεπίκαιρα.
Η Ν.Δ. είναι εγκλωβισμένη σε έναν πολιτικό λόγο τον οποίο δεν μπόρεσε να ανανεώσει για να απευθυνθεί σε μια ελληνική κοινωνία που αντιμετωπίζει υπαρξιακό δίλημμα».
Για τους χειρισμούς του υπουργού Οικονομικών:
«Το πρόβλημα είναι εν μέρει πολιτικό αλλά κατ’ ουσίαν και σε μεγάλο βαθμό, τεχνοκρατικό. Δεν έχει δημιουργηθεί στο Υπουργείο Οικονομικών μια διαπραγματευτική ομάδα που θα μπορούσε να ανταποκριθεί τεχνοκρατικά σε αυτό το οποίο απαιτείται επί τη βάσει των πολιτικών προτεραιοτήτων του ΣΥΡΙΖΑ. (…)
Ένας τρόπος υπάρχει να πείσουν την κοινωνία της Ευρώπης να φύγουμε από την ευρωζώνη, η οποία δεν φτιάχτηκε για να φεύγει κάποιος. Θέλουν να δείξουν ότι είμαστε μια τόσο ιδιαίτερη περίπτωση που δεν πρόκειται ποτέ να επαναληφθεί. Ως διαπραγματευτική τακτική, εμείς, δεν πρέπει να κάνουμε αυτά που ενισχύουν σε όλη την ευρωπαϊκή κοινωνία την εικόνα της ελληνικής ‘ιδιαιτερότητας’.
Το να πηγαίνει κανείς με τα πουκάμισα έξω είναι πάρα πολύ γραφικό για ένα αμφιθέατρο, αλλά δεν είναι καθόλου χρήσιμο όταν πηγαίνει να διαπραγματευθεί για να πάρει δανεικά από 18 άλλους υπουργούς οι οποίοι ήδη κοιτούν με ‘μισό μάτι’».
Σχολιάζοντας την παρούσα πολιτική συγκυρία:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ διεξάγει διαπραγμάτευση με όρους εσωτερικής πολιτικής κι όχι με όρους συμφέροντος της χώρας, έτσι στερεί από την ελληνική οικονομία επί μακρόν τη ρευστότητα που χρειάζεται διότι αυτή τη στιγμή οι ελληνικές επιχειρήσεις και τράπεζες, στο σύνολό τους, βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν υπάρχει ρευστότητα στην αγορά.
Σε εμάς, στη Νέα Δημοκρατία, υπάρχει μια ιστορική ευκαιρία· να επαναδιατυπώσουμε συνολικά το αφήγημα και να καλύψουμε το κενό που θα δημιουργηθεί από την ιστορική πτώση της Αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με την κυβερνητική του πρακτική διαλύει όλους τους μύθους της Αριστεράς. Δείτε τι έγινε λ.χ. με την τελευταία Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου: ο ΣΥΡΙΖΑ που μιλούσε για την αυτονομία της Τ.Α. και των Πανεπιστημίων έρχεται και την καταλύει μόνος του. Όχι επειδή παίρνει τα διαθέσιμα, δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό. Το σημαντικό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβάζει νόμο χωρίς καν να ανοίξει διάλογο».