Reuters: Βροχή οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα
Tο πρακτορείο Reuters αναφέρεται στα συνεχή περιστατικά αυτοκτονιών στην Ελλάδα, που μέχρι πρότινος είχε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών παγκοσμίως. Παρόλα αυτά, τους τελευταίους μήνες και κυρίως τις τελευταίες εβδομάδες, λίγο πριν τις εκλογές, ο αριθμός των....
ανθρώπων που επιχειρούν να βάλουν τέλος στη ζωή τους έχει αυξηθεί δραματικά.
Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού Δημήτρη Χρίστουλα που αυτοπυροβολήθηκε στην πλατεία Συντάγματος. Όπως αναφέρεται, ο συγκεκριμένος άνθρωπος με το τέλος του και με το ιδιόχειρο σημείωμα που άφησε, «έχει γίνει ένα εθνικό σύμβολο της λιτότητας που προκαλεί πόνο και πιέζει εκατομμύρια πολίτες».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ειδικοί τονίζουν πως οι αυτοκτονίες είναι «μια αντανάκλαση της αυξανόμενης απελπισίας και δείχνει την αίσθηση της αδυναμίας των ανθρώπων».
Ο συγγραφέας και ψυχαναλυτής Νίκος Σιδέρης δήλωσε στο Reuters ότι η κρίση έχει προκαλέσει «μια αυξανόμενη αίσθηση της ενοχής, την απώλεια της αυτοεκτίμησης και την ταπείνωση σε πολλούς Έλληνες».
«Οι Έλληνες δεν θέλουν να είναι βάρος σε κανέναν. Ορισμένοι αναπτύσσουν μία αίσθηση αυτο-μίσους, η οποία οδηγεί στην καταστροφή», συνεχίζει το κείμενο.
Οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα υπολογίζονται πλέον στις 600 ετησίως. Παράλληλα, αυξάνονται οι απόπειρες αυτοκτονίας, η χρήση αντικαταθλιπτικών και η ανάγκη για ψυχιατρική βοήθεια, στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, πριν την κρίση του 2009, η Ελλάδα είχε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών παγκοσμίως, δηλαδή 2,8 ανά 100.000 κατοίκους. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010, υπήρξε αύξηση 40%, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας.
Παρότι για το 2011 δεν υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το ποσοστό διπλασιάστηκε σε 5 κατοίκους ανά 100.000.
Στη συνέχεια του άρθρου, φιλοξενείται δήλωση του καθηγητή ψυχιατρικής, Νικηφόρου Αγγελόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο: «είμαστε ένα έθνος σε κατάσταση σοκ». Ο ίδιος αναφέρθηκε σε μία περίπτωση ασθενή του με σοβαρή κατάθλιψη, όταν η εταιρεία του αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και αναγκάστηκε να απολύσει 20 από τους 100 υπαλλήλους. «Δεν μπορούσε να κοιμηθεί και να φάει. Μου είπε ότι η επιχείρησή του είχε καταστραφεί και ο ίδιος δεν μπορούσε να το αντιμετωπίσει», ανέφερε.
Μάλιστα, ο κ. Αγγελόπουλος επισημαίνει ότι το 20% των ασθενών του δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος των συνεδριών. Ορισμένοι του έχουν ζητήσει έκπτωση 50% ενώ κάποιοι άλλοι του εξηγούν ότι δεν μπορούν να τον πληρώσουν.
Σε ότι αφορά το πολύ χαμηλό ποσοστό αυτοκτονιών στη χώρα μας, το όλο φαινόμενο αποδίδεται στην ηλιοφάνεια και τον καλό καιρό. Μια δεύτερη ερμηνεία είναι ότι για να αποτραπεί ο στιγματισμός, κάποιοι Έλληνες δηλώνουν τις αυτοκτονίες συγγενών τους ως ατυχήματα, μια εξήγηση που «αποδέχεται» και η ίδια η αστυνομία για κοινωνικούς λόγους.
Με άλλα λόγια, οι οικογένειες προσπαθούν να καλύψουν το γεγονός, για να εξασφαλίσουν τη θρησκευτική κηδεία. Τέλος, ένας ακόμα παράγοντας χαμηλού ποσοστού, είναι το δέσιμο που υπάρχει στην οικογένεια και η νοοτροπία.
«Στην Ελλάδα μπορεί κανείς να βρει κάποιον να μοιραστεί τον πόνο του», δηλώνει ο κ. Σιδέρης, σημειώνοντας ότι πολλοί Έλληνες ακόμη δεν έχουν χάσει την αίσθηση του χιούμορ.
Το άρθρο κλείνει άλλωστε με την τοποθέτηση του 37χρονου εμπόρου, Δημήτρη Νικολόπουλου, ο οποίος παρατήρησε ότι «οι Έλληνες ήμασταν ένας πολύ χαρούμενος λαός γιατί ζούσαμε με λεφτά που δεν ήταν δικά μας. Όμως έρχεται η ώρα που πρέπει να αντιμετωπίσεις την αλήθεια κατάματα. Τα λεφτά αυτά, δεν ήταν δικά μας».
ανθρώπων που επιχειρούν να βάλουν τέλος στη ζωή τους έχει αυξηθεί δραματικά.
Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού Δημήτρη Χρίστουλα που αυτοπυροβολήθηκε στην πλατεία Συντάγματος. Όπως αναφέρεται, ο συγκεκριμένος άνθρωπος με το τέλος του και με το ιδιόχειρο σημείωμα που άφησε, «έχει γίνει ένα εθνικό σύμβολο της λιτότητας που προκαλεί πόνο και πιέζει εκατομμύρια πολίτες».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ειδικοί τονίζουν πως οι αυτοκτονίες είναι «μια αντανάκλαση της αυξανόμενης απελπισίας και δείχνει την αίσθηση της αδυναμίας των ανθρώπων».
Ο συγγραφέας και ψυχαναλυτής Νίκος Σιδέρης δήλωσε στο Reuters ότι η κρίση έχει προκαλέσει «μια αυξανόμενη αίσθηση της ενοχής, την απώλεια της αυτοεκτίμησης και την ταπείνωση σε πολλούς Έλληνες».
«Οι Έλληνες δεν θέλουν να είναι βάρος σε κανέναν. Ορισμένοι αναπτύσσουν μία αίσθηση αυτο-μίσους, η οποία οδηγεί στην καταστροφή», συνεχίζει το κείμενο.
Οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα υπολογίζονται πλέον στις 600 ετησίως. Παράλληλα, αυξάνονται οι απόπειρες αυτοκτονίας, η χρήση αντικαταθλιπτικών και η ανάγκη για ψυχιατρική βοήθεια, στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, πριν την κρίση του 2009, η Ελλάδα είχε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών παγκοσμίως, δηλαδή 2,8 ανά 100.000 κατοίκους. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010, υπήρξε αύξηση 40%, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας.
Παρότι για το 2011 δεν υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το ποσοστό διπλασιάστηκε σε 5 κατοίκους ανά 100.000.
Στη συνέχεια του άρθρου, φιλοξενείται δήλωση του καθηγητή ψυχιατρικής, Νικηφόρου Αγγελόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο: «είμαστε ένα έθνος σε κατάσταση σοκ». Ο ίδιος αναφέρθηκε σε μία περίπτωση ασθενή του με σοβαρή κατάθλιψη, όταν η εταιρεία του αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και αναγκάστηκε να απολύσει 20 από τους 100 υπαλλήλους. «Δεν μπορούσε να κοιμηθεί και να φάει. Μου είπε ότι η επιχείρησή του είχε καταστραφεί και ο ίδιος δεν μπορούσε να το αντιμετωπίσει», ανέφερε.
Μάλιστα, ο κ. Αγγελόπουλος επισημαίνει ότι το 20% των ασθενών του δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος των συνεδριών. Ορισμένοι του έχουν ζητήσει έκπτωση 50% ενώ κάποιοι άλλοι του εξηγούν ότι δεν μπορούν να τον πληρώσουν.
Σε ότι αφορά το πολύ χαμηλό ποσοστό αυτοκτονιών στη χώρα μας, το όλο φαινόμενο αποδίδεται στην ηλιοφάνεια και τον καλό καιρό. Μια δεύτερη ερμηνεία είναι ότι για να αποτραπεί ο στιγματισμός, κάποιοι Έλληνες δηλώνουν τις αυτοκτονίες συγγενών τους ως ατυχήματα, μια εξήγηση που «αποδέχεται» και η ίδια η αστυνομία για κοινωνικούς λόγους.
Με άλλα λόγια, οι οικογένειες προσπαθούν να καλύψουν το γεγονός, για να εξασφαλίσουν τη θρησκευτική κηδεία. Τέλος, ένας ακόμα παράγοντας χαμηλού ποσοστού, είναι το δέσιμο που υπάρχει στην οικογένεια και η νοοτροπία.
«Στην Ελλάδα μπορεί κανείς να βρει κάποιον να μοιραστεί τον πόνο του», δηλώνει ο κ. Σιδέρης, σημειώνοντας ότι πολλοί Έλληνες ακόμη δεν έχουν χάσει την αίσθηση του χιούμορ.
Το άρθρο κλείνει άλλωστε με την τοποθέτηση του 37χρονου εμπόρου, Δημήτρη Νικολόπουλου, ο οποίος παρατήρησε ότι «οι Έλληνες ήμασταν ένας πολύ χαρούμενος λαός γιατί ζούσαμε με λεφτά που δεν ήταν δικά μας. Όμως έρχεται η ώρα που πρέπει να αντιμετωπίσεις την αλήθεια κατάματα. Τα λεφτά αυτά, δεν ήταν δικά μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου