Στις αδιέξοδες συμφωνίες τα γιαούρτια τα ακολουθούν οι πέτρες...
Αυτή είναι η συμφωνία γα το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 50% και τα συμπαρομαρτούντα αυτής, δηλαδή η επιτροπεία της ελληνικής οικονομίας από τους Γερμανούς, η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κλπ.
Μεγάλη χαμένη βέβαια η Ελλάδα, οι πολίτες της οποίας όσο αργούν να πάρουν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους και να αναγκάσουν την νυν κυβέρνηση να παραιτηθεί, τόσο θα καθυστερήσουν να βρουν μία πραγματικά βιώσιμη λύση.
Οι μοναδικοί που έχουν δικαίωμα να πανηγυρίζουν είναι οι Γερμανοί, οι οι οποίοι πληρώνουν ελάχιστα, αλλά το βασικότερο είναι ότι με το «κούρεμα» των νυν χρεών θεωρούν ότι θα πληρώσουν αυτά που δάνεισαν και δανείζουν, αλλά και αυτοί μεσοπρόθεσμα θα βγούν χαμένοι. Κέρδισε η Μέρκελ το στοίχημα να πληρώσουν οι τράπεζες (όχι οι γερμανικές οι οποίες είχαν προλάβει να «ξεφορτώσουν» από τον Μάϊο του 2010) και πάει στην Γερμανία και λέει «Δεν θα πληρώσετε εσείς».
Σύντομα θα καταδειχθεί ότι το μάνατζμεντ που κάνουν στην Ευρώπη είναι τραγικό και οδηγεί σε κατάρρευση ολόκληρης της Ευρώπης, αλλά αυτό είναι κάτι που θα συζητήσουμε μελλοντικά.
Κεντρική ιδέα και στόχος του όλου εγχειρήματος είναι η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων στην ελληνική οικονομία και μάλιστα στο πρώτο τρίμημο του έτους. Δεν θα τα έχουν. Είναι πρακτικά αδύνατον να τα έχουν. Αντίθετα η ύφεση θα βαθαίνει και κάθε μέτρο που λαμβάνουν θα οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Έχουν κάνει ένα κρίσιμο λάθος: Έχουν «μυθοποιήσει» την φοροδιαφυγή.
Θεωρούν την φοροδιαφυγή ως τον «κρυμμένο θησαυρό» τον οποίο αν τον βρούν θα λύσουν το πρόβλημα. Αυτό είναι το βασικό λάθος τους. Δεν μπορούν να σκεφθούν ότι φοροδιαφυγή όπως την εννοούν, δηλαδή χρήμα που να βγαίνει από την δραστηριότητα εντός της χώρας και να μην μαπίνει στην αλυσίδα της κατανάλωσης των επενδύσεων κλπ., δεν υπάρχει.
Υπήρχε και υπάρχει φοροδιαφυγή, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό από αυτό που ονειρεύονται και πάντως αυτή την στιγμή η φοροδιαφυγή βρίσκεται εκτός του κύκλου της ελληνικής οικονομίας: Η πραγματική φοροδιαφυγή είναι τα 100 δις. ευρώ που έχουν βγει στο εξωτερικό ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του.
Τα λεφτά που μένουν και «γυρίζουν» εντός της ελληνικής οικονομίας, δεν είναι φοροδιαφυγή. Φορολογούνται σε κάθε πράξη στην οποία συμμετέχουν, είτε στο σούπερ μάρκετ, είτε στην αγορά ακίνητης περιουσίας ή αυτοκινήτου κλπ.
Με το απηνές κυνηγητό της φοροδιαφυγής το μόνο που κερδίζουν είναι η υποχώρηση του συνόλου των καταναλωτικών και επενδυτικών δεικτών. Θα πληρώνουν το τέλος ακινήτων και δεν θα αγοράσουν αυτοκίνητο, δεν θα κυκλοφορούν με αυτοκίνητο για να πληρώνουν βενζίνη, δεν θα πάνε διακοπές κλπ. Και θα συνεχίσουν να υποχωρούν οι καταναλωτικοί και επενδυτικοί δείκτες οδηγώντας το κράτος να εισπράττει λιγότερους φόρους και προκαλώντας δομικά προβλήματα.
Δεν έπρεπε να γίνουν βήματα προς την κατεύθυνση της φοροδιαφυγής. Αλίμονο! Έχουν αργήσει 30 χρόνια! Αλλά δεν γίνεται να εφαρμοστούν ε 3 μήνες. Μία σταδιακή δεκαετής εφαρμογή, σταδιακά θα κατάφερνε να μην δημιουργήσει τις σημερινές παρενέργειες. Αλλά τώρα είναι πρακτικά αδύνατο. Για κάθε ένα ευρώ φόρο που θα εισπράττουν θα χάνουν ενάμιση από την έξοδο του χρήματος «από την κυκλοφορία».
Οι Γερμανοί δεν μπορούν να το αντιληφθούν αυτό. Έχουν άλλη κουλτούρα, άλλλη ψυχοσύνθεση, άλλες αντιλήψεις ως λαός. Το έζησαν και αυτοί κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου. Τώρα θα το ζήσουμε κι εμείς. Η αποτυχία συγκέντρωσης των απαραίτητων πόρων, αυτόματα θα υπονομεύσει και το εγχείρημα της ανάπτυξης.
Μια οικονομία χωρίς βενζίνη (αφού δεν θα μπορούμε πλέον να δανειζόμαστε) η οποία ελπίζει να βρει «καύσιμα» από την εσωτερική αγορά η οποία έχει ήδη στεγνώσει και θα αφυδατωθεί μέχρι την άνοιξη! Θέλετε κι άλλα δεδομένα; Πάντως σε αυτά τα απλά πράγματα δεν έχει απαντήσει κανείς από την κυβέρνηση, ούτε από τους επιτρόπους της, του Γερμανούς.
Το μοναδικό στοιχείο που θα μπορούσε να ανατρέψει αυτή την κατάσταση, είναι οι μαζικές ξένες επενδύσεις. Είναι δυνατόν να υπάρξει σε αυτό το υπερφορολογούμενο και κατ’εξακολουθηση γραφειοκρατικό περιβάλλον κάτι τέτοιο; Όχι, βέβαια!
Η τραγωδία είναι ότι σε λίγο καιρό η Ελλάδα θα αποτελεί ένα άκρως ενοχλητικό μέλος της ευρωζώνης, αφού μέχρι το τέλος του 2012 Ιταλία και η Ισπανία, που συγκεντρώνουν το 35% της ευρωζώνης θα έχουν τέτοια προβλήματα που το ελληνικό θα μοιάζει με άσκηση επί χάρτου σε σχέση με έναν κανονικό πόλεμο.
Και βέβαια μιλάνε για χρέος 120% της Ελλάδας μέχρι το 2020! Δηλαδή τα κάνουν όλα αυτά για να φτάσει το έλλειμμα στο επίπεδο του … 2009, όσο έχει η Ιταλία σήμερα που επίσης κλυδωνίζεται. Αυτό το χαρακτηρίζουν «εφικτό στόχο».
Αυτά είναι λοιπόν τα βασικά λανθασμένα δεδομένα που θα οδηγήσουν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα σε χρεοκοπία και την χθεσινή απόφαση. Από εκεί και πέρα και το timing είναι λάθος: Αν είχε γίνει την άνοιξη του 2010 από την ίδια την Ελλάδα, τότε μπορεί να ήταν σωτήρια. Αλλά τότε οι Γερμανοί δεν είχαν «ξεφορτώσει» ακόμα. Και δεν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση για να διαχειριστεί μια τέτοια κίνηση που θέλει, ας πούμε, «πολύ μαγκιά».
Το ερώτημα είναι αν υπήρχουν και οι άνθρωποι για να το επιτύχουν όλα αυτά. Οι Γερμανοί νομιζουν ότι με ένα Τάγμα «ειδικών» και με τους εγχώριους συνεργάτες τους, του υπουργού Οικονομικών Ε.Βενιζέλου προεξάρχοντος, θα καταφέρουν να εφαρμόσουν την λάθος πολιτική τους. Είναι τραγική η άγνοιά τους και τα αποτελέσματα θα είναι ακόμα τραγικότερα.
Θα χυθεί αίμα (έχει ήδη χυθεί και θα χυθεί περισσότερο). Τα αυγά και τα γιαούρτια θα τα αντικαταστήσουν οι πέτρες. Το μόνο βέβαιο. Αν στην του Αγίου Δημητρίου τους αποδοκιμάζουν και μέσα στην Εκκλησία, των Φώτων θα τους κτυπάνε. Αυτή, δυστυχώς θα είναι η εξέλιξη των πραγμάτων.
Και για να καταλήγουμε: Λύσεις υπάρχουν, αλλά βρίσκονται έξω από το υπάρχον πλαίσιο στο οποίο είμαστε εγκλωβισμένοι. Η χώρα πρέπει να κάνει γεωπολιτική στροφή για να επιβιώσει. Θέλει καπετάνιο, όχι μούτσο που τον έκαναν καπετάνιο και λοστρόμο που τον υποβλέπει
…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου