Δεν προκύπτει κανένα όφελος από τις απολύσεις Δημοσίων υπαλλήλων, αποφαίνεται ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, επισημαίνοντας ότι δεν είναι άλλωστε αυτός ο στόχος των αποχωρήσεων.
Μια παραμύθα μετά την άλλη μας τσαμπουνάει ο τεχνοκράτης του γλυκού νερού Κυριάκος Μητσοτάκης. Αίφνης ο νέος Μανιτάκης δεν βρίσκει άχρηστο δημόσιο οργανισμό και άχρηστο δημόσιο υπάλληλο να απολύσει. Ο ανεκδιήγητος και γραφικός Μητσοτάκης που πριν γίνει υπουργός μιλούσε για τις αναγκαίες απολύσεις δημοσίων απολύσεων έχει ματαβληθεί σε κρατιστή αισχίστου είδους σαν τους πολιτικάντηδες της μεταπολίτευσης που τους τάιζε η Siemens και άλλα λαμόγια νταλαβεριτζήδες του δημοσίου.

Σε συνέντευξη που παραχωρεί στον Τύπο της Κυριακής, επισημαίνει επ αυτού πως:

" Η συμφωνημένη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 150.000 την πενταετία 2011-2015 επιτυγχάνεται μέσω της εφαρμογής του κανόνα 1:5, δηλαδή μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις (συνταξιοδοτήσεις και παραιτήσεις). Παράλληλα, την περίοδο 2013-2014 εφαρμόζεται ο κανόνας 1:1, δηλαδή μία πρόσληψη για κάθε μία αναγκαστική αποχώρηση".

Όπως εξηγεί: " Οι συνολικά 15.000 αναγκαστικές αποχωρήσεις, επομένως, αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού στο Δημόσιο. Το σχέδιο μας για τη λειτουργική αναδιάρθρωση του Δημοσίου μπαίνει άμεσα σε εφαρμογή και κινείται σε τρεις κεντρικούς άξονες: Εξορθολογισμός των δομών της Κεντρικής Διοίκησης με έμφαση στην οριστικοποίηση των νέων και πολύ πιο συμπαγών οργανογραμμάτων. Δραστική απλοποίηση διαδικασιών για τη μείωση διοικητικών βαρών για τον πολίτη και τον επιχειρηματία. Καινοτόμος στρατηγική διαχείρισης ανθρωπίνου δυναμικού που θα δίνει πραγματικές ευκαιρίες γρήγορης ανέλιξης στους άξιους και εργατικούς δημοσίους υπαλλήλους".

"Δεν θα υπάρξουν ξαφνικοί θάνατοι οργανισμών"

Οκ. Μητσοτάκης, παράλληλα, διαβεβαιώνει: " Σύντομα θα φέρουμε νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή, η οποία πρώτα φυσικά θα περάσει από δημόσια διαβούλευση και θα μπορέσετε να δείτε αναλυτικά το σχεδιασμό. Φυσικά και δεν πρόκειται να έχουμε κανέναν "ξαφνικό θάνατο", όπως άστοχα έχει γραφτεί, αλλά για Οργανισμούς που έχουν αξιολογηθεί και κριθεί ότι δεν επιτελούν πλέον ουσιαστική αποστολή, ιδίως δε μέσα στα σφιχτά δημοσιονομικά δεδομένα της περιόδου που διανύουμε".