Μια διαπραγμάτευση, Μια παρέλαση, Μια λίστα και Μια σύλληψη (άντε και ένας ηλίθιος)
Δεν ξέρω πως γίνεται και τα φέρνουν οι συγκυρίες ή έαν τελικά ο Θεός των Ελλήνων αγαπάει περισσότερο κάποιους εκάστοτε κυβερνώντες περισσότερο από τους άλλους Έλληνες, αλλά κάθε φορά που μαζεύονται 1-2 θέματα τεράστιας σπουδαιότητας για το ευρύ κοινό, για την διαμόρφωση κάποιων απόψεων και λίγο πριν από πιθανές αντιδράσεις που ίσως σηματοδοτήσουν αλλαγές στο πολιτικό γίγνεσθαι, πάντα ο “από μηχανής Θεός” έρχεται και αλλάζει το σκηνικό.
Τι “παιζόταν” τις τελευταίες ημέρες στην επικράτεια;
– Αποκαλύψεις από πλευράς Τρόϊκα για θέατρο και δήθεν αντιρρήσεις από πλευράς συγκυβερνούντων.
– Συζητήσεις για το Μνημόνιο 3, ένα μνημόνιο ακόμα χειρότερο από τα άλλα, το οποίο οδηγεί στην πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, στην εξαθλίωση των όποιων εργαζόμενων, στην εξαφάνιση των συνταξιούχων, στην κατάργηση των κεκτημένων, στο ξεπούλημα της όποιας δημόσιας και εθνικής περιουσίας, και στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας.
– Εορτασμός για την επέτειο του ΟΧΙ στις εποχές των μεγάλων ΝΑΙ, με ότι αυτό συνεπάγετο σε επίπεδο αντιδράσεων
– Κορύφωση των συζητήσεων για τις ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες πολλών πολιτικών προσώπων, και τέλος,
– Αρχή διαμόρφωσης της κοινής γνώμης ότι είτε έτσι ή άλλιώς θα δεινοπαθήσουν και θα συνεχίσουν να εξαθλιώνονται, οπότε μήπως θα ήταν προτιμότερο το “φτωχοί και ανεξάρτητοι”;
Αίφνης, τις τελευταίες εβδομάδες όλη η κοινή γνώμη κατευθύνθηκε (τυχαία, εντέχνως, ατέχνως, σκόπιμα….;) σε ένα θέμα που μονοπώλησε το ενδιαφέρον. Η ΛΙΣΤΑ.
Ξεκίνησε ως το χαμένο στικάκι ή το χαμένο CD. Κατέληξε ως μπαλάκι μεταξύ περισσότερων των προφανών. Κέρδιζε καθημερινά όλο και περισσότερο air time και χώρο στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, αποσπώντας την προσοχή από τα ανωτέρω προφανή και σπουδαία.
Και ενώ οι προετοιμασίες για τις κατά τόπους παρελάσεις κορυφώνοντας προμηνύοντας πιθανές αντιδράσεις, αίφνης δυο μέρες πριν την παρέλαση, ήρθε και η ανακοίνωση εμφάνισης της λίστας, με έκτακτη έκδοση ενός περιοδικού που την περιείχε μια μέρα μόλις πριν την παρέλαση. Την δε ημέρα της παρέλασης (που ήταν από τις πιο ήσυχες που πέρασαν τα τελευταία έτη), ήρθε και η δίωξη του αποκαλυπτικού δημοσιογράφου, η μονοπώληση της δημοσιότητας σε όλα τα μέσα και τα κοινωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα, με κορύφωση την σύλληψη και την απασχόληση όλων στην προσπάθεια του “Free Kostas”.
Τυχαίο; Μπορεί. Τυχερό για κάποιους; Σίγουρα. Μομφή; χμμμ.
Το μόνο σίγουρο που μπορώ μετά βεβαιότητας να πω είναι αυτά που διαπίστωσα τις τελευταίες ημέρες:
– Μια Διαπραγμάτευση για ένα μνημόνιο ταφόπλακα της πατρίδας μου.
– Μια παρέλαση ήσυχη με ατομικές προσκλήσεις, και με μέτρα τύπου χούντας για τους μη προσκεκλημένους παρείσακτους
– Μια λίστα (μία είναι η λίστα)
– Μια σύλληψη (μια είναι η σύλληψη), και τέλος
– Ένα ηλίθιο (εγώ). L1
Τι “παιζόταν” τις τελευταίες ημέρες στην επικράτεια;
– Αποκαλύψεις από πλευράς Τρόϊκα για θέατρο και δήθεν αντιρρήσεις από πλευράς συγκυβερνούντων.
– Συζητήσεις για το Μνημόνιο 3, ένα μνημόνιο ακόμα χειρότερο από τα άλλα, το οποίο οδηγεί στην πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, στην εξαθλίωση των όποιων εργαζόμενων, στην εξαφάνιση των συνταξιούχων, στην κατάργηση των κεκτημένων, στο ξεπούλημα της όποιας δημόσιας και εθνικής περιουσίας, και στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας.
– Εορτασμός για την επέτειο του ΟΧΙ στις εποχές των μεγάλων ΝΑΙ, με ότι αυτό συνεπάγετο σε επίπεδο αντιδράσεων
– Κορύφωση των συζητήσεων για τις ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες πολλών πολιτικών προσώπων, και τέλος,
– Αρχή διαμόρφωσης της κοινής γνώμης ότι είτε έτσι ή άλλιώς θα δεινοπαθήσουν και θα συνεχίσουν να εξαθλιώνονται, οπότε μήπως θα ήταν προτιμότερο το “φτωχοί και ανεξάρτητοι”;
Αίφνης, τις τελευταίες εβδομάδες όλη η κοινή γνώμη κατευθύνθηκε (τυχαία, εντέχνως, ατέχνως, σκόπιμα….;) σε ένα θέμα που μονοπώλησε το ενδιαφέρον. Η ΛΙΣΤΑ.
Ξεκίνησε ως το χαμένο στικάκι ή το χαμένο CD. Κατέληξε ως μπαλάκι μεταξύ περισσότερων των προφανών. Κέρδιζε καθημερινά όλο και περισσότερο air time και χώρο στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, αποσπώντας την προσοχή από τα ανωτέρω προφανή και σπουδαία.
Και ενώ οι προετοιμασίες για τις κατά τόπους παρελάσεις κορυφώνοντας προμηνύοντας πιθανές αντιδράσεις, αίφνης δυο μέρες πριν την παρέλαση, ήρθε και η ανακοίνωση εμφάνισης της λίστας, με έκτακτη έκδοση ενός περιοδικού που την περιείχε μια μέρα μόλις πριν την παρέλαση. Την δε ημέρα της παρέλασης (που ήταν από τις πιο ήσυχες που πέρασαν τα τελευταία έτη), ήρθε και η δίωξη του αποκαλυπτικού δημοσιογράφου, η μονοπώληση της δημοσιότητας σε όλα τα μέσα και τα κοινωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα, με κορύφωση την σύλληψη και την απασχόληση όλων στην προσπάθεια του “Free Kostas”.
Τυχαίο; Μπορεί. Τυχερό για κάποιους; Σίγουρα. Μομφή; χμμμ.
Το μόνο σίγουρο που μπορώ μετά βεβαιότητας να πω είναι αυτά που διαπίστωσα τις τελευταίες ημέρες:
– Μια Διαπραγμάτευση για ένα μνημόνιο ταφόπλακα της πατρίδας μου.
– Μια παρέλαση ήσυχη με ατομικές προσκλήσεις, και με μέτρα τύπου χούντας για τους μη προσκεκλημένους παρείσακτους
– Μια λίστα (μία είναι η λίστα)
– Μια σύλληψη (μια είναι η σύλληψη), και τέλος
– Ένα ηλίθιο (εγώ). L1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου