ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ

Ημερίδα για το Περιβάλλον

Πλούτος πληροφοριών, θέσεων και εμπειριών για το Περιβάλλον και την προστασία του χαρακτήρισε την ημερίδα που συνδιοργάνωσαν το Κέντρο Προστασίας Άγριων Ζώων (ΕΚΠΑΖ) και η Δημοτική Βούληση Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης την Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016.

Επρόκειτο για την τρίτη συνεχόμενη ετήσια ημερίδα της Δημοτικής Βούλησης για το Περιβάλλον που κατοχυρώνει πλέον ένα θεσμό στα νότια προάστια για τη διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς, την καλλιέργεια της περιβαλλοντικής παιδείας και την προαγωγή της σχετικής γνώσης.

Την ημερίδα άνοιξε η εκπρόσωπος του ΕΚΠΑΖ, Δέσποινα Χατζηνικολάου, η οποία ξεδίπλωσε την πορεία του Κέντρου που περιθάλπει άγρια ζώα και κυρίως πληγωμένα πτηνά. Η ομιλήτρια ανέλυσε τους κανόνες που διέπουν τη “σωστή ενασχόληση με τα άγρια ζώα” τα οποία δεν πρέπει να εξημερωθούν αλλά να επιστρέψουν στο φυσικό τους περιβάλλον που είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. Ανέφερε ακόμη ότι το Κέντρο έχει πραγματοποιήσει πλήθος απελευθερώσεων άγριων ζώων, παρουσία κόσμου και εθελοντών που στηρίζουν το έργο αυτό, ενώ προβλήθηκε σχετικό βίντεο από πρόσφατη απελευθέρωση γυπών στην Κρήτη. Δήλωσε ακόμη ότι για τη στήριξη ενός τέτοιου μεγέθους έργου απαιτείται “χρήμα, χώρος, χρόνος, χώρος και χέρια”, ζητώντας τη συνδρομή των ενεργών πολιτών στη μεγάλη αυτή εθελοντική προσπάθεια.

Στη δική του εισήγηση, ο επικεφαλής της Δημοτικής Βούλησης, δημοτικός σύμβουλος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης και πολιτευτής της εκλογικής περιφέρειας Αττικής, Δημοσθένης Δόγκας, σημείωσε ότι η διάσωση του περιβάλλοντος σήμερα έγκειται κατά κύριο λόγο στις εθελοντικές οργανώσεις, επισημαίνοντας τη σημασία που έχει η ενίσχυση των φορέων αυτών. “Ο άνθρωπος είναι αναπόσπαστο κομμάτι του περιβάλλοντος”, τόνισε ο Δημοσθένης Δόγκας και ανέλυσε πώς η διαφύλαξη μπορεί να συμβαδίσει με την ανάπτυξη, αναφέροντας το παράδειγμα των χρήσιμων δασών. “Η έννοια της αναγέννησης της φύσης υπερβαίνει το βιολογικό κύκλο του ανθρώπου”, συνέχισε, για να υπογραμμίσει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη αλλαγής των καταναλωτικών συνηθειών στον πλανήτη. “Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να κάνει πάρα πολλά”, είπε ο εισηγητής, αναφέροντας μια σειρά προτεραιοτήτων για τους δήμους, από τη διαχείριση των αποβλήτων μέχρι τη δραστική μείωση του αποτυπώματος άνθρακα από τις υπηρεσίες. Ο Δημοσθένης Δόγκας έκλεισε την εισήγησή του με μια αναφορά στη διατλαντική συμφωνία TTIP, σχολιάζοντας το έλλειμμα διαφάνειας που καλύπτει την υπογραφή της και τις οικολογικές της συνέπειες.

Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο αντιστράτηγος του Πυροσβεστικού Σώματος ε.α., δημοτικός σύμβουλος Λαυρεωτικής και επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας στον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Λαυρεωτικής, Μιχάλης Μαθιουδάκης, ο οποίος στάθηκε ιδιαίτερα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ως προς την προστασία των δασών. “Τα ποτάμια, τα ρυάκια, οι πηγές και τα χιόνια δεν είναι όπως παλιά. Αυτό είναι με λίγα λόγια η κλιματική αλλαγή”, είπε χαρακτηριστικά. Στάθηκε ιδιαίτερα στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 στη χώρα μας, τονίζοντας ότι “φτάσαμε σε αυτή την καταστροφή, επειδή δεν ήμασταν οργανωμένοι, ούτε ως κράτος, ούτε ως Αυτοδιοίκηση, ούτε ως εθελοντές”. Περαιτέρω, υπογράμμισε ότι την περίοδο εκείνη χρήματα υπήρχαν διαθέσιμα, ωστόσο το περιβάλλον δεν βρισκόταν στις προτεραιότητες των πολιτικών ηγεσιών. “Δεν μπορούμε να είμαστε όλοι πυροσβέστες, μπορούμε όμως να αποκτήσουμε παιδεία”, είπε για να τονίζει τη σημασία της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης του ευρύτερου κοινού και ειδικά της νεολαίας. Δεχόμενος ερώτηση από το ακροατήριο κατά πόσο το Πυροσβεστικό Σώμα έχει επηρεαστεί από την κρίση, ο Μιχάλης Μαθιουδάκης αποκάλυψε ότι “η Πυροσβεστική δεν έμεινε αλώβητη, με περικοπές που φτάνουν το 25% από το 2012”.

Στο βήμα ακολούθως ανέβηκε η δικηγόρος Τίνα Κουτρουβίδη, η οποία ανέπτυξε συνοπτικά το καθεστώς νομικής προστασίας που διέπει τον Υμηττό. Αναφέρθηκε στο Προεδρικό Διάταγμα που καθορίζει ζώνες προστασίας αλλά και στο Ρυθμιστικό Σχέδιο που εκπονήθηκε με βάση τον νόμο. Η ομιλήτρια σχολίασε πρόσφατη εκδήλωση του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης που έλαβε έγκριση από το Δασαρχείο, τονίζοντας ότι “ο Δήμος θα έπρεπε να εκπαιδεύει σε φιλοπεριβαλλοντική κατεύθυνση και όχι απλώς να ψυχαγωγεί με θεάματα του κατοίκους”. Επιπρόσθετα, η Τίνα Κουτρουβίδη παρέθεσε το ιστορικό δικαστικής προσφυγής Δήμων κατά του εν λόγω Προεδρικού Διατάγματος και την παραπομπή του θέματος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η δικηγόρος ανέφερε πάντως ότι υπάρχουν φορές που η νομοθεσία παραβλέπει μια διαμορφωμένη πραγματικότητα, όπως στην περίπτωση του συνοικισμού του Χερώματος Βάρης. 

Ακολούθησε η εισήγηση του πολιτικού μηχανικού Πέτρου Θανόπουλου, τέως δημοτικού συμβούλου Βούλας και προέδρου του Συνδέσμου Ηπειρωτών Νοτίων Προαστίων “ο Ρόβας” για την υπόθεση αμφισβήτησης του δασικού χαρακτήρα έκτασης 124 στρεμμάτων στο Πανόραμα Βούλας. Μια αμφισβήτηση που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 και που συνεχίζεται ακόμη και στις μέρες μας, παρά τις δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και τη σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που προασπίζονται την προστασία του δάσους. Ο Πέτρος Θανόπουλος καυτηρίασε την “τραγική αδιαφορία των υπευθύνων” την “αδικαιολόγητη ολιγωρία των αρμόδιων υπαλλήλων του Δασαρχείου” για να περιγράψει το ιστορικό των ενεργειών στις οποίες πρωταγωνίστησε και που φτάνουν μέχρι πολύ πρόσφατα, με την παρέμβαση δημοτικών συμβούλων, μεταξύ των οποίων ο Δημοσθένης Δόγκας, στο Δασαρχείο.

