ΤΡΥΠΕΣ.................

Πυρακτωμένες παρθένες έξω από το σπίτι του Καραμανλή στη Ραφήνα με pole dancing ικετεύουν την επιστροφή του!

ΤΡΥΠΑ 15 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΤΟ 2015 ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΗΔΑΝΕ ΣΑΝ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ!

Σαν ποντίκια θα πηδάνε από το πλοίο τους επόμενους μήνες οι υπουργοί της συγκυβέρνησης αλλά και το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου!

Η Εκθεση του Γραφείου προυπολογισμού της Βουλής κάνει λόγο για τρύπα 15 δις ευρώ μόνο μέσα στο 2015 επιβεβαιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ.

Αυτό σημαίνει νέο δανεισμό, νέα μέτρα νέο μνημόνιο. Αυτό σημαίνει σκέτη

κόλαση για τους πολίτες, ιδιαίτερα όταν στην εξουσία βρίσκονται οι Νονοί του πελατειακού κράτους!

Ιδού το σχετικό απόσπασμα-κόλαφος>

Oι υστερήσεις των μεταρρυθμίσεων μπορεί να προκαλέσουν εκ νέου άνοδο των επιτοκίων δανεισμού της χώρας. Πρέπει να τονισθεί ότι ακόμα και χωρίς «μνημόνιο» η χώρα θα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό εποπτεία –τη φορά τούτη των αγορών που θα αντικαταστήσουν την τρόικα- αν δεχθούμε ότι δεν θα προσφύγει στον ΕΜΣ.

Αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα προσφεύγει για δάνεια σε αυτόν ή σε κάποιο ad hoc διακρατικό «όχημα». Στην περίπτωση αυτή θα υπάρξουν νέες συμβατικές δεσμεύσεις. Η ΕΕ υπολογίζει ότι την διετία 2014-2015, οι επιπρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες (additional financing requirements) της Ελλάδας θα ανέλθουν σε € 14,9 δισ. (€ 2,6 δισ. για το 2014 και € 12,3 δισ. για το 2015).

Αν επιβεβαιωθεί, η Ελλάδα θα πρέπει ή να συνεχίσει να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές (πράγμα που ήδη συναντά δυσκολίες) ή να προσφύγει στον ΕΜΣ που συνεπάγεται νέο πρόγραμμα προσαρμογής (και σχετική σύμβαση) σύμφωνα με τους κανόνες του μηχανισμού.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι επιβεβλημένη η επιστροφή του Καραμανλή μια και η χώρα οδηγείται με βίαιο τρόπο σε πρώτο σε εξαθλίωση. Την ίδια ώρα ο Σαμαράς έχοντας αποδεκατίσει την ΝΔ από κάθε ικανό στέλεχος δεν πρόκειται να βρει στήριγμα εντός του κόμματός του και θα αρκεσθεί στην πολυτελή ζωή της πρώιμης πολιτικής σύνταξης.

Ηδη έξω από το σπίτι του Καραμανλή στην Ραφήνα καταφθάνουν τροχοβίλες τίγκα σε πυρακτωμένες Ελληνίδες παρθένες που θα επιδίδονται σε pole dancing έξω από το σπίτι του Καραμανή στην Ραφήνα ικετεύωντας μέσα από την συγκεκριμένη ιεροτελεστία την επιστροφή του.

Η Ελλάδα κάθε μέρα που περνάει μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην κόλαση της χρεοκοπίας στροβιλίζοντας δαιμονισμένα.

Ιδού τα πιο καυτά αγγούρια που περιγράφει το Γραφείο της Βουλής και αναλογισθείτε πόσο πιο μαύρα είναι τα πράγματα>

Πρώτον, το ζήτημα των τραπεζών, παρά τις ανακεφαλαιοποιήσεις που επιτεύχθηκαν, δεν έχει λυθεί, καθώς εκκρεμεί λύση για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα οποία συνεχίζουν να αυξάνονται και να περιορίζουν τις δανειοδοτικές ικανότητες των τραπεζών.

Δεύτερον, οι υστερήσεις των μεταρρυθμίσεων μπορεί να προκαλέσουν εκ νέου άνοδο των επιτοκίων δανεισμού της χώρας. Πρέπει να τονισθεί ότι ακόμα και χωρίς «μνημόνιο» η χώρα θα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό εποπτεία –τη φορά τούτη των αγορών που θα αντικαταστήσουν την τρόικα- αν δεχθούμε ότι δεν θα προσφύγει στον ΕΜΣ.

Αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα προσφεύγει για δάνεια σε αυτόν ή σε κάποιο ad hoc διακρατικό «όχημα». Στην περίπτωση αυτή θα υπάρξουν νέες συμβατικές δεσμεύσεις. Η ΕΕ υπολογίζει ότι την διετία 2014-2015, οι επιπρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες (additional financing requirements) της Ελλάδας θα ανέλθουν σε € 14,9 δισ. (€ 2,6 δισ. για το 2014 και € 12,3 δισ. για το 2015).Αν επιβεβαιωθεί, η Ελλάδα θα πρέπει ή να συνεχίσει να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές (πράγμα που ήδη συναντά δυσκολίες) ή να προσφύγει στον ΕΜΣ που συνεπάγεται νέο πρόγραμμα προσαρμογής (και σχετική σύμβαση) σύμφωνα με τους κανόνες του μηχανισμού.

Τρίτον, οι επενδύσεις εξακολουθούν να υποχωρούν.

Τέταρτον, η δημοσιονομική εξυγίανση εξακολουθεί να είναι δρόμος μετ΄ εμποδίων.

Πέμπτον, το δημόσιο χρέος αιωρείται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από την ελληνική οικονομία και κάνει επιφυλακτικούς τους σοβαρούς εγχώριους και ξένους επενδυτές.

Τις δυσκολίες της επίτευξης μιας διατηρήσιμης ανάπτυξης δείχνει ανάμεσα σε άλλα η εξαγωγική άπνοια παρά τη μείωση του εργασιακού κόστους. Προφανώς, η άπνοια οφείλεται σε σειρά ολόκληρη δομικών-θεσμικών παραγόντων όπως το υψηλό κόστος ενέργειας που επιβαρύνει το μεγαλύτερο μέρος της βαριάς βιομηχανίας, η υψηλή φορολογία και το διοικητικό κόστος.

Μια ακόμα πηγή αβεβαιότητας είναι ότι δεν έχει επιτευχθεί κάποια ελάχιστη συναίνεση ανάμεσα στις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι η συνέχεια σε βασικά στοιχεία της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής δεν είναι σίγουρη.