Βασίλης Σημ. Χασιώτης
ΑΝ τα όσα ακούγαμε και διαβάζαμε για το πόρισμα που κατέληξε η Επιτροπή για την Αλήθεια του Χρέους είναι αληθή και έχουν ουσιαστική νομική βάση.
ΑΝ το Χρέος, σύμφωνα με τα πορίσματα της Επιτροπής είναι νομικά άκυρο, παράνομο και επαχθές σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, τις Ευρωπαϊκές Συμβάσεις και το ελληνικό Σύνταγμα, όπως ισχυρίζεται το προκαταρκτικό πόρισμα της παραπάνωΕπιτροπής, τότε, διερωτώμαι, αν αυτό το στοιχείο δεν αξιοποιηθεί τώρα πότε πρόκειται να αξιοποιηθεί και από ποια αυριανή κυβέρνηση;
ΑΝ όλα τα παραπάνω ισχύουν, τότε γιατί η κυβέρνηση δεν φέρνει το θέμα σε αρμόδιο διεθνές ή ευρωπαϊκό δικαστήριο, από το οποίο μάλιστα να ζητεί να εκδώσει απόφαση για περιορισμό των καταβολών για την εξυπηρέτηση του χρέους αυτού, π.χ. σε ένα ποσοστό 20% των σημερινών καταβολών, μέχρις ότου εκδοθεί η οριστική του απόφαση;
Αυτή την απορία την έχω όχι τώρα, μα και όταν η κυβέρνηση ζητούσε μέχρι προ ολίγου οριστική λύση με πρόνοια και για το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους, χωρίς όμως η κυβέρνηση να ομιλεί για το παραπάνω πόρισμα.
Μια τέτοια ενέργεια, σαν αυτή που προτείνω εδώ, έχει το υπέρ αυτής πλεονέκτημα, ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν προβαίνει σε μια μονομερή ενέργεια, με ό,τι αυτό θα σήμαινε, μα ασκεί ένα νόμιμο δικαίωμά της, απευθυνόμενη όχι στην ελληνική μα στη διεθνή δικαιοσύνη, κι εκεί, οι ενδιαφερόμενοι της άλλης πλευράς, θα έχουν όλο το χρόνο να αντικρούσουν τις ελληνικές αιτιάσεις.
Τελειώνοντας : είναι αλήθεια, απευθύνομαι τώρα στη κυβέρνηση, πως πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν νωρίτερα, καθυστέρησαν (άλλωστε το παραδέχτηκε και η ίδια). Ας μη καταγραφεί μια ακόμα απώλεια σημαντικής ευκαιρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου