ΚΑΙ ΤΩΡΑ??

Φωνή ..βοώντος, εν τη… πολιτική ερήμω .

Η συνεδρίαση της Βουλής , της 30^ης Μαρτίου 2014 , απέδειξε ότι  η χώρα δεν κυβερνάται πλέον . Μία ανομοιογενής ομάδα βουλευτών υπό τους Σαμαρά και Βενιζέλον επιχειρεί να ασκήσει την στοιχειώδη λογιστική διαχείριση του Κράτους με πρακτικές και τεχνάσματα που ευρίσκονται σε πλήρη και ολοκληρωτική αντίθεση με την Κοινωνία , χωρίς την παραμικρή αίσθηση της ζώσας πραγματικότητας .Τέτοιου είδους και μορφής τεχνάσματα και εικονικές πραγματικότητες, όμως , έχουν πολύ περιορισμένο  χρόνο φυσικής ζωής και μηδαμινό χρόνο πολιτικής ζωής .

Η διάχυτη κοινωνική αίσθηση είναι ότι η καταρρέουσα εξουσία δεν διστάζει να αξιοποιήσει ούτε τις , τουλάχιστον χρονικά , περίεργες ανεξαρτητοποιήσεις «ανεξαρτήτων» βουλευτών (ΑΝΕΛ) , μήτε την ήδη βαλτωμένη υπόθεση  της εντόνως διατυμπανισθείσης εγκληματικής δράσης κάποιων συναδέλφων της βουλευτών της Χρυσής Αυγής . Είναι πλέον φανερόν ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα εξουσίας χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα μέσα για να διατηρήσει και να εξασφαλίσει για τον εαυτό του την όσον γίνεται πιο αδιατάρακτη και αέναη παραμονή  του. Τα χρήματα είναι πολλά και η απόπειρα εκκαθάρισης του πολιτικού περιβάλλοντος περί την άρχουσα κυβερνητική ομάδα και τους στενούς συνεργάτες και συμβούλους της είναι αμείλικτη προς κάθε κατεύθυνση και κάθε πολιτικό ή άλλο σχηματισμό ισχύος που θα μπορούσε ή που θα είχε τις θεμιτές προθέσεις ή δυνατότητες να απειλήσει την , ούτως ή άλλως , οριστικά χαμένη λαϊκή και πολιτική νομιμοποίησή της.

Ο , κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενος , πολίτης αντιλαμβάνεται πλέον πολύ καλά την, υπαρξιακών διαστάσεων , πολιτική χρησιμότητα των θνησιγενών «Ποταμιών» και των πάσης φύσεως και μορφής παραποτάμων και ρυακιών , που προορίζονται να διασφαλίσουν τις Πολιτικές των Μνημονίων και τα οικονομικά συμφέροντα των δανειστών της Χώρας μας , αδιαφορώντας για την εξαθλίωση του Λαού μας.

Τελευταίας τεχνικής κατασκεύασμα είναι οι δήθεν ενδοκυβερνητικές και εσωκομματικές διαφωνίες , συνήθως σε θέματα χαμηλής πολιτικής έντασης , διά του οποίου αποσκοπείται η ήπια διαχείριση των κοινωνικών αντιδράσεων που είναι αναπόφευκτες σε τέτοιες ακροσφαλείς και μακράς διαρκείας κρίσεις.

Για τους επικυρίαρχους της Πατρίδας μας , όμως , η πραγματικότητα έχει προσλάβει πιο απτές μορφές :  Η κατάκτηση νέων εντόπιων αγορών για τα προϊόντα των (όπως η εκποιουμένη Αγορά γάλακτος) και η αρπαγή των φαρμακείων από τους ιδιώτες Έλληνες φαρμακοποιούς ιδιοκτήτες των αποτελούν πρόνοιες του προσφάτως ψηφισθέντος πολυνομοσχεδίου.  Για αυτούς , η επίσπευση  της καταλήστευσης του Πλούτου (δημόσιου και ιδιωτικού) της Χώρας μας , έχει πλέον προσλάβει κατεπείγουσες διαστάσεις , εν όψει των εκλογών της 25^ης Μαΐου 2014.

Ο τρόμος για τις συνέπειες της έκφρασης της λαϊκής βούλησης είναι καθρέπτης του τρόμου των ενοχών και των ευθυνών του εγχώριου πολιτικού συστήματος και των ξένων φίλων και υποστηρικτών των . Ευτυχώς  όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στην διαπίστωση ότι η Ελληνική τραγωδία φθάνει σύντομα στο τέλος της , χωρίς να διαφαίνεται η απευκταία εμφάνιση κάποιου ξένου , από μηχανής , Θεού.

MιχάληςΣ.Βάρδας                                                                              

π. Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής  ΛΑ.Ο.Σ

Αθήνα.