Αρθρο του Κώστα Στούπα
Την εβδομάδα που πέρασε επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση πως η Τρόικα και κατά συνέπεια οι εταίροι, βρίσκονται σε φάση μετατόπισης της στάσης που κρατούν έναντι της Ελλάδας.

Το εγχώριο πολιτικό σκηνικό δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τις πιθανές συνέπειες της μεταβολής της στάσης των εταίρων σε μια περίοδο ανόδου του ρεύματος των Ευρωσκεπτικιστών (είτε με αριστερά, είτε με δεξιά πρόσημα…) σε πολλές χώρες της Ευρώπης.

Η κυβέρνηση συνεχίζει να πολιτεύεται στη κατεύθυνση της χάραξης «κόκκινων» γραμμών για την προστασία συμφερόντων ομάδων της μικρής ή μεγάλης κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας, αλλά κυρίως για την προστασία συντεχνιών και πελατών που διατηρούν προνόμια σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας και οικονομίας που συνεχίζουν να εξαϋλώνονται…

Η αντιπολίτευση με αιχμή της ισχύος το συγκροτημένο πελατειακό «πράσινο» παρακράτος, συν μια ώθηση μέρους της αγανακτισμένης κοινωνίας, προσπαθεί να ανοίξει διόδους ανοχής στην επιχειρηματική κρατικοδίαιτη ολιγαρχία της χώρας, η οποία τρέφει για τον ανταγωνιστικό καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά τα ίδια αισθήματα που τρέχουν ξεχασμένοι από ιστορία κομμουνιστές…

Αμφότερα, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα στις δημοσκοπήσεις κινούνται μεταξύ 20% και 26% με σταθερά το 60%-70% της κοινής γνώμης να δηλώνει πως δεν θα ψήφιζε ποτέ ένα από τα δυο.

Τα δυο μεγάλα κόμματα αρνούνται να εκπονήσουν ένα ρεαλιστικό εθνικό σχέδιο εξόδου της χώρας από την πολιτική και οικονομική κρίση καθώς είναι δέσμια της «γηπεδικού» επιπέδου αντιπαράθεσης συνθημάτων κενών περιεχομένου, με κοινό παρονομαστή των επιδιώξεών τους την προσέλκυση των συγκροτημένων πελατειακών ψήφων που εξαρτώνται από την αναδιανομή των μειούμενων κρατικών εσόδων και ευρωπαϊκών πόρων.

Συνταξιούχοι, συντεχνίες και πελάτες του δημοσίου συγκροτούν τη δεσπόζουσα μειοψηφία του ενός τρίτου του εκλογικού σώματος που λόγω της απουσίας συγκροτημένης αντίπαλης δύναμης (ένεκα της ισχνής παρουσίας της ιδιωτικής οικονομίας), παίζει καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις με τις μετακινήσεις της.

Βρισκόμαστε λοιπόν στην κατάσταση που τα κόμματα χωρίς σχέδιο εξόδου, πορεύονται με «καύσιμα» την υφαρπαγή καταθέσεων μέσω φόρων και ορόσημο τις επόμενες εκλογές που θα τους εξασφαλίσουν την διαχείριση του κράτους, μέσω της οποίας εγγυώνται την αναδιανομή των εσόδων ημέτερους «ρεμπεσκέδες» της πελατοκρατίας.

Αλλάζουν τα δεδομένα

Η Ευρωζώνη φαίνεται πως εισέρχεται στη δίνη μιας δεύτερης αναταραχής πολύ σημαντικότερης από την πρώτη καθώς σε πολλές χώρες ενισχύονται οι Ευρωσκεπτικιστές.

Αυτοί χωρίς να πολυκαταλαβαίνουν τις συνέπειες μιας διάλυσης του Ευρώ, καθοδηγούνται από δημαγωγούς και απαιτούν αντιμετώπισης της κρίσης ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, της δημογραφικής γήρανσης, των ισχνών επιδόσεων σε καινοτομίες κλπ με τη διάλυση του Ευρώ και επιστροφή στα εθνικά νομίσματα ή της εκτύπωσης μεγάλων ποσοτήτων ευρωνομίσματος.

Η στάση αυτή μοιάζει με αυτή του ασθενούς ο οποίος μετά από καιρό χρήσης ενός παυσίπονου, αυτό αρχίζει να μην έχει τη δέουσα επίδραση πάνω του και αυτός σκέφτεται πως αν μοιράσει τη δραστική ουσία (ανταγωνιστικότητα –οικονομία) σε δυο ή δέκα χάπια θα καταφέρει με την αύξηση της δοσολογίας χαπιών να ανακουφίσει το πρόβλημά του…

Η ενίσχυση των Ευρωσκεπτικιστών αναδεικνύει στην Ελλάδα σε κατάλληλο «πειραματόζωο» υποδειγματικής τιμωρίας προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Η καταλληλότερη… 

Η Ελλάδα είναι πιο κατάλληλη για να αποτελέσει υποκείμενο παραδειγματικής τιμωρίας, γιατί:

- Διαθέτει μικρό μέγεθος και οι συνέπειες μετάδοσης μια αναταραχής στις αντισυμβαλλόμενες οικονομίες θα είναι μικρές.

- Το χρέος της έχει μειωθεί δραστικά στις αγορές καθώς έχει περιέλθει στα κράτη και την ΕΚΤ, οπότε ο αντίκτυπος στις αγορές αυτή τη φορά σε σχέση με το 2010-12 θα είναι μικρότερος.

- Οι μεταρρυθμίσεις δεν έχουν προχωρήσει καθόλου με αποτέλεσμα να συνεχίζει να έχει ένα αντιπαραγωγικό δημόσιο και μια ολιγοπωλιακή δυσλειτουργική αγορά.

- Είναι η χώρα της Ευρωζώνης με τη μεγαλύτερη διαφθορά…

- Και κυρίως γιατί η διεθνής κοινή γνώμη είναι έτοιμη να επανα-αποδεχτεί το απλοϊκό στερεότυπο του βαλκάνιου τεμπέλη, απατεώνα που ζει σε βάρος των άλλων και πρέπει να τιμωρηθεί…

Μετά από πέντε χρόνια μεταρρυθμίσεων ούτε οι ασπιρίνες δεν έχουν καταφέρει να περάσουν το κατώφλι των σούπερ μάρκετ, οι εισαγωγές φρέσκου γάλακτος παραμένουν υπό περιορισμό και είναι θέμα χρόνου να βρουν τρόπο να επιβάλλουν περιορισμούς στις εισαγωγές κρασιών γιατί μια αλυσίδα φέρνει γαλλικά κρασιά στο ένα τρίτο της τιμής από τα αντίστοιχης ποιότητας ελληνικά…

Η Ελλάδα βάζει μόνη της το εαυτό της στο κάδρο μιας τιμωρίας για χρήση ως παραδείγματος προς αποφυγήν προκειμένου να σωθεί το Ευρώ.

Τα κόμματα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης μοιάζουν με τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος και είναι χαμηλής πολιτικής ώσμωσης για να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης.

Ως εκ τούτου εισερχόμαστε σε μια περίοδο που πρέπει να φοράμε ζώνες ασφαλείας και να έχουμε τους αερόσακους εν λειτουργία…

2) Μετά το πιο πυκνό σκοτάδι ακολουθεί το ξημέρωμα… 

Δεν βλέπω για ποιο λόγο οι ξένοι θα επανακάμψουν τις επόμενες εβδομάδες και μήνες στην Ελληνική αγορά, τη στιγμή που δείχνουν να είναι σε αποδρομή από ολόκληρη την Ευρωζώνη με αιχμή τις αγορές του νότου.

Ως εκ τούτου προς το παρόν κάθε ανοδική αντίδραση του ΧΑ θα έχει τη πιθανότητα να αποτελεί μια ευκαιρία εξόδου αυτών που επιθυμούν να φύγουν.

Το θετικό σενάριο

Αυτή τη περίοδο βέβαια παρατηρούμε πως πωλητές είναι οι ξένοι και αγοραστές οι βασικοί μέτοχοι και οι ίδιες οι εισηγμένες. Αυτό μακροπρόθεσμα μοιάζει να είναι θετικό καθώς η μακροπρόθεσμη καθοδική τάση μια αγοράς αντιστρέφεται όταν οι αγορές των μακροπρόθεσμων επενδυτών αρχίζουν να υπερτερούν των πωλήσεων των βραχυπρόθεσμων…