ΚΥΡΙΟΙ, ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ....................

ΣΚΥΨΕΤΕ Στο λαό... Εκεί είναι κρυμμένο το μυστικό...

Του Μιχάλη Παπαδοδημητράκη *

ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΜΑΖΙ  ΜΕ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

ΒΑΣΙΣΤΕΙΤΕ  ΣΤΟ ΛΑΟ. ΣΠΕΙΡΕΤΕ  ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΣΟΦΟ  ΛΑΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ. ΑΦΗΣΤΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΗΛΕΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΟΚΑΣ ΚΑΙ ΣΚΥΨΕΤΕ ΣΤΟ ΛΑΟ. ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ.

Η  υπόθεση της ανασυγκρότησης της χώρας αποτελεί μια πολύ σοβαρή,  σπουδαία αλλά και...
πολύ δύσκολη υπόθεση.

Σοβαρή και σπουδαία διότι η επιτυχία αυτής της προσπάθειας συνδέεται με τα όνειρα και τις ελπίδες του συνόλου του Ελληνικού λαού αλλά και με τις ελπίδες εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη.

Οι δρόμοι της ανασυγκρότησης είναι δύο:

Ο πρώτος είναι ο δρόμος της αποκατάστασης της δημοκρατίας με κατάργηση όλων των μη επωφελών για το δημόσιο συμβάσεων με κατ’ επείγον νόμο όπως  αερολιμένα Αθηνών, αυτοκινητόδρομοι, Αστέρας, Ελληνικό κτλ. Στον ίδιο νόμο κατάργηση όλων των νόμων που εμποδίζουν τη δημιουργία επιχειρήσεων. Στον ίδιο νόμο κατάργηση του Αγγλικού δικαίου. Να αναστέλλει τη λειτουργία του Τειρεσία για μια πενταετία. Να διαγράφει τα χρέη των μικρών επιχειρήσεων μέχρι ένα ποσό . Να δημιουργήσει « ατσάλινο» νομικό δίκτυ προστασίας της  περιουσίας των Ελλήνων και των διαβιούντων στην Ελληνική επικράτεια. Πιο πολλά πληρώνουν οι επιχειρήσεις στα σεκιούριτι και στις ασφάλειες και στα ασφαλιστικά ταμεία παρά στους εργαζόμενους. Κακούργημα η κλοπή γεωργοκτηνοτροφικών εργαλείων και προϊόντων για να ζωντανέψει η ύπαιθρος. Κτλ. Μονομερής διαγραφή του χρέους και δημιουργία εθνικού νομίσματος παράλληλα με το ευρώ. Κατοχικό δάνειο τώρα και αποζημιώσεις.

Η Ελλάδα να ζητήσει τώρα αποζημίωση από  Ε.Ε. για τη ζημιά που πάθαμε από το εμπάργκο στη Ρωσία.

Ο άλλος δρόμος της «ανάπτυξης»  είναι να χαριστεί η υπόλοιπη δημόσια περιουσία, να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι ,να κλείσουν  ή να πουληθούν τα μισά νοσοκομεία της χώρας, να κλείσουν τα μισά σχολεία και πανεπιστήμια να διαλυθεί η αστυνομία και ο στρατός  ώστε να έχουμε δραστική μείωση του δημοσίου ελλείματος και ισχυρό πρωτογενές πλεόνασμα. Παράλληλα να πλειστηριαστεί η ιδιωτική περιουσία από τις τράπεζες και να βγει στο σφυρί φθηνά ώστε να έλθουν ξένοι επενδυτές. Απλό. Αυτό ζητούν οι «δανειστές».

Η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού είμαστε αλληλέγγυοι και υποστηρικτές της κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας μόνο και μόνο γιατί είπε όχι στο διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο. Αλλά αλίμονο αυτό δεν φτάνει. Η κυβέρνηση πρέπει να επιτύχει κιόλας. Διαφορετικά τα πράγματα για την πλειοψηφία του λαού θα γίνουν ακόμα χειρότερα .

Είναι επίσης δύσκολη υπόθεση για διάφορους λόγους και τους πιο σημαντικούς παραθέτω:

1. Η  ελληνική οικονομία έχει διαλυθεί ολοκληρωτικά. Αυτή η διαπίστωση δεν είναι ούτε αποτέλεσμα μηδενιστικής νοοτροπίας αλλά ούτε και ηττοπάθειας είναι η ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Και τούτο διότι έχουν εκλείψει οι ΟΡΟΙ που θα επέτρεπαν στη χώρα και το λαό για επιστροφή στη δημιουργία. Αυτό αν θέλετε είναι και το μεγάλο έγκλημα κατά της χώρας των μνημονιακών κυβερνήσεων. Ότι δηλ. φρόντισαν με την εφαρμογή πολιτικών να ξεθεμελιώσουν και να κονιορτοποιήσουν τους κοινωνικούς και οικονομικούς όρους που απαιτούνται για την ομαλή λειτουργία κάθε αναπτυγμένης χώρας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσπάθεια κατεδάφισης της χώρας είχε ξεκινήσει νωρίτερα από τη διαχείριση Σημίτη του οποίου το δόγμα ήταν ότι η χώρα δεν πρέπει να παράγει τίποτα απλά να κάνει «καλές» αγορές. Για το στόχο αυτό φρόντισε να ψηφίσει νόμους και να δημιουργήσει την κατάλληλη κρατική μηχανή και βέβαια στο τέλος να παγιδεύσει τη χώρα και να την «φυλακίσει» στη  «φυλακή» ΕΥΡΩ.

1. Το διεθνές περιβάλλον δεν ευνοεί την αποκατάσταση των ζημιών. Η χώρα πρακτικά από την 25/1/2015 μετράει ανοικτές πληγές που δύσκολα θα κλείσουν. Σε αυτή την προσπάθεια η χώρα μας έχει ανίσχυρους συμμάχους. Ακόμα και αν αλλάξει η διαχείριση στην Ισπανία και παρά τη συμπάθεια που έχει η χώρα μας στους λαούς του κόσμου, τα κινήματα αυτά παραμένουν μικρής κλίμακας σε σχέση πάντα με τον εχθρό.
2. Ο εχθρός που είναι το πιο αντιδραστικό κομμάτι του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου είναι αδίστακτος και ισχυρός. Ελέγχει χώρες , κυβερνήσεις , διεθνείς οργανισμούς , αγορές , παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απλώς υπάλληλοι τους και όχι πολιτικά όντα με τα οποία θα μπορούσε κάποιος να συνεννοηθεί. Η εντολή που έχουν πάρει από τα εξωθεσμικά  όργανα που τους διόρισαν είναι: «ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ»
3. Η κυβέρνηση όντας καλών ( μέχρι στιγμής) προθέσεων αμφιβάλλω αν έχουν αντιληφθεί τα παραπάνω. Έτσι ματαιοπονούν αν νομίζουν ότι οι «θεσμοί» θα λυπηθούν τη χώρα μας και θα υποχωρήσουν. Βέβαια ακούγεται από την κυβέρνηση ότι δήθεν θα υποχωρήσουν διότι διαφορετικά θα έλθει η καταστροφή και θα χάσουν και οι θεσμοί. Όμως για τους αδίστακτους «θεσμούς» το θέμα δεν θα τεθεί έτσι. ‘Αν η κυβέρνηση δεν υποχωρήσει  είναι σίγουρο ότι ήδη κάτω από το τραπέζι προετοιμάζουν το πλαν  Β που είναι η πτώση της κυβέρνησης και η αντικατάσταση της με ανδρείκελα της εξουσίας.

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και βέβαια είναι φανερό γιατί το εγχείρημα της ανόρθωσης μιας διαλυμένης οικονομίας  είναι δύσκολο. Δεν είναι όμως ακατόρθωτο. Είναι φαντασιοπληξία να θεωρεί κάποιος ότι μπορεί να γίνουν θαύματα  και να επανέλθει η χώρα σε εποχές πριν το 2007.

Ένα επίσης σημαντικό γεγονός που αποτελεί σημαντική παράμετρο στη δύσκολη και πολυπαραμετρική εξίσωση του Ελληνικού προβλήματος είναι οι μεγάλες και καταστρεπτικές αλλαγές που προκάλεσε η κατευθυνόμενη κρίση σε διάφορους θεσμούς του εποικοδομήματος. Η Λενινιστική άποψη ότι η καταστροφή της οικονομικής βάσης δεν αφήνει «αδιάφορο» το εποικοδόμημα επαληθεύτηκε για μια ακόμα φορά.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τη δίνη της καταστροφής δεν ξέφυγαν τα πανεπιστήμια της χώρας . Με ελάχιστη χρηματοδότηση απλώς παρακολουθούσαν τις εξελίξεις που την τελευταία δεκαετία έγιναν στις αναπτυγμένες χώρες στις επιστήμες και στην τεχνολογία.

Σημαντικοί επιστήμονες εγκατέλειψαν τη χώρα άρον – άρον αφού έμειναν άνεργοι΄

¨Ο θεσμός της ασφάλειας υποχώρησε και το έγκλημα έγινε πλέον θεσμός. Τα συνδικάτα του εγκλήματος τοπικά εισχώρησαν, «εξελέγησαν» και στην τοπική αυτοδιοίκηση,

Το φασιστικό κίνημα από ποσοστά 0,2% εδραιώθηκε και αποτελεί πλέον «νομιμοποιημένο» κόμμα εξουσίας βάσει ποσοστών.

Οι υποδομές της χώρας Λιμάνια , αεροδρόμια , αυτοκινητόδρομοι αφέθηκαν στην  τύχη τους η ξεπουλήθηκαν και δεν αποτελούν πλέον κοινωνικά εργαλεία ανάπτυξης αφού ο νέος ιδιοκτήτης αποσκοπεί στο μέγιστο κέρδος. Είναι γνωστό ότι στις καπιταλιστικές κοινωνίες τα έργα υποδομής αποτελούν μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς με σκοπό την παροχή χαμηλού κόστους υπηρεσιών αλλά υψηλών στάνταρντ. Στη χώρα μας όμως αυτό δεν ισχύει   σε μεγάλο βαθμό.

Για να μπορέσει ένα προοδευτικό και γνήσια λαϊκό κίνημα να λύσει το Ελληνικό πρόβλημα χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις

1. Απόλυτη κατανόηση της διεθνούς κατάστασης. Το κλίμα είναι εχθρικό από πλευράς κρατούντων  των οποίων η απόλυτη κυριαρχία τουλάχιστο σήμερα δεν αμφισβητείται από τα φιλελληνικά κινήματα τα οποία είναι σημαντικά.
2. Απόλυτη κατανόηση των προτεραιοτήτων στη χώρα. Ποια είναι η άμεση προτεραιότητα που αν λυθεί έχει αρχίσει το κουβάρι να ξετυλίγεται;

Μα φυσικά η άκρη του νήματος είναι η ανεργία. Αυτό είναι η λύση του προβλήματος.

Να κινητοποιηθούν οι παραγωγικές δυνάμεις να παράγουν  ΑΕΠ. Έτσι θα παραχθούν και ασφαλιστικές εισφορές. Έτσι μόνο θα αρχίσει να μεταμορφώνεται η χώρα και οι άνθρωποι.

Βέβαια για να γίνει αυτό πρέπει η κυβέρνηση να στηριχθεί στο λαό. Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα έλθουν πολυεθνικές να βρουν δουλειά στον λαό πλανάται πλάνη οικτρά.

Οι πολυεθνικές θα έλθουν για να γδάρουν, για κλέψουν . Θα έλθουν μόνο αν βρουν νομοθεσία που τους επιτρέπει να έχουν εργαζόμενους με 200 ευρώ το μήνα για 15 ώρες και βάλε εργασία τη μέρα. Όχι δεν θέλουμε πολυεθνικές.

Πρέπει να βρεθεί τρόπος το 1500000 άνεργοι να βρουν δουλειά και να παράγουν σε αξιοπρεπείς νόμιμες συνθήκες και με αποδεκτές μέσα στα όρια της κρίσης αποδοχές.

Πως θα γίνει αυτό. Το πώς θα γίνει δεν θα το μάθουμε με επιφοίτηση του αγίου πνεύματος.

Ο τρόπος θα βρεθεί μέσα από την ανάπτυξη διαλόγου στο λαό. Ο λαός θα δώσει τη λύση.

Όλοι οι φορείς , οι σύλλογοι, τα συνδικάτα , τα πανεπιστήμια, τα κόμματα  κάθε γειτονιά κάθε χωριό, κάθε δήμος πρέπει καθημερινά  ,κάθε  στιγμή να συζητά και να αναλύει την κατάσταση και να αναζητεί δρόμους  «διαφυγής». Το σχέδιο που θα καταρτιστεί από κάποιους «φωστήρες» σε κάποιο υπουργείο θα αποτύχει παταγωδώς. Μόνο το σχέδιο  που θα καταρτιστεί με γόνιμο προβληματισμό από λαό θα στεφθεί με επιτυχία. Δεν πρέπει να αποκλειστεί από το να ακουστεί καμία άποψη. Η κυβέρνηση πρέπει να πάψει να αποφεύγει  το διάλογο με το λαό.

Η κινητοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων με στόχο την ανόρθωση της οικονομίας αποτελεί μονόδρομο σωτηρίας. Ο κάθε ένας κατανοεί ότι η μείωση της ανεργίας με την ταυτόχρονη αύξηση  του εθνικού εισοδήματος θα βελτιώσει θεαματικά τους δείκτες της οικονομίας όπως τα ισοζύγια, θα τονώσει τη ζήτηση θα θέσει την πορεία της οικονομίας σε ανοδική ελικοειδή τροχιά.

