Aπό τον Θανάση Μαυρίδη
Η βασική διαφωνία μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας είναι στο ασφαλιστικό. Η τρόικα έχει ζητήσει μειώσεις σε όλες τις κύριες συντάξεις της τάξης του 20% -30%. Αισθητά μεγαλύτερες μειώσεις από εκείνες που προβλέπονται στον νόμο Λοβέρδου, ο οποίος εφαρμόζεται σε... έναν μήνα. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία. Κι είναι εξίσου φανερό ότι το παιγνίδι δεν αφορά τις συντάξεις, αλλά τις όποιες μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις. Η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να τραβήξει το σχοινί στα άκρα. Το ζητούμενο δεν είναι ο Σαμαράς, αλλά η επόμενη κυβέρνηση...

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η τρόικα συνεχάρη την ελληνική και την ιταλική κυβέρνηση για την πρόοδο που έκαναν στο ασφαλιστικό. Σε συνάντηση στην Ελβετία οι Έλληνες αξιωματούχοι απέσπασαν τα εύσημα. Συμφωνήθηκε, λοιπόν, ότι μετά από την εφαρμογή του νόμου Λοβέρδου θα γινόντουσαν μελέτες και με βάση αυτές θα ελάμβαναν τις επόμενες αποφάσεις. Και γι΄ αυτό υπάρχουν χαρτιά. Ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται Έλληνες που παρέστησαν στις συναντήσεις. Τι συνέβη και άλλαξε γραμμή η τρόικα στο ασφαλιστικό;

Η πλευρά Βενιζέλου υποστηρίζει ότι αν δεν ήταν το ασφαλιστικό θα ήταν κάτι άλλο. Ότι η τρόικα θέτει θέματα στα οποία ξέρει εκ των προτέρων ότι είναι αδύνατον να συμφωνήσει κάποιος μαζί της! Η πλευρά Σαμαρά πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει ένα καλό αποτέλεσμα με διαπραγματεύσεις και αξιοποιώντας τις καλές της σχέσεις στην Ευρώπη. Μεταξύ των δύο κομμάτων της συμπολίτευσης υπάρχει για πρώτη φορά μεγάλο χάσμα, γεγονός που φέρνει κι αυτό τις εκλογές πιο κοντά. 

Η αλήθεια φαίνεται να είναι πιο κοντά στις απόψεις Βενιζέλου! Η τρόικα δείχνει το τελευταίο διάστημα μία ακαμψία σε θέματα που είχε στο μεταξύ συμφωνήσει. Αν ο βασικός στόχος των Ευρωπαίων ήταν η εφαρμογή του μνημονίου, τότε θα μπορούσε και να υπάρξει συμφωνία σε όλα τα ζητήματα. Αλλά εδώ διαφωνούν σε θέματα που είχαν συμφωνήσει. Και δεν είναι μόνο το ασφαλιστικό. Να μην ξεχάσουμε τις θέσεις Ντράγκι για το χρέος, αλλά και το θέμα που έχει προκύψει με το δανεισμό του ΔΝΤ. Τα δάνεια του ΔΝΤ έχουν επιτόκιο μεγαλύτερο του 5%. Αν συμμετάσχει, λοιπόν, στο νέο πρόγραμμα, αυξάνεται αυτόματα το όποιο κόστος.

Αυτό που προσπαθούμε να πούμε είναι ότι ο πραγματικός στόχος είναι η επόμενη κυβέρνηση. Το πραγματικό  πρόβλημα τους δεν είναι μία συμφωνία στο ασφαλιστικό, όταν δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιά θα είναι τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν μετά την εφαρμογή του νόμου Λοβέρδου. Εκτός κι αν έχουν μαντικές ικανότητες και μπορούν να προβλέψουν. Μέχρι σήμερα δεν μας έχουν δείξει ότι έχουν ιδιαίτερη επιτυχία στον τομέα των αναλύσεων και των προβλέψεων...

Με άλλα λόγια βάζουν πολύ ψηλά τον πήχη, επιχειρώντας, προφανώς, να πάρουν αυτό που θέλουν. Και ποιό είναι αυτό; Μία συμφωνία ότι δεν πρόκειται να θιγούν τα στρατηγικά δικαιώματα της Δύσης στην Ελλάδα τα προσεχή χρόνια, ακόμη και με μία κυβέρνηση αριστεράς.

Μας έχουν εξαρτημένους από το οξυγόνο, απειλώντας να διακόψουν κάθε στιγμή την παροχή! Η Ευρώπη θέλει την Ελλάδα μέσα στους κόλπους της νομισματικής ένωσης, αλλά ως μία κανονική δυτική χώρα. Δεν μπορούν να ανεχτούν συμπεριφορές που θυμίζουν κουτσαβάκηδες. 

Επίσης, καλό είναι να μην επιχειρήσουν από την κυβέρνηση να παρουσιάσουν ως επιτυχία μία συμφωνία σε μερικά επιμέρους θέματα, όταν θα είναι ανοικτά άλλα πιο σοβαρά,  όπως το ασφαλιστικό και το χρέος. Σε αυτή την φάση δεν ενδιαφέρουν τα επικοινωνιακά παιγνίδια. Το να "συμφωνήσουν" ότι δεν συμφωνούν και ότι μεταθέτουν τη συζήτηση για τον Μάρτιο, δεν είναι λύση. 

Μπορεί κάποιοι στην Αθήνα να νομίζουν ότι θα βάλουν το πιστόλι στο τραπέζι και θα φύγουν οι άλλοι τρέχοντας και τρέμοντας από τον φόβο τους. Κι αυτοί οι κάποιοι βρίσκονται τόσο στην πλευρά της συγκυβέρνησης όσο και σε εκείνη της αντιπολίτευσης. Κάνουν λάθος και οδηγούν με τις ιδεοληψίες τους τη χώρα σε περιπέτειες. Οι συγκρουσιακές λογικές δεν οδηγούν παρά μονάχα σε μεγάλες εθνικές περιπέτειες. Αντίθετα, ο διάλογος και η συνεννόηση στο εσωτερικό της χώρας είναι η καλύτερη εθνική ασπίδα προστασίας. Η οικονομική ισχυροποίηση της χώρας και η έξοδος από το καταστροφικό σπιράλ της ύφεσης είναι θέμα εθνικής επιβίωσης.
Θανάσης Μαυρίδης