Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ

Το «Ποτάμι» της διαπλοκής, ο Κωνσταντής με τον Θοδωράκη και η... ξανθιά και όχι μόνον "ρούσα" παπαδιά...

 
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στό ποτάμι

και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο


παίρνει λιθάρια ριζιμιά δέντρα ξεριζωμένα


παίρνει και μια γλυκομηλιά στα μήλα φορτωμένη


κι ανάμεσα στους κλώνους της δυ' αδέρφια αγκαλιασμένα


το 'να το λένε Κωσταντή και τ' άλλο Θοδωράκη

 
για ειδέστε τα κακόμοιρα πως είν' αγκαλιασμένα...




Τόσο μελάνι, τόσα γελοία ρεπορτάζ στα "Νέα", τόσες υπέροχες δημοσκοπήσεις, τόσα ξενύχτια του Πρετεντέρη, για να δείξει τις υπέροχες δημοσκοπήσεις, τόση πίκρα, τόση δίψα, τόσος πόνος και μια θάλασσα ερημιά, όλα τούτα για να επιστρέψουν στο ΠΑΣΟΚ ο Λοβέρδος και ο Μπίστης. Κρίμα τα έξοδα δηλαδή. Με δυο κιλά κοκορέτσι στα βλάχικα της Βάρης κι ένα γιαούρτι από τσανάκα για επιδόρπιο, θα γύριζαν και οι δύο τρεχαπετάμενοι στο μαντρί του Ευάγγελου. Τέλος πάντων, μπορεί η "Ελιά" των 58 να έζησε λιγότερο κι από κατσίκι που μπήκε κατά λάθος στην αυλή του Πάγκαλου, στα έξι δευτερόλεπτα υπολογίζεται το προσδόκιμο, άφησε όμως ξοπίσω της πράγματα σπουδαία.

Η κίνηση των "58" μάς άφησε πρωτίστως το «Θαύμα του Ακροπόλ», του θεάτρου που φιλοξένησε τρεις χιλιάδες ανθρώπους, ενώ χωράει μόνο οκτακόσιους, εκτός αν πρόκειται για Κινέζους ακροβάτες, που ανεβαίνουν τρεις - τρεις ο ένας στον ώμο του άλλου. Κινέζους δεν είχε το ...
«Ακροπόλ», οπότε πρόκειται σίγουρα για θαύμα εφάμιλλο του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων από τον Κύριο ημών - άλλος πολλαπλασιάζει άρτους, άλλος πολλαπλασιάζει πασόκους, ο καθένας δουλεύει με όποιο υλικό έχει πρόχειρο.

Η κίνηση των "58" έδωσε τη δυνατότητα στον Μπίστη να πραγματοποιήσει την ταχύτερη διάσπαση της καριέρας του. Μέσα σε τρεις μήνες έφυγε από τη ΔΗΜ.ΑΡ., έφτιαξε κόμμα, διέσπασε κόμμα, επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ που είχε διασπάσει παλαιά, είναι ο Γιουσέιν Μπολτ των διασπάσεων. Τώρα απομένει το τελικό και πλέον εφιαλτικό στάδιο: Ο Μπίστης, γνωστός και ως Δημόκριτος, θα αυτοδιασπαστεί σε δύο άτομα, τα δύο σε τέσσερα, τα τέσσερα σε οκτώ, ώσπου να γεμίσουμε με εκατομμύρια μικρούς Μπίστηδες, που θα μπιστάνε ολόγυρα, σαν μπαλάκια του πινγκ-πονγκ.

Στον ελάχιστο χρόνο τους επί της Γης, οι "58" πρόλαβαν να ρεζιλέψουν τον ΔΟΛ, που τους πήρε στις πλάτες του, τους εμφάνισε ως σωτήρες του έθνους, τους προξένεψε στον ελληνικό λαό, όπως προξένευε ο Αυλωνίτης την Βασιλειάδου στον Ρίζο, τους πήγε στο 17%, τους πήγε στο 40% και στο τέλος έμεινε με την "Ελιά" του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του Μπίστη και του Μόσιαλου. Αυτό δεν είναι "Ελιά", αυτό είναι κυπαρίσσι και ούτε καν από τα κυριλέ του Πρώτου Νεκροταφείου. Του Τρίτου και πολύ τους πέφτει.

Τι να κάνουμε, χάσαμε την "Ελιά", βρήκαμε όμως «Το Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη, που είδε μπροστά του την Παναγιά να κρατάει τον Τίμιο Σταυρό και να του λέει «Τίμιε Σταύρε, σώσε την Ελλάδα». Παλαιά αυτό το λέγαμε πετριά, δεν βαριέσαι όμως, καθείς και τα όπλα του. Εμένα πάντως ο τίτλος «Ποτάμι» μου φαίνεται λιγουλάκι απειλητικός. Φαντάζομαι ορδές αφηνιασμένων νεοφιλελέδων -Protagon, MEGA, Athens Voice, Lifo- να ροβολάνε με πατίνια από τα βόρεια προάστια, να παρασύρουν τα πάντα στο διάβα τους και στο τέλος να εκβάλουν ορμητικά στον Ναυτικό Όμιλο του Φαλήρου για ένα μοχίτο.
-----------------------------------------------
Το «Ποτάμι» της διαπλοκής 
“ Το πρώτο κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα ο «ρηχός» Σταύρος Θεοδωράκης, είναι ενδεικτικό της επικίνδυνα απολίτικης φυσιογνωμίας του εγχειρήματος. Ευχολόγια, ραγιαδισμός και τα γνωστά «όλοι μαζί» χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς, αποτελούν τη μαγιά του σαν έτοιμου από καιρό εκτρώματος, ενός υποπροϊόντος της τηλεοπτικής δημοκρατίας (τους) ”
Τον πανικό των διαπλεκόμενων συμφερόντων φανερώνει η εμφάνιση και  κάθοδος στις ευρωεκλογές του νέου πολιτικού(;) – τηλεοπτικού μορφώματος του οποίου ηγείται ο δημοσιογράφος – παραγιός του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και του Mega Channel, Σταύρος Θεοδωράκης.

Η συρρίκνωση και ολοκληρωτική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, κινητοποίησε εδώ και πολύ καιρό τη διαπλοκή, η οποία πόνταρε πολιτικά στα εγχειρήματα ανασυγκρότησης του χώρου της Κεντροαριστεράς. Το έπραξε δε με τόσο κραυγαλέο τρόπο, ώστε οι ξεπεσμένες φυλλάδες των μαυσωλείων της διαπλοκής, αφιέρωναν ενίοτα περισσότερο χώρο στην σχεδόν ασήμαντη "Ελιά" παρά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αντικειμενικός σκοπός των δομημένων συμφερόντων δεν υπήρξε άλλος εξ αρχής, από τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα, ο οποίος θα διαδραμάτιζε τον ρόλο του ρυθμιστικού παράγοντα του πολιτικού συστήματος, ενός «μπαλαντέρ» της εξουσίας, ενός πρόθυμου και διαθέσιμου να συμμετάσχει σε κάθε κυβέρνηση συνεργασίας πολιτικού πόλου , λειτουργώντας υπέρ των διαπλεκόμενων συμφερόντων, των ξένων τοκογλυφικών κέντρων, της τραπεζοκρατίας και φυσικά της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης. 

Δεδομένου ότι τα νήματα στο παρασκήνιο κινεί ο πρώην πρωθυπουργός και βασικός υπεύθυνος της ελληνικής τραγωδίας,  Κώστας Σημίτης και όλο το χρεοκοπημένο πολιτικά εκσυγχρονισταριό, η διαπλοκή υπολόγισε, όχι τώρα, αλλά πριν από μερικούς μήνες την προοπτική ανάπτυξης εκλογικής δυναμικής της όποιας ενιαιοποιημένης «κεντροαριστερής» πρωτοβουλίας, στο 8% του εκλογικού σώματος. 

Το εγχείρημα της «Ελιάς» απέτυχε και η τάχιστη παρουσίαση του πολιτικού(;) μορφώματος του Σταύρου Θεοδωράκη, απέδειξε ότι η διαπλοκή είχε σχεδιάσει από καιρό την ενεργοποίηση της «Χρυσής εφεδρείας» της.

Το «Ποτάμι», το οποίο σε πολλούς θα μπορούσε να θυμίζει το πείραμα της κινηματογραφικής παραγωγής «Το κύμα», αποτελεί τον προάγγελο των σχεδιασμών ανώτατων διευθυντηρίων για το χαρακτήρα που επιδιώκουν να προσδώσουν στην πολιτική ζωή της χώρας. Το πρώτο κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα ο «ρηχός» Σταύρος Θεοδωράκης, είναι ενδεικτικό της επικίνδυνα απολίτικης φυσιογνωμίας του εγχειρήματος. Ευχολόγια, ραγιαδισμός και τα γνωστά «όλοι μαζί» χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς, αποτελούν τη μαγιά του σαν έτοιμου από καιρό εκτρώματος, ενός υποπροϊόντος της τηλεοπτικής δημοκρατίας (τους). Δεν είναι τυχαία ότι τα δημοσιογραφικά ερείσματα των μεγάλων συμφερόντων, όπως ο ανεπαρκής σε ότι αφορά στην πολιτική του σκέψη, Άρης Πορτοσάλτε, έπιασαν δουλειά άμεσα. Έγραψε ο «δημοσιογράφος» του ΣΚΑΙ στο twitter «Σε σχέση με την ξύλινη πολιτική παπαρολογία οι κουβέντες του Θεοδωράκη μια χαρά ακούγονται...».

Η περίπτωση του Πορτοσάλτε είναι μία από τις πολλές. Τα μιντιακά τσιράκια του μνημονίου, της μιντιοκρατίας και των τραπεζιτών, θα δώσουν τον αγώνα τους στις δύο όχθες του «Ποταμιού». Πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα που επιχείρησαν να πείσουν για την αναγκαιότητα της επιβολής της τεχνοκρατικής χούντας του Λουκά Παπαδήμου. Τα τσιράκια του μνημονίου έχουν ένα σκοπό: Να απαξιώσουν την πολιτική και να κάμψουν μέσα απο χαζοχαρούμενα πολιτικά σχηματάκια τις λαΐκές αντιδράσεις για την λαοκτόνα πολιτική που εφαρμόζεται ως πείραμα στη χώρα μας.

Το «Ποτάμι» και οι διαθέσεις της διαπλοκής και των ντόπιων ελίτ, αλλά και οι κατευθύνσεις και εντολές που δίνονται από τα οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας του εξωτερικού, λειτουργούν ως οι προάγγελοι ενός είδους μεταμοντέρνου φασισμού. Τι καταλαβαίνει ο κάθε ένας; Εν αρχή ότι το κατεστημένο θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να ανακόψει την δυναμική αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Τι πραγματικά επιδιώκει το κατεστημένο; Να υλοποιήσει κάθε σχέδιο εκτροπής, ώστε να επιβάλλει ως status quo στο πεδίο της διακυβέρνησης  εξαρτημένα, ετερόφωτα, ετεροπροσδιορισμένα και πλήρως χειραγωγημένα πολιτικά σχήματα. Τι πραγματικά θα επιθυμούσε το κατεστημένο, σε ένα ιδανικά για τα συμφέροντά του υλοποιημένο σχέδιο; Να παραδώσει ο ακροδεξιός Αντώνης Σαμαρά τη διακυβέρνηση της χώρας στο «σύστημα Σημίτη», στον κύκλο της Φρανκφούρτης. Επειδή, όμως, έστω και τυπικά, οι δημοκρατικοί θεσμοί στη χώρα λειτουργούν, η διαπλοκή θα χάσει και πάλι. Η ήττα της, θα σημάνει και το τέλος της δυνατότητάς της να επηρεάζει τις εξελίξεις. Η διαπλοκή έχει και αυτή μια θέση να την περιμένει, στον υπόνομο της ιστορίας.
-----------------------------

Σύμφωνα με τον ίδιο τον Σταύρο Θεοδωράκη για τη δημιουργία της κίνησης αυτής επηρεάστηκε από τους παρακάτω που λίγο πολύ είναι υπάλληλοί του στην ιστοσελίδα που διατηρεί, το protagon.gr:

  • Θοδωρής Γκόνη
  • Μαρία Δημητρίου
  • Νίκος Δήμου
  • Αννα Ευφραιμίδου
  • Παναγιώτη Καρκατσούλη
  • Kιντή Βάσω
  • Αύγουστος Κορτώ
  • Δημ. Κουρέτα
  • Ολυμπία Κρασανάκη
  • Δημήτρης Κυριακόπουλο
  • Αναστασία Λαμπρία
  • Ζαχαρούλα Λούδα
  • Δημήτρη Κοντοπίδη
  •  Αννα Λιδάκη
  •  Χαρ. Μαθιόπουλος
  •  Ν. Μαραντζίδη
  •  Γ. Μαυρογιάννη
  •  Γ. Μαυρωτά
  •  Γιούλη Μενουδάκου
  •  Αναστασία Μηλιού
  •  Ν. Ξυδάκης
  •  Ν. Ορφανό
  •  Γ. Παπαλιό
  •  Ντάνα Παρασκευοπούλου
  •  Ανδ. Πετρουλάκη
  •  Θ. Σκόκο
  •  Χριστίνα Ταχιάου
  •  Τ. Τέλλογλου
  •  Στ. Τσακυράκη

Στις εκδηλώσεις θα δίνουν το παρών:
  • Αρης Δαβαράκης
  • Γιώργος Παπαλιός
  • Νίκος Δήμου
  • Απόστολος Δοξιάδης
  • Τάσος Μελετόπουλος
------------------------------------




Κάνοντας επικοινωνιακό σόου, που ξέρει καλά, περπατώντας πάνω – κάτω με το χέρι στην τσέπη ή χειρονομώντας διαρκώς, αλλά χωρίς το γνωστό... σακίδιο, ο Σταύρος Θεοδωράκης, παρουσίασε το Ποτάμι του. Τους ανθρώπους που τον στηρίζουν αλλά όχι και τους υποψήφιους για την Ευρωβουλή.
Χρησιμοποιώντας όλα τα επικοινωνιακά τερτίπια που μπορεί να έχει ένα τηλεοπτικό κόμμα και με υποστηρικτές από το χώρο του τραγουδιού, της ηθοποιίας και της δημοσιογραφίας, ο αρχηγός του Ποταμιού απαντούσε συνεχώς σε ερωτήσεις αλλά ουσιαστικά δεν έλεγε και πολλά. Σε μια κατάμεστη αίθουσα εμφανίστηκε κοινότυπος και απλά επαναλάμβανε αυτά που συνήθως ακούμε στα τηλεοπτικά πάνελ και στα τηλεπαράθυρα. Χωρίς προγραμματικές δηλώσεις, χωρίς λύσεις για το μέλλον, χωρίς μια ουσιαστική πρόταση για τα αδιέξοδα της Ελλάδας. Απλά και μόνο κουβέντες εντυπωσιοθηρείας.
«Προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα διαφορετικά. Άλλωστε είναι η πρώτη φορά που κάνουμε κόμμα», είπε και πρόσθεσε: "Το Ποτάμι υπερασπίζεται το διαφορετικό."
Όταν ρωτήθηκε σε ποια ομάδα του ευρωκοινοβουλίου θα ενταχθεί απάντησε: "Κοίταξε, θα το αποφασίσουμε όταν θα πάμε στις Βρυξέλλες. Υπάρχει ένα πρόβλημα με τις ομάδες του ευρωκοινοβουλίου." Πρόσθεσε: "Ελπίζω να βρούμε συμμάχους για μεγάλα ζητήματα".
Γιατί δεν συμμετέχουν πολιτικοί: "Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην χώρα είναι και ευθύνη των πολιτικών. Η μεγάλη ευθύνη είναι των πολιτικών. Οταν αυτός που με έχει οδηγήσει σε τόσα αδιέξοδα λέει ότι θα με οδηγήσει σε καλό δρόμο έχω αμφιβολία. Εγω δεν νοιώθω αυτήν την στιγμή μεγάλη συγγένεια με τους πολιτικούς. Πρέπει να δώσω αφορμή στον κόσμο, στον απλό πολίτη. Ας αρνηθώ εγώ την δημοσιογραφία. Ίσως έτσι δώσω την αφορμή σε κάποιους ανθρώπους να πάνε μπροστά."
Και συνέχισε: "Το Ποτάμι, θα επιδιώξει την συνεννόηση. Δεν θα κολλήσει στο παρελθόν. Και οι άλλοι το ίδιο λένε θα μου πεις. Ναι αλλά οι άλλοι έχουν το αμάρτημα του παρελθόντος. Αν μας δώσει ποσοστό ο κόσμος θα δούμε ποιοι θα έχουν την διάθεση να αλλάξει η πορεία του σκάφους."
Στο ερώτημα αν είναι με το Μνημόνιο ή όχι δεν ξεκαθάρισε και πολλά πράγματα καθώς είπε: "Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ερωτήματα από αυτό. Το Μνημόνιο τελειώνει τον Μάιο. Άρα ανήκει στο παρελθόν. Το μεγάλο ζήτημα αυτή την στιγμή της χώρας δεν είναι να συζητά για τις μεγάλες αποφάσεις του παρελθόντος. Η μεγάλη ανάγκη είναι αν θέλουμε ένα εθνικό σχέδιο για να βγούμε από την κρίση. Και όταν λέμε εθνικό σχέδιο, υπάρχει μια μικρή διαφορά. τα εθνικά σχέδια δεν είναι κομματικά κιτάπια. Θα δημιουργηθεί από την κοινωνία. Από τους ανθρώπους που έχουν ζήσει το αδιέξοδο και θα υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο που θα αντικαταστήσει τα Μνημόνια. Όλα αυτά που έχουν δημιουργήσει μια ανασφάλεια για το μέλλον." Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε δηλαδή.
"Είπα ότι δεν θα είμαι στο ευρωψηφοδέλτιο. Αλλά είμαι εδώ. Εγκατέλειψα την δημοσιογραφία για ν' ασχοληθώ με το Ποτάμι. Το ευρωψηφοδέλτιο, θα δοθεί στην δημοσιότητα όταν το δώσουν και τα άλλα κόμματα. Είναι υπό διαμόρφωση. Στην περιοδεία που ξεκινάω θα βρούμε και άλλους ανθρώπους."
Στο ερώτημα τι προτείνει για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος είπε: "Πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψιν μας το δικαίωμα των νέων να συμμετέχουν στην πολιτική. Οι νέοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι από τα 18. Ακόμα και αν συμβολικά χρησιμοποιηθεί είναι μια καλή αφορμή για να πάμε προς τα μπρος. Η πρόταση μας θα είναι ότι οι εκλογές θα πρέπει να γίνονται αυστηρά κάθε 4 χρόνια. Ακόμα και αν η θέση του πρωθυπουργού "χηρέψει". Αν το αποφασίσουμε αυτό θα λύσουμε πολλα προβλήματα. Όπως το μαύρο πολιτικό χρήμα. Μερικοί σπρώχνουν για έκτακτες εκλογές και μερικοί ρίχνουν τα λεφτά τους για να γίνονται έκτακτες εκλογές. Μικρότερη Βουλή. Κάποιοι άνθρωποι σοβαροί υποτίθεται ζητούν και Γερουσία και να αλλάξουμε το εκλογικό σύστημα. Πιο κοντά στην απλή αναλογική.
Στις εκλογές θα πρέπει να έχουμε δυο κάλπες. Η μια ψηφίζω το κόμμα μου και η άλλη στην κοντινή μικρή μου περιφέρεια. Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα αλλά εφαρμόζεται στην Γερμανία. Αυτά τα τρια πράγματα προτείνουμε για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος."
Και πρόσθεσε: "Οι ευρωεκλογές θα στείλουν μηνύματα αλλά αυτό που προέχει απ' όλους μας είναι να αποφασίσουμε όλοι μαζί ότι δεν μπορούμε να πληρώνουμε την αξία των εκλογικών διαδικασιών θέτοντας άλλα ερωτήματα πέρα από το κεντρικό ερώτημα. Τωρα το ερώτημα είναι τί ευρώπη θέλουμε."
'Οταν ρωτήθηκε τι ρόλο θα έχει απάντησε: "Εγώ θα είμαι ηγέτης. Ο άνθρωπος που θα βγαίνει μπροστά σε αυτή την υπόθεση. Είναι κάτι πλατύτερο από το protagon. Είναι κάποιοι που θεωρούν ότι έκανα λάθος. Εγώ δεν είμαι πλεον το protagon, ούτε γνώμη δεν θα έχω."
Και συνέχισε: "Εδώ είναι μια ομάδα ανθρώπων. Δεν είμαστε όλοι φίλοι. Είμαστε μια παρέα που μεγαλώνει. Κάθε μέρα μπαίνει και άλλος σε αυτήν. Πρέπει Το Ποτάμι να καλύψει όλους τους τομείς. Να έχει βοηθό τον άνθρωπο που ζει τα προβλήματα."
Όταν ρωτήθηκε ποιους αποκλείει από μελλοντική συνεργασία είπε: "Η χώρα δεν έχει ανάγκη να απολύσει δημοσίους υπαλλήλους, δεν έχουμε μεγάλο δημόσιο. Έχουμε κακό δημόσιο. Για μένα αυτό που προέχει στο Δημόσιο είναι η ανακατανομή του υλικού. Πρέπει να συνεχιστεί αυτό χωρίς παρωπίδες. Στην Ελλάδα η πολιτική αδυνατεί να ελέγξει τα πράγματα. Κάνει τα αίσχη που κάνει στην δημόσια διοίκηση και μετά τα σβήνει. Έχουμε υπαλλήλους που δουλεύουν και σκίζονται και έχουμε υπαλλήλους που δεν δουλεύουν. Είναι αδιανόητο για μένα κάποιοι να αρνούνται την αξιολόγηση στο Δημόσιο."
Στην συνέχεια ανακοίνωσε την λίστα με ανθρώπους με τους οποίος συζητάει Το Ποτάμι.
Θοδωρής Γκόνης σκηνοθέτης, στιχουργός
Μαρία Δημητρίου, τσιγγάνα επιμελήτρια Κοινωνικής Πρόνοιας
Νίκος Δήμου Συγγραφέας
Αννα Ευφραιμίδου Ογκολόγος, παθολόγος
Παναγιώτης Κακατσούλης, ο καλύτερος δημόσιος υπάλληλος, καθηγητής στην σχολή δημόσιας διοίκησης
Βάσω Κιντή καθηγήτρια φιλοσοφίας
Δημήτρης Κοντοπίδης, φοιτητής αρχιτεκτονικής
Αύγουστος Κορτώ συγγραφέας
Δημήτρης Κουρέτας αντιπρυτανης πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ολυμπία Κρασαγάκη, φωτογράφος
Δημήτρης Κυριακόπουλος Πρόεδρος Πρωτέα
Αναστασία Λαμπρία εκδότρια βιβλίων
Ζαχαρούλα Λούδα, αμπελουργός
Αννα Λιδάκη καθηγητρια κοινωνιολογιας
Χαρης Μαθιόπουλος κοινωνιολόγος
Γιώργος Μαυρωτάς πρώην αρχηγός στην εθνική πόλο
Γιούλη Μελουδάκου
Αναστασία Μήνου υδροβιολογος, διευθύντρια έρευνας στο Αρχιπέλαγος
Νίκος Ξυδάκης μουσικός
Νίκος Ορφανός ηθοποιός
Ντανα Παρασκευοπούλου, κατοικος Αγιου Αχιλλείου Πρεσπών
Ανδρεας Πετρουλάκης, σκιτσογράφος
Χριστίνα Ταχιάου, δημοσιογράφος
Τάσος Τέλογλου, δημοσιογράφος
Σταύρος Τσακυράκης καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
Και οι δημοσιογράφοι:
Γεωργία Λινάρδου 
Λίνα Παπαδάκη
Αντρη Κωνσταντίνου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου