Αφήστε ελεύθερους Σταμάτη και Σακκά: Η αποφυλάκιση του Σακκά και της Σταμάτη δεν είναι ανθρωπιστική παραχώρηση, αλλά απαίτηση Νομικού Πολιτισμού για να τηρηθεί ο νόμος που θα πρέπι ισχύσει για τον καθένα μας...
Γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης,
Δικαιοσύνη ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Ολίγον από Δικαιοσύνη κατά το ολίγον από γιουβέτσι, οδηγεί σε ένα θαυμάσιο φαγοπότι χωρίς τιμωρία. Σε Δικαιοσύνη δεν οδηγεί. Όταν κατά καιρούς αποκαλύπτονται τα παραδικαστικά κυκλώματα, υπάρχουν πολλοί που πέφτουν από τα σύννεφα. Θαυμάσιοι δικαστές και εισαγγελείς, αυστηροί και ανυποχώρητοι, σκληροί και φαινομενικά άτεγκτοι, αποδεικνύεται πως είναι απλώς μάγοι της διαφθοράς.
Η σκληρότητα και η αυστηρότητά τους, δεν είναι παρά το προκάλυμα της δράσης τους. Ρίχνουν χρόνια φυλάκισης σε μικροβαποράκια, βγάζοντας τη φήμη του διώκτη των ναρκωτικών και παράλληλα αθωώνουν τον μεγαλέμπορο. Κανένας δεν τους ψέγει. «Για να το κάνει ο τάδε που είναι κέρβερος, μάλλον ο άνθρωπος δεν ήταν έμπορος ή τέλος πάντων δεν υπήρχαν αρκετά ενοχοποιητικά στοιχεία» σχολιάζει η δικηγοροδικαστική πιάτσα.
Δεν θέλω να πω πως όποιος είναι αυστηρός δικαστής ή όποιος ανταποκρίνεται στην κοινωνική πίεση, κρύβει από πίσω κάτι άνομο. Απλώς σημειώνω πως η «σκληρή στάση» δεν είναι και Δικαιοσύνη.
Στον Κορυδαλλό είναι προφυλακισμένοι δύο άνθρωποι που έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα. Ο Κώστας Σακκάς και η Βίκη Σταμάτη. Ο νόμος ορίζει πως για να προφυλακιστεί κάποιος απαιτείται να υπάρχουν ενδείξεις ενοχής και να είναι ύποπτος φυγής. Να θυμίσω πως ο Μάκης Ψωμιάδης, δεν κρίθηκε ύποπτος φυγής και δεν προφυλακίστηκε με αποτέλεσμα να διαφύγει στα Σκόπια. Αντιθέτως Σακκάς και Σταμάτη προφυλακίστηκαν.
Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε την απονομή Δικαιοσύνης, από την υποκειμενική διάθεσή μας για τιμωρία. Ακόμη και αυτός που θέλουμε να τιμωρηθεί γιατί εκδήλως το αξίζει, πρέπει να τιμωρηθεί αφού τηρηθούν όλοι οι κανόνες απονομής Δικαιοσύνης. Αν η διάθεσή μας για τιμωρία, ή η κοινωνική απαίτηση καταλύσουν αυτούς τους κανόνες, τότε δεν έχουμε Δικαιοσύνη. Και δεν εννοώ απέναντι...
στον κατηγορούμενο αλλά συνολικά. Αν κατά περίπτωση οι κανόνες καταργούνται επειδή «έτσι θέλει η κοινωνία» ή επειδή «κάποιος πρέπει να τιμωρηθεί» ,τότε δίνεται το δικαίωμα στον δικαστή να μην λειτουργεί με κανόνες, όχι μόνο στην περίπτωση που μας αφορά αλλά συνολικά. Η αυστηρότητα που καταργεί κανόνες είναι εκ του πονηρού. Φυλακίζει το βαποράκι γιατί πρέπει να καλύψει τον έμπορο.
Η προφυλάκιση δεν μπορεί να είναι τιμωρία, απλώς γιατί ο κατηγορούμενος δεν έχει δικαστεί και σύμφωνα με τον βασικότερο κανόνα απονομής Δικαιοσύνης, είναι αθώος μέχρι να δικαστεί. Η προφυλάκιση επιβάλλεται για να μην διαφύγει ο πιθανόν ένοχος. Όχι για να τιμωρηθεί ή να εκβιαστεί αυτός που προφυλακίζεται.
Η Βίκυ Σταμάτη έκανε διπλή μαστεκτομή. Δεν είναι ύποπτη φυγής, η ψυχολογική κατάστασή της είναι άσχημη και έχει ένα παιδί 6 χρόνων. Μπορεί κάποιος να πιστέψει πως είναι ύποπτη φυγής; Μπορεί κάποιος να θέλει να είναι προφυλακισμένη επειδή «έκανε πολλά και πρέπει να πληρώσει;». Ας γίνει η δίκη της και ας πληρώσει. Η αποκατάσταση της αδικίας, δεν μπορεί να γίνεται με κανιβαλισμό, αλλά με υπευθυνότητα και Δικαιοσύνη. Το να παραμένει η Σταμάτη προφυλακισμένη, πέρα από μη τήρηση των κανόνων είναι και μια βολική εξέλιξη. Κάθε φορά που κάποιος θα ρωτά «πότε θα αποδοθεί Δικαιοσύνη στη χώρα» οι άλλοτε αυλικοί του Άκη και της Σταμάτη θα δείχνουν τα κελιά τους υποστηρίζοντας πως αυτό είναι Δικαιοσύνη, ενώ η πραγματική Δικαιοσύνη δεν τους αγγίζει. Κάθε φορά που ο ξεφτιλισμένος νόμος Βενιζέλου θα αφήνει έναν κλέφτη πολιτικό εκτός φυλακής, η κοινή γνώμη θα ξεγελιέται πιστεύοντας πως έχει αποδοθεί Δικαιοσύνη έχοντας μια καρκινοπαθή προφυλακισμένη. Τα βαποράκια είναι μέσα, αλλά οι έμποροι συνεχίζουν να κλείνουν δουλειές έξω. Η προφυλάκιση Σταμάτη είναι η βαλβίδα που εκτονώνει την οργή και την απαίτηση για μια Δικαιοσύνη που δεν υπάρχει. Και οι δικαστές (έντιμοι και πολλοί καλοί σε αυτή την υπόθεση είναι βέβαιο) θα φοβούνται πως αν πράξουν το «νόμιμο» θα προκαλέσουν το «κοινωνικό». Επειδή και οι ίδιοι ξέρουν πολύ καλά πως η Δικαιοσύνη δεν λειτουργεί. Αφού δεν υπάρχει Δικαιοσύνη να σας ικανοποιεί, ικανοποιηθείτε με την εικόνα της Σταμάτη στο κελί.
Ο Κώστας Σακκάς είναι προφυλακισμένος τρία χρόνια. Στους 18 μήνες έπρεπε να δικαστεί, όπως απαιτεί ο νόμος. Δεν δικάστηκε και δεν αποφυλακίστηκε. Αντιθέτως η Δικαιοσύνη με τρυκ επεκτείνει τις κατηγορίες για να επεκτείνει την προφυλάκιση. Ο Σακκάς είναι λίγο πριν το θάνατο. Σίγουρα δεν είναι ύποπτος φυγής. Αλλά παραμένει προφυλακισμένος. Η προφυλάκισή του είναι μια νομική παρεκτροπή και η ανοχή των νομικισμών δίνει το δικαίωμα να καταργηθούν οι κανόνες δικαίου και να φτιάχνει κανόνες κατά περίπτωση ο δικαστής.
Όχι μόνο για τον Σακκά αλλά και γι αυτόν που θέλει να αποκαλείται νοικοκύρης και νομιμόφρων Θα μου επιτρέψετε τώρα να αναφερθώ σε μια άλλη περίπτωση, ακριβώς στον αντίποδα των άλλων δύο. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο με την Energa, μια από τις εταιρείες-διανομείς ενέργειας. Έξι άτομα προφυλακίστηκαν για το σκάνδαλο. Πρόσφατα το δικαστικό συμβούλιο αποφάσισε να αποφυλακιστούν 4 από τους κατηγορούμενους. Η απόφαση αυτή ήταν παράδοξη νομικά, αφού το Συμβούλιο δεν είχε δικαίωμα να αποφανθεί για την αποφυλάκιση αλλά να την ανανεώσει τυπικά από τη στιγμή που δεν άλλαξε κάτι στην κατάσταση των κατηγορούμενων. Ο Αχιλλέας Φλώρος, πρόεδρος της εταιρείας ο οποίος αποφυλακίστηκε, έχει καταθέσεις στο εξωτερικό και οικονομική δυνατότητα που μπορεί να πει κάποιος πως κάνουν εύκολη τη διαφυγή του (να θυμηθούμε εδώ Χριστοφοράκο, Καραβέλα, Ψωμιάδη κλπ). Αποφυλακίστηκε όμως. Όπως είχαμε αποκαλύψει ο κ Φλώρος είχε στενές σχέσεις με τον εκδότη Σταύρο Ψυχάρη με τον οποίο επικοινωνούσε ώστε απο κοινού με τον Σαμαρά να τοποθετήσουν άτομα της επιλογής τους στους ελεγκτικούς μηχανισμούς πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο.
Δείτε ΕΔΩ.
Η αποφυλάκιση του Σακκά και της Σταμάτη δεν είναι ανθρωπιστική παραχώρηση, αλλά απαίτηση να τηρηθεί ο νόμος που θα ισχύσει για τον καθένα από εμάς αύριο. Αν δοθεί το δικαίωμα στους Δικαστές λόγω φόβου ή συμπόρευσης με τη λαϊκή απαίτηση να αντικαταστήσουν τη Δικαιοσύνη με υποκειμενικές παραχωρήσεις,τότε το ερώτημα είναι πού σταματάνε αυτές;Όταν εμείς βρεθούμε στο εδώλιο;
Ολίγον από Δικαιοσύνη είναι τίποτα από Δικαιοσύνη. Απλώς είναι θέμα χρόνου.
ΥΓ: Για όσους χρησιμοποιούν ως επιχείρημα ότι «ο κόσμος δεν έχει να φάει, καλά κάνει η Σταμάτη και είναι στη φυλακή», να θυμίσω πως ποτέ η έλλειψη δικαιοσύνης δεν βοηθούσε αυτόν που δεν είχε να φάει, αλλά αντιθέτως αυτόν που έτρωγε κι έκλεβε. Η Βίκυ Σταμάτη κι ο Άκης Τσοχατζόπουλος (παρ” ολίγον πρωθυπουργός), αναρριχήθηκαν με τη συναίνεση και τις ιαχές του πλήθους. Αυτό αποδίδει μια ευθύνη στο κάθε μέλος της κοινωνίας. Η λύση δεν είναι τώρα να μεταφέρουμε τις ιαχές στις κερκίδες μιας αρένας.
==========================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου