ΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ??

Αυτοί έχουν την ευθύνη…

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Περισπούδαστοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι, αυτοί δηλαδή που φέρουν ακεραία την ευθύνη για το κατάντημα της χώρας και την εξαθλίωση των Ελλήνων, με περισσή υποκρισία, αναρωτιούνται για το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή». Κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων, εξορκίζουν τα «κακά πνεύματα», σχεδιάζουν να θέσουν εκτός νόμου ένα κόμμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όπως παλιά γινότανε και με το κομμουνιστικό κόμμα. Κι ακολούθησε ο εμφύλιος με τα γνωστά δυσάρεστα κι επώδυνα αποτελέσματα.

Ας δούμε όμως, όσο περισσότερο αντικειμενικά μπορούμε, την κατάσταση στην Ελλάδα.

Πριν το μνημόνιο, η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν λίγο παραπάνω από το 4% και της Χρυσής Αυγής 0,29%!!!

Μετά την «αξιοθαύμαστη» πολιτική του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε την χώρα σιδηροδέσμια στο κρεβάτι του Προκρούστη με την υπογραφή του μνημονίου, οι Έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία, σχημάτισαν τη γνώμη, ότι στο τιμόνι της χώρας βρισκόντουσαν και βρίσκονται, πολιτικοί – αρπαχτικά, μιζαδόροι, διεφθαρμένοι, ανίκανοι. Κάποιοι άλλοι μιλήσανε και για προδοσία.

Έρευνες που είχαν γίνει σε χώρες που είχαν αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα όπως η Ελλάδα, έλεγαν, πως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των πολιτών, είναι η στροφή τους στον πατριωτισμό, στον εθνικισμό.

Κι οι δύο αυτές έννοιες στο παρελθόν, είχαν κατασυκοφαντηθεί από τους πολιτικούς και κυρίως από τους «δημοκράτες» και τους «προοδευτικούς» της Αριστεράς.

Ήταν φασίστας όποιος τολμούσε να μιλήσει για την πατρίδα, για την σημαία, για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Του κολλούσανε την ταμπέλα και τον θεωρούσανε «μίασμα» για τον δημοκρατικό τους χώρο.

Θυμίζω, πως όταν αυτός ο σπουδαίος πολιτικός Πέτρος Ευθυμίου, με εγκύκλιο που έστειλε στις εκπαιδευτικές κοινότητες, όριζε ότι μπορούσαν να γίνονται σημαιοφόροι αλλοδαποί μαθητές που δεν είχαν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, όλοι οι «δημοκράτες», με επικεφαλής τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, έσπευσαν να επιτεθούν σε εκείνους που υποστήριζαν πως το εθνικό σύμβολο δεν παραδίδεται σε ξένα χέρια. Αδιαφορούσαν αν απόφαση αυτή, ήταν α) παράνομη γιατί μία υπουργική απόφαση καταργούσε Προεδρικό διάταγμα και β) υποβάθμιζε σημαντικά (για να μη πούμε ότι εξευτέλιζε) την υψηλή έννοια της Πατρίδας, της Ιστορίας, των Ηθών και Εθίμων, των Ηρώων, των Ιδεωδών. Γιατί όλα αυτά συμβολίζει η σημαία…

Τότε, σε επιστολή που είχα στείλει στους υπουργούς Παιδείας Πέτρο Ευθυμίου και κατόπιν στην Μαριέτα Γιαννάκου, πρότεινα, για να μην ξεφτιλίζουμε την Ελληνική σημαία, να φτιάξει το κάθε σχολείο το δικό του λάβαρο, που καμία απολύτως σχέση δεν θα έχει με την Ελληνική σημαία, και οι εκπαιδευτικοί ας το δίνανε όπου νομίζανε. Ακόμα και στο σκύλο της γειτονιάς! Όμως την περίοδο εκείνη, ανθούσε η προπαγάνδα του διεθνισμού, η προσπάθεια του εξευρωπαϊσμού του Έλληνα. Τότε, ξερίζωναν από τις καρδιές των Ελλήνων, μεγάλες αρετές, σπουδαίες αρχές, μεγάλα ιδεώδη, όπως της Πατρίδας, του έθνους, των μεγάλων Ελλήνων ηρώων, των αξεπέραστων ακόμη και σήμερα Ελλήνων φιλοσόφων.

Τότε, μέσα στο μεθύσι της ευμάρειας, του αλόγιστου καταναλωτισμού, των σαρκικών απολαύσεων που είχε τυλίξει τους Έλληνες, οι πολιτικοί όλων των χρωμάτων και κομμάτων, με συμπαραστάτες μεγάλης μερίδας των Ακαδημαϊκών, τω εκπαιδευτικών και των δημοσιογράφων, συμμετείχαν στην υλοποίηση του προγράμματος «Σβήσιμο της Εθνικής Συνείδησης από την ψυχή των Ελλήνων». Και πράγματι, είχαν φτάσει σχεδόν στην απόλυτη επιτυχία υλοποίησης του σχεδίου. Ας θυμηθούμε τα Ελληνόπουλα που έκαιγαν Ελληνικές σημαίες.

Με την εφαρμογή λοιπόν του μνημονίου, ξύπνησαν μνήμες στην Ελληνίδα και τον Έλληνα. Το DNA άρχισε να ξαναβρίσκει την φυσική του δομή, άρχισε να στέλνει στον εγκέφαλο μηνύματα που κανείς πολιτικός δεν μπορεί να στείλει.

Έτσι, όσα κόμματα που συμπεριέλαβαν στα συνθήματά τους τη λέξη «πατρίδα», τις λέξεις «Ελλάδα» κι «Έλληνες», τράβηξαν το ενδιαφέρον μεγάλου αριθμού πολιτών, ιδίως νέων. Οι πολίτες αναζήτησαν διέξοδο στο πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε και μία από τις λύσεις που επέλεξε μεγάλος αριθμός πολιτών (6,97% στις βουλευτικές εκλογές τον Μάιο του 2012) ήταν η ψήφιση του κόμματος της Χρυσής Αυγής. Θυμίζουμε, πως η Νέα Δημοκρατία είχε λάβει 18,85% και το ΠΑΣΟΚ 13,18%!!! Η απόλυτη συντριβή!

Για ποιον λόγο επομένως, τότε αλλά και σήμερα, πολίτες επέλεξαν κι επιλέγουν πολιτικούς χώρους όπως της Χρυσής Αυγής; Τι άλλαξε στο πολιτικό γίγνεσθαι για να μπορέσουν οι πολίτες να έχουν κι άλλες επιλογές; Ποιος ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην πολιτική ζωή των Ελλήνων; Υπάρχει ή όχι φασισμός στην μετάδοση των ειδήσεων, στην παρουσίαση των μεγάλων γεγονότων;

Τα κόμματα του κατεστημένου, βλέποντας την μεγάλη μεταστροφή των πολιτών, την αλλαγή συμπεριφοράς, άρχισαν κι αυτά να μιλούν για πατρίδα, για Ελλάδα. Μέχρι και τα Αριστερά κόμματα συμπεριέλαβαν και μάλιστα με εμφαντικό τρόπο, τη λέξη πατρίδα στις ομιλίες τους!

Υποκρισία; Κατάλαβαν το μέχρι πρότινος λάθος τους; Αυτοί γνωρίζουν…

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος, επιστρέφοντας από την συνάντηση που είχε με ομότιμους ξένους υπουργούς, δήλωσε, ότι οι ξένοι πολιτικοί ανησυχούν για την αλματώδη αύξηση της δύναμης της Χρυσής Αυγής.

Πράγματι, οι ξένοι πολιτικοί, που όλοι ανήκουν στο ίδιο σύστημα, ανησυχούν.

Κι ανησυχούν, όχι για το ποσοστό του κόμματος της Χρυσής Αυγής αλλά για την έννοια του πατριωτισμού, την έννοια του έθνους που ξύπνησε και πάλι στις καρδιές των Ελλήνων.

Όλοι εκείνοι, που θέλουν να σβήσουν τα έθνη, τρομάζουν στην ιδέα και μόνο πως ένας λαός δεν απεμπολεί την εθνική του συνείδηση. Όλοι οι «κουστουμαρισμένοι» κι άκαπνοι πολιτικοί, μας θέλουν Ευρωπαίους κι όχι Έλληνες.

Στο χέρι μας είναι, να μην υλοποιηθούν τα σχέδιά τους.

Στο χέρι μας είναι, με στάση καθαρά Ελληνική, να στείλουμε για διακοπές, όλους εκείνους που προσπάθησαν να μας πείσουν, πως η Ελληνική γλώσσα είναι νεκρή.

Στο χέρι μας είναι, να παραμείνουμε ΕΛΛΗΝΕΣ!