Η ΜΑΓΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.

Μία άποψη όμως που θα μπορούσε να βοηθήσει στο ξεκίνημα του προβληματισμού θα μπορούσε να είναι:

1. Ιδιωτικές επενδύσεις μεγάλου ύψους ας μην περιμένουμε τα επόμενα 5 χρόνια. Τούτο διότι από τη μια δεν υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης και από την άλλη οι τραπεζίτες έχουν σμπαραλιάσει το τραπεζικό σύστημα. Το κλίμα εμπιστοσύνης γκρεμίζεται εύκολα αλλά χτίζεται δύσκολα και χρειάζονται προϋποθέσεις και χρόνος.
2. Ο βασικός επενδυτής τα επόμενα 5 τουλάχιστο χρόνια επιβάλλεται να είναι το δημόσιο. Το δημόσιο , οι Οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης οι επιβιώσαντες συνεταιρισμοί πρέπει να είναι οι φορείς που θα σηκώσουν το βάρος της ανάπτυξης και επομένως της απασχόλησης
3. Βασικός μοχλός ανάπτυξης και ίσως ο σημαντικότερος  είναι η αυτοαπασχόλιση και η δημιουργία πολλών μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων από 1 έως 3-5 εργαζόμενους. Είναι γεγονός ότι αρκετές από αυτές τις μικρές επιχειρήσεις αν «ριζώσουν» θα αναπτυχθούν και κάτω από προϋποθέσεις θα γίνουν μεγάλες με περισσότερους εργαζόμενους. Για δημιουργηθούν αυτές οι επιχειρήσεις πρέπει το οικονομικό περιβάλλον να γίνει φιλικό προς αυτή την κατεύθυνση. Σήμερα είναι απολύτως εχθρικό. Και εξηγούμαι γιατί.
   Η διαδικασία δημιουργίας μια μικρής επιχείρησης είναι άκρως επίπονη. ¨Άλλο τόσο επίπονο είναι και το κλείσιμο από μια επιχειρηματική αποτυχία. Μα η αποτυχία είναι μέρος του συστήματος . Γιατί το σύστημα δεν την αποδέχεται ;
   Η χρηματοδότηση της μικρής επιχειρηματικότητας είναι το μικρότερο πρόβλημα.
   Βασικά θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει το ερώτημα προς την κυβέρνηση αν κάποιος γνωρίζει τον αριθμό των επιβαρύνσεων των μικρών επιχειρήσεων τόσο κατά την δημιουργία αλλά και κατά τη λειτουργία της. Βασικά σας λέγω εγώ ότι οι επιβαρύνσεις είναι αποτρεπτικού μεγέθους.
   Το βασικό  μέτρο λοιπόν θα μπορούσε να είναι ο δραστικός περιορισμός των επιβαρύνσεων των επιχειρήσεων. Ποια είναι τα έξοδα μιας επιχείρησης ; Πως διαμορφώνεται  το κοστολόγιο των επιχειρήσεων; Αυτά τα θέματα τα γνωρίζουν οι επιχειρηματίες με τους οποίους η κυβέρνηση πρέπει να κουβεντιάσει. Με έναν - έναν αν είναι δυνατόν.
   Φορολογικό σύστημα.
   Απλοποίηση του φορολογικού συστήματος σημαίνει χαμηλότερο κόστος λειτουργίας της επιχείρησης αλλά και ευκολότερη είσπραξη των φόρων.
   Χαμηλότερη φορολογία των μικρών επιχειρήσεων σημαίνει ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας τους και δημιουργία  περισσότερων θέσεων εργασίας.
   Δραστική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σημαίνει επίσης ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μικρών επιχειρήσεων και δημιουργία θέσεων εργασίας.
   Το κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων και η αποκατάσταση  τους δεν λύνεται με αύξηση των εισφορών διότι αυτό αποτελεί επι πλέον κόστος που ενσωματώνεται στα προϊόντα και στις υπηρεσίες μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα.  Το αντίθετο μάλιστα. Μπορεί προσωρινά να λύνει το ταμειακό πρόβλημα αλλά στην πραγματικότητα χτυπάει το ασφαλιστικό αφού μειώνει την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης και την οδηγεί στη χρεοκοπία με αποτέλεσμα να  χαθούν όλες οι θέσεις εργασίας και μαζί και οι εισφορές. Η μείωση των ασφαλιστικό εισφορών μακροπρόθεσμα ενισχύει τα αποθεματικά των ταμείων αφού δημιουργεί συνθήκες απασχόλησης . Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών πρέπει να συνοδεύεται με αύξηση τω αποδοχών των εργαζομένων ιδιαίτερα στους χαμηλόμισθους προς τόνωση της ζήτησης.
   
   
     
4. Ένα άλλο σημαντικό θέμα είναι ο προσανατολισμός της οικονομίας. Η παγκοσμιοποίηση έχει αλλάξει τους κανόνες.  Στην παγκόσμια αγορά συναντιόνται προϊόντα και υπηρεσίες που παράγονται σε χώρες με διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Υπάρχουν χώρες με υψηλό επίπεδο ζωής αλλά αυτό ακριβώς το ενσωματωμένο στα προϊόντα τους κόστος τα θέτει έκτος αγοράς αφού τα ίδια προϊόντα παράγονται σε χώρες με μηδαμινό κόστος διαβίωσης αλλά χαμηλού επιπέδου και χαμηλό προσδόκιμο ζωής. Επομένως πρέπει να πάψουμε να μιλάμε γενικά για την παγκοσμιοποίηση και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε. Μήπως πρέπει να βγούμε από αυτό το πλαίσιο που σημαίνει επιβολή προστατευτισμών και άλλων κανόνων. Αυτά όλα πρέπει να τα μετρήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις.  Ο λαός πρέπει να αποφασίσει.

Είναι όμως γεγονός ότι πρέπει να δοθεί μεγάλο βάρος στον πρωτογενή (αγροτοκτηνοτροφικά) και στις υπηρεσίες.

Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι  η κυβέρνηση στις παρούσες συνθήκες θα πρέπει να πείσει τους αγρότες της χώρας μας να ξαναστήσουν τη μικρή οικογενειακή παραγωγή.

Κάθε αγροτικό σπίτι πρέπει να αποκτήσει μία Αγελάδα . μία  χοιρομητέρα , ένα μικρό πληθυσμό από κοτόπουλα και τον παραδοσιακό λαχανόκηπο. Ετσι η κάθε οικογένεια θα καλύπτει τις ανάγκες της και το υπολοιπο θα το πουλάει για συμπληρωματικό εισόδημα.

Οι υπηρεσίες έχουμε συνηθίσει να εννοούμε τον τουρισμό. Δεν είναι μόνο αυτό.

Υπηρεσία είναι και η υγεία, είναι και η παιδεία. Τα τόσα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της χώρας θα μπορούσαν μέσα από καλή οργάνωση να δημιουργήσουν ένα τεράστιο και κερδοφόρο τουριστικό  ρεύμα. Έχουμε καταπληκτικό Ιατρικό προσωπικό και έχουμε και την κατάλληλα υποδομή λίγη προσπάθεια χρειάζεται. Τα πανεπιστήμια μας θα μπορούσαν άνετα με μια ανασυγκρότηση να δημιουργήσουν αγγλόφωνα τμήματα.

Για προσέλκυση φοιτητών. Εκτός από το οικονομικό όφελος τόσο στην υγεία όσο και στην παιδεία δημιουργούμε πιστούς αυριανούς φίλους έως και νέους Έλληνες.

Είναι γεγονός ότι έχουν περάσει οι  90 μέρες  της κυβέρνησης και το μόνο που είδαμε είναι διαπραγματεύσεις, ταξίδια για γέφυρες υποστήριξης αλλά δεν είδαμε τίποτα για την πραγματική εκκίνηση της οικονομίας.

Το μπορεί να έχει στο μυαλό του ο κάθε υπουργός και οι σύμβουλοι του δεν το γνωρίζω και ούτε με αφορά. Διαφωνώ όμως για το γεγονός ότι δεν έχει ανοίξει ο διάλογος για την διαδικασία ανόρθωσης της οικονομίας. Βεβαίως πρέπει να σβηστεί το χρέος, βεβαίως πρέπει να πάρουμε τα δανεικά από τους Γερμανούς. Παράλληλα όμως πρέπει να  «παρασυρθεί» ο  Ελληνικός λαός στην ανάπτυξη. Και αυτό μέχρι τώρα δεν το είδαμε.

Εγώ τους ξαναλέω: Εμείς είμαστε εδώ. Αν μας ζητηθεί η συνδρομή μας η κυβέρνηση θα την έχει απλόχερα. Μην καθυστερούν όμως γιατί ο χρόνος μετράει πλέον αντίστροφα.

Ηράκλειο 24/4/2015

* Μιχάλης Παπαδοδημητράκης

Χημικός μηχανικός-επιχειρηματίας

Ανεξάρτητος πολιτευτής των ΑΝ.ΕΛΛ.