Είναι δυνατόν νομοσχέδιο που εγκρίνει το υπουργικό συμβούλιο, αντί να κατευθυνθεί στην Βουλή για έγκριση από τους Βουλευτές, απλά να εξαφανιστεί?
Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;
ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά σαν ψάρι μ’ έχουν πιάσει μες στα δίχτυα
Για κάποιον μες στον κόσμο είν’ αργά ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;
Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;
πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;
Οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις κυβερνούν με βάση το «γενικό συμφέρον» του λαού. Αυτός άλλωστε είναι ο όρκος που δίνουν οι Υπουργοί κάθε Κυβέρνησης.
Φυσικά κανείς δεν πιστεύει ότι η ψήφιση ενός νομοσχεδίου αφήνει αδιάφορους αυτούς που επηρεάζει.
Είναι βέβαιο ότι αν ένα νομοσχέδιο δεν συμφέρει μια ομάδα ανθρώπων, αυτοί θα κάνουν ότι μπορούν, στα όρια που αυτοί πιστεύουν ότι πρέπει να κινηθούν, για να αλλάξουν το νομοσχέδιο.
Τι συμβαίνει όμως αν ένα νομοσχέδιο δίνει ισχυρό χτύπημα στα καρτέλ?
Έχει δυνατότητα ο υπουργός Ανάπτυξης να περάσει τέτοιο νόμο για να γλιτώσει τους Έλληνες ...
καταναλωτές από την μάστιγα των καρτέλ?
Είναι δυνατόν νομοσχέδιο που εγκρίνει το υπουργικό συμβούλιο, αντί να κατευθυνθεί στην Βουλή για έγκριση από τους Βουλευτές, απλά να εξαφανιστεί?
Ποια είναι η ευθύνη της Λούκας Κατσέλη στην συγκεκριμένη υπόθεση?
Τι διαπίστωσε ο Εισαγγελέας που ερεύνησε την υπόθεση?
Για ποιους λόγους τελικά το νομοσχέδιο-σφαλιάρα στα καρτέλ εξαφανίστηκε και δεν εξυπηρετήθηκε το «γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού»?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου