ΑΠΟΨΕΙΣ

Από το «Γνώθι σαυτόν» στη Θρησκευτική εμπάθεια

του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

Η θρησκεία σύμφωνα με τη Δαρβινική θεώρηση είναι μια πράξη επιβίωσης που δείχνει κάποιος στους άλλους τι πιστεύει για να του συμπεριφερθούν ανάλογα και να κάνει το αντίθετο για να επικρατήσει. Είναι δηλαδή ένα είδος ¨χαμελαιοντισμού¨.

Η θρησκεία διαμορφώθηκε από το θρόισμα και τον ίσκιο (θρήσκω), πρεσβεύοντας στη δικαιοσύνη και την ελπίδα. Κοινωνικά είναι μια ένωση ανόμοιων ¨ομοίων¨ που τους ενώνει η κοινή περί του Θεού ιδεολογία. Άρχισε να διαμορφώνεται με βάση τις φωνές και τα οράματα, μια εποχή που θεωρούντο θεία εκδήλωση. Κατά τα σημερινά δεδομένα οι ακούγοντες θείες φωνές και αντικρίζοντας θείες προβολές θα βρισκόντουσαν στο ψυχιατρείο. Παρά ταύτα, τα αρχέγονα πρότυπα κυριαρχούνε. Αρκετά όμως έχει πληρώσει η ανθρωπότητα τους οραματιστές. Εκ τούτου κάνω έκκληση η λέξη Όραμα που χρησιμοποιείται στα επιχειρησιακά προγράμματα να αντικατασταθεί με τη λέξη Στόχος ή το ¨ Όραμα¨ να μπει σε εισαγωγικά.

Ο άνθρωπος είναι ένα ιδεοληπτικό ον που τον ενώνει η κοινή θρησκεία, όπως και η γλώσσα. Λόγω της εξέλιξης και του υπερπληθυσμού η θρησκεία και γλώσσα αντιπροσωπεύουν σήμερα τις μεγαλύτερες ανθρώπινες διαφορές. ...

Η εκπροσώπηση σε τεράστια τμήματα στον εγκεφαλικό φλοιό του στόματος-γλώσσας, χειρός - δακτύλων - ιδίως του αντίχειρα, σηματοδοτούν το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτά τα είδη έχει προτάξει και διαφοροποιήσει ως τα ¨όπλα του¨ για την επιβίωσή του. Το ανθρώπινο είδος από τη στάση του εμβρύου ακόμα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερο ¨στοματοδακτυλικό¨ είδος. Το στόμα, τα δάκτυλα και η φαντασία είναι τα κατεξοχήν προσόντα του, μέσω των οποίων πραγματώνει ιδέες. Και ιδέα είναι το φως που ανάβει η φαντασία όταν η επιθυμία βρίσκεται σε σκοτεινό λαγούμι. Η κυριότερη φαντασία προέρχεται από τη βάση της λίμπιντο που είναι ο φόβος του θανάτου. Ο άνθρωπος προκύπτει ένα ευφάνταστο και φοβισμένο στοματοδακτυλικό ον που ζει με την ιδεοληψία.

Όλες οι θρησκείες έχουν βάση το λόγο που συνάδει με το φως και την ελπίδα. Παραταύτα όταν εδραιωθούν τείνουν προς την αδικία και τη μεταθανάτιο ζωή, που σημαίνει ότι στην άλλη ζωή θα βρουν οι πιστοί αυτό που τους λείπει σε ετούτη. Η εδραίωση μιας θρησκείας είναι πράξη επισφαλής, παρά τα όσα πρόσκαιρα κομίζει, διότι ο οποιοσδήποτε ιερεύς γνωρίζει πως είναι κατατεμαχισμένη.

Στους παλιούς ιερείς στην Ελλάδα δινόταν από τα σφάγια η γλώσσα. Η εξουσία της γλώσσας και τα χερικά σύμβολα αποτελούν την ιερά λίθο, τον άλιθο λίθο των πρωτεργατών της εκάστοτε θρησκευτικής πίστης. Τα ιερά κείμενα είναι ¨παγωμένος λόγος¨. Αν και ιερός - θεόπνευστος, είναι γεμάτος ασάφειες και δισυπόστατων αντι-κείμενων στοιχείων. Τις αντιφάσεις της Παυλιανικής ή Χριστιανικής θρησκείας τις έχουν επισημάνει πολλοί. Τις αντιφάσεις της μουσουλμανικής θρησκείας τις έχει θάψει η πίστη. Τις αντιφάσεις του Ζωροαστρισμού μπορεί κάποιος να τις βρει αν μελετήσει την Ζεν Αβέστα. Τις αντιφάσεις της Μωσαϊκής ή Εβραϊκής θρησκείας ας τις βρει κάποιος στις Εντολές. Το «οφθαλμός αντί οφθαλμού», για παράδειγμα, αν ισχύει, η ανθρωπότητα θα έπρεπε να είναι αόματη ή έστω με ένα μάτι. Ο κάθε πιστός ας ασχοληθεί με κριτική του οίκου του. Εμείς ας προβούμε σε μια συνοπτική κριτική του Μωαμεθανισμού από τις υπάρχουσες αντιφάσεις του, διότι ορισμένοι από τους ανθρώπους αυτούς, οι πιο δογματικοί, είναι τυφλοί από εμπάθεια και ιδεολογία.

1. Το Κοράνι αποτελεί το πιο δισυπόστατο θεολογικό κείμενο. Για αυτό κατά τη διάρκεια της εδραίωσής του ανανεωνόταν, καταργούντο εδάφια και εδέχετο ερμηνευτικές τροποποιήσεις.

2. Είναι γεμάτο ιστορικά λάθη και επιστημονικό εκπεσμό σύμφωνα ακόμη και με τις τότε επικρατούσες νηπιακές επιστημονικές θέσεις, πέραν του ότι κυριαρχείται από δεισιδαιμονικά στοιχεία.

3. Δημιουργεί από τις επαναλαμβανόμενες λέξεις και εκφράσεις μια ¨πλύση εγκεφάλου συνδεόμενη με τις υφιστάμενες σήμερα διαφημιστικές τάσεις και τις αρχές της επιβολής στερεοτύπων.

Κλείνοντας, χωρίς να παραγνωρίσουμε ότι στον άνθρωπο, το ευφάνταστο αυτό τρομαγμένο ον, το ότι η θρησκεία αποτελεί κοινωνικό μεταρρυθμιστή και καύσιμη ύλη στο ρου του τραίνου της ιστορίας του, θα πούμε στον Ισλαμιστή φονταμενταλιστή: Άκου ανθρωπάκο, που ζωσμένος με εκρηκτικά έρχεσαι να πάρεις ψυχές δικαίων και αδίκων πιστεύοντας πως φθάνει η Αποκάλυψη και πρέπει να στήσεις τη θρησκευόμενη στον Προφήτη πολιτεία σου στρεφόμενος ενάντια στον καθένα που δεν αποδέχεται το δόγμα σου, μάθε πως η Αποκάλυψη είναι το πέρας της θρησκείας και η εν πράγματι κριτική της λογικής. Τα εκρηκτικά σου δεν είναι άλλο παρά μια αυτοεκπλήρωτη προφητεία. Οι πράξεις σου αντιβαίνουν ακόμα και στον πρώτο λόγο του Προφήτη σου, που προσδιορίζει τον ιερό αγώνα, τη Τζιχάντ. Η πρώτη και βασική τζιχάντ είναι το «γνώθι σε αυτόν», θα λέγαμε, η αυτογνωσία. Και το «ΓΝΩΘΙΣΑΥΤΟΝ», για να χρησιμοποιήσω τη μεγαλογράμματη παλιά συνεχή Ελληνική γραφή, είναι η γνώση σε αυτόν, το Θεό, αλλά και προς τον εαυτό σου.