Στο καλό, φασίστα!

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος αποδοκιμάστηκε από Έλληνες φοιτητές στο Ελληνικό Σπίτι της Πανεπιστημιούπολης στο Παρίσι και αναγκάστηκε να αποχωρήσει. Η πραγματικότητα αποδεικνύεται πολύ σκληρή για τον κ. Πάγκαλο, όταν βρίσκεται έξω από το στούντιο του Mega και την τρυφερή αγκαλιά του Γιάννη Πρετεντέρη.

Οι αποδοκιμασίες στον κ. Πάγκαλο στο Παρίσι έρχονται λίγες μόνο ημέρες μετά από την αποδοκιμασία του Γιώργου Παπανδρέου από Έλληνες φοιτητές στο Βερολίνο. Οι Έλληνες φοιτητές παρευρίσκονταν στην εκδήλωση, για να ενημερώσουν Έλληνες και Γάλλους για την κατάσταση των απεργών πείνας και για την ανυποχώρητη στάση της κυβέρνησης.

Η χούντα του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται λιγότερο έξυπνη από τη χούντα των συνταγματαρχών – ο Παπαδόπουλος και ο Παττακός δεν πήγαιναν σε εκδηλώσεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, γιατί ήξεραν πως θα πέσει το γιαούρτι σύννεφο.

Η ιδανική λύση για να μην αντιμετωπίζουν πρόβλημα τα στελέχη της χούντας του ΠΑΣΟΚ -όταν πηγαίνουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού- είναι να συνοδεύονται από καμιά δεκαριά διμοιρίες των ΜΑΤ που θα πετούν χημικά στους φοιτητές, θα τους συλλαμβάνουν και θα τους κάνουν μαύρους στο ξύλο.

Όσο για τον Κώστα Γαβρά –στον οποίο ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση στην οποία παρευρέθη ο κ. Πάγκαλος-, ας πρόσεχε. Το «Ζ» γυρίστηκε τη δεκαετία του ’60, όταν ήταν της μόδας η αντίσταση και αυτά τα θέματα «πουλούσαν» και συγκινούσαν τα πλήθη. Τώρα γίνεται και πάλι της μόδας η αντίσταση –στη ζωή, όχι στο σινεμά-, αλλά ο κ. Γαβράς είναι πια ένας χορτασμένος και ηλικιωμένος άνθρωπος που έχει φίλους ανθρώπους σαν τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Περαστικά του.

Στις 16 Δεκεμβρίου του 2010, στο κείμενο «Ραντεβού στους δρόμους» έγραφα: «Μια από τις πιο βίαιες επιθέσεις των τελευταίων ετών στη χώρα μας ήταν η φράση του Θόδωρου Πάγκαλου «Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά». Αφού τα λεφτά τα φάγαμε μαζί, αυτό σημαίνει πως ό,τι βλέπουμε γύρω μας-σπίτια, καταστήματα, αυτοκίνητα, κότερα κλπ- είναι αποτέλεσμα κλοπής και όχι τίμιας εργασίας. Άρα, αφού είναι κλοπιμαία, δεν υπάρχει λόγος να τα σεβαστεί κάποιος – μπορεί να τα κάψει, να τα ανατινάξει και να σκοτώσει τους ιδιοκτήτες τους. Και ποιος «δικαιούται» να το κάνει αυτό, αφού τα «φάγαμε μαζί»; Μα αυτός που δεν έχει τίποτε από όλα αυτά – αυτός που δεν «έφαγε». (Αυτό αφιερωμένο σε όσους αθώους απορούν για το πώς γεννιέται η βία.)

Από Pitsirikos.net