ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ: Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ των ΚΑΤΟΙΚΩΝ στο ΣΤΕ για το ΤΑΙΠΕΔ

Από το "epikoinonia"

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΘΑ ΤΟ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας θα κριθεί η συνταγματικότητα η μη του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου μετά τις δεκάδες προσφυγές που κατατέθηκαν την Δευτέρα 25 Ιουνίου. Δείτε την Αίτηση Ακύρωσης που κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατα της μεταφοράς στο "Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου" της έκτασης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της...

παραλίας του Αγίου Κοσμά,από 11 κατοίκους της περιοχής, μεταξύ των οποίων ο δήμαρχος Ελληνικού Αργυρούπολης Χρήστος Κορτζίδης, η δημ. σύμβουλος Αθήνας και επικεφαλής της παράταξης "Άνοιχτή Πόλη" Ελένη Πορτάλιου, η αντιδήμαρχος Ελληνικού Αργυρούπολης Ροδή Γεωργακάκη, ο πρώην υπ. δήμαρχος Αλίμου Αρ. Θωμόπουλος, ο δημοτικός σύμβουλος Γλυφάδας Τάσος Ταστάνης, ο πολεοδόμος Πάνος Τότσικας, ο εκδότης της "Επ" Νίκος Τζιγκουνάκης, κ.α.

Η αίτηση ακύρωσης αφορά και την επιχειρούμενη από τη μνημονιακή συγκυβέρνηση προσπάθεια παραχώρησης σε ιδιώτες του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Κι αυτό διότι όπως επισημαίνεται στην αίτηση, διακυβεύεται η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, των οικοσυστημάτων των ακτών, του τοπίου και των αρχαιοτήτων καθώς και η ποιότητα της ζωής λόγω της υπέρμετρης δόμησης και της εντατικής οικιστικής ανάπτυξης της εν λόγω έκτασης.

«Συνεπώς νομίμως ασκούμε το συνταγματικό δικαίωμα μας στο περιβάλλον. Διακυβεύεται η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών και η απόλαυση των κοινοχρήστων πραγμάτων λόγω της παραχώρησης τους σε ιδιώτες. Επιπλέον ως Έλληνες πολίτες νομιμοποιούμαστε στην άσκηση της παρούσας αίτησης καθώς η προσβαλλόμενη βλάπτει το δημόσιο συμφέρον και αντίκειται στην έννοια της κυριαρχίας», επισημαίνεται στην αίτηση ακύρωσης.

Στους λόγους ακύρωσης, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι «τα τμήματα των επίδικων εκτάσεων τα οποία είναι κοινόχρηστα ( αιγιαλός, παραλία, μαρίνα, χερσαία ζώνη της μαρίνας, δημόσια δάση) υπάγονται στη δημόσια περιουσία του κράτους- δημόσια κτήση (domain public), η οποία είναι αναπαλλοτρίωτη».

Η ΑΙΤΗΣΗ  AKYΡΩΣΗΣ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ

1. Θωμόπουλου Αριστείδη του Σπυρίδωνος, πρώην δημοτικού συμβούλου Αλίμου, κατοίκου Αλίμου, οδός Σαρανταπόρου 4.

2. Δάνου Ανδρέα του Λουίζου, κατοίκου Ελληνικού, οδός Β, αρ 10

3. Κίνια Σπυρίδωνα του Επαμεινώνδα, κατοίκου Ελληνικού, οδός 1, αρ 13

4. Ταστάνη Αναστασίου του Παναγιώτη, Δημοτικoύ Συμβούλου Γλυφάδας, κατοίκου Γλυφάδας, οδός Σμύρνης 31

5. Τζιγκουνάκη Νικολάου του Ζαχαρία, κατοίκου Αργυρούπολης, Πελοποννήσου 2

6. Τότσικα Παναγιώτη του Γεωργίου, κατοίκου Ηλιούπολης, οδός Πύρρωνος 77

7. Ιατρίδου Μαρίας Ελένης του Σταύρου, κατοίκου Π.Φαλήρου, οδός Άτλαντος 24

8. Κορτζίδη Χρήστου του Κωνσταντίνου, Δημάρχου Ελληνικού – Αργυρούπολης, κατοίκου Ελληνικού, οδός Τριπόλεως 12

9. Γεωργακάκη Ροϊδής του Βασιλείου, Αντιδημάρχου Ελληνικού- Αργυρούπολης, κατοίκου Ελληνικού, οδός Πλαπούτα 30.

10. Πορτάλιου Ελένης του Σταύρου, Αθήνα, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ, Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων, κατοίκου Αθήνας, οδός Παρμενίδου 23

11. Τακόπουλου Πολύδωρου του Θεμιστοκλέους, κατοίκου Χαλανδρίου Αττικής, οδός Α. Χαλκιά 17

ΚΑΤΑ

Των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Πολιτισμού και Τουρισμού.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ

Της Κοινής Υπουργικής Απόφασης των ανωτέρω Υπουργών υπ’ αριθμ. 206/25. 4. 2012 (ΦΕΚ Β 1363/26.4.2012) «Μεταφορά στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσία του Δημοσίου» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, και κάθε συναφούς και συνεφελκομένης πράξεως ή παραλείψεως.

______________________________________________________________________

1. ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ

Ως προς την προσβολή της άνω πράξεως έχουμε έννομο συμφέρον δεδομένου ότι είμαστε κάτοικοι των όμορων της επίδικης έκτασης περιοχών καθώς και της ευρύτερης περιοχής.

Διακυβεύεται δε κατά τρόπο άμεσο εκ της πωλήσεως της επίδικης έκτασης μέσω της προσβαλλομένης η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, των οικοσυστημάτων των ακτών, του τοπίου και των αρχαιοτήτων καθώς και η ποιότητα της ζωής μας λόγω της υπέρμετρης δόμησης και της εντατικής οικιστικής ανάπτυξης της εν λόγω έκτασης. Συνεπώς νομίμως ασκούμε το συνταγματικό δικαίωμα μας στο περιβάλλον. Διακυβεύεται ακόμη η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών και η απόλαυση των κοινοχρήστων πραγμάτων λόγω της παραχώρησης τους σε ιδιώτες. Επιπλέον ως Έλληνες πολίτες νομιμοποιούμαστε στην άσκηση της παρούσας αίτησης καθώς η προσβαλλόμενη βλάπτει το δημόσιο συμφέρον και αντίκειται στην έννοια της κυριαρχίας.

2. ΙΣΤΟΡΙΚΟ- ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟ

Με την προσβαλλόμενη απόφαση μεταβιβάζονται και περιέρχονται χωρίς αντάλλαγμα στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσία του Δημοσίου Α.Ε.» 15.000 μετοχές της Εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου

Με το άρθρο 42 του ν.3943-Α΄-66-31/3/2011 συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.» στην οποία περιέρχεται η διοίκηση, διαχείριση και αξιοποίηση της έκτασης και των εγκαταστάσεων του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού. Η παραχωρούμενη έκταση είναι εξαιρετικά ασαφής καθώς δεν συνοδεύεται από σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα (η σύνταξη του οποίου παραπέμπεται στο μέλλον), με αποτέλεσμα να μην προσδιορίζονται ούτε τα όρια ούτε το εμβαδόν του παραχωρούμενου ακινήτου.

Η παρ. 6 του ιδίου άρθρου προβλέπει μετάθεση της κυριότητας στην εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.» ολοκλήρου ή μέρους του προαναφερθέντος ακινήτου με τυπικό νόμο.

Με την υπ. αριθ. 187/6-9-2011 (ΦΕΚ 2061/Β/16.9.2011) απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων μεταβιβάζεται στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσία του Δημοσίου» το 100% του μετοχικού κεφαλαίου της Εταιρείας «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.» παρά τις ασάφειες που συνοδεύουν τη σύστασή της.

Η παραχώρηση της έκτασης και των εγκαταστάσεων του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού στην εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.» κατ’ουσίαν θεσμοθετείται με το άρθρο 7 του ν.4062 /2012 (ΦΕΚ Α/70) όπου αναφέρεται συγκεκριμένα το εμβαδόν της παραχωρούμενης έκτασης (5.249.873,49 τμ) και προσδιορίζονται τα όρια της από θεωρημένο τοπογραφικό διάγραμμα που δημοσιεύεται σε σμίκρυνση στο ΦΕΚ.

Με το ίδιο άρθρο παραχωρούνται στην εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.» το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Νεότητας του Αγ. Κοσμά (426.011,22τμ) και η μαρίνα του Αγ. Κοσμά (529.792,60τμ).

Ομοίως προβλέπεται μετάθεση της κυριότητας στην εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.» ολοκλήρου ή μέρους των προαναφερθέντων ακινήτων με τυπικό νόμο.

Με την προσβαλλόμενη πράξη, ουσιαστικά και τυπικά, παραχωρείται στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσία του Δημοσίου» μία διαφορετική σε έκταση και ποιότητα Εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.», από αυτήν που είχε παραχωρηθεί με την υπ. αριθμ. 187/6-9-2011 (ΦΕΚ 2061/Β/16.9.2011) απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων.

Με βάση τα παραπάνω η παρούσα αίτηση ασκείται εντός της νόμιμης προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών από τη δημοσίευση της προσβαλλομένης στο ΦΕΚ Β 1363/26.4.2012.

Είναι σαφές ότι η μεταβίβαση της Εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε., στο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσία του Δημοσίου» αποσκοπεί αποκλειστικά στην πώληση των επίδικων εκτάσεων ή στην μακροχρόνια (99 χρόνια) παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων χρήσης της επιφανείας του ακινήτου, που ισοδυναμεί με πώληση.

Εξάλλου η εντατική δόμηση που προβλέπεται από το ν.4062/2012 (ΦΕΚ Α /70) για το σύνολο των επίδικων εκτάσεων του Ελληνικού αλλά και για τυχόν προσχώσεις επί της θάλασσας, επιβεβαιώνει ότι η μεταβίβαση αποσκοπεί στην πώληση των επίδικων εκτάσεων γιατί μόνο έτσι μπορούν να δικαιολογηθούν και οι επενδύσεις που αναφέρονται.

ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΗΣ

1. ΤΑ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΤΑ, ΑΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ

Τα τμήματα των επίδικων εκτάσεων τα οποία είναι κοινόχρηστα ( αιγιαλός, παραλία, μαρίνα, χερσαία ζώνη της μαρίνας, δημόσια δάση) υπάγονται στη δημόσια περιουσία του κράτους-δημόσια κτήση (domainpublic), η οποία είναι αναπαλλοτρίωτη

Τα εν λόγω δημόσια πράγματα εντάσσονται κατ’ αρχήν στη δημόσια κυριότητα και συνιστούν τη δημόσια περιουσία του κράτους (σε αντίθεση με την ιδιωτική περιουσία αυτού, τον fiscus), καθώς στην περίπτωση αυτή προκρίνεται η άμεση εξυπηρέτηση δι’ αυτών δημοσίων σκοπών (χρήσης από το κοινό ή κάλυψης κοινωνικών και διοικητικών αναγκών) και όχι απλώς η δια των εσόδων τους ενίσχυση των δημόσιων οικονομικών. Κατ΄ αυτήν την έννοια, τα εν λόγω δημόσια πράγματα είναι βασικά αναπαλλοτρίωτα, αμεταβίβαστα και εκτός συναλλαγής κατά τη διάταξη του άρθρου 966 Α.Κ.  

Απαγορεύεται η μεταβίβαση πράγματος εκτός συναλλαγής. Κατά συνέπεια σχετική δικαιοπραξία μεταβιβάσεως είναι κατά την ΑΚ 174, από την αρχή άκυρη (ΣτΕ 2286/1965)

Η ιδιαίτερη προστασία της δημόσιας περιουσίας και το βασικά αναπαλλοτρίωτο αυτής πρέπει να θεωρηθεί ότι προκύπτει ερμηνευτικά από το συνδυασμό των ακόλουθων συνταγματικών ρυθμίσεων και αρχών.

α) Από την αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας κατά τη διάταξη του άρθρου 5 παρ.1 Συντ. αφού η αφαίρεση δημοσίου πράγματος από τη δημόσια περιουσία και η μεταβίβαση και παραχώρηση αυτού σε ιδιώτες, (όπως εν προκειμένω με το Ελληνικό) σε συνδυασμό και με τον τρόπο διαχείρισης αυτού από τον ιδιωτικό κύριο, είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει στην άρση της δημοσίας χρήσης του και της ελεύθερης πρόσβασης πολιτών σε αυτό και απόλαυσής του(πράγμα εξαιρετικά προφανές στην περίπτωση ιδίως των κοινοχρήστων πραγμάτων και στη ματαίωση της εξυπηρέτησης των δημοσίων σκοπών, ιδίως μάλιστα όταν αυτοί προσανατολίζονται στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, ιδιαίτερα ουσιωδών για την ανάπτυξη της προσωπικότητας κάθε πολίτη όπως το περιβάλλον και η προστασία του. Αντί για Μητροπολιτικό πάρκο που θα ανακουφίζει όλη την Αττική ως ελεύθερος χώρος και χώρος πρασίνου και πολιτισμού, το Ελληνικό διά της μεταβιβάσεώς του και παραχώρησής του σε τρίτους ιδιώτες, θα μετατραπεί σε μια πόλη 10.000 κατοίκων με όλη την κτιριακή και κυκλοφοριακή επιβάρυνση που αυτό θα επιφέρει.

β) Από την πρόσφατα εισαχθείσα ρητώς αρχή του κοινωνικού κράτους κατά το άρθρο 25 παρ,1 εδ. α΄Συντ. 1975/1985/2001 («αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου»).

Η διάταξη αυτή πρέπει να θεωρηθεί ως θέτουσα ένα εγγενές όριο στην άσκηση των ιδιοκτησιακών και επιχειρηματικών δικαιωμάτων, κατά τρόπο ώστε η άσκηση αυτών να μην οδηγεί στη ματαίωση των δημόσιων σκοπών και ιδίως εκείνων που τίθενται υπέρ του κοινωνικού συνόλου και της κοινωνικής και συλλογικής απόλαυσης ορισμένων δημοσίων αγαθών και το οικονομικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς να μην αίρει την αρχή της κοινωνικής προστασίας.

γ) εν τέλει όμως,και από την ίδια την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας ως βάσης του δημοκρατικού πολιτεύματος (άρθρο1 παρ.2 Σ.) δεδομένου ότι,όπως βάσιμα υποστηρίζεται, η συγκρότηση της δημόσιας περιουσίας ως ουσιώδους προϋπόθεσης για την εξυπηρέτηση δημοσίων σκοπών και προορισμών δεν εκκινεί από το δικαίωμα στην ιδιοκτησία (άρθρο 17 Σ) αλλά από την ίδια την έννοια της (εσωτερικής) κρατικής κυριαρχίας και της ασκήσεως αυτής.

(πρβλ. και σχετική γνωμοδότηση του επίτιμου Αντιπροέδρου του ΣτΕ Μιχαήλ Δεκλερή, με τίτλο «Η ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Κτήσεως»

2. ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΟΥΣΙΩΔΟΥΣ ΤΥΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

(παραβίαση του άρθρου 29 Α του ν. 1558/1985)

Κατά το άρθρο 29 Α του ν. 1558/1985, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, έχει προβλεφθεί ως ουσιώδης τύπος για κάθε κανονιστική πράξη η αναγραφή στο προοίμιό της του μεγέθους της δαπάνης που η θέσπισή της συνεπάγεται, επί ποινή ακυρότητάς της, εκτός εάν προδήλως δεν συνεπάγεται η εν λόγω πράξη οικονομική επιβάρυνση (βλ. σχετικά ΣτΕ (Ολομέλεια) 3217-8/2003, πρβλ. ΣτΕ 1770/2011, 216/2011).

Στο προοίμιο της παρούσας προβλέπεται ότι από την έκδοσή της δεν προκύπτει δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

Όμως, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 3986/2011, με τον οποίον ιδρύθηκε το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε., «Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας…».

Συνεπώς έχει προβλεφθεί ότι τα έσοδα από την αξιοποίηση-εκποίηση του Ελληνικού και των λοιπών συναφών με αυτό περιουσιακών στοιχείων, προορίζονται αποκλειστικά για τη μείωση του δημόσιου χρέους.

Δεδομένου λοιπόν ότι το δημόσιο θα στερηθεί πλήρως τα έσοδα που απεκόμιζε από το Ελληνικό και τους λοιπούς συναφούς με αυτό χώρους, ως βασικός μέτοχος, προκύπτει απώλεια εσόδων, άρα δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό και η προσβαλλόμενη, κρίνοντας διαφορετικά, κατέστη ακυρωτέα.

3. ΑΝΤΙΘΕΣΗ

ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 43, ΠΑΡ 2 ΕΔ. β ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

(αντισυνταγματική εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικής πράξης αντί κανονιστικού προεδρικού διατάγματος)

Σύμφωνα με το άρθρο 48 παρ.1 του ν.3871/2010 η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων (Δ.Ε.Α.) δύναται να αποφασίζει την αξιοποίηση, συμπεριλαμβανομένης και της μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, εφαρμοζομένων αναλογικά των διατάξεων του ν.3049/2002.»

Περαιτέρω, με το ν.3986/2011 προβλέφθηκε ότι στο υπό κρίση Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς Αντάλλαγμα . α) Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 του άρθρου 6^Α του ν.2362/1995 (Α 247).

Επομένως, η δοθείσα γενική και αόριστη εξουσιοδότηση στην κανονιστικώς δρώσα διοίκηση να ρυθμίσει όπως η ίδια κρίνει χωρίς κανένα, έστω και γενικό προσδιορισμό του αντικειμένου της ρύθμισης από κάποιο κανόνα δικαίου στο κείμενο του νόμου, δεν κείται απλώς πολύ πέραν του επιτρεπομένου πεδίου μιας νομοθετικής εξουσιοδότησης, αλλά ουσιαστικά συνιστά πρόσκληση στην διοίκηση να νομοθετήσει πρωτογενώς.

Κατά συνέπεια, η προσβαλλομένη πράξη εκδόθηκε από την διοίκηση κατά νόσφιση νομοθετικής εξουσίας σε αντίθεση με τα άρθρα 26 και 43 παρ. 2 του Συντάγματος και πρέπει, για το λόγο αυτό, να ακυρωθεί.

Περαιτέρω η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλομένη είναι, σε κάθε περίπτωση, αντίθετη με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 εδ.β του Συντάγματος, με την οποία παρέχεται στον κοινό νομοθέτη το δικαίωμα του να μεταβιβάζει την αρμοδιότητα του προς θέσπιση κανόνων δικαίου στην εκτελεστική εξουσία, κατ΄αρχήν προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας . Στο εδάφιο β΄ της παρ. 2 του άρθρου 43 του Συντάγματος προβλέπονται οι όροι υπό τους οποίους και άλλα όργανα της διοίκησης, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, μπορούν να εκδίδουν κατ΄ εξουσιοδότηση κανονιστικές πράξεις και τα όρια εντός των οποίων μπορεί να ασκείται η εξουσία αυτή, ως εξής. «…Εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικών πράξεων από άλλα όργανα της διοίκησης επιτρέπεται προκειμένου να ρυθμιστούν ειδικά θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό..».

Συνεπώς με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος μόνον κατ΄ εξαίρεση, επιτρέπεται να οριστούν ως φορείς της κατ΄ εξουσιοδότηση ασκούμενης νομοθετικής αρμοδιότητος και άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανα της Διοικήσεως εφόσον πρόκειται για ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό (βλ. ΣτΕ Ολομ 1892/2010, ΣτΕ Ολομ. 3973/2009). Ως «ειδικότερα» θέματα, για τη ρύθμιση των οποίων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση σε άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας όργανα Διοικήσεως εφόσον πρόκειται για ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό (βλ. ΣτΕ Ολομ 1892/2010, ΣτΕ Ολομ. 3973/2009). Ως «ειδικότερα» θέματα, για τη ρύθμιση των οποίων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση σε άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας όργανα της Διοικήσεως, νοούνται μερικότερες περιπτώσεις θεμάτων που ρυθμίζονται ήδη στο νόμο σε γενικό έστω, αλλά πάντως ορισμένο πλαίσιο (βλ. ΣτΕ Ολομ. 1692/2010, Ολομ. 125/2009, Ολομ. 4025/1998), πράγμα που δεν συμβαίνει με την προσβαλλομένη.

Από τη φύση των ρυθμιζόμενων με την προσβαλλομένη θεμάτων είναι πρόδηλο ότι δεν πρόκειται περί θεμάτων με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό. Θα πρέπει εν προκειμένω να εξεταστεί εάν η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλομένη παρέχει τη δυνατότητα στη διοίκηση να ρυθμίσει ειδικά θέματα σε σχέση με τις διατάξεις που εισάγει ο νόμος, εντός του πλαισίου της εν λόγω συνταγματικής διάταξης.

Συνεπώς ακόμη και αν θεωρηθεί ‘ότι είναι ανεκτή η παροχή νομοθετικής εξουσιοδότησης, και πάλι αυτή θα έπρεπε να δοθεί προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι προς την κανονιστικά δρώσα διοίκηση, και επομένως η προσβαλλομένη πρέπει να ακυρωθεί.

Επειδή η παρούσα αίτηση μας είναι νόμιμη βάσιμη και αληθής

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΖΗΤΑΜΕ

-               Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτηση μας

-               Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη, όπως και κάθε συναφής πράξη της διοίκησης

-               Να καταδικαστούν οι αντίδικοι στην εν γένει δικαστική μας δαπάνη

Αντίκλητο και πληρεξούσιο δικηγόρο ορίζουμε τον δικηγόρο Αθηνών Αριστείδη Θωμόπουλο, κάτοικο Αθηνών, Νικηταρά 2- 4, ΑΜ ΔΣΑ 5521

Αθήνα 25-6-2012

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος