Ελλαδάρα μου! Αρχίζεις και ξαναβρίσκεις τον παλιό… καλό σου εαυτό! Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες, πως όλα θα γίνουν όπως πριν. Ωραία και τριτοκοσμικά! Ποιο είναι το ζητούμενο γι’ αυτόν τον τόπο;
Προφανώς «η προστασία της ελληνικής Οικονομίας με επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης».
Ο κεντροαριστερός υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος σε νομοσχέδιο με αυτόν ακριβώς τον τίτλο (!) προώθησε διάταξη με την οποία προβλέπεται ο τρόπος με τον οποίο θα μοιραστούν σε Μητροπόλεις, 123 μόνιμοι κληρικοί που προσλήφθηκαν στο Δημόσιο.
Εξαιρετικό!
Προσλήψεις ιερέων για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης!
Αυτή η η ιστορία έχει μια ακόμα διάσταση , ενδεικτική του οτι οτι όλα θα επανέλθουν στην προ κρίσης θέση τους. Το σχετικό αίτημα για πρόσληψη επιπλέον ιερέων, δεν ήταν μόνο αίτημα των εκκλησιαστικών κύκλων αλλά και πολλών βουλευτών της Ν.Δ. (29 από αυτούς είχαν καταθέσει σχετική ερώτηση δυο μήνες πριν),.Οι κκ βολευτές ζητούσαν τις προσλήψεις αυτές με κορυφαίο επιχείρημα πως οι ιερείς «επιτελούν εθνικό έργο, διατηρώντας την πατρίδα όρθια και την εθνική συνείδηση ζωντανή».
Έχει άραγε νόημα να εξακολουθούμε κάποιοι να επιμένουμε κάθε τόσο για τ’ αυτονόητα;
Πως η χώρα δεν έχει ανάγκη από επιπλέον παπάδες, αλλά γιατρούς, εκπαιδευτικούς, νοσοκόμες;;;
Πως δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν σε καθεστώς απολύσεων ή διαθεσιμοτήτων σχεδόν όλες οι κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων (επειδή θεωρούνται περιττοί), αλλά όχι οι περίπου 10.000 κληρικοί;;
Πως είναι τραγικό να συνεχίζει η ιεραρχία να εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την επιρροή της στην κοινωνία, να συναλλάσσεται με τους πολιτικούς και να επηρεάζει τα δημόσια πράγματα της χώρας;;;
Πως δεν είναι δυνατόν οι πολιτικοί για λόγους ιδιοτέλειας και επανεκλογιμότητας να υποκύπτουν στους ρασοφόρους;;;
Πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να πληρώνουμε οι φορολογούμενοι τους ιερείς;;;
Πως πρέπει να υπάρξει επιτέλους ο διαχωρισμός Εκκλησίας-κράτους;;;
Πως δεν έχουμε κανέναν λόγο να αισθανόμαστε υπερήφανοι μοιάζοντας ολοένα και περισσότερο με χώρες όπως το Ιράν”’
Πως δεν μπορεί πολιτικοί σχηματισμοί με αριστερό υποτίθεται πρόσημο να σιωπούν για όλο αυτό το αλισβερίσι πολιτικής με εκκλησιαστική εξουσία και ν’ αναπτύσσουν οι ίδιοι τέτοιες σχέσεις;;;
Πως… πως…
Νομίζω, πως το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στις διασυνδέσεις πολιτικών με αρχιερείς. Αλλά και στη διάθεση ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας να φορώντας στα μάτια ένα ωραίο τυφόπάνι πορεύεται με αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι ένα εύκολα διαχειρίσιμο ζήτημα, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν πρόθυμοι πολιτικοί να αγνοήσουν το λεγόμενο πολιτικό κόστος και να αρνηθούν την παράδοση εξουσίας στην εκκλησία που δεν το δικαιούται είτε γιατί έχουν προσωπικά συμφέροντα είτε γιατί είναι θρησκόληπτοι .