Για την προστασία των θαλάσσιων χελωνών, ενός είδους που απειλείται άμεσα με εξαφάνιση μίλησε στο ακροατήριο ο ωκεανογράφος Δημήτρης Φυτίλης, υπεύθυνος του Κέντρου Διάσωσης στον Σύλλογο για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας “Αρχέλων” το οποίο λειτουργεί στην 3η Μαρίνα Γλυφάδας. Ο ομιλητής τόνισε ότι εκτός από τη ρύπανση, ο ίδιος ο άνθρωπος συνιστά μεγάλη απειλή για τις χελώνες και ειδικά οι ψαράδες που τραυματίζουν τα ζώα από το θυμό τους όταν μπλέκονται και καταστρέφουν τα δίχτυα τους. Παρατηρείται σύμφωνα με τους επιστήμονες “μια εκθετική αύξηση των νεκρών χελωνών, φτάνοντας τις 600 το χρόνο”, ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Ο Δημήτρης Φυτίλης παρουσίασε το έργο του Κέντρου Διάσωσης, όπου έχουν αναρρώσει 1.000 περίπου χελώνες, το 56% των οποίων απελευθερώθηκε στο περιβάλλον. Ο εισηγητής ακόμη ανέφερε ότι το έργο του Συλλόγου “Αρχέλων” στηρίζουν 500 εθελοντές, ένα μικρό μέρος των οποίων όμως προέρχεται από την Ελλάδα.

Η προστασία των αδέσποτων σκυλιών και το δικαίωμά τους να ζουν με αξιοπρέπεια είναι το αντικείμενο για το οποίο εργάζονται εθελοντικά τα μέλη του Καταφυγίου Αδέσποτων Ζώων (ΚΑΖ), η πρόεδρος του οποίου, Βάνα Θεοδωρίδου, μίλησε στην ημερίδα. Συνολικά 2.129 ζώα έχουν περάσει από το Καταφύγιο που βρίσκεται στο Μαρκόπουλο, όπου “σε μικρά δωμάτια που δεν τα λέμε κελιά αισθάνονται ότι δεν κινδυνεύουν πια”, όπως τόνισε η ομιλήτρια. Μόνο πέρσι το ΚΑΖ έκανε 223 εισαγωγές σκύλων, 105 στειρώσεις, 148 θεραπείες και προχώρησε σε 172 υιοθεσίες. “Είμαστε κατά της επανένταξης των αδέσποτων στο δρόμο, το ΚΑΖ είναι ο βατήρας για το άλμα σε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή”, υπογράμμισε η Βάνα Θεοδωρίδου. Απαντώντας σε ερώτηση του ακροατηρίου, διευκρίνισε ότι το πρόβλημα των αδέσποτων είναι ιδιαίτερα μεγάλο στην Αττική, αναφέροντας πως ανεπίσημα στοιχεία βάσει υπολογισμών, ανεβάζουν τον αριθμό τους σε 100.000 ζώα.

Την ημερίδα έκλεισε ο Ανδρέας Σαμαράς, επικεφαλής της Εθελοντικής Ομάδας Δασοπροστασίας και Δασοπυρόσβεσης Βάρης, που παρουσίασε τη δράση των ανθρώπων που περνούν ώρες επιφυλακής για να σταματήσουν έγκαιρα τον πύρινο εφιάλτη. “Εκπαιδευόμαστε από το Πυροσβεστικό Σώμα για να συνδράμουμε στο έργο του, δεν θέλουμε να πάρουμε τη δουλειά των πυροσβεστών, αλλά να βοηθήσουμε εθελοντικά στην προστασία του δάσους”, τόνισε ο Ανδρέας Σαμαράς. Και πρόσθεσε ότι η κρίση έχει χτυπήσει και αυτές τις εθελοντικές ομάδες που χάνουν ενεργά μέλη, καθώς λείπει ο διαθέσιμος χρόνος από τους εθελοντές αλλά λείπουν και τα κίνητρα από την πολιτεία. Ο εισηγητής χαρακτήρισε ως “την καλύτερη δυνατή” τη συνεργασία των ομάδων του Δήμου μεταξύ τους και με το Πυροσβεστικό Σώμα και ταυτόχρονα υπογράμμισε απαντώντας σε ερώτηση του ακροατηρίου ότι υπάρχει πρόβλημα παλαιότητας στον εξοπλισμό της ομάδας.

Ανάμεσα στις εισηγήσεις έγιναν δύο πολύ ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις, η πρώτη για τη συμφωνία TTIP και τον κίνδυνο καταστροφής των παραδοσιακών καλλιεργειών από τη βιομηχανία των μεταλλαγμένων και η δεύτερη για τον νέο νόμο που διέπει τα δεσποζόμενα ζώα.