ΞΕΦΤΙΛΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ

Γκρέμισαν από ντροπή την παράγκα της Κορακάκη. Έπρεπε να μείνει ως… μνημείο εθνικής υποκρισίας.

Ιδού και το αυτοσχέδιο σκοπευτήριο που επιμελήθηκε ο πατέρας και προπονητής της, Τάσος Κορακάκης. Ο χώρος βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου Κορυλόβου. Το αυτοσχέδιο προπονητήριο της Δράμας γκρεμίστηκε την ημέρα του τελικού των 25 μέτρων για να δημιουργηθεί δήθεν κανονικό, από την τοπική δημοτική αρχή που τόσο καιρό αγνοούσε το θέμα. Θέλουν να κρύψουν την ξευτίλα τους λέμε εμείς.   Είχε δημιουργηθεί από τον Τάσο Κορακάκη για να μπορούν να εξασκούνται εκεί τα δύο του παιδιά. Η επιτυχία της κόρης του «ξεμπροστιάζει» απόλυτα όσους ήταν απόντες το προηγούμενο διάστημα.

Το υπουργείο Πολιτισμού και πιο συγκεκριμένα η Αρχαιολογική Υπηρεσία έδωσε εντολή στις μπουλντόζες να γκρεμίσουν το πρόχειρο-αυτοσχέδιο σκοπευτήριο στο οποίο έκανε προπονήσεις ηΑννα Κορακάκη. Αυτό το παλιοκόριτσο που αντί να πίνει φαρπέδες στη πλατεία και να κάνει στριφτά τσιγάρα, επέλεξε να αριστεύει. Η Αριστεία είναι εσωτερικός εχθρός. Στην πυρά. Οι συγγενείς της Κορακάκη λένε ότι συνεργεία πριν από τον τελικό του αγωνίσματος των 25 μέτρων με αεροβόλο πιστόλι, κατεδάφισαν την πρόχειρη κατασκευή έξω από τη Δράμα στην οποία έκανε προπόνηση η χρυσή Ολυμπιονίκης. Δεν ξέρουν και οι ίδιοι τι να υποθέσουν… Μήπως, είχε άραγε η πόλη άλλο καλύτερο σκοπευτήριο; Μήπως για να μην κεντρίσει την αρνητική δημοσιότητα η πόλη, τώρα που όλα τα φώτα στρέφονται πάνω στη χρυσή Ολυμπιονίκη; Γιατί άραγε, ποιος ξέρει; Αναρωτιούνται χαμηλόφωνα, αλλά ακούγονται… Τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς, επιμονής, κόπου, προσπάθειας, στη σκιά, «ποιος νοιάστηκε, αλήθεια;». Μήπως, τα ΜΜΕ; Η μητέρα της Άννας Κορακάκη, η Φωτεινή Χριστοδούλου δεν μπορεί αυτή τη στιγμή, να μην εκφράσει ένα παράπονο που την «πνίγει» όλα αυτά τα χρόνια. «Θέλω να πω ένα παράπονο και δικό μου, θεωρώ και όλων των παιδιών που ασχολούνται με αυτά τα αθλήματα… Σας είπα, η Άννα έχει απίστευτες διακρίσεις τα τελευταία χρόνια. Κάθε φορά λοιπόν «κρεμόμασταν» στα δελτία ειδήσεων να ακούσουμε μια απλή αναφορά, τίποτε παραπάνω, μια απλή αναφορά… Τίποτε, ούτε αυτό, ούτε μια αναφορά, μόνο για το ποδόσφαιρο ακούμε…» λέει η μητέρα της χρυσής πρωταθλήτριας. «Οι δυσκολότεροι αγώνες δόθηκαν εκτός αγωνιστικών χώρων. Για να μην πω μηδενική, η στήριξη από την πολιτεία ήταν ελάχιστη. Κάποιες στιγμές έπρεπε να παλέψουμε για τα αυτονόητα και έπρεπε να δοθούν σκληρές μάχες γι’ αυτό. Για τα 25 μέτρα, που παίζει αύριο, δεν υπάρχει καν σκοπευτήριο, προπονείται σε ένα νταμάρι. Για πολλά χρόνια ο άντρας μου δεν μπορούσε να συνοδεύει την κόρη μας στους αγώνες».

«Το χρυσό δεν ανήκει στην Ελλάδα. Ανήκει στη Κορακάκη. Είναι εμετικό να διαβάζεις τις δηλώσεις των πολιτικών. Η ΕΛΛΑΔΑ δεν έκανε τίποτα για την Κορακάκη. Επί ένα χρόνο παρακαλούσε για ένα δεύτερο πιστόλι. Η πολιτεία την έγραφε ενώ κατέβαινε στους αγώνες χωρίς εφεδρικό όπλο Αν πάθαινε δηλαδή εμπλοκή το όπλο της θα έπρεπε να αποσυρθεί από τον αγώνα. Ένα μήνα πριν δέησαν και τις αγόρασαν το εφεδρικό όταν ο πατέρας της απείλησε οτι θα βγει στις εφημερίδες