ΤΣΙΠΡΑΣ.....................

Πάμε για ρήξη, η …υποταγή ;

Ο,τι υποχωρήσεις μπορούσαμε να κάνουμε τις κάναμε, άλλες δεν έχει» ! Αυτό είναι το βασικό  μήνυμα, που έστειλε εντός και εκτός ο Αλέξης Τσίπρας, με τη σημερινή ομιλία του, η οποία σηματοδοτεί, εν πολλοίς, και την πορεία των διαπραγματεύσεων. Από το βήμα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός επέμεινε, για άλλη μια φορά, στους τέσσερις άξονες που ορίζουν τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης: χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κυρίως τα πρώτα χρόνια, έσοδα από μεταφορά των βαρών στον πλούτο με αναδιανεμητικό προσανατολισμό, καμία νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, αναδιάρθρωση του  χρέους και ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο χρηματοδότησης επενδύσεων.
Με την στοχευμένα δομημένη ομιλία του, ο πρωθυπουργός έστειλε ταυτόχρονα μηνύματα στο Σόιμπλε και το ΔΝΤ, κάνοντας λόγο για ακρότητες και παράλογες απαιτήσεις. «Στο θέμα του ΦΠΑ», είπε χαρακτηριστικά, «του ασφαλιστικού συστήματος, της αγοράς εργασίας ή σε οποιοδήποτε άλλο τομέα οι αρχιτέκτονες του πιο αποτυχημένου προγράμματος στην ιστορία του ΔΝΤ επιμένουν σε ακρότητες, προκειμένου να μη παραδεχθούν την αποτυχία τους. Δεν πρόκειται να δεχθούμε ακρότητες, όχι απλώς γιατί δεν πιστεύουμε σε αυτές. Αλλά, γιατί τις θεωρούμε και βαθιά αντιαναπτυξιακές. Η κοινωνική καταστροφή και ο οικονομικός παραλογισμός της πολιτικής του Μνημονίου τελείωσε μια και καλή στις 25 Γενάρη».
Η τοποθέτηση αυτή απαντά αρκετά καθαρά στο ερώτημα «πού το πάει ο Τσίπρας«. Μετά τη συνάντηση στη Ρίγα, μεταξύ Τσίπρα- Μέρκελ-Ολάντ -όπου οι δύο ξένοι ηγέτες όχι μόνο απέφυγαν να δεσμευτούν, αλλά έβαλαν και το αγκάθι του ΔΝΤ- το τοπίο διαμορφώθηκε με όρους ακόμη πιο επιθετικούς. Οι δανειστές εμφανίστηκαν να απαιτούν ακόμη πιο σκληρά μέτρα που ξεπερνούν και το διαβόητο mail Χαρδούβελη, γεγονός που οδήγησε το Μαξίμου να διαμηνύσει πως «η σκληρότερη γραμμή των δανειστών δυσκολεύει τις διαπραγματεύσεις».
Σ” αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας έχει δύο επιλογές. Ή να υποταχθεί άνευ όρων στο σχέδιο των «σκληρών» να τον μετατρέψουν σε νέο Σαμαρά, ή να επιλέξει τη ρήξη, χρεώνοντας τη στους δανειστές, οι οποίοι, όμως, θα αναλάβουν και το κόστος του σεισμού που θα προκληθεί στην Ευρώπη από μια αποχώρηση της Ελλάδας. Η σημερινή του τοποθέτηση στην Κ.Ε. δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών, ούτε δεύτερης ανάγνωσης.
Αυτό πιστοποιούν, άλλωστε, και οι αμήχανες αντιδράσεις  των κομμάτων της αντιπολίτευσης που συγκροτούν την τρόϊκα εσωτερικού: Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι συνέκλιναν στη διαπίστωση ότι «ο Τσίπρας θέλησε να καλοπιάσει τους δικούς του«,  αρνούμενοι, προφανώς, να αποδεχθούν την προοπτική μιας ρήξης, καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα ματαίωνε οριστικά τους ασεβείς πόθους τους για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Της δικής τους, εννοείται …