Περί Τράγκα ή Τράμπα ή Φράγκα το ανάγνωσμαααααα....
Αφορμή ένα δημοσίευμα του τελευταίου που το τιτλοφορούσε «Γιώργος Τράγκας ή Τράμπας ή Φράγκας».
Η αντίδραση τότε του εκδότη του Crash ήταν άμεση και μέσα από τις ιστοσελίδες του περιοδικού του, καθώς και από την ραδιοφωνική του εκπομπή, στον Real fm κατακεραύνωσε τον δημοσιογράφο του “Unfollow”, για να λάβει και την αρμόζουσα απάντηση. (Ολο αυτό το σκηνικό μπορείτε να τοπαρακολουθήσετε εδώ).
Για να υπάρχει μια σφαιρική αντίληψη γι’ αυτή την διαμάχη παραθέτουμε το αρχικό δημοσίευμα του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Γιώργος Τράγκας ή Τράμπας η Φράγκας
Στη δημοσιογραφική αργκό ονομάζονται «εργολάβοι». Πρόκειται για εκείνους τους «δημοσιογράφους» που αναλαμβάνουν για λογαριασμό συγκεκριμένων πολιτικοιοκονομικών συμφερόντων να στοχοποιήσουν επιχειρηματίες, πολιτικούς ή κόμματα, για να τους αναγκάσουν σε κάποιου είδους «ντηλ». Δύο είναι τα χαρακτηριστικά του επιτυχημένου «εργολάβου»: η επιδεξιότπτά του να «πλάθει» λαϊκές συνειδήσεις και η ικανότητά του να κάνει συνεχώς κωλοτούμπες.
Το «φαινόμενο» ευδοκιμεί εδώ και χρόνια στην ελληνική δημοσιογραφία, έχει πρόγονους και απογόνους, που έχτισαν καριέρες και έκαναν περιουσίες. Όμως όλοι πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι κορυφαίος εκπρόσωπος αυτής της «σχολής» χαμαιλεόντων παραμένει ο...
γνωστός εκδότης και μεγαλοδημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας. Κύριο προσόν του ότι μπορεί με χαρακτηριστική άνεση να κοιμηθεί «καθεστωτικός» και να ξυπνήσει «επαναστάτης» και τούμπαλιν. Να καταγγέλλει τη διαπλοκή και να συγχρωτίζεται με διαπλεκόμενους ή εκεί που φτύνει μετά να γλείφει... Δεν είναι τυχαίο ότι στην πιάτσα φέρει το προσωνύμιο «θείος». Θα ακούσετε επίσης να τον προσφωνούν «Τράμπα» ή «Φράγκα».
Τελευταίο δείγμα γραφής αυτού του μοναδικού ταλέντου ήταν ότι κατάφερε μέσα σε λίγες μέρες από σφόδρα αντιμνημονιακός και υβριστής του Σαμαρά να μεταμορφωθεί σε σύμμαχό του, προκειμένου να σώσει τη χώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ! Με μια διπλή «πιρουέτα», ο Γ. Τράγκας, που μέχρι το καλοκαίρι από τη συχνότητα του RealFm και το περιοδικό Crash χαρακτήριζε «κωλοτούμπα», «Κομανέτσι» «ανδρείκελο» και «πουλητάρι» τον Σαμαρά, στις 29 Αυγούστου με άρθρο του στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, καλούσε τον πρωθυπουργό να ηγηθεί της προσπάθειας για μια «ενωμένη κεντροδεξιά». Μια ένωση που -κατά τον Τράγκα- θα στηθεί με τη συμμετοχή των ΝΔ, ΛΑΟΣ, Χρυσής Αυγής, Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πολύδωρα, Μάνου, Σκύλακάκη. Τέτοια πανσπερμία. Από τη Δεξιά και την Ακροδεξιά μέχρι το ναζιστικό μόρφωμα. Ο Γ. Τράγκας, για το καλό της πατρίδας, δεν έχει αναστολές: και οι ναζί μέσα. Εξάλλου ο ίδιος ήταν που έδινε βήμα στους χρυσαυγίτες από τις εκπομπές του, επικαλούμενος τον... πλουραλισμό.
Όλοι μαζί λοιπόν, προκειμένου -όπως κρούει των κώδωνα του κινδύνου ο μεγαλοδημοσιογράφος- να μην επιτρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ να έρθει στην εξουσία, γιατί θέλει να «υπερφορολογήσει τους πολίτες» και να εξυπηρετήσει τα «συμφέροντα των δανειστών μας». Σε ανάλογη ένωση καλεί και τα κεντροαριστερά κόμματα, με ηγέτιδα δύναμη το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, τα στελέχη του οποίου μέχρι πρότινος ο ίδιος αποκαλούσε «προδότες» και «υπηρέτες της Μέρκελ»! Για τα προσχήματα, από το εγχείρημα εξαίρεσε τον Γ. Παπανδρέου, τον οποίο χαρακτήρισε «εθνοκτόνο» και «πολιτικό κλόουν». Έπρεπε να αποδώσει και κάπου ευθύνες, ειδικά σήμερα που ο Σαμαράς διατυμπανίζει ότι θα βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο...
Ο Σαμαράς εκμυστηρεύτηκε σε συνεργάτες του: «Ο Γιώργος πέρασε στις φίλιες δυνάμεις». Φαίνεται ότι το πρωθυπουργικό χάδι έφτασε στα αυτιά του Τράγκα, γιατί στο διάστημα που ακολούθησε, ο πρωταθλητής της δημοσιογραφικής κυβίστησης επικέντρωσε τα βέλη του στον Α. Τσίπρα. Με ιταμούς χαρακτηρισμούς όπως ο «πιτσιρικάς», ο «άσχετος», που «δεν γνωρίζει τα εθνικά θέματα», που «δεν έχει γνωριμίες» στις Βρυξέλλες, στην Ουάσιγκτον και το ΔΝΤ, ο Τράγκας επιχείρησε να αποδομήσει την εικόνα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ωστόσο, αυτή η ξαφνική στροφή του Τράγκα δεν πέρασε άνετα στο κοινό του. Κι όταν η προπαγάνδα δεν πιάνει τόπο (και νούμερα...), χάνει και την αξία της. Εκών άκων ο «θείος» αναγκάστηκε να επιδοθεί σε άλλη μία κωλοτούμπα. Μέσω του ραδιοφώνου αυτήν τη φορά, άρχισε να προπαγανδίζει τη «δημιουργία κυβέρνησης πανεθνικής ενότητας», με ολίγη από κινδυνολογία βεβαίως. «Προσευχηθείτε από τα βάθη της ψυχής σας να μη μας έρθει ο Έμπολα», αναλύσεις περί της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και την Κύπρο, κλίμα πολέμου, και μετά αναρωτιόταν τι θα κάνει μόνος του ο Τσίπρας, χωρίς να έχει δίπλα του τον Αβραμόπουλο (που στο παρελθόν είχε αποκαλέσει «μπουγάτσα») και την Μπακογιάννη που έχουν «εμπειρία στην εξωτερική πολιτική». Και ξανά κυβέρνηση εθνικής ενότητας... Ανέλυε τα σχέδια για το κούρεμα του χρέους και κινδυνολογούσε με τις καταθέσεις των πολιτών, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «μόνο ενωμένοι» θα μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε. Φυσικά με τη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ ή έστω την ανοχή του, μέχρι να περάσουν τα δύσκολα, τα οποία θα διαχειριστούν μέχρι τότε ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο!
Ο Φράγκας και οι κωλοτούμπες
Τι οδήγησε όμως τον Γ. Τράγκα στη μεταστροφή; Πώς μέσα σε μια νύχτα έβγαλε τη φορεσιά του τσολιά, ξέχασε την «καριόλα» (δική του έκφραση) Μέρκελ και τους «προδότες» πολιτικούς;
Άνθρωποι του περιβάλλοντος του σημειώνουν ότι κομβικό σημείο ήταν η ποινική δίωξη που του ασκήθηκε το Μάιο του 2014 για ανακριβή δήλωση πόθεν έσχες. Από έρευνα που διενεργήθηκε προέκυψαν περιουσιακά στοιχεία ύψους άνω των 10 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δεν είχαν δηλωθεί νόμιμα στο πόθεν έσχες. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες πρόκειται για ένα σπίτι στην Πολιτεία, το οποίο ο Τράγκας αγόρασε χωρίς να μπορεί να δικαιολογήσει την προέλευση του ποσού.
Μπορεί όμως ένα «κωλόσπιτο» -όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης Ευάγγελος Γιαννόπουλος- να επηρεάσει το αγνό αντιμνημονιακό μένος του Γ. Τράγκα; Αν μάλιστα το πρόστιμο που του επιβλήθηκε είναι 150.000 ευρώ, όπως φημολογείται, αποτελεί μικρό ποσό, για να κάνει τον ανυποχώρητο (και πλούσιο, κατά δήλωσή του) μεγαλοδημοσιογράφο να νερώσει το αντιμνημονιακό κρασί του. Βέβαια, παίζει κι ένα μικρό προβληματάκι με τη λίστα Λαγκάρντ, στην οποία περιλαμβάνεται (ο ίδιος, άλλωστε, έχει παραδεχτεί ότι έχει βγάλει χρήματα στο εξωτερικό), κάτι που δυσκολεύει μάλλον τη δυνατότητά του να μεταφέρει χρήματα από τους λογαριασμούς που διαθέτει στο εξωτερικό. Ειδικά αν είναι σε δολάρια, αφού, ως λάτρης των συναλλαγματικών παιχνιδιών, από τα μικράτα του φρόντιζε τα εισοδήματά του να τα μετατρέπει σε «dollars».
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, πάντως, τα αίτια της επιστροφής του Γ. Τράγκα στο μνημονιακό στρατόπεδο (αν έφυγε ποτέ από αυτό) είναι βαθύτερα. Άλλωστε, πόσο εύκολο είναι να εκβιαστεί από την κυβέρνηση και το ΣΔΟΕ ένας άνθρωπος, που έχει δηλώσει ότι ήταν πρώην πράκτορας της ΕΥΠ (τηλεοπτική συνέντευξη στον Ν. Χατζηνικολάου) ή, όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, είχε επαφές με όλους τους σταθμάρχες της ClΑ στην Ελλάδα από το 1974 και εντεύθεν;
Ας ψάξουμε κάπου αλλού... Παρότι διαρρέει ότι θα εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία (αμήν και πότε!), εδώ και καιρό ο Γ. Τράγκας ετοιμάζεται να εκδώσει νέα εφημερίδα, που θα κινείται ιδεολογικά στο χώρο της Δεξιάς. Κεφάλαια για το εγχείρημα, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει εξασφαλίσει από τον επιχειρηματία Ε. Μυτιληναίο, φίλο του Α. Σαμαρά. Με ένα τέτοιο σχέδιο στα σκαριά, έπρεπε να στρώσει το έδαφος της... επιστροφής στο γαλάζιο στρατόπεδο. Επιπλέον, εκτιμά ότι με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ διακυβεύονται τα προνόμια που το σημερινό σύστημα του έχει εξασφαλίσει, αλλά και τα συμφέροντα των επιχειρηματιών που με την πένα του υπερασπίζεται. Ο Γ Τράγκας, όπως λένε άνθρωποι που κατά καιρούς έχουν βρεθεί στο πλευρό του, με χαρακτηριστική άνεση μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να συνομιλήσει με τον Βαρδινογιάννη, τον Σάλλα, τον Μπόμπολα, τον Μελισσανίδη και πλήθος άλλων ισχυρών επιχειρηματικών παραγόντων, οι οποίοι στην παρούσα φάση τάσσονται στο πλευρό του Σαμαρά. «Χέρι που σε ταΐζει δεν το δαγκώνεις» λέει ο λαός, και ο Γ. Τράγκας ως οπαδός της λαϊκής δεξιάς κατανοεί.
Σημαντικό ρόλο παίζει και η «πόρτα» που έχει φάει από τον ΣΥ-ΡΙΖΑ. Ο Α. Τσίπρας έχει αρνηθεί επαλειμμένα να του παραχωρήσει συνέντευξη και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απέχουν από τις εκπομπές του, μετά την επιλογή του να γίνει η πλύστρα των μελών της Χρυσής Αυγής μέσα από τη συχνότητα του ΣΚΑΙ. Πριν πάρει στην αγκαλιά του τους χρυσαυγίτες είχε προσπαθήσει να βρει ερείσματα στον ΣΥΡΙΖΑ και -γιατί όχι;- να εκδώσει και εφημερίδα που θα κινούνταν στο χώρο της Αριστερός. Ήταν η εποχή που η αντιμνημονιακή του υστερία είχε χτυπήσει κόκκινο. Αλλά δεν του έκατσε.
Όσοι γνωρίζουν τον Γ. Τράγκα ακόμη καλύτερα, σημειώνουν με νόημα ότι οι επιθέσεις σε μια επερχόμενη κυβέρνηση μπορούν κάλλιστα να αποτελούν παρακαταθήκη για το μέλλον... Θυμίζουν ότι την ίδια επίθεση είχε εξαπολύσει ο μεγαλοδημοσιογράφος και στον Κ. Καραμανλή, όταν ήταν στην εξουσία. Τουλάχιστον μέχρι που άνοιξε τις κάνουλες της κρατικής διαφήμισης. Το δεκάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2008, οι εφημερίδες του Τράγκα Χώρα και Χώρα της Κυριακής έλαβαν 1.823.463 ευρώ (άλλες πηγές μιλούν για 2,5 εκατ. ευρώ συνολικά), δηλαδή το 6% της συνολικής δαπάνης για κρατική διαφήμιση, όταν η κυκλοφορία τους αντιπροσώπευε μόλις το 0,3% - δεν πουλούσαν περισσότερα από 1.000 φύλλα! Όταν έπεσε το ζεστό κρατικό χρήμα, ο Γ. Τράγκας τάχτηκε στο πλευρό της κυβέρνησης Καραμανλή και έγινε υμνητής του Θ. Ρουσόπουλου. Μέχρι τη στιγμή που άρχισαν οι περικοπές στην κρατική διαφήμιση και ο Ρουσόπουλος έγινε επανειλημμένως πρωτοσέλιδο... Απλά μαθήματα τράγκικης δημοσιογραφικής δεοντολογίας για όποιον δεν καταλαβαίνει.
Στο στόχαστρο του Γ. Τράγκα βρέθηκε και ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Με τίτλους όπως «ο αρχιερέας της διαπλοκής», ή «Σημίτης, ο αρχηγός της Καμάρα». Βέβαια, η επίθεση ήταν φαινομενική, γιατί επί της ουσίας άφηνε στο απυρόβλητο όλο το σύστημα εξουσίας και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που κινούνταν γύρω από τον Κ. Σημίτη. Ποτέ δεν επιτέθηκε στον εργολάβο Μπόμπολα, που είχε αναλάβει τα ολυμπιακά έργα. Ποτέ δεν άσκησε κριτική στον Σ. Κόκκαλη, που συνεργαζόταν με τη «μιζαδόρικη» Siemens - άλλωστε τότε εργαζόταν στο ραδιοσταθμό Flash, ιδιοκτησίας της οικογένειας Κόκκαλη. Είπε τόσα και τόσα για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, αλλά δεν ανέφερε ποτέ ονομαστικά τους μεγαλοεπιχειρηματίες που άρπαξαν τα λεφτά του ελληνικού λαού με τη συνδρομή της κυβέρνησης Σημίτη. Η κόντρα του με τον πρώην πρωθυπουργό έκρυβε άλλες σκοπιμότητες και λειτουργούσε ως μοχλός πίεσης για την προώθηση συγκεκριμένων συμφερόντων.
Παρόμοιος ήταν και ο «ανένδοτος» που είχε κηρύξει κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη μέσω του ραδιόφωνου του ΣΚΑΙ. Μπορεί οι καταγγελίες να ήταν στα περισσότερα στοιχεία τους ορθές, όμως δεν θα τις εκστόμιζε ποτέ αν δεν υπήρχαν οι επιδιώξεις της οικογένειας Αλαφούζου και η ανοιχτή κόντρα της με το μητσοτακέικο.
Η δημοσιογραφία του Τράγκα και των ομοίων του, με την ψευτο-λαϊκότητα που τη διακρίνει, λειτουργεί σαν βαλβίδα ασφαλείας για το σύστημα. Εκτονώνει τη λαϊκή οργή, με τον «δημοσιογράφο-λαϊκόό ήρωα» πότε να δακρύζει και πότε να ωρύεται εξαπολύοντας μύδρους κατά των επίορκων πολιτικών. Δεν είναι παρά το μαντρόσκυλο που γαυγίζει, αλλά πάντα κουνά υποτακτικά την ουρά στο αφεντικό του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου