ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ «ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΩ» (τη σκέψη μου)
Γράφει ο Μιχάλης Τζανάκης
Πολύ της μόδας είναι τώρα τελευταία οι «αποχωρήσεις» σε «ζωντανές» «πολιτικές» (κι εδώ εισαγωγικά) εκπομπές, όπου οι «πολιτικοί άνδρες» της νεοελληνικής «δημοκρατίας» (κι εδώ εισαγωγικά), δε σηκώνουν πλέον μύγα στο σπαθί τους. Με τρόπο άκρως θεατρινίστικο και εμφαντικό, σηκώνονται θυμωμένοι, που οι συνομιλητές τους «δεν τους αφήνουν να ολοκληρώσουν» (τη σκέψη τους για να μην παρεξηγούμαστε) και παίρνουν των ομματιών τους, για να βρεθούν σε άλλο τηλεοπτικό στούντιο λίγο μετά και να επαναλάβουν τη «δραματουργική» τους παράσταση. Μάλλον ακολουθούν συμβουλές νεογιάπηδων επικοινωνιολόγων, αφού δείχνουν έτσι την αρρενωπότητα τους, μη συμβιβαζόμενη με τους έρποντες λαϊκισμούς των τηλε-αντιπάλων τους.
Το κουτόχορτο, βέβαια είναι πολιτική τροφή γνωστή παλαιόθεν, αλλά όλες οι τροφές έχουν ημερομηνία λήξης. Από ένα σημείο και μετά η «τροφή» αποσυντίθεται και είναι παντελώς άχρηστη. Κατανοώ, όπως οι περισσότεροι μέσης τουλάχιστον νοημοσύνης άνθρωποι, πως αυτός ο τηλεοπτικός τσαμπουκάς και τα τηλε-καραγκιοζιλίκια, έχουν πλέον αποδέκτες, αντίστοιχης αισθητικής πολίτες και καφροειδή εναπομείναντα κομματόσκυλα, τα οποία προσπαθούν να κρατήσουν ως τελευταίους υπερασπιστές της καταρρακωμένης κομματικής τιμής. Αλλά είναι τόσο θλιβερό και απεχθές το θέαμα, ώστε το ΕΣΡ θα όφειλε να έχει σήμανση «ακατάλληλου» προγράμματος.
Ποιος σώφρων άνθρωπος νοιάζεται αν θα «ολοκληρώσει» τη «σκέψη» του (από πότε οι «φελλοί» σκέφτονται;), ο κάθε πολιτικάντης, που παίρνει σβάρνα τα πρωινάδικα και τις τηλε-βεγγέρες να μας πει το κομματικό «ποιηματάκι» τους; Αν κάτι στραβώσει και χάσει τον ειρμό, το «ποιηματάκι» το μπερδεύει και εκνευρίζεται λογικά. Τα ίδια πάθαινα στην Τρίτη δημοτικού, αν με διέκοπταν στην «απαγγελία» του ποιήματος για την εθνική επέτειο. Έχανα τον ειρμό και μπέρδευα τις στροφές και τους στίχους, αλλά δεν «αποχωρούσα», γιατί ο δάσκαλος θα με τιμωρούσε.
Η καλύτερη στιγμή της «αποχώρησης» του πολιτικού «αστέρα» είναι όταν προσπαθεί να βγάλει τα πάσης φύσεως καλώδια και βύσματα μην τα πάρει μαζί του, έτσι «οργισμένος» που είναι. Έχει μεγάλη πλάκα η οργίλη αντίδραση τους, όταν προσβάλλεται βάναυσα η «δημοκρατική τους ευαισθησία», ενώ την ίδια ώρα γελάνε και τα μουστάκια του Παπαδάκη και το ντεκολτέ της Στάη.
Η αλήθεια είναι πάντως πως μια «αποχώρηση» τη μέρα «την απεργία κάνει πέρα». Ουδείς θ ασχοληθεί με τη βαρβαρότητα της καθημερινότητας, κάποιοι μάλιστα εξαιρετικοί αρθρογράφοι ξιφουλκούν κατά της κοινωνίας, διότι «οι παππούδες μας περνούσαν πιο δύσκολα κι έζησαν πιο φτωχά από εμάς, αλλά με αξιοπρέπεια». Η βλακεία δεν είναι προφανώς «προνόμιο» των «αποχωρούντων» από τα τηλεοπτικά πάνελ πολιτικών, που δεν «ολοκλήρωσαν», αλλά και των γνωστών «νοικοκύρηδων» πολιτών, που βρίσκουν περίπου φυσιολογική τη φορολόγηση των …ανέργων!!!
istor.tzanakis@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου