16.3.16
Πολιτικά παιχνίδια κρότου-λάμψης...
Φυσικά! Δεν χρειάζεται και κανένας υψηλός δείκτης ευφυίας για να αντιληφθεί κάποιος ότι γύρω από την τραγωδία των απεγνωσμένων προσφύγων διαπλέκονται...
διαφορετικά πολιτικά παιχνίδια, καταρχάς σε διεθνές επίπεδο και ύστερα σε εθνικό. Ας μείνουμε στο τελευταίο και μάλιστα στα πιο εμφανή «κρούσματα» της... γνωστής ρήσης «τα (πολιτικά) παιδία παίζει…».
Περίπτωση πρώτη: Η περίφημη δήλωση Μπαλτά ότι είναι «τιμητική για την Ελλάδα η εικόνα της Ειδομένης», η οποία έγινε στο περιθώριο της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε ο υπουργός για τα τεκταινόμενα στον πολιτισμό. Επειδή υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας, η φράση σε καμία περίπτωση δεν είχε τελεία εκεί που έσπευσαν να της βάλουν ορισμένοι... Και ναι ο κύριος Μπαλτάς επέλεξε, για λόγους έμφασης προφανώς, μία απολύτως ατυχή διατύπωση. Απαντώντας στην ερώτηση «θεωρείτε ότι η εικόνα της Ειδομένης τιμά τη χώρα μας;», είπε για την ακρίβεια το εξής: «Η εικόνα που δίνει η Ειδομένη είναι τιμητική για την Ελλάδα. Προσπαθούμε να πούμε σ΄αυτούς τους απεγνωσμένους ανθρώπους ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν υπάρχει ελπίδα να περάσουν τα σύνορα. Δεν προσπαθούμε να τους μαντρώσουμε, αλλά να τους πείσουμε να πάνε στους καταυλισμούς. Ντροπή για την Ειδομένη είναι η ντροπή των χωρών που κλείνουν τα σύνορά τους. Η Ελλάδα έχει την τιμή να προσπαθεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες και να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο. Κοιτάξτε τη συνέβη στην Κόνιτσα, στη Νέα Καβάλα και αλλού. Κοιτάξτε πώς η απλή υποδοχή των κατοίκων σώζει την τιμή της Ελλάδας».
Λοιπόν; Απ΄αυτά που είπε ο υπουργός και εφόσον η φράση του δεν απομονώνεται «βολικά», υπάρχει κάποιος που βγάζει το συμπέρασμα ότι εννοούσε πώς θεωρεί τις σκηνές, το κρύο, την έλλειψη τροφίμων, το βούρκο και τα λασπόνερα στην Ειδομένη «τιμητική εικόνα» για την Ελλάδα; Προφανέστατα όχι. Εννοούσε ότι η διάθεση υποδοχής και προσφοράς στους πρόσφυγες εκ μέρους της χώρας αλλά και των απλών πολιτών τιμά την Ελλάδα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης, σε πλήρη αντιδιαστολή με τον κυνισμό και την κτηνωδία όσων έσπευσαν να σφραγίσουν τα σύνορα, καταπατώντας από τη Συνθήκη της Γενεύης μέχρι και τις πιο πρόσφατες συμφωνίες της Ε.Ε. Αλλά για να μην απαλλάξουμε και τον Αριστείδη Μπαλτά πλήρως από τις ευθύνες του, δε λες και…«τιμητική» την εικόνα της Ειδομένης όσο ακραίες και διαπραγματευτικά δύσκολες κι αν είναι οι προϋποθέσεις του προσφυγικού... Συμπέρασμα: Καμιά φορά η εξαίρετη αλλά νωχελική ρητορεία οδηγεί φοβάμαι σε κακή διατύπωση, ευκόλως παρεξηγήσιμη. Και το βασικότερο; Εξαιρετικά «εύχρηστη» για όσους σε περιμένουν στη γωνία, τρίβοντας με χαρά τα χέρια τους...
Περίπτωση δεύτερη και κατά την άποψή μου σοβαρότερη: Το θέμα που δημιουργήθηκε όταν ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας σε συνέντευξή του στο Σκάι είπε: «Έπαιξαν βρόμικο παιχνίδι οργανώσεις οι οποίες ισχυρίζονται ότι είναι αλληλέγγυες, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τους πραγματικούς εθελοντές και τους αλληλέγγυους που βοηθούν στην Ειδομένη και οργάνωσαν το πέρασμα τους (των προσφύγων) στη Μακεδονία». Αποτέλεσμα; Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος έξαλλος με τον χαρακτηρισμό της Π.Γ.Δ.Μ. ως σκέτη «Μακεδονία» ζήτησε την παραίτηση του Μουζάλα, απειλώντας σε διαφορετική περίπτωση με αποχώρηση των ΑΝ.ΕΛ. από τον κυβερνητικό σχηματισμό. Ακολούθησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Χάρης Θεοχάρης κλπ. Τι κι αν ο Μουζάλας ζήτησε συγγνώμη και απολογήθηκε ταπεινά. Όχι! Το μπαράζ των επιθέσεων εναντίον του συνεχίστηκε πολλαπλασιαζόμενο οδηγώντας πιθανότατα τελικώς και μάλιστα σε μία εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή στην παραίτησή του καθ΄ ύλην αρμοδίου συντονιστή υπουργού-για «παραίτηση» μιλούν οι φήμες της τελευταίας στιγμής…
Προσωπικά θεωρώ πολύ-πολύ σοβαρότερο εθνικό κίνδυνο το «βρώμικο παιχνίδι» που κατήγγειλε στον Σκάι- και όχι για πρώτη φορά τις τελευταίες μέρες- ο Μουζάλας για τη δράση ορισμένων δήθεν Μ.Κ.Ο. Αλλά Καμμένος, Μητσοτάκης, Θεοχάρης και λοιποί προτίμησαν να σκίζουν τα ρούχα τους για την αναφορά στη «Μακεδονία» και όχι για την καταγγελία της δράσης δήθεν «εθελοντών». Κι όμως αυτοί οι τελευταίοι εκπροσωπούν μεγαλύτερο κίνδυνο ως προς τη σχέση μας με τα Σκόπια και βέβαια ως προς την ενδεχόμενη χειραγώγηση των απελπισμένων στους οποίους καλλιεργείται η ελπίδα ότι υπάρχει τρόπος διαφυγής, με αποτέλεσμα α) να μην απομακρύνονται από την Ειδομένη για καταυλισμούς ασφαλέστερους και κάπως καλύτερων συνθηκών και β) αντιθέτως να συγκεντρώνονται όλο και πολυπληθέστεροι στην περιοχή βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή τους κι εκπροσωπώντας άθελά τους μία «βόμβα» έτοιμη να εκραγεί, εκεί στα σύνορα, αν και εφόσον το αποφασίσουν αυτοί που χειραγωγούν την απελπισία...
Πέρα από την ανθρωπιστική και κοινωνική της πλευρά η τραγωδία των προσφύγων περιλαμβάνει πλευρές που καθώς άπτονται των εθνικών μας ζητημάτων απαιτούν εγρήγορση κι εξαιρετικά λεπτούς διπλωματικούς χειρισμούς, σύνεση, ομόνοια και ψυχραιμία. Οι εφετζίδικες εξάρσεις του Πάνου Καμμένου και βεβαίως της Ν.Δ. όταν, για να κολακέψουν τους εν δυνάμει ψηφοφόρους τους, επιλέγουν να δουν το δέντρο και όχι το δάσος, μοιάζουν με «χειροβομβίδες» κρότου-λάμψης σε ένα πεδίο μάχης όπου τα όπλα των κάθε λογής συμφερόντων είναι πολύ πιο επικίνδυνα…
Ναταλί Χατζηαντωνίου
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
