Eνα ακόμη επικό κείμενο του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου από την σελίδα του στο facebook
Ακούστε να δείτε ενοχικά μου τρελουλάκια. Αυτή η γελοία στρεψοδικία που συνοψίζεται στην εύηχη πλην ύπουλη φράση "αν δεν αλλάξεις πρώτα τον εαυτό σου, τίποτε δεν θα αλλάξει" είναι ένα ακόμα απόφθεγμα περιορισμένης ευθύνης και περιστασιακής χρησιμότητας που παρουσιάζεται σαν απόλυτη αλήθεια κατά το δοκούν από τις δυνάμεις καταστολής συνείδησης και αντίστασης, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο από μια αληθοφάνεια που παρεμποδίζει την απόδοση δικαιοσύνης.

Δηλαδή, ενώ μπορεί να ισχύει εν μέρει - και πάλι σε ένα βαθμό, και πάλι παραμετροποιημένη βάσει των εκάστοτε περιστάσεων - η σαγηνευτίκή αυτή επίκληση στην παντοδυναμία της ανθρώπινης θέλησης για αυτοβελτίωση δεν είναι τίποτε άλλο από μια θρησκευτικής μορφής μετάθεση της ευθύνης από τον θύτη στο θύμα.

Δηλαδή, ενώ μπορεί να έχει κάποιο νόημα ο αυτοέλεγχος της συμπεριφοράς μας, είναι απόλυτα σίγουρο ότι η όποια συμπεριφορά έχει ρίζες χαρακτηριολογικές, εμπειρικές, και νευρολογικές που δημιουργήθηκαν, επιβλήθηκαν, όρισαν και προηγούνται της οποιασδήποτε σημερινής μας πράξης και επιλογής, διαμορφώνοντας σχεδόν απόλυτα το ποιοι είμαστε και το τι κάνουμε με αυτό που είμαστε.

Είναι ιδιαίτερα κολακευτικό να ζεις με την ψευδαίσθηση ότι είσαι κύριος του εαυτού σου, αφού η αλήθεια, το ότι είσαι υποχείριο των συνθηκών που σε δημιούργησαν είναι μια πτυχή της ανθρώπινης τραγικότητας που δεν συμφέρει τις βαριές βιομηχανίες ελέγχου και εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η θρησκεία, η ψυχιατρική, τα βιβλία αυτοβοηθείας και οι κάθε είδους αγύρτες που παριστάνουν τους "θεραπευτές".

Ειδικότερα τοξική είναι αυτή η φράση όταν επιστρέφεται σε έναν άνθρωπο που διαμαρτύρεται για το Ναζιστικό παρακράτος του Σαμαλάκα, του Βδελυγμέλου και των συνεργατών τους.

Και είναι ιδιαίτερα τοξική σε αυτήν την περίπτωση επειδή ο διαμαρτυρόμενος, θύμα ενός πολιτειακού εγκλήματος, επιβαρύνεται με την ευθύνη που θα έπρεπε να αναζητηθεί στον δράστη.

Κανένας δεν επέλεξε συνειδητά να ζει σε ένα τέτοιο ρυπαρό, δολοφονικό, αδίστακτο καθεστώς. Όχι, ούτε ο τελευταίος τηλεψηφοφόρος, ούτε ο πιο εμετικός παλαμακιστής, ούτε ο πιο διεφθαρμένος ρουσφετάκιας.

Αντίθετα, προσπαθούν να επιβιώσουν, όπως νομίζουν καλύτερα, ως θύματα μιας απάτης κατασκευασμένης και επιβληθείσας από σάπια ΜΜΕ, ανύπαρκτα σχολεία και ρημαγμένα πανεπιστήμια, με τις ευλογίες μιας απόλυτα έκφυλης Εκκλησίας και την αφόρητη πίεση ενός κοινωνικού περίγυρου που δεν τους επιτρέπει καμία άλλη επιλογή, αφού και αυτός διαμορφώνεται από τις προαναφερθείσες τοξικές δομές, τις οποίες όχι μόνο δεν επέλεξε, αλλά δεν είχε και την τύχη να μπορεί να αμφισβητήσει, αφ' ενός επειδή έχει στερηθεί τα νοητικά εργαλεία για να αποκωδικοποιήσει την συνωμοσία εις βάρος του, αφ' ετέρου επειδή αυτή η συνωμοσία, καταληκτικά, επιβάλλεται δια της βίας.

Το να ζητάς από έναν άνθρωπο ευθύνη επειδή ζει υπό τους όρους ενός τυραννικού καθεστώτος είναι σαν να ζητάς ευθύνη από ένα θύμα βιασμού. Σαν να λες σε μια γυναίκα που βιάστηκε "μα και εσύ βρε κούκλα μου τι το ήθελες το μίνι νυχτιάτικα."

Σταματήστε να αναλαμβάνετε την ευθύνη της δυστυχίας σας. Αναλάβετε την απόδοση δικαιοσύνης για τους βιαστές σας. Μόνο αφού τιμωρηθούν οι ένοχοι μπορεί κανείς να ζητήσει από το θύμα να σηκωθεί στα πόδια του και να προσπαθήσει να βαδίσει προς ένα καλύτερο μέλλον. Χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχουν ένοχοι, υπάρχουν μόνο φυγόδικοι, χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχουν θύματα, υπάρχουν μόνο απρόσεκτοι που δεν προσαρμόζονται.

Φτάνει πια με την προπαγάνδα της αυτοτιμωρίας. Στα σκουπίδια όπως και κάθε άλλη παραθρησκευτική πλύση εγκεφάλου.

Δεν φταίω σε τίποτε απολύτως που ο Σαμαλάκας και ο Βδελυγμέλος, και όσοι τους υποστηρίζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας. Δεν φταίγαν τα θύματα των Ναζιστικών θαλάμων αερίων επειδή δεν κρατούσαν αρκετά καλά την μύτη τους και το δηλητήριο γέμισε τα πνεμόνια τους.