Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ...
Σχετικό: List of countries by external debt
Ακόμη και για μια πρόχειρη απάντηση σε μερικά από τα ερωτήματα θα χρειαζόταν ένα βιβλίο. Όποιος έχει όρεξη μπορεί να ερμηνεύσει κατά ερώτημα ή στο σύνολο...
Ερωτήσεις που (δεν) ζητούν απάντηση
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
- Η Γερμανία με 5 τρισ. έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
- Η Γαλλία πάλι με 5 τρισ. έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
- Οι ΗΠΑ με 13 τρισ. έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2.000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13,5 τρισ. που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρισ. που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρισ. που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δισ. που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
Αξιοσημείωτα σχόλια:
από stephanos31
Εγώ χρωστάω στον Χ 500 και μου χρωστάει ο Ψ 200, ο Β χρωστάει στον Ψ 100 σε μένα 200 και έχει να παίρνει από τον Α 250. Ο Ζ χρωστάει στον Ε 100 και στον Γ 50 ενώ έχει να παίρνει από τον Δ 200 ο οποίος όμως με την σειρά του έχει να παίρνει από άλλους οι οποίοι χρωστούν σε άλλους. . . Γιατί από όλο αυτό το κουβάρι κάθεστε και αθροίζετε μόνο τα χρέη?
Όταν η Χ τράπεζα αγόραζε ομόλογα του Δημοσίου δεν έπαιρνε με την σειρά της δάνεία από άλλες τράπεζες (ΕΚΤ)? δεν έπαιρνε δάνεια από τον κόσμο (καταθέσεις)? Ο συντάκτης μετράει ως χρέος μόνο αυτό του Δημοσίου προς τις τράπεζες και όχι των τραπεζών προς τους καταθέτες. . .
Τα νούμερα που αναφέρει στο κείμενο του τα θεωρώ αναξιόπιστα όπως και όλο το κείμενο. . . καθώς στερείται στοιχειώδους συλλογισμού πριν τη συγγραφή του. . .
Όσο για το τελευταίο ερώτημα (νο 10) θέλω να μου απαντήσει ο συντάκτης στο εξής :
Αν μου δώσεις ένα δάνειο 100 και εγώ σου δώσω ως εγγύηση ένα πάγιο περιουσιακό μου στοιχείο (δηλαδή πλούτο που τον έχω παγιοποιήσει και έχει αγοραία αξία) 200 και συμφωνήσουμε να σου δίνω 11 κάθε χρόνο (10 χρεολύσιο και 1 τοκο) για τα επόμενα 10 χρόνια, τον πρώτο χρόνο το χρέος μου θα είναι 100 το δεύτερο 90 κλπ. Εσύ στη φορολογική σου δήλωση (ΑΕΠ της χώρας) θα δηλώσεις ως εισόδημα τον πρώτο χρόνο 100!!!! δηλαδή το χρέος που έχω προς εσένα???
από vassilis_a Η σελίδα : http://en. wikipedia. org/wiki/List_of_countries_by_external_debt
ανεξαρτήτως αξιοπιστίας, αναφέρεται στο συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό χρέος των χωρών).
Το δημόσιο χρέος και από την ίδια πηγή αναφέρεται εδώ:
http://en. wikipedia. org/wiki/List_of_sovereign_states_by_public_debt, όπου βέβαια "φιγουράρουμε" στο top5, με την Ιαπωνία (γνωστή για το μεγάλο δημόσιο χρέος της) και την υπόλοιπη "εκλεκτή" παρέα.
Νομίζω ότι η διαφορά του συνολικού χρέους από το δημόσιο (που είναι και το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδος), απαντά από μόνη της σε πολλά από τα ερωτήματα του mail.
από gzac Το κακό είναι ότι στη χώρα μας όλοι είμαστε αυτομάτως οικονομολόγοι, προπονητές, σεισμολόγοι κλπ. Εκτός εάν το έχει γράψει ειρωνικά ο συντάκτης (ο αρχικός, όχι ο Στούπας!) το μήνυμα για να βάλει τον αφελή ημιμαθή "λαουτζίκο" να σκέφτεται σε κύκλους.
Το συνολικό εξωτερικό χρέος αναφέρεται και στις ιδιωτικές εταιρίες οι οποίες επενδύουν, παράγουν και έχουν κέρδη. Γενικά το να έχεις χρέος δεν είναι απαραίτητα κακό, εφόσον με τα δανεικά μπορείς να παράγεις. Αν πχ η BP δανειστεί 1 δις για να αγοράσει μια άδεια εκμετάλλευσης που της αποδίδει 200 εκ το χρόνο για 10 χρόνια το δάνειο δεν είναι κακό! Το ελληνικό χρέος δεν παράγει τίποτα, δεν αποδίδει.
Όσο για τις ερωτήσεις 7, 8, 9, η απάντηση είναι απλή: Έχω 100 ευρώ. Τα καταθέτω σε μια κυπριακή τράπεζα που έχω λογαριασμό (100 ευρώ εξωτερικό χρέος η Κύπρος). Η τράπεζα αυτή αγοράζει ομόλογα μιας μεγάλης Αγγλικης τράπεζας (100 ευρώ εξωτ. χρέος η Αγγλία), η οποία δανείζει σε μια τράπεζα της Ιρλανδίας (άλλα 100 ευρώ ) που μετη σειρά της δάνειζει σε μια Αμερικάνικη εταιρία για να κατασκευάσει ερευνητικό κέντρο στο Δουβλίνο (άλλα 100). 500 ευρώ λοιπόν το συνολικό "παγκόμιο" εξωτερικό χρέος, ήτοι 500% των χρημάτων.
Δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί αλλιώς ίσως να μην έφταναν ποτέ τα χρήματα αυτά στην Αμερικάνικη εταιρία.
Όσο για τη 10η ερώτηση, το κεφάλαιο του δανεισμού, το χρέος, όπως και τα μέσα παραγωγής δεν είναι "προϊόν" από μόνα τους. Προϊόν δε σημαίνει περιουσία, αλλά παραγωγή, αξία που δεν υπήρχε και προέκυψε.
Τέλος πάντων, το μήνυμα έχει το κοινό του και η ύπαρξη του κοινού αυτού είναι η απόδειξη τηςδιαχρονικής αποτυχίας της ελληνικής εκπαίδευσης.
Το γενικό, μέσο επίπεδο γνώσεων του λαού μας είναι απίστευτα χαμηλό (σε σχέση τουλάχιστον με τις χώρες που έχω ζήσει) και συνοδεύεται από μια "χωριάτικη" αυτοπεποίθηση που δεν επιτρέπει σε κανέναν, όσο καλοπροαίρετος και να είναι, να κάνει το παραμικρό για να φωτίσει τον κόσμο.
Αντί για ιστορία και θρησκευτικά έπρεπε να μπει κοινωνιολογία και οικονομικά στο πρόγραμμα της εκπαίδευσης, και τότε εδώ θα συζητούσαμε πιο καινοτόμα και παραγωγικά θέματα, και όχι ζητήματα που λύνονται με την ανάγνωση του πρώτου κεφαλαίου οποιουδήποτε βιβλίου οικονομίας.
Όπως λέει και μια αγγλική παροιμία, "ένας χαζός και τα λεφτά του χωρίζουν εύκολα". Με το επίπεδο που έχουμε μας αξίζουν απόλυτα αυτά που τραβάμε, γιατί, δυστυχώς, η ζωή υπακούει στους απλούς νόμους της λογικής. Περαστικά μας και ο Θεός να μας σώσει, γιατί μόνοι μας. . . δύσκολο.
Ανακυκλώνονται στο διαδίκτυο δέκα ερωτήματα που είχα λάβει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παλαιότερα. Τα ερωτήματα τα έθεσε, υποτίθεται, ένας καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με το όνομα Κωνσταντίνος Τοκμακίδης. Επειδή θεωρώ ότι ο ακαδημαϊκός οφείλει πρώτα να ενημερώνεται για ένα θέμα και ύστερα να μιλάει για αυτό, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι συνάδελφος θα ήταν τόσο ανεύθυνος ώστε να προσπαθήσει, στις κρίσιμες στιγμές που περνάει η χώρα, να εκμεταλευτεί την άγνοια των συμπολιτών του για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιώ τη λέξη “υποτίθεται”. Από την άλλη ποιός ξέρει, ίσως να βάζω τον πήχη υπερβολικά ψηλά. Εν πάση περιπτώσει. παραθέτω τα ερωτήματα μαζί με τις απαντήσεις, καταρρίπτοντας έτσι τον ισχυρισμό ότι δήθεν δεν απαντώνται.
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Απάντηση 1. Το ερώτημα δεν εξηγεί σε ποιό χρέος αναφέρεται. Σίγουρα πάντως όχι στο δημόσιο χρέος, το χρέος δηλαδή του Ελληνικού κράτους προς Έλληνες και ξένους. Λέω σίγουρα, διότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι το υψηλότερο στην Ευρωζώνη, σημαντικά υψηλότερο από αυτό της δεύτερης Ιταλίας, που επίσης έχει πρόβλημα. Βάσει των στοιχείων του ΔΝΤ, το 2010 το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ανερχόταν στο 143% του ΑΕΠ και ήταν το τρίτο υψηλότερο στον κόσμο, πίσω από την Ερυθραία και την πρωταθλήτρια Ιαπωνία. Ωστόσο, οι Ιάπωνες έχουν υψηλότατα ποσοστά αποταμίευσης με αποτέλεσμα οι ίδιοι να καλύπτουν τις δανείακές ανάγκες του δημοσίου και έτσι η Ιαπωνική κυβέρνηση να μην βασίζεται σε εξωτερικό δανεισμό. Το δε 2012, λόγω των ελλειμάτων, το Ελληνικό δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει το 160% του ΑΕΠ. Αυτό που συμπεραίνω από τα νούμερα είναι ότι το χρέος στο οποίο αναφέρεται ο Τοκμακίδης είναι το εξωτερικό χρέος, το οποίο όμως είναι μεικτό. Δεν περιλαμβάνει δηλαδή δάνεια των χωρών αυτών προς ξένους. Για να βρούμε το καθαρό χρέος θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα δάνεια προς ξένους από το εξωτερικό τους χρέος. Έτσι, κάποιες χώρες με υψηλό εξωτερικό χρέος μπορεί να είναι καθαροί δανειστές, αν έχουν δανείσει περισσότερο σε ξένες χωρες από ότι έχουν δανειστεί από αυτές. Επιπλέον, το εξωτερικό χρέος περιλαμβάνει ιδιωτικά δάνεια και επενδύσεις. Κατά συνέπεια, χώρες των οποίων οι οικονομίες πάνε καλά έχουν υψηλό εξωτερικό χρέος διότι προσελκύουν ξένες επενδύσεις. Με άλλα λόγια, υψηλό εξωτερικό χρέος είναι σημάδι ευρωστίας, υπό την προϋπόθεση ότι οι επενδύσεις αυτές δεν πηγαίνουν σε φούσκες, όπως έγινε π.χ. στην Ισπανία με την αγορά ακινήτων. Αν κανείς καταλάβει τη διαφορά μεταξύ δημοσίου και εξωτερικού χρέους, τότε μπορεί να απαντήσει εύκολα να υπόλοιπα εννέα ερωτήματα.
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Απάντηση 2. Προφανώς δεν είναι πολλοί οι ξένοι που επενδύουν στο Αφγανιστάν. Ο δε πόλεμος έγινε με ξένη βοήθεια υπό τη μορφή δωρεάς και όχι δανείου.
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Απάντηση 3. Διότι στις χώρες αυτές υπάρχουν πολλές πολυεθνικές. Όπως εξήγησα ήδη, τα κεφάλαια των πολυεθνικών περιλαμβάνονται στο εξωτερικό χρέος. Από την άλλη, στα νούμερα δεν περιλαμβάνονται τα δάνεια και οι επενδύσεις των χωρών αυτών προς ξένους. Αν συμπεριληφθούν είμαι σίγουρος ότι πολλές από τις χώρες αυτές θα έχουν αρνητικό καθαρό χρέος, θα είναι δηλαδή δανειστές. Επιπλέον, οι χώρες αυτές, όπως θα ανέμενε κανείς, έχουν πράγματι εξαιρετικά χαμηλό δημόσιο χρέος. Το δημόσιο χρέος του Κουβέιτ είναι μόλις 10% του ΑΕΠ, των Ε.Α.Ε. 21% και του Μπαχρέιν 34%.
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Απάντηση 4. Το εξωτερικό χρέος της Ελβετίας απεικονίζει τους τραπεζικούς λογαριασμούς που έχουν οι ξένοι στις Ελβετικές τράπεζες. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό σχετίζεται με το μισθό της καθαρίστριας. Οι μισθοί στην Ελβετία είναι υψηλοί διότι η Ελβετία έχει μια από τις υψηλότερες παραγωγικότητες στον κόσμο. Παράγει όχι μόνο χρηματοπιστωτικές και τουριστικές υπηρεσίες υψηλότατου επιπέδου αλλά και φάρμακα, ωρολόγια, αεροπορικές υπηρεσίες, κ.ο.κ. Άρα μπορεί να πληρώνει την καθαρίστρια παραπάνω. Επιπλέον, το δημόσιο χρέος της Ελβετίας είναι σχετικά χαμηλό, στο 50% του ΑΕΠ.
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές; Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Απάντηση 5. Στη Νορβηγία, το υψηλό εξωτερικό χρέος περιλαμβάνει τις επενδύσεις των ξένων πετρελαϊκών εταιριών (μηχανήματα, εγκαταστάσεις, κ.ο.κ.) όταν ανακαλύφθηκαν τα κοιτάσματα πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα, με σκοπό την εξόρυξή τους. Σήμερα, τα έσοδα από την πώληση του πετρελαίου στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό την απλόχερη κοινωνική πολιτική της Νορβηγίας. Το δε δημόσιο χρέος της Νορβηγίας είναι περίπου ίδιο με της Ελβετίας, δηλαδή 50% του ΑΕΠ.
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Απάντηση 6. Διότι στις χώρες αυτές τα χρήματα πάνε ως επί το πλείστον σε παραγωγικές επενδύσεις, και όχι σε ένα δημόσιο που τα κακοδιαχειρίζεται και τα χρησιμοποιεί για μη παραγωγικούς σκοπούς. Για την ακρίβεια, το δημόσιο χρέος του Λουξεμβούργου είναι από τα χαμηλότερα στον κόσμο, μόλις 19% του ΑΕΠ. Τα νούμερα για Η.Β. και Η.Π.Α. είναι 75% και 99% αντίστοιχα. Στις Η.Π.Α. το χρέος πράγματι έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης. Όμως οι Η.Π.Α. παραμένουν μια από τις χώρες με την υψηλότερη παραγωγικότητα.
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Απάντηση 7. Εμ δεν γίνεται! Για κάθε δανειζόμενο πρέπει να υπάρχει ένας δανειστής. Για μια ακόμη φορά, το εξωτερικό χρέος είναι μεικτό. Αν ένας Άγγλος δανείσει σε έναν Ελβετό 100 ευρώ και κάποιος άλλος Ελβετός δανείσει σε άλλο Άγγλο 100 Ευρώ, η κάθε χώρα θα έχει εξωτερικό χρέος 100 ευρώ, σύνολο δηλαδή 200. Ο Τοκμακίδης κοιτάει αυτό το νούμερο και αναρωτιέται σε ποιόν διάολο χρωστάνε 200 ευρώ σύνολο η Αγγλία και η Ελβετία. Η απάντηση είναι σε κανέναν, καθώς το καθαρό χρέος μεταξύ των χωρών είναι μηδέν.
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Απάντηση 8. Η απάντηση είναι ίδια με την 7.
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Απάντηση 9. Ποιοί? Ο κάθε δανειστής τα βρήκε εκεί που τα βρήκε και ο Τοκμακίδης, αποταμιεύοντας μέρος του εισοδήματός του, μέσω κληρονομιάς, κ.ο.κ.
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους; Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος ;
Απάντηση 10. Νάτες και οι θεωρίες συνομωσίας. Αποτέλεσμα παντελούς άγνοιας βασικών οικονομικών ή προμελετημένες? Από που να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς. Θα περίμενα όποιος τα έγραψε αυτά να μπει στον κόπο να μάθει τουλάχιστον τι είναι το ΑΕΠ. Το ΑΕΠ μετράει τη συνολική δαπάνη σε τελικά αγαθά και υπηρεσίες που παράγονται εντός της χώρας κατά τη διάρκεια ενός έτους. Επειδή δε η δαπάνη του αγοραστή διανέμεται στους παραγωγούς του αγαθού ή της υπηρεσίας, το ΑΕΠ μετράει παράλληλα και το συνολικό εισόδημα των εντός της χώρας ευρισκόμενων παραγωγών. Πλούτο αποκτά κανείς όταν αποταμιεύει μέρος του εισοδήματός του. Αντίστοιχα, συσσωρεύει χρέος όταν καταναλώνει περισσότερο από το εισόδημά του. Για να το εξηγήσω πιο παραστατικά, το εισόδημα (π.χ. το ΑΕΠ) είναι το νερό που μπαίνει στην μπανιέρα κάθε χρόνο, η κατανάλωση είναι το νερό που φεύγει από τη μπανιέρα, και ο πλούτος είναι το νερό που βρίσκεται μέσα στη μπανιέρα στο τέλος του χρόνου. Αν το νερό που μπαίνει υπερβαίνει αυτό που βγαίνει τότε στο τέλος του χρόνου το νερό στη μπανιέρα θα έχει αυξηθεί. Αν ισχύει το αντίθετο, το νερό στη μπανιέρα θα έχει μειωθεί. Το ΑΕΠ λοιπόν δεν μετράει τον πλούτο ή το χρέος, απλώς συμμετέχει στη δημιουργία του πλούτου στο βαθμό που αποταμιεύεται κάθε χρόνο. Όσο για το ερώτημα περί πολυεθνικών τραπεζών και φούσκας, ο άνθρωπος αγνοεί ότι το χρήμα είναι απλώς ενα ανταλλακτικό εργαλείο. Πλέον για ένα δάνειο δεν χρειάζεται κάν χρήμα να αλλάξει χέρια, χρειάζονται μόνο ηλεκτρονικές λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς του δανειστή και του δανειζομένου. Καλά, δεν διδάσκουν εισαγωγή στα οικονομικά εκεί στο Αριστοτέλεια να μπει να παρακολουθήσει λιγάκι? ( Συγγραφέας: 22 Comments
Το παρακάτω μήνυμα κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.Μα το χρέος δεν είναι το πρόβλημα, το πρόβλημα γεννά το χρέος.
Υπάρχει υπερσυσσώρευση κεφαλαίων και θα πρέπει να γίνει εσωτερική υποτίμηση για να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι, να "κινεζοποιηθούμε". Αυτά περί χρέους και διαφθοράς είναι προσχηματικά.
http://www.youtube.com/watch?v=jOvBuHq61jo
http://www.youtube.com/watch?v=y3uK5HoR80E
http://www.youtube.com/watch?v=CnqZ_FoglnA
http://www.youtube.com/watch?v=JTZNku5Ot4s
http://www.adalis.gr/article.asp?id=2436&type=4
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=13/3/2011&id=13221&pageNo=22&direction=1
Ακόμη και για μια πρόχειρη απάντηση σε μερικά από τα ερωτήματα θα χρειαζόταν ένα βιβλίο. Όποιος έχει όρεξη μπορεί να ερμηνεύσει κατά ερώτημα ή στο σύνολο...
Ερωτήσεις που (δεν) ζητούν απάντηση
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
- Η Γερμανία με 5 τρισ. έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
- Η Γαλλία πάλι με 5 τρισ. έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
- Οι ΗΠΑ με 13 τρισ. έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2.000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13,5 τρισ. που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρισ. που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρισ. που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δισ. που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
Αξιοσημείωτα σχόλια:
από stephanos31
Εγώ χρωστάω στον Χ 500 και μου χρωστάει ο Ψ 200, ο Β χρωστάει στον Ψ 100 σε μένα 200 και έχει να παίρνει από τον Α 250. Ο Ζ χρωστάει στον Ε 100 και στον Γ 50 ενώ έχει να παίρνει από τον Δ 200 ο οποίος όμως με την σειρά του έχει να παίρνει από άλλους οι οποίοι χρωστούν σε άλλους. . . Γιατί από όλο αυτό το κουβάρι κάθεστε και αθροίζετε μόνο τα χρέη?Όταν η Χ τράπεζα αγόραζε ομόλογα του Δημοσίου δεν έπαιρνε με την σειρά της δάνεία από άλλες τράπεζες (ΕΚΤ)? δεν έπαιρνε δάνεια από τον κόσμο (καταθέσεις)? Ο συντάκτης μετράει ως χρέος μόνο αυτό του Δημοσίου προς τις τράπεζες και όχι των τραπεζών προς τους καταθέτες. . .
Τα νούμερα που αναφέρει στο κείμενο του τα θεωρώ αναξιόπιστα όπως και όλο το κείμενο. . . καθώς στερείται στοιχειώδους συλλογισμού πριν τη συγγραφή του. . .
Όσο για το τελευταίο ερώτημα (νο 10) θέλω να μου απαντήσει ο συντάκτης στο εξής :
Αν μου δώσεις ένα δάνειο 100 και εγώ σου δώσω ως εγγύηση ένα πάγιο περιουσιακό μου στοιχείο (δηλαδή πλούτο που τον έχω παγιοποιήσει και έχει αγοραία αξία) 200 και συμφωνήσουμε να σου δίνω 11 κάθε χρόνο (10 χρεολύσιο και 1 τοκο) για τα επόμενα 10 χρόνια, τον πρώτο χρόνο το χρέος μου θα είναι 100 το δεύτερο 90 κλπ. Εσύ στη φορολογική σου δήλωση (ΑΕΠ της χώρας) θα δηλώσεις ως εισόδημα τον πρώτο χρόνο 100!!!! δηλαδή το χρέος που έχω προς εσένα???
από vassilis_a
Η σελίδα : http://en. wikipedia. org/wiki/List_of_countries_by_external_debtανεξαρτήτως αξιοπιστίας, αναφέρεται στο συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό χρέος των χωρών).
Το δημόσιο χρέος και από την ίδια πηγή αναφέρεται εδώ:
http://en. wikipedia. org/wiki/List_of_sovereign_states_by_public_debt, όπου βέβαια "φιγουράρουμε" στο top5, με την Ιαπωνία (γνωστή για το μεγάλο δημόσιο χρέος της) και την υπόλοιπη "εκλεκτή" παρέα.
Νομίζω ότι η διαφορά του συνολικού χρέους από το δημόσιο (που είναι και το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδος), απαντά από μόνη της σε πολλά από τα ερωτήματα του mail.
από gzac
Το κακό είναι ότι στη χώρα μας όλοι είμαστε αυτομάτως οικονομολόγοι, προπονητές, σεισμολόγοι κλπ. Εκτός εάν το έχει γράψει ειρωνικά ο συντάκτης (ο αρχικός, όχι ο Στούπας!) το μήνυμα για να βάλει τον αφελή ημιμαθή "λαουτζίκο" να σκέφτεται σε κύκλους. Το συνολικό εξωτερικό χρέος αναφέρεται και στις ιδιωτικές εταιρίες οι οποίες επενδύουν, παράγουν και έχουν κέρδη. Γενικά το να έχεις χρέος δεν είναι απαραίτητα κακό, εφόσον με τα δανεικά μπορείς να παράγεις. Αν πχ η BP δανειστεί 1 δις για να αγοράσει μια άδεια εκμετάλλευσης που της αποδίδει 200 εκ το χρόνο για 10 χρόνια το δάνειο δεν είναι κακό! Το ελληνικό χρέος δεν παράγει τίποτα, δεν αποδίδει.
Όσο για τις ερωτήσεις 7, 8, 9, η απάντηση είναι απλή: Έχω 100 ευρώ. Τα καταθέτω σε μια κυπριακή τράπεζα που έχω λογαριασμό (100 ευρώ εξωτερικό χρέος η Κύπρος). Η τράπεζα αυτή αγοράζει ομόλογα μιας μεγάλης Αγγλικης τράπεζας (100 ευρώ εξωτ. χρέος η Αγγλία), η οποία δανείζει σε μια τράπεζα της Ιρλανδίας (άλλα 100 ευρώ ) που μετη σειρά της δάνειζει σε μια Αμερικάνικη εταιρία για να κατασκευάσει ερευνητικό κέντρο στο Δουβλίνο (άλλα 100). 500 ευρώ λοιπόν το συνολικό "παγκόμιο" εξωτερικό χρέος, ήτοι 500% των χρημάτων.
Δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί αλλιώς ίσως να μην έφταναν ποτέ τα χρήματα αυτά στην Αμερικάνικη εταιρία.
Όσο για τη 10η ερώτηση, το κεφάλαιο του δανεισμού, το χρέος, όπως και τα μέσα παραγωγής δεν είναι "προϊόν" από μόνα τους. Προϊόν δε σημαίνει περιουσία, αλλά παραγωγή, αξία που δεν υπήρχε και προέκυψε.
Τέλος πάντων, το μήνυμα έχει το κοινό του και η ύπαρξη του κοινού αυτού είναι η απόδειξη τηςδιαχρονικής αποτυχίας της ελληνικής εκπαίδευσης.
Το γενικό, μέσο επίπεδο γνώσεων του λαού μας είναι απίστευτα χαμηλό (σε σχέση τουλάχιστον με τις χώρες που έχω ζήσει) και συνοδεύεται από μια "χωριάτικη" αυτοπεποίθηση που δεν επιτρέπει σε κανέναν, όσο καλοπροαίρετος και να είναι, να κάνει το παραμικρό για να φωτίσει τον κόσμο.
Αντί για ιστορία και θρησκευτικά έπρεπε να μπει κοινωνιολογία και οικονομικά στο πρόγραμμα της εκπαίδευσης, και τότε εδώ θα συζητούσαμε πιο καινοτόμα και παραγωγικά θέματα, και όχι ζητήματα που λύνονται με την ανάγνωση του πρώτου κεφαλαίου οποιουδήποτε βιβλίου οικονομίας.
Όπως λέει και μια αγγλική παροιμία, "ένας χαζός και τα λεφτά του χωρίζουν εύκολα". Με το επίπεδο που έχουμε μας αξίζουν απόλυτα αυτά που τραβάμε, γιατί, δυστυχώς, η ζωή υπακούει στους απλούς νόμους της λογικής. Περαστικά μας και ο Θεός να μας σώσει, γιατί μόνοι μας. . . δύσκολο.
Πηγή:www.capital.gr
Ανακυκλώνονται στο διαδίκτυο δέκα ερωτήματα που είχα λάβει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παλαιότερα. Τα ερωτήματα τα έθεσε, υποτίθεται, ένας καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με το όνομα Κωνσταντίνος Τοκμακίδης. Επειδή θεωρώ ότι ο ακαδημαϊκός οφείλει πρώτα να ενημερώνεται για ένα θέμα και ύστερα να μιλάει για αυτό, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι συνάδελφος θα ήταν τόσο ανεύθυνος ώστε να προσπαθήσει, στις κρίσιμες στιγμές που περνάει η χώρα, να εκμεταλευτεί την άγνοια των συμπολιτών του για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιώ τη λέξη “υποτίθεται”. Από την άλλη ποιός ξέρει, ίσως να βάζω τον πήχη υπερβολικά ψηλά. Εν πάση περιπτώσει. παραθέτω τα ερωτήματα μαζί με τις απαντήσεις, καταρρίπτοντας έτσι τον ισχυρισμό ότι δήθεν δεν απαντώνται.
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Απάντηση 1. Το ερώτημα δεν εξηγεί σε ποιό χρέος αναφέρεται. Σίγουρα πάντως όχι στο δημόσιο χρέος, το χρέος δηλαδή του Ελληνικού κράτους προς Έλληνες και ξένους. Λέω σίγουρα, διότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι το υψηλότερο στην Ευρωζώνη, σημαντικά υψηλότερο από αυτό της δεύτερης Ιταλίας, που επίσης έχει πρόβλημα. Βάσει των στοιχείων του ΔΝΤ, το 2010 το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ανερχόταν στο 143% του ΑΕΠ και ήταν το τρίτο υψηλότερο στον κόσμο, πίσω από την Ερυθραία και την πρωταθλήτρια Ιαπωνία. Ωστόσο, οι Ιάπωνες έχουν υψηλότατα ποσοστά αποταμίευσης με αποτέλεσμα οι ίδιοι να καλύπτουν τις δανείακές ανάγκες του δημοσίου και έτσι η Ιαπωνική κυβέρνηση να μην βασίζεται σε εξωτερικό δανεισμό. Το δε 2012, λόγω των ελλειμάτων, το Ελληνικό δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει το 160% του ΑΕΠ. Αυτό που συμπεραίνω από τα νούμερα είναι ότι το χρέος στο οποίο αναφέρεται ο Τοκμακίδης είναι το εξωτερικό χρέος, το οποίο όμως είναι μεικτό. Δεν περιλαμβάνει δηλαδή δάνεια των χωρών αυτών προς ξένους. Για να βρούμε το καθαρό χρέος θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα δάνεια προς ξένους από το εξωτερικό τους χρέος. Έτσι, κάποιες χώρες με υψηλό εξωτερικό χρέος μπορεί να είναι καθαροί δανειστές, αν έχουν δανείσει περισσότερο σε ξένες χωρες από ότι έχουν δανειστεί από αυτές. Επιπλέον, το εξωτερικό χρέος περιλαμβάνει ιδιωτικά δάνεια και επενδύσεις. Κατά συνέπεια, χώρες των οποίων οι οικονομίες πάνε καλά έχουν υψηλό εξωτερικό χρέος διότι προσελκύουν ξένες επενδύσεις. Με άλλα λόγια, υψηλό εξωτερικό χρέος είναι σημάδι ευρωστίας, υπό την προϋπόθεση ότι οι επενδύσεις αυτές δεν πηγαίνουν σε φούσκες, όπως έγινε π.χ. στην Ισπανία με την αγορά ακινήτων. Αν κανείς καταλάβει τη διαφορά μεταξύ δημοσίου και εξωτερικού χρέους, τότε μπορεί να απαντήσει εύκολα να υπόλοιπα εννέα ερωτήματα.
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Απάντηση 2. Προφανώς δεν είναι πολλοί οι ξένοι που επενδύουν στο Αφγανιστάν. Ο δε πόλεμος έγινε με ξένη βοήθεια υπό τη μορφή δωρεάς και όχι δανείου.
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Απάντηση 3. Διότι στις χώρες αυτές υπάρχουν πολλές πολυεθνικές. Όπως εξήγησα ήδη, τα κεφάλαια των πολυεθνικών περιλαμβάνονται στο εξωτερικό χρέος. Από την άλλη, στα νούμερα δεν περιλαμβάνονται τα δάνεια και οι επενδύσεις των χωρών αυτών προς ξένους. Αν συμπεριληφθούν είμαι σίγουρος ότι πολλές από τις χώρες αυτές θα έχουν αρνητικό καθαρό χρέος, θα είναι δηλαδή δανειστές. Επιπλέον, οι χώρες αυτές, όπως θα ανέμενε κανείς, έχουν πράγματι εξαιρετικά χαμηλό δημόσιο χρέος. Το δημόσιο χρέος του Κουβέιτ είναι μόλις 10% του ΑΕΠ, των Ε.Α.Ε. 21% και του Μπαχρέιν 34%.
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Απάντηση 4. Το εξωτερικό χρέος της Ελβετίας απεικονίζει τους τραπεζικούς λογαριασμούς που έχουν οι ξένοι στις Ελβετικές τράπεζες. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό σχετίζεται με το μισθό της καθαρίστριας. Οι μισθοί στην Ελβετία είναι υψηλοί διότι η Ελβετία έχει μια από τις υψηλότερες παραγωγικότητες στον κόσμο. Παράγει όχι μόνο χρηματοπιστωτικές και τουριστικές υπηρεσίες υψηλότατου επιπέδου αλλά και φάρμακα, ωρολόγια, αεροπορικές υπηρεσίες, κ.ο.κ. Άρα μπορεί να πληρώνει την καθαρίστρια παραπάνω. Επιπλέον, το δημόσιο χρέος της Ελβετίας είναι σχετικά χαμηλό, στο 50% του ΑΕΠ.
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές; Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Απάντηση 5. Στη Νορβηγία, το υψηλό εξωτερικό χρέος περιλαμβάνει τις επενδύσεις των ξένων πετρελαϊκών εταιριών (μηχανήματα, εγκαταστάσεις, κ.ο.κ.) όταν ανακαλύφθηκαν τα κοιτάσματα πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα, με σκοπό την εξόρυξή τους. Σήμερα, τα έσοδα από την πώληση του πετρελαίου στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό την απλόχερη κοινωνική πολιτική της Νορβηγίας. Το δε δημόσιο χρέος της Νορβηγίας είναι περίπου ίδιο με της Ελβετίας, δηλαδή 50% του ΑΕΠ.
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Απάντηση 6. Διότι στις χώρες αυτές τα χρήματα πάνε ως επί το πλείστον σε παραγωγικές επενδύσεις, και όχι σε ένα δημόσιο που τα κακοδιαχειρίζεται και τα χρησιμοποιεί για μη παραγωγικούς σκοπούς. Για την ακρίβεια, το δημόσιο χρέος του Λουξεμβούργου είναι από τα χαμηλότερα στον κόσμο, μόλις 19% του ΑΕΠ. Τα νούμερα για Η.Β. και Η.Π.Α. είναι 75% και 99% αντίστοιχα. Στις Η.Π.Α. το χρέος πράγματι έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης. Όμως οι Η.Π.Α. παραμένουν μια από τις χώρες με την υψηλότερη παραγωγικότητα.
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Απάντηση 7. Εμ δεν γίνεται! Για κάθε δανειζόμενο πρέπει να υπάρχει ένας δανειστής. Για μια ακόμη φορά, το εξωτερικό χρέος είναι μεικτό. Αν ένας Άγγλος δανείσει σε έναν Ελβετό 100 ευρώ και κάποιος άλλος Ελβετός δανείσει σε άλλο Άγγλο 100 Ευρώ, η κάθε χώρα θα έχει εξωτερικό χρέος 100 ευρώ, σύνολο δηλαδή 200. Ο Τοκμακίδης κοιτάει αυτό το νούμερο και αναρωτιέται σε ποιόν διάολο χρωστάνε 200 ευρώ σύνολο η Αγγλία και η Ελβετία. Η απάντηση είναι σε κανέναν, καθώς το καθαρό χρέος μεταξύ των χωρών είναι μηδέν.
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Απάντηση 8. Η απάντηση είναι ίδια με την 7.
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Απάντηση 9. Ποιοί? Ο κάθε δανειστής τα βρήκε εκεί που τα βρήκε και ο Τοκμακίδης, αποταμιεύοντας μέρος του εισοδήματός του, μέσω κληρονομιάς, κ.ο.κ.
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους; Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος ;
Απάντηση 10. Νάτες και οι θεωρίες συνομωσίας. Αποτέλεσμα παντελούς άγνοιας βασικών οικονομικών ή προμελετημένες? Από που να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς. Θα περίμενα όποιος τα έγραψε αυτά να μπει στον κόπο να μάθει τουλάχιστον τι είναι το ΑΕΠ. Το ΑΕΠ μετράει τη συνολική δαπάνη σε τελικά αγαθά και υπηρεσίες που παράγονται εντός της χώρας κατά τη διάρκεια ενός έτους. Επειδή δε η δαπάνη του αγοραστή διανέμεται στους παραγωγούς του αγαθού ή της υπηρεσίας, το ΑΕΠ μετράει παράλληλα και το συνολικό εισόδημα των εντός της χώρας ευρισκόμενων παραγωγών. Πλούτο αποκτά κανείς όταν αποταμιεύει μέρος του εισοδήματός του. Αντίστοιχα, συσσωρεύει χρέος όταν καταναλώνει περισσότερο από το εισόδημά του. Για να το εξηγήσω πιο παραστατικά, το εισόδημα (π.χ. το ΑΕΠ) είναι το νερό που μπαίνει στην μπανιέρα κάθε χρόνο, η κατανάλωση είναι το νερό που φεύγει από τη μπανιέρα, και ο πλούτος είναι το νερό που βρίσκεται μέσα στη μπανιέρα στο τέλος του χρόνου. Αν το νερό που μπαίνει υπερβαίνει αυτό που βγαίνει τότε στο τέλος του χρόνου το νερό στη μπανιέρα θα έχει αυξηθεί. Αν ισχύει το αντίθετο, το νερό στη μπανιέρα θα έχει μειωθεί. Το ΑΕΠ λοιπόν δεν μετράει τον πλούτο ή το χρέος, απλώς συμμετέχει στη δημιουργία του πλούτου στο βαθμό που αποταμιεύεται κάθε χρόνο. Όσο για το ερώτημα περί πολυεθνικών τραπεζών και φούσκας, ο άνθρωπος αγνοεί ότι το χρήμα είναι απλώς ενα ανταλλακτικό εργαλείο. Πλέον για ένα δάνειο δεν χρειάζεται κάν χρήμα να αλλάξει χέρια, χρειάζονται μόνο ηλεκτρονικές λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς του δανειστή και του δανειζομένου. Καλά, δεν διδάσκουν εισαγωγή στα οικονομικά εκεί στο Αριστοτέλεια να μπει να παρακολουθήσει λιγάκι? ( Συγγραφέας: 22 Comments
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου