ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΗΣ

56 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΥΡΗ

Η επιστροφή του μηντιάρχη που είχε στη δούλεψή του όλα τα "μεγάλα ονόματα" της δημοσιογραφίας

 

 

 

Μιλάμε για την απόλυτη επιστροφή.

Κι αυτή τη φορά η επιστροφή έγινε από τις Φυλακές του Ναυπλίου.

Εδώ όπου τον Μάρτιο του 2013 οδηγήθηκε ο εκδότης Γιώργος Κουρής για το  "κακούργημα της μη καταβολής φόρου μισθωτών υπηρεσιών από το ALTER, ύψους 1,5 εκατ. ευρώ, το χρονικό διάστημα από 1η Φεβρουαρίου του 2011 έως 30 Σεπτεμβρίου του 2011", στο οποίο φέρονται να είναι ηθικοί αυτουργοί.

Το ίδιο διάστημα ο γιος του Ανδρέας θα έπαιρνε το βάπτισμα του πυρός στις φυλακές Κορυδαλλού με την ίδια κατηγορία.

 

 

Μετά από σχεδόν δυο μήνες κράτηση, πατέρας και γιος, θα αποφυλακισθούν τον Μάιο του ίδιου έτους.

Ενα χρόνο μετά ο πατέρας και ο γιος Κουρής επιστρέφουν εντυπωσιακά στο χώρο των ΜΜΕ, έχοντας στην δούλεψή τους όλα σχεδόν τα μεγάλα "ονόματα" εντός και εκτός εισαγωγικών των ελληνικών ΜΜΕ.

Οσοι εργάζονται στην Realnews και στο ραδιόφωνο καμώνονται ότι δουλεύουν για τον Χατζηνικολάου "ξεχνώντας" ότι ο συνεταίρος του λαμπερού τηλεπαρουσιαστή είναι ο Ανδρέας Κουρής και πως ο λαμπερός όμιλος υπάρχει χάρη στην ψυχή και τ΄αρχίδια του Γιώργου Κουρή, ο οποίος προσέλαβε τον Χατζηνικολάου όταν ο παρουσιαστής βρέθηκε μετέωρος επαγγελματικά.

Εκτοτε η δημοσιογραφική και επιχειρηματική τους ζωή βαδίζουν παράλληλα: Aκόμη και τώρα που το Kontra μπαίνει δυναμικά στην νέα σεζόν ενώ ο Γιώργος Κουρής μόλις εξέδωσε την Κυριακάτικη Κontra με τον Αιμίλιο Λιάτσο και οι Χατζηνικολάου-Ανδρέας Κουρής προαναγγέλουν νέο σαββατιάτικο φύλλο.

Αν αυτό δεν είναι επιστροφή από την Κόλαση, τι είναι;

O Kουρής λοιπόν σήμερα είναι καλεσμένος του Αιμίλιου Λιάτσου στο Kontra.

H συνέντευξη του Γιώργου Κουρή αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον και νομίζουμε ότι δεν θα μας απογοητεύσει. Θα μοιράσει γαμοσταυρίδια σε όλους τους πολιτικούς και θα κάνει αποκαλύψεις. Αλλωστε ο Κουρής ξέρει σαν την τσέπη του το Μαξίμου. Κάθε τετραγωνικό μέτρο. Κανείς πρωθυπουργός δεν τόλμησε να κλείσει την πόρτα στον Κουρή και όταν το έκανε ήταν τελειωμένος.

Το διάστημα που ο Κουρής βρισκότα στις Φυλακές Ναυπλίου ελάχιστοι από τους ευεργετηθέντες μεγαλοδημοσιογράφους τον θυμήθηκαν. Γι΄αυτό και ο Κουρής τους έχει γραμμένους στ΄αρχίδια του ακόμη κι αν τους πληρώνει. Αλλωστε η άποψή του για τους δημοσιογράφους έχει ως εξής: «Οι πιο έξυπνοι έτσι κι αλλιώς με κλέβουν και είναι ικανοποιημένοι. Οι άλλοι είναι βλάκες και δεν αξίζει να τους πληρώνω»!

Ενας από τους ελάχιστους δημοσιογράφους που εκτιμά ο Γιώργος Κουρής είναι ο Γιώργος Τσιρογιάννης. Ο Γιώργος ήταν ανάμεσα στους λίγους επισκέπτες του Κουρή στις Φυλακές Ναυπλίου. Κι αυτό ο κεφαλλονίτης δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ.

Σ΄αυτό το σημείο θα σας αποκαλύψουμε τίνος ήταν το σπίτι στο οποίο έγινε η "μυστική συνάντηση Τσίπρα-Σαμαρά" που αποτέλεσε το βασικό θέμα στο πρωτοσέλιδο της κυριακάτικης Κόντρα που πούλησε 22.000 φύλλα.

Η συνάντηση έγινε στο πολυτελές διαμέρισμα του Γιώργου Τσιρογιάννη (μόλις 370 τ.μ) στην περιοχή του Caravel.

Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό loft με θέα την Ακρόπολη, τον Λυκαβηττό, ακόμη και τον Αγιο Νεκτάριο της Αίγινας.

Εδώ σύμφωνα με το ρεπορτάζ άρχισε η διαδικασία παράδοσης της εξουσίας του Σαμαρά.

Θα χρειασθεί να γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω για να εντοπίσουμε το ξεκίνημα της μεγάλης δικαστικής περιπέτειας του Γιώργου Κουρή.

ΣΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ 1958

Το 1958 ο Γιώργος Κουρής βγάζει μια μικρή εφημερίδα στην Κεφαλονιά και μέσα σε λίγους μήνες η «Φωνή της Κεφαλονιάς» γίνεται γνωστή σε όλη τη χώρα για τη μαχητικότητα και τις αποκαλύψεις της.

 

   Είναι πρώτη φορά στην Ιστορία του Ελληνικού Τύπου που μια μικρή επαρχιακή εφημερίδα, σπάει το μικρό χώρο που εκδίδεται και αποκτάει πανελλήνια φήμη και αναγνώριση.  

   Μια από τις μεγαλύτερες αποκαλύψεις ήταν η νοθεία του Χαϊδαρίου το 1961, τότε που τα… δέντρα στο Χαϊδάρι ψήφισαν ομαδικά ΕΡΕ!!!

    Πέντε – έξι μήνες πριν πάει φαντάρος ο Γιώργος Κουρής καταλαβαίνοντας ότι «θα του την έχουν στημένη» , ζητά από το Υπουργείο Τύπου να βγάλει το όνομά του ο εκδότης και να βάλει το όνομα του πατέρα του.

   Ο Γιώργος Κουρής νομίζοντας ότι μπορεί να ξεφύγει, πάει σε ένα συμβολαιογράφο και πουλάει την εφημερίδα στον πατέρα του, και στέλνει το συμβόλαιο στο Υπουργείο Τύπου προς έγκρισιν.

   Το Υπουργείο Τύπου στις 27 Ιουλίου του 1960 με την υπ΄αρ. Φ.Υ. 75834/60 απόφασή του, απορρίπτει την πώληση και οι βουλευτές της ΕΡΕ του διαμηνύουν: «Κουρή, ή θα έρθεις μαζί μας, ή θα πάς μέσα», ενώ ο Σύλλογος των Καθηγητών της Εμπορικής Σχολής αποβάλλει για ένα χρόνο τον αδελφό του Μάκη, επειδή έγραφε στην «Φωνή της Κεφαλονιάς» και σαν μαθητής απαγορευόταν να γράφει σε εφημερίδα της τότε αντιπολίτευσης.

   Μόλις πήγε φαντάρος στην Κόρινθο ο Γιώργος Κουρής το σχέδιο τέθηκε σε εφαρμογή: Τον βουτήξανε, τον έκλεισαν στο Πειθαρχείο και τον έστειλαν στο Στρατοδικείο της Αθήνας και στη συνέχεια τον «μπάρκαραν» για ένα χρόνο στη Μακρόνησο.

   Το… ταξίδι είχε ξεκινήσει!

   Βεβαίως στο τέλος ο Κουρής δικαιώθηκε, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους που ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΡΝΟΥΝ.

   Διαβάστε ένα κύριο άρθρο της Εστίας της 22 Μαρτίου του 1961 που τότε πολεμούσε τον Καραμανλισμό, και δείχνει σε όλο το μεγαλείο του την «ΑΤΙΜΙΑ» που είχε στηθεί και τότε στον Γιώργο Κουρή:

«ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΘΕΜΑ

   Είς το Στρατοδικείον δικάζεται αύριον δια παραβάσεις του περί Τύπου νόμου και δια… 17ήν φοράν (!) ο νεαρός και εθνικόφρων εκδότης της εφημερίδος «Φωνή της Κεφαλλονιάς», η οποία, ως αντιπολιτευομένη, ευρίσκεται υπό τα συνεχή πυρά των Χαμίτ της Ευνοιοκρατίας. Και ιδού το ιστορικόν της εκπληκτικής αυτής δίκης, ως αναφέρεται εις τας πρωϊνάς εφημερίδας:

   «Ούτος δικάζεται εις το στρατοδικείον δια «περιύβρισιν της αρχής», ύβρισε π.χ. τον κ. Τσάτσον ο οποίος… δεν έχει συνηθίσει να υβρίζεται… διότι υπηρετών ως στρατιώτης, εξακολουθεί να θεωρήται υπεύθυνος της εν λόγω εφημερίδος κατόπιν της αρνήσεως του υφυπουργείου Τύπου να αναγνωρίση την μεταβίβασιν της εφημερίδος εις τον πατέρα του, την οποίαν επραγματοποίησεν ο κατηγορούμενος όταν προ 23 μηνών εκλήθη εις τας τάξεις του στρατού. Το υφυπουργείον Τύπου ηρνήθη να αναγνωρίση την μεταβίβασιν δια να αναγκασθή η εφημερίς, να διακόψη την έκδοσίν της, εφ΄όσον ο εκδότης της, ως στρατιώτης, θα είναι εύκολον να σύρεται εις το στρατοδικείον δια κάθε αντικυβερνητικόν σχόλιον».

   Πρέπει, λοιπόν, να ομολογηθή ότι ατιμοτέραν επινόησιν δια την βιαίαν διακοπήν της εκδόσεως μιας εφημερίδας δεν αναφέρει η ιστορία των, καθ΄όλον τον΄κόσμο και καθ΄όλας τας εποχάς, διωκτών της ελευθερίας του Τύπου.

   Στρατεύεται ο εκδότης μιας εφημερίδος, απαγορεύεται από τους δεσμοφύλακας του υπουργείου Τύπου η μεταβίβασις της ιδιοκτησίας και ή ο στρατιώτης δικάζεται 17 φοράς και φυλακίζεται αδιακόπως σχεδόν ή η εφημερίς – η οποία, σημειωτέον, εκδίδεται εις Κεφαλληνίας, ενώ αυτός υπηρετεί εις το άλλο άκρον της Ελλάδος και είναι αδύνατον να θεωρηθή ως υπεύθυνος δια τα όσα δημοσιεύονται – διακόπτει, επί τέλους, την έκδοσίν της!

   Αυτή, λοιπόν, η υπόθεσις, η αποδεικνύουσα ότι, προκειμένου να επιτύχη του σκοπού της, η Καραμανλική φαυλοκρατία προ ουδεμιάς αναισχυντίας ορρωδεί, θα πρέπει να αποτελέση το «άλφα» πάσης συζητήσεως περί εκλογικού νόμου. Καταντά, πράγματι, αστείον να γίνεται λόγος περί αυτού ή εκείνου του εκλογικού συστήματος και να τίθεταικ εις δευτερεύουσαν μοίραν το γεγονός, ότι θα διεξαχθούν αι εκλογαί υπό τρομοκρατικόν καθεστώς προκειμένου περί του αντικυβερνητικού Τύπου. Βεβαίως δε, το ζήτημα πρέπει να τεθή, από τούδε, παρ΄ολοκλήρου της Αντιπολιτεύσεως, με την αξίωσιν της αμέσου αποκαταστάσεως πλήρους της ελευθεροτυπίας, καταργουμένων των Χαμιτικών δικαιωμάτων, τα οποία, αυθαιρέτως και αντισυνταγματικώς, ασκεί το υπουργείον Τύπου».

   Τελικά δικαιώθηκε πανηγυρικά και η «ΕΣΤΙΑ» που ζητούσε να γίνει άμεση αποκατάσταση της Ελευθεροτυπίας στη χώρα πριν τις εκλογές, οι οποίες τελικά έγιναν τον Οκτώβρη του 1961 και τις «κέρδισε» ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τη γνωστή «βία και νωθεία», όπως έμεινε στην Ιστορία.

 

 

 

 

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΡΗ ΣΤΗΝ ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ

 

Απρίλιος  2014. Ο Γιώργος Κουρής θα γράψει μια συγκλονιστική επιστολή στην Μέρκελ και μάλιστα στα γερμανικά, μέσα από την οποία της έλεγε τα πάντα όλα.

Όσα θα ήθελε να της πει ο μέσος έλληνας του καφενείου, για τους κηφήνες πολιτικούς μας που προστατεύει διαχρονικά η Γερμανία και για την ιστορική σχέση των δύο χωρών. Η επιστολή αποτελεί και ιστορικό ντοκουμέντο συνάμα και αξίζει να την διαβάσετε μπας και ξεστραβωθείτε. Χαιβάνια, ε χαιβάνια...

Ο Γιώργης αυτές τις μέρες έχει και ζοχάδες επειδή κάποιοι του κλέψαν την ιστορική βέσπα του από την περιοχή Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Διαβάστε αυτή την επιστολή που δημοσίευσε η Bild και έφτασε σε 20 εκατομμύρια αναγνώστες.

 

 

ΓΙΑΤΙ κ. ΜΕΡΚΕΛ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΤΕ;

Γιατί δεν μας δίνετε τα λεφτά που μας χρωστάτε από την κατοχή;

Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε τεμπέληδες, δεν είμαστε κλέφτες. Μας παγιδεύσατε με τις επιδοτήσεις που μας δώσατε. Μας καταστρέψατε με τα τοκογλυφικά δάνεια που μας δίνατε για διορισμούς. Eδώ και 561 χρόνια, είμαστε ή υπόδουλοι σε εσάς τους ξένους, ή αιχμάλωτοι Ελλήνων πολιτικών που οι περισσότεροι από αυτούς έπαιρναν εντολές από τις ξένες πρεσβείες. Ακόμη και εσείς οι Γερμανοί μας στείλατε βασιλιάδες και βασίλισσες. Ο Όθων της δυναστείας Βιττέλσμπαχ της Βαυαρίας, μας έφερε την πρώτη τρόικα στην Ελλάδα με τους 3 της αντιβασιλείας, τον Άρμανσμπεργκ, τον Μάουρερ, τον Εϊντεκ και κουβάλησαν μαζί τους μια καρμανιόλα μαζί με έναν Γερμανό δήμιο για να μας… «εκσυγχρονίσει».

Aγαπητή κυρία Μέρκελ,

Καλώς ήρθατε στη χώρα μας και ελπίζουμε όχι με αδειανά χέρια… Γιατί μόνο από ευχές για υπομονή και κουράγιο έχουμε χορτάσει… Θα ήταν προτιμότερο βέβαια το ταξίδι σας αυτό να το είχατε κάνει μετά τις Ευρωεκλογές, γιατί τώρα πολλοί ΄Ελληνες θα σας κατηγορήσουν ότι ήρθατε για να κάνετε αβάντα στον κ. Σαμαρά και αυτό μπορεί να του στοιχίσει ακριβά, γιατί εδώ ο κόσμος σας θεωρεί υπεύθυνη για την τραγωδία που βιώνει.

Κυρία Καγκελάριε, θέλουμε να σας πούμε μερικά πράγματα, που σας τα κρύβουν οι πολιτικοί μας, είτε γιατί σας φοβούνται, είτε γιατί δεν θέλουν να σας στενοχωρήσουν.

Κατ΄ αρχάς θέλουμε να μας πείτε ΓΙΑΤΙ μας ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΤΕ; Γιατί μια χώρα πλούσια και ευτυχισμένη σαν την Ελλάδα, την οδηγήσατε στη φτώχεια και τη δυστυχία;

Εμείς ξέρουμε ότι όταν μια επιχείρηση δεν πάει καλά, το κράτος και οι τράπεζες την βοηθάνε να συνέλθει, για να μην χαθεί η εταιρεία και για να μην μείνουν στο δρόμο οι εργαζόμενοι. Αν ο επιχειρηματίας είναι κακός ή κλέφτης του παίρνουν την περιουσία. Το εργοστάσιο όμως και τους εργαζόμενους δεν πρέπει να τους πειράξει κανείς, για να μη χάνεται η επιχείρηση και μένουν στο δρόμο άνεργοι και ανασφάλιστοι οι εργαζόμενοι. Εσείς, όμως, εδώ στη χώρα μας κάνατε ακριβώς το αντίθετο. Αγκαλιάσατε τους πολιτικούς και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αυτούς δηλαδή που φταίνε για τα προβλήματά μας και ξεπατώσατε τον κοσμάκη, στη φορολογία, την ανεργία, τους αρπάξατε το 50% των μισθών και των συντάξεων και πάτε να μας πάρετε τα σπίτια και τα χωράφια, πράγμα που φυσικά δεν θα σας αφήσουμε να το κάνετε…
Μας λέτε εσείς οι… καλαμαράδες της Ευρώπης, οι φραγκολεβαντίνοι, που αφήσατε με την πτώση της Κωνσταντινούπολης να μπουν οι Τούρκοι στην Ευρώπη, ότι είμαστε τεμπέληδες και χασομέρηδες….

Ακούστε κυρία Μέρκελ. Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε 10 εκατομμύρια, 10 εκατομμύρια ζούνε στην Ελλάδα αλλά έξω από την Ελλάδα ζούνε άλλα 10 – 15 εκατομμύρια που πηγαινοέρχονται.

Σας λέμε λοιπόν κ. Μέρκελ ότι εδώ και 100 χρόνια τουλάχιστον 20 εκατομμύρια Έλληνες, 10 αυτοί που μένουν μόνιμα έξω και 10 αυτοί που πηγαινοέρχονται στην Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία και αλλού, επί 15 – 20 χρόνια δουλεύουν ΣΥΝΕΧΕΙΑ και δουλεύουν ΔΥΟ ΟΚΤΑΩΡΑ, δεκαέξι ώρες την ημέρα! Από αυτή τη σκληρή δουλειά έχουμε φτιάξει, κ. Μέρκελ τα σπίτια, τις βίλες, τα ξενοδοχεία μας, τα χωράφια μας και όλο τον άλλον ΠΛΟΥΤΟ που βλέπει κανείς εύκολα όταν επισκέπτεται την Ελλάδα. Αυτός ο πλούτος έχει γίνει με πάρα πολύ σκληρή δουλειά στην ξενιτειά και στους 5 ωκεανούς από τους Έλληνες ναυτικούς και εφοπλιστές μας.

Έχουμε πληρώσει ακριβά τις επιδοτήσεις που μας δώσατε

Σας ευχαριστούμε πολύ κυρία Μέρκελ για τις επιδοτήσεις που μας στείλατε. Χίλιες φορές όμως θα ήταν προτιμότερο να μην μας τις είχατε δώσει.

Μας πιάσατε κορόιδα, κυρία Καγκελάριε! Γιατί πήραμε τις επιδοτήσεις και ξεριζώσαμε τα αμπέλια, τις ελιές, τις πορτοκαλιές μας, καταστρέψαμε τις βάρκες και τα καΐκια που ψαρεύαμε και σφάξαμε τα πρόβατα, τις γίδες και τις αγελάδες μας και τα χρήματα που μας δώσατε ξέρετε τι τα κάναμε;

Αγοράσαμε Μερσεντές, Μπε Εμ Βε και σας ξαναστείλαμε πίσω τα λεφτά και με το παραπάνω και μας υποχρεώσατε τώρα, με εντολή της λαομίσητης τρόικας, να πληρώνουμε διπλάσιους φόρους για βενζίνες και τέλη κυκλοφορίας των ακριβών αυτοκινήτων.
Αν υπάρχει, αν υπήρξε, κυρία Μέρκελ Γερμανός που να έχει δουλέψει επί 15 – 20 χρόνια, 16 ώρες την ημέρα, να μας τον φέρετε να τον γνωρίσουμε, να τον συγχαρούμε και να του κάνουμε… δώρο ένα σπίτι σ΄ ένα νησί μας.

Μας λέτε διεφθαρμένους! Διεφθαρμένοι εμείς; Ποιούς γελάσαμε; Ξέρετε να έχουμε κλέψει κάτι από κανένα; Εσείς μας έχετε εκμεταλλευτεί και μας έχετε καταληστέψει.

Οι Αγγλοι βούτηξαν τα αρχαία μας από τον Παρθενώνα και εσείς οι Γερμανοί, μας πήρατε τα λεφτά και το χρυσάφι μας. Οι Αγγλοι μας έβαλαν και κάναμε μεταξύ μας τον εμφύλιο με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και ανυπολόγιστες καταστροφές. Και εσείς οι Γερμανοί ήρθατε στη χώρα μας σαν κατακτητές, χωρίς να σας έχουμε πειράξει. Μας κάψατε, μας σκοτώσατε και μας κρεμάσατε και μας αρπάξατε σαν… «δάνειο» τα λεφτά μας από την τράπεζα της Ελλάδος. Εσείς οι ξένοι κ. Μέρκελ δεν μας αφήσατε ΠΟΤΕ ούτε να ανασάνουμε.

Εσείς οι ξένοι, κ. Μέρκελ, δεν μας στείλατε στα βάθη της Ασίας να πολεμήσουμε για τα συμφέροντά σας και στο τέλος χάσαμε την Σμύρνη και την Μικρά Ασία, ενώ οι Τούρκοι έσφαξαν πάνω από 700.000 Έλληνες και συγχρόνως δημιούργησαν 1.500.000 πρόσφυγες από τους ξεριζωμένους συμπατριώτες μας, της Ανατολής;

Γιατί κ. Μέρκελ αφήσατε τους Τούρκους να μας πάρουν τη μισή Κύπρο;

Γιατί δεν μας αφήνετε εδώ και 30 χρόνια να βγάλουμε, τα πετρέλαιά μας;

Γιατί κ. Μέρκελ, αφού μας αγαπάτε και είμαστε σύμμαχοι και συνεταίροι σας, δεν εγγυάστε τα σύνορά μας, αλλά μας αφήνετε να πληρώνουμε 5-6 δισεκατομμύρια το χρόνο σε εξοπλισμούς, προφανώς γιατί θέλετε να μας ξεζουμίσετε και να μας φορτώνετε όλο το άχρηστο και ξεπερασμένης τεχνολογίας πολεμικό υλικό.

Γιατί μας δώσατε τους Ολυμπιακούς αγώνες, όταν ξέρατε ότι ήμασταν καταχρεωμένοι;

Για να πάρετε εσείς οι ξένοι τα έργα και τις προμήθειες των υλικών για την Ολυμπιάδα.

Το ξέρετε κ. Μέρκελ, ότι πριν μπούμε στην Ευρωζώνη ήμασταν μια πλούσια και τρισευτυχισμένη χώρα;

Το ξέρετε κ. Καγκελάριε ότι ένα μικρό μπουκαλάκι νερό κόστιζε 50 δραχμές και μόλις μπήκαμε στο ευρώ το πληρώναμε 150 δραχμές, δηλαδή τρείς φορές επάνω; Εκείνη τη μαύρη εποχή κ. Μέρκελ, όλες οι τιμές των προϊόντων τριπλασιάστηκαν, μέσα σε μία ημέρα.
Ξέρετε πόσα έχετε κερδίσει.

Εσείς οι ξένοι από τον τριπλασιασμό των τιμών στην Ελλάδα;

Γιατί μας έχετε φορτώσει να περιθάλπουμε και να ταΐζουμε όλους τους μετανάστες που προορίζονται για την Ευρώπη;

Διεφθαρμένοι είμαστε εμείς οι απλοί πολίτες κυρία Μέρκελ ή οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί, που οι Γερμανοί βιομήχανοι και το γερμανικό κράτος τους λάδωνε για να αρπάζουν τις κρατικές προμήθειες, τα δημόσια έργα και τα εξοπλιστικά προγράμματα με τιμές 2πλάσιες και 3πλάσιες από το κανονικό;

Από το 1980 που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, εδώ και 35 χρόνια η χώρα μας διοικείτο με ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην ουσία εσείς κυβερνούσατε την Ελλάδα. Γιατί κυρία Μέρκελ μας αφήσατε να καταστραφούμε; Γιατί μας δανείζατε; Γιατί μας αφήσατε να βουλιάξουμε; Επίτηδες το κάνατε για να μας πάρετε τα σπίτια και τα χωράφια μας;

Εσείς φταίτε και για τις χιλιάδες των διορισμών που έγιναν στη χώρα μας

Μας λέτε επίσης κ. Μέρκελ ότι είχαμε διορίσει πολλούς δημοσίους υπαλλήλους.

Ξέρετε ποιοι τους διόρισαν; ΟΙ ΞΕΝΟΙ! Ξέρετε γιατί; Γιατί δίνανε δάνεια σε ξενόδουλους Έλληνες πολιτικούς για να «αγοράζουν» ψήφους, κάθε φορά που οι πολιτικοί μας ΠΡΟΔΙΔΑΝ για χάρη των ξένων, τα εθνικά μας συμφέροντα.

Πότε για να κλείσουμε το κυπριακό πότε για να πάμε να πολεμήσουμε στην Κορέα ή το Αφγανιστάν και πότε για να δίνουμε στρατιωτικές βάσεις στους αγγλο – αμερικανούς για τις επιθέσεις και τις πειρατείες που έκαναν σε βάρος των μικρών λαών.
Να σας πούμε και κάτι που κανένας πολιτικός δεν θα σας το ΄χει πει, μέχρι σήμερα;

Ολοι όσοι διορίστηκαν στο Δημόσιο, ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ και ΠΑΛΑΒΩΣΑΝ και συγχρόνως την ΠΑΤΗΣΕ και το ελληνικό δημόσιο...
Ακούστε γιατί κυρία Μέρκελ.

Από την Ελλάδα έφευγαν για μετανάστες πάντοτε οι φτωχότεροι, αυτοί που δεν είχαν κτήματα, ή κάποια δουλίτσα και πολλοί από αυτούς ήταν αγράμματοι, ή ακόμα και άνθρωποι μειωμένης αντίληψης και σκέψης.

Παρέμειναν δε, στη χώρα τα παιδιά της αστικής τάξης και όποια άλλα είχαν κάποια δουλίτσα ή αυτοί που διορίσατε στο δημόσιο εσείς οι ξένοι. Αν δεν μας δίνατε αβέρτα δάνεια, οι πολιτικοί μας ίσως δεν θα μπορούσαν να γεμίσουν το δημόσιο με τους ψηφοφόρους τους.

Αποτέλεσμα, οι φτωχοί και… «παλαβοί» Ελληνες μετανάστες, με πολύ δουλειά 16 ώρες την ημέρα, επί 15-20 χρόνια συνέχεια, - μην το ξεχνάτε αυτό -  φτιάχτηκαν οικονομικά στη μαύρη ξενιτειά και «εκπολιτίστηκαν», έκαναν οικογένεια, σπούδασαν παιδιά και είναι όλοι ευτυχισμένοι και οι περισσότεροι από αυτούς πάμπλουτοι. Και φυσικά τα μισά από τα πλούτη τους, τα έχουν επενδύσει σε σπίτια και κτήματα στην Ελλάδα και έρχεστε εσείς τώρα και πάτε να τους τα πάρετε και αυτών, με την υπερφορολόγηση που επιβάλλατε στη χώρα μας.
Κάνατε... «τεμπέληδες» χιλιάδες

Έλληνες με τα τοκογλυφικά δάνειά σας

Θέλετε να μάθετε τι έγινε με αυτούς που διορίστηκαν με τα τοκογλυφικά δάνεια που μας δίνατε; ΄Εγιναν ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ!!! Εσείς τους κάνατε τεμπέληδες και στο τέλος… ψηλοπαλάβωσαν από το πολύ καθισιό! Από όλες τις απόψεις βρίσκονται σε πολύ χειρότερη μοίρα από τους ναυτικούς και τους μετανάστες μας.

Και το κράτος μας έχει ΚΑΤΑΧΡΕΩΘΕΙ με τα δάνεια που δώσατε στους πολιτικούς μας, για διορισμούς και το σπουδαιότερο το κράτος μας ΕΧΑΣΕ το συνάλλαγμα που θα έστελναν αυτοί που διορίσατε στο Δημόσιο, γιατί αν δεν υπήρχαν τα δικά σας παλιοδάνεια, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, θα είχαν γίνει μετανάστες και θα είχαν γίνει πλούσιοι και δεν θα τους εκβιάζατε τώρα με τις απολύσεις που έχετε δώσει εντολή να γίνουν. Εσείς οι ξένοι κυβερνάτε την Ελλάδα εδώ και 4 χρόνια.

Και ερχόμαστε τώρα στο σπουδαιότερο:

Το ξέρουμε ότι οι πολιτικοί μας, όλοι σχεδόν οι πολιτικοί που κυβέρνησαν τα τελευταία 70 χρόνια ήταν ο ένας χειρότερος από τον άλλο.
Αλλά ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ κυρία Μέρκελ για αυτούς, ΠΟΙΟΙ τους επέλεξαν να μας κυβερνήσουν; Ποιοι τους προστάτευαν… ποιοι τους «τάιζαν», ποιοι τους διέταζαν να κάνουν όλα όσα έγιναν;.

Σας διαβεβαιώνουμε κυρία Μέρκελ ότι εμείς οι απλοί ΄Ελληνες πολίτες στην ουσία ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ από αυτούς. ΟΛΟΙ, καρφωτοί και διορισμένοι από εσάς του ξένους κάθισαν στις πλάτες του ελληνικού λαού.

Σας δίνουμε το λόγο μας, κυρία Μέρκελ ότι τα τελευταία 70 χρόνια σχεδόν κανένας Έλληνας πολιτικός δεν έκανε το παραμικρό, δεν πήρε την παραμικρή απόφαση, χωρίς να ρωτήσει τις πρεσβείες της Αμερικής, της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας ή της Ρωσίας. Ούτε να… ξυστεί δεν τολμούσε κανείς, αν δεν ρωτούσε το αφεντικό του, τον εκάστοτε ξένο πρεσβευτή!

Τι φταίμε εμείς οι απλοί Έλληνες πολίτες κυρία Μέρκελ, που όλοι έχουμε δουλέψει σαν τα σκυλιά σε όλη μας τη ζωή, όταν εσείς οι ξένοι μας επιβάλατε όλους αυτούς τους άχρηστους πολιτικούς, τους οποίους εκδότες και καναλάρχες, πάντοτε και αυτοί συνεννοημένοι με τις πρεσβείες, προέβαλαν και επέβαλαν στον ελληνικό λαό. Και όταν κάποιος τολμούσε να λοξοδρομήσει ή να παρακάμψει τη γραμμή των ξένων, τον σπάγανε στο ξύλο με τα ΜΕΑ και τα ΤΕΑ, όπως έγινε το 1961 ή τον σκότωναν οι τραμπούκοι, οι Γκοτζαμάνηδες και λοιποί, παράδειγμα η δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη ή βάζανε τον Λαό στο γύψο για 6-7 χρόνια, όπως έγινε με τη δικτατορία το 1967, από τους συνταγματάρχες.

Εσείς μας στείλατε τους Γερμανούς βασιλείς για να μας… εκσυγχρονίσουν!

Θέλετε να σας μιλήσουμε και για τα δικά σας κατορθώματα, εσάς των Γερμανών στην Ελλάδα, κυρία Μέρκελ;

Ακούστε λοιπόν.

Κατ΄ αρχάς μας έχετε στείλει πολλούς Γερμανούς και Γερμανίδες για βασιλιάδες μας και βασίλισσες, με κυρίαρχη φυσιογνωμία τη βασίλισσα Φρειδερίκη την πριγκιπόπουλά σας. Τράβηξε πολλά δεινά ο ελληνικός λαός από τους Γερμανούς, Βασιλιάδες και Βασίλισσες που μας ήρθαν εδώ με ένα τσούρμο Γερμανών, όπως ο Όθων της δυναστείας Βιττέλσμπαχ της Βαυαρίας, που μας έφερε την τρόικα της αντιβασιλείας των Άρμανσμπερκ, Μάουερ, Εϊντεκ και μας κουβάλησαν και μια καρμανιόλα, και επειδή οι Ελληνες αρνήθηκαν να δουλέψουν αυτό το απαίσιο μηχάνημα, μας έφεραν και Γερμανό δήμιο ειδικό στους αποκεφαλισμούς τον οποίο και χρυσοπληρώναμε!
Μπήκατε στη χώρα μας και τη λεηλατήσατε

Για την κατοχή τάπαμε. Μπήκατε στη χώρα μας, την κάψατε, την λεηλατήσατε και ακόμα περιμένουμε να μας αποζημιώσετε.
Το θέμα έχει και συνέχεια και μάλιστα πολύ δραματική για μας τους Έλληνες.

Προφανώς θα νομίζετε κυρία Μέρκελ ότι μετά το 1943 κουμάντο στην Ελλάδα έκαναν μόνο οι πρεσβείες της Αμερικής και της Αγγλίας. Λάθος.

Οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι κάνανε κουμάντο κυρίως στο πολιτικό και στρατιωτικό πεδίο, στον οικονομικό τομέα όμως που επηρεάζει και το πολιτικό, κουμάντο έκανε η γερμανική πρεσβεία με τις μεγάλες γερμανικές βιομηχανίες που είχαν και τα λεφτά και επομένως μεγάλη δυνατότητα… λαδώματος!

Πρέπει να ξέρετε κυρία Μέρκελ ότι εσείς οι Γερμανοί έχετε λαδώσει τους… μισούς Έλληνες! Λαδώνατε επίσης επιλεκτικά λίγους πράγματι πολιτικούς, αλλά φροντίσατε να είναι πάντοτε εξελισσόμενοι και να έχουν μεγάλες διασυνδέσεις και έτσι κάνατε καλύτερα από τους αγγλο – αμερικανούς τη δουλειά σας.

Ένα από τα πρώτα σκάνδαλα στην μεταπολεμική Ελλάδα ήταν το 1950, το σκάνδαλο της TELEFUNKEN με τον Βουλπιώτη, γαμπρό του ιδιοκτήτη της Siemens, κ. Μέρκελ.

Πάμε και πιο κάτω.
Συγνώμη που σας ταλαιπωρούμε κ. Καγκελάριε, αλλά πρέπει να μας ακούσετε.
Zητάμε την κατανόησή σας γιατί μας έχετε πολύ αδικήσει και ταλαιπωρήσει. Ξέρουμε ότι οι Άγγλοι κέρδισαν τον πόλεμο, ξέρουμε επίσης ότι σήμερα δεν υπάρχει η βρετανική Αυτοκρατορία, όπως ξέρουμε ότι τα μισά καταστήματα στο Λονδίνο και τις άλλες πόλεις της Αγγλίας βρίσκονται στα χέρια μεταναστών, που έχουν πάρει υπαλλήλους τα παλιά αφεντικά τους.

Ξέρουμε ότι χάρη στην εργατικότητα, τη θέληση και την πειθαρχία του γερμανικού λαού, ξαναχτίσατε πολύ γρήγορα την κατεστραμμένη χώρα σας και καταφέρατε τουλάχιστον στην Ελλάδα, σε όλες τις μεγάλες και σπουδαίες θέσεις στη Βουλή, υπουργεία, δημόσιο και μεγάλες εταιρείες να μπουν Έλληνες που είχαν συνεργαστεί στην κατοχή με τους Γερμανούς κατακτητές.

Παράδειγμα ο Χριστοφοράκος της Siemens, του οποίου ο πατέρας ήταν γνωστός δοσίλογος και άνθρωπος της Γκεστάπο. Αυτός ο κύριος, λοιπόν, είχε λαδώσει, όλες τις εφημερίδες, όλα τα κανάλια, τη μισή Βουλή και το μισό υπουργικό συμβούλιο και έτσι έπαιρνε όλες τις δουλειές για τις μεγάλες γερμανικές εταιρείες

Ξέρετε κ. Μέρκελ πόσους Χριστοφοράκους διαθέτει η Ελλάδα; Εκατοντάδες, τρυπωμένοι όλοι σε μεγάλες θέσεις.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που μετά την απελευθέρωση, επετράπη στους δοσίλογους και τους συνεργάτες της Γκεστάπο, να… κυβερνήσουν τη χώρα μας.

Θέλεις και παράδειγμα, γιατί εμείς για ότι μιλάμε, έχουμε και τα σχετικά παραδείγματα
Ο πρώτος Πρωθυπουργός των Ναζί στην Ελλάδα, ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, που πέθανε στη φυλακή. Ο γιός του λοιπόν, ο Γεώργιος Ράλλης υπήρξε 33 χρόνια βουλευτής, 13 χρόνια υπουργός, 2 χρόνια Πρωθυπουργός, 2 χρόνια αρχηγός της Ν.Δ.

Μας καταλαβαίνεις λοιπόν κυρία Μέρκελ γιατί εμείς εδώ από τούτη την εφημερίδα σε βρίζουμε. Γιατί μας πνίγει το δίκιο. Μας πνίγει ο πόνος για την καταστροφή που μας φέρατε, για το χαμόγελο που μας πήρατε για τους 6.500 Έλληνες που έχουν αυτοκτονήσει από την ημέρα που μας φέρατε το μνημόνιο και για τα λεφτά που μας τα χρωστάτε και δεν μας δίνετε.

Ελπίζουμε, όμως να καταλαβαίνετε, ότι αυτά που σας γράφουμε βγαίνουν αυθόρμητα μέσα από την καρδιά και την ψυχή μας, ότι ΟΛΑ είναι αλήθεια και σας παρακαλούμε να καθίσετε κάτω και να σκεφθείτε τι πρέπει να γίνει στη χώρα μας!
Τι θα κάναμε εμείς στη θέση σου. Να σας το πούμε και αυτό.

Θα έλεγα: Έλληνες, έχετε προσφέρει πολλά στην ανθρωπότητα, έχετε τραβήξει πολύ περισσότερα απ΄ ό,τι θα έπρεπε, είστε ένας καθαρός λαός που σας χρειάζεται η ανθρωπότητα.

Στην ουσία εδώ και 561 χρόνια βρίσκεστε υπό κατοχή, πότε από τους Τούρκους και πότε από τις διάφορες πρεσβείες. Βγείτε από την Ευρωζώνη. Θα κάνουμε ένα τίμιο λογαριασμό, όχι τοκογλυφικό, αν μας χρωστάτε θα μας πληρώσετε σε 50 χρόνια, με 10 χρόνια περίοδο χάριτος. Πάρτε και 50 δις και τραβάτε πίσω στο Εθνικό σας νόμισμα, βγάλτε τα μόνοι σας πέρα πλέον, χωρίς αφεντικά και καλή σας επιτυχία! Και είμαι σίγουρη ότι όταν ξελασπώσετε θα μας επιστρέψετε ό,τι σας δανείσαμε.

Κάντο κυρία Μέρκελ για να γεμίσουμε τις πόλεις και τα χωριά μας με αγάλματά σας!...
Υ.Γ.: Για να δείτε, κ. Καγκελάριε, πόσο καλοί, εργατικοί και φιλόξενοι είμαστε εμείς οι Έλληνες, σας προσκαλούμε, μαζί με ολόκληρο το υπουργικό σας συμβούλιο να έρθετε στην Κεφαλονιά να σας φιλοξενήσουμε για όσες ημέρες θέλετε και σε όποια ημερομηνία επιθυμείτε. Όταν μας γνωρίσετε κ. Μέρκελ από κοντά, θα καταλάβετε πόσο μας έχετε αδικήσει.

Γεώργιος Α. Κουρής

Tελειώνοντας κυρία Μέρκελ σας παραθέτουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κατά την άποψή μας πρόταση, του οικονομικού συνεργάτη της εφημερίδας μας.

FREE EUROPE-PRINT EURO

Η ΠΡΟΤΑΣΗ:
1. Η ΕΚΤ τυπώνει 100 δις Ευρώ/μήνα για όσους μήνες χρειαστεί.
2. Με τα τυπωμένα Ευρώ αγοράζεται και διαγράφεται όποιο χρέος πάνω από 100% του ΑΕΠ στις χώρες της ζώνης του Ευρώ.
3. Επιδοτείται με τυπωμένα Ευρώ όποιο επιτόκιο άνω του 1% για το υπόλοιπο χρέος (100% του ΑΕΠ) για τρία χρόνια.
4. Οι χώρες της ζώνης του Ευρώ υποχρεούνται να έχουν δευτερογενές πλεόνασμα, να καλύπτουν δηλαδή τα έξοδά τους και το κόστος των επιτοκίων (που για τρία χρόνια θα επιδοτούνται).

5. Δημιουργείται ενιαίος Ευρωπαϊκός ασφαλιστικός φορέας που ασφαλίζει όλους τους νέους μέχρι 35 ετών (αναλαμβάνει από τους Εθνικούς Οργανισμούς). Στο φορέα αυτό θα δύνανται να εισέλθουν, εφόσον το επιλέξουν, και οι πολίτες μέχρι 45 ετών με ευρωπαϊκά κριτήρια και συνεισφορά που θα πληρώσουν οι ίδιοι. Ο οργανισμός αυτός αγοράζει υπηρεσίες υγείας από τα κράτη και θα αντικαταστήσει σε βάθος χρόνου τα εθνικά ασφαλιστικά συστήματα. Η ηλικία συνταξιοδότησης και το ύψος της σύνταξης είναι ανάλογο με τις εισφορές και γίνεται ευρωπαϊκή υπόθεση.

6. Η ΕΚΤ καθορίζει τις πραγματικές ανάγκες κεφαλαιοποίησης των τραπεζών προκειμένου να σχηματίσουν πραγματικές προβλέψεις στα δανειακά χαρτοφυλάκια. Με τυπωμένα χρήματα ανακεφαλαιοποιούνται, όχι όμως για να ωφεληθούν οι παλαιοί μέτοχοι, αλλά τα εθνικά ασφαλιστικά ταμεία των χωρών. Αυτά παίρνουν τις μετοχές που θα προκύψουν.

7. Όποιος πολίτης πιστεύει ότι το υπόλοιπο του στεγαστικού του δανείου υπολείπεται της πραγματικής εμπορικής αξίας του ακινήτου του, μπορεί να αιτήσει την μείωση του κεφαλαίου του δανείου του. Όμως, ανάλογα με το ποσοστό της διαγραφής, το ακίνητο θα περιέλθει στην τράπεζα μετά από 29-99 χρόνια. Η τράπεζα θα πάρει από τυπωμένα χρήματα τη διαφορά και θα δώσει αυτά τα μελλοντικά δικαιώματα κυριότητος στην ΕΚΤ και αυτή με τη σειρά της στα Εθνικά ασφαλιστικά ταμεία. Ο πολίτης θα δικαιούται να επαναφέρει το ακίνητο σε πλήρη κυριότητα μέσα στα επόμενα 29-99 χρόνια, πληρώνοντας το διαγραμμένο μέρος του δανείου συν τόκους στο εθνικό ασφαλιστικό ταμείο.

8. Όποια παραγωγική επιχείρηση (όχι εμπορική) δεν μπορεί να κερδίσει επαρκή χρήματα για την εξυπηρέτηση των δανείων της θα μπορεί να προβαίνει σε διαγραφή μετά από συνεννόηση με την τράπεζα. Η τράπεζα θα παίρνει 20-80% σε προνομιούχες μετοχές που θα δίδονται στα εθνικά ασφαλιστικά ταμεία. Η εταιρεία θα υποχρεούται να μπει σε παράλληλη ευρωπαϊκή χρηματιστηριακή αγορά εντός έξι μηνών, οι δε προνομιούχες μετοχές θα μετατρέπονται σε κοινές σε τρία έτη.

Η πρόταση αυτή εξασφαλίζει άμεση προοπτική για τις χώρες του Νότου.
Εξασφαλίζει ότι δεν θα επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος.

Δημιουργεί περιουσία στα εθνικά ασφαλιστικά συστήματα που θα κληθούν να πληρώνουν υπηρεσίες και συντάξεις σε όλους τους ασφαλισμένους άνω των 45 ετών.
Δίνει ελπίδα και προοπτική στους νέους της Ευρώπης, που δεν φταίνε σε τίποτα για την κρίση που δημιουργήθηκε από άλλες γενιές.
Δικαιώνει τους ιδρυτές της Ευρώπης.
Η πρόταση αυτή ενώνει όλο τον Νότο ανεξαρτήτως πολιτικής κατεύθυνσης.
Η πρόταση αυτή καθιστά την Γερμανία αξιόπιστο σύμμαχο και ηγέτιδα δύναμη στην Ευρώπη, και όχι μισητό εχθρό που εκμεταλλεύεται την κρίση των αδύναμων χωρών.

ΥΓ1: Η παραπάνω πρόταση δεν δημιουργεί πληθωρισμό, όπως δεν δημιουργήθηκε πληθωρισμός στις ΗΠΑ που τυπώσανε τρισεκκατομμύρια δολάρια. Διότι τα χρήματα κλείνουν λογιστικές τρύπες, δεν διανέμονται προς κατανάλωση.
ΥΓ2: Η πτώση του Ευρώ θα βοηθήσει την Ευρωπαϊκή βιομηχανία και παραγωγή που βάλλεται από το εξαιρετικά υπερτιμημένο Ευρώ.
ΥΓ3: Ακόμη και η Ιαπωνία εφαρμόζει επιθετική νομισματική πολιτική. Μόνο η Ευρώπη παρακολουθεί το Ευρώ να ανεβαίνει και την παραγωγή να εξαφανίζεται

 

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

 

Στο διάστημα που ο εκδότης Γιώργος Κουρής βρισκόταν στις φυλακές Ναυπλίου το Πρώτο Θέμα παρουσίασε ένα ρεπορτάζ για τη ζωή του. Ο εκδότης δεν έχασε την ευκαιρία. Εχοντας άνεση χρόνου κάθησε στο κελί του και έγραψε την παρακάτω επιστολή στον Θέμο Αναστασιάση. Απολάυστε την>

Αγαπητέ Θέμο,

Σε ευχαριστώ πολύ για την προβολή της άδικης προφυλάκισής μου και για τα καλά και για τα κακά που 'χες γράψει.

Κατ΄αρχάς θέλω να καταλάβεις ότι ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΙ ΓΙΑ ΧΡΕΗ, γιατί ούτε εγώ ούτε ο γιός μου συμμετείχαμε στη διοίκηση και τη διαχείριση του ALTER.

Απλά και οι δυό μας είμαστε ΤΙΜΗΤΙΚΑ στο διοικητικό συμβούλιο σαν μέτοχοι του καναλιού ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη, την διοίκηση και διαχείριση του οποίου είχε ο Κ. Γιαννίκος, και σύμφωνα με το νόμο φέρει ΟΛΗ την ευθύνη για ό,τι έχει γίνει από το 2003 και μετά, ενώ για τα προηγούμενα 3 χρόνια την ευθύνη την είχαν οι τότε ιδιοκτήτες της ALTEC Θανάσης Αθανασούλης και Γιώργος Βαλσαμίδης, που είχαν τη διοίκηση και την πλειοψηφία του καναλιού και το έβαλαν στο Χρηματιστήριο.

Αυτοί οι κύριοι άρπαξαν ΕΙΚΟΣΙ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΡΑΧΜΕΣ τότε ή ΕΞΗΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ, από το επενδυτικό κοινό και τα διασπάθισαν μέσα σε 15 - 20 μήνες!!

Για το φαγοπότι που έγινε, εκείνη την εποχή στο ALTER θα έρθει η ώρα να τα πούμε ΛΕΠΤΟΜΕΡΩΣ Ξέρεις, φίλε Θέμο, με ποια κατηγορία είμαι προφυλακισμένος ; Άκουσον, άκουσον!...Ότι τάχατες εγώ μαζί με τα τέσσερα άλλα ΜΗ εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ. ΠΙΕΖΑΜΕ τον Γιαννίκο να... μην πληρώσει Φ.Μ.Υ. , το 2011!!!

Την εποχή δηλαδή που εγώ πούλησα «κοψοχρονιά» στην Κεφαλονιά δύο ακίνητα, πήρα ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ και τα έβαλα στο Κανάλι από τα οποία ο Γιαννίκος σαν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ALTER μπορούσε να είχε πληρώσει τους φόρους ή να είχε κάνει κάποια ρύθμιση, γιατί στην ουσία το πραγματικό ποσόν του χρέους είναι πολύ μικρότερο από αυτό που κατηγορείται, γιατί το Κανάλι ήταν κλειστό για μεγάλα χρονικά διαστήματα, λόγω απεργιών και το λογιστήριο έστελνε όλες τις καταστάσεις χωρίς περικοπές σαν να δούλευε κανονικά η επιχείρηση γιατί αυτό είχαν απαιτήσει οι υποψήφιοι επενδυτές.

Αν εγώ, φίλε Θέμο, δεν είχα βάλει τότε τα ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ, για να σωθεί το Κανάλι ο Γιαννίκος δεν θα είχε καμμία δυνατότητα να πληρώσει αφού από τα μέσα του 2010 το ALTER αντιμετώπιζε μεγάλα οικονομικά προβλήματα και σε συνδυασμό με την κρίση που βρισκόταν σε εξέλιξη, όλες οι τράπεζες είχαν κλείσει τις στρόφιγγες και δεν το χρηματοδοτούσαν.

Οι διαφημίσεις είχαν πέσει κατακόρυφα, ο Γιαννίκος με τους διαφημιστές ήταν στα μαχαίρια και αληλλοκατηγορούνταν και οι απεργίες διαδέχονταν η μία την άλλη...

Εγώ λοιπόν ενεργώντας πάντοτε με τον αυθορμητισμό που με διακρίνει, πούλησα 2 ακίνητα – τα συμβόλαια πώλησης είναι στη διάθεσή σου, μαζί με τις φωτογραφίες των ακινήτων που σου στέλνω μπας και καταλάβεις την... βλακεία που έκανα!..

Γιατί, φίλε Θέμο, αν δεν είχα πουλήσει τα κτήματα και δεν είχα βάλει τα χρήματα στο Κανάλι, δεν θα μπορούσε κανείς σαν μη εκτελεστικό μέλος του Δ.Σ. που ήμουν, να με ΜΠΛΕΞΕΙ σε αυτή την εταιρεία.

Εγώ και πλήρωσα και με κλείσανε και μέσα!!!

Ελπίζω να κατάλαβες καλά πως έχει η υπόθεση και νάσαι σίγουρος ότι εγώ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΔΙΑΛΥΝΩ αυτή την ιστορία.

Δεν είμαι από τους ανθρώπους της παροιμίας «Κερατάς και ζημιωμένος». Εγώ θα βρώ την άκρη και πιστεύω ότι επειδή και εσύ έχεις περάσει από 40 κύματα, θα βοηθήσεις να την βρούμε μαζί.

Εδώ θα πρέπει να σου πω και ένα... μυστικό: Πριν πάμε εμείς τα 4 ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη, στην ανακρίτρια, την προηγούμενη μέρα είχαν κληθεί να απολογηθούν 2 ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη του ALTER ο Βασίλης Κοσμόπουλος, Γενικός Διευθυντής του ALTER που υπέγραφε τα πάντα, όταν έλειπε ο Κ. Γιαννίκος και έλειπε συνεχώς και η κυρία ΑυγήΠεχλιβανίδου.

Η ανακρίτρια άφησε ελεύθερη και ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ όρο την κυρία Πεχλιβανίδου μολονότι ήταν εκτελεστική στο Διοικητικό Συμβούλιο και άφησε επίσης ελεύθερο τον Γενικό Διευθυντή του Καναλιού Βασίλη Κοσμόπουλο που διοικούσε το Κανάλι ΜΑΖΙ με τον Γιαννίκο και υπέγραφε τα πάντα όταν έλειπε ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, βάζοντάς του 2 όρους, απαγόρευση εξόδου και να παρουσιάζεται μια φορά το μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα.

Την επομένη που απολογηθήκαμε τα 4 ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη, ενώ το κατηγορητήριο ήταν ότι και τα 4 ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη ΠΙΕΖΑΜΕ το Γιαννίκο να μην πληρώσει,η ανακτρίτρια ΑΦΗΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ τα ΔΥΟ από τα ΤΕΣΣΕΡΑ μέλη του Δ.Σ. και προφυλάκισε τους 2 Κουρήδες, προφανώς γιατί σαν κορόϊδα έβαλαν 10 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ για να σώσουν το Κανάλι.

ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΑΙΖΑΝΕ ΤΑ ΚΟΡΟΪΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ

Γράφει κάπου ο συντάκτης σου ότι «προς το τέλος του ΄90 με την όσφρηση του λαγωνικού που οσμίζεται την ευκαιρία καβάλησα την βέσπα και πήγα και έκανα καρτέρι στον Θανάση Αθανασούλη και τον Γιώργο Βαλσαμίδη...»

Ακου λοιπόν την αλήθεια. Εγώ, φίλε Θέμο, μολονότι είχα στο Κανάλι 5 την πρώτη και μεγαλύτερη εκπομπή της τηλεόρασης για το ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, με τον Νίκο Σαμοϊλη, η οποία... «βοήθησε» και αυτή να χάσει ο κοσμάκης τα λεφτά του γιατί δυστυχώς πρόβαλε τις ΨΕΥΤΙΕΣ των τότε πολιτικών που προέτρεπαν, οι απατεώνες, τους πολίτες να παίζουν στο Χρηματιστήριο, για να... «πλουτίσουν» και στο τέλος τάχασαν όλα, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΑ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ...

Τον Αθανασούλη και τον Βαλσαμίδη ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΗΞΕΡΑ. Μια μέρα γύρω στο 1999 ο φίλος μου ο Μάκης Γιομπαζολιάς μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι ο Αθανασούλης θέλει να με δει.

Πήγαμε μια μέρα και φάγαμε, νομίζω στο εστιατόριο «Αθηναίος» και εκεί μου πρότεινε να βοηθήσει με διαφημίσεις την «Αυριανή».

Τον ευχαρίστησα, έφυγα και τον ξέχασα...

Στις αρχές του 2.000 μου τηλεφώνησε φίλος μου γνωστός οικονομικός παράγοντας , έντιμος και εξαίρετος άνθρωπος , τον οποίον εκτιμώ και θαυμάζω.

Μου ζήτησε να με δει. Πήγα στο γραφείο του και εκεί μου είπε ότι αυτός, ένας εφοπλιστής και ενας βιομήχανος από τα μεγαλύτερα ονόματα στον τομέα του μου προσφέρουν ΠΕΝΤΕ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές για να τους πουλήσω το 75% του Καναλιού! Στην αρχή τάχασα, κολακεύθηκα από την μεγάλη προσφορά και του έδωσα το χέρι μου, λέγοντάς του ότι είμαι σύμφωνος...

Μου έδωσε και το σχετικό συμφωνητικό να το διαβάσω μήπως θέλω να γίνει καμμία αλλαγή και σηκώθηκα και γύρισα στο γραφείο μου... Και εκεί κατάπληκτος βρήκα να με περιμένει ένας φίλος, συνεργάτης και δικηγόρος – ο οποίος σήμερα είναι και κορυφαίος υπουργός – μαζί με τον γνωστό Θανάση Πουλιάδη, που τότε ήταν ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες στο χώρο των ηλεκτρονικών και ανταγωνιστής του Αθανασούλη στη μηχανογράφηση.

- Μάθαμε μου είπε ο Πουλιάδης ότι πουλάς το ALTER 5.

Εγώ σου προσφέρω ΔΕΚΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές (!) για το 55% του Καναλιού και έβγαλε από την τσέπη του μια επιταγή 10 δισεκατομμυρίων δραχμών,εισπρακτέα την ίδια ημέρα!

Τάχασα! Εκανα, τον σταυρό μου και είπα από μέσα μου... Κοίταξε τους αεριτζήδες, παίζουν με τα δισεκατομμύρια σαν να ήταν... μαρουλόφυλλα!...

Τους ευχαρίστησα και τους δύο και τους είπα ότι ήρθαν αργά, γιατί το Κανάλι το 'χα συμφωνήσει 2 ώρες προηγουμένως να το δώσω στους επιχειρηματίες του φίλου μου οικονομικού παράγοντα.

Επειδή με πίεσαν πολύ, δέχτηκα να πάω το απόγευμα να δώ τον φίλο μου, μήπως το ενδιαφέρον του δεν ήταν πολύ μεγάλο και τους είπα να ΄ρθούν την επομένη στις 12:00 το μεσημέρι να τους πω αν μπορεί να γίνει κάτι.

Στις 7:00 το απόγευμα είδα στο γραφείο του τον φίλο μου τον οικονομικό παράγοντα.

Του είπα για την ξαφνική εμφάνιση του Πουλιάδη και μου είπε: -Άκου Γιώργο, εμείς όπως καταλαβαίνεις έχουμε συμφωνήσει στην αγορά του ALTER 5.

-Το ξέρω του είπα. Έχω μάθει να τηρώ τον λόγο μου και θα τον τηρήσω.

Απλώς ήρθα να στο πώ, για να δείς ότι έχεις κάνει μια πολύ καλή αγορά.

-Ακου να δείς Γιώργο. Όπως σου είπα η συμφωνία ισχύει, έστω και αν δεν έχουμε υπογράψει.

Από τη στιγμή που δώσαμε χθες τα χέρια η συμφωνία ισχύει, πλην όμως επειδή σ΄αγαπώ και σε εκτιμώ και επειδή η διαφορά είναι τεράστια, σε αποδεσμεύω, δώστο στον Πουλιάδη και καλή επιτυχία.

Την επόμενη στις 12:00 έρχονται ξανά στο γραφείο μου ο Πουλιάδης μαζί με τον φίλο - συνεργάτη και δικηγόρο μου - και σημερινό υπουργό – τον οποίο είχα ενημερώσει ότι ο οικονομικός παράγοντας με είχε αποδεσμεύσει.

Αυτοί είχαν αρχίσει να ετοιμάζουν το ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΟ, ενώ η επιταγή των ΔΕΚΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ δραχμών ήταν πάνω στο γραφείο μου...

Και εκεί κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν η ιδιαιτέρα μου η οποία μου είπε ότι στο τηλέφωνο ήταν ο Αθανασούλης και ζητούσε επειγόντως να μου μιλήσει.

Πηγαίνω στο διπλανό δωμάτιο σηκώνω το τηλέφωνο και με κατάπληξη ακούω τον Αθανασούλη να μου λέει: «Ρε βλάκα, τι πας να κάνεις! Πας να πουλήσεις το Κανάλι για ΔΕΚΑ ΨΩΡΟΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ στον αντίπαλό μου τον Πουλιάδη;».

-Δηλαδή του λέω, τι μου προτείνεις;

-Ακου εδώ. Θα σου δώσω στο χέρι ΔΥΟ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές, θα βάλουμε το Κανάλι στο Χρηματιστήριο, θα είμαστε συνεταίροι κατά 50% ο καθένας και σε δύο μήνες η περιουσία σου θα είναι γύρω στα ΤΡΙΑΝΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές.

Κόντεψα να λιποθυμήσω, πιο πολύ από τον θυμό μου και την οργή μου. Κοίταξε να δεις, σκέφτηκα, τι γίνεται με τους λωποδύτες... Φώναξα μέσα τον φίλο μου και δικηγόρο μου, που έφτιαχνε το προσύμφωνο του Πουλιάδη και τον ρώτησα τι γνώμη έχει και τι να κάνουμε.

-Μην το σκέφτεσαι Γιώργο μου είπε. Πάμε με τον Αθανασούλη.

Είναι πιο νέος έχει πιο πολλές εισηγμένες εταιρείες, είναι μέσα στο «βαθύ ΠΑΣΟΚ» και η περιουσία του, τότε, ξεπερνούσε το ένα τρισεκατομμύριο (στα χαρτιά, βέβαια...)

Είπαμε στον Πουλιάδη ότι πρέπει να πάμε κάπου επειγόντως με τον δικηγόρο και συνεργάτη μου, για κάποιο σημαντικό, πολιτικό γεγονός και ύστερα από 40 λεπτά βρεθήκαμε στα γραφεία της ALTEC πίσω από το «ΥΓΕΙΑ».

Μέσα σε μισή ώρα συμφωνήσαμε με τον Αθανασούλη, πήρα μια επιταγή ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ δραχμών σαν προκαταβολή και ο φίλος, συνεργάτης και δικηγόρος μου άρχισε να γράφει από την αρχή νέο προσύμφωνο...

Η συνέχεια της ιστορίας, φίλε Θέμο... επί της οθόνης...!

Για όλα τα άλλα αστειάκια που γράφτηκαν για μένα στο ρεπορτάζ δεν χρειάζεται να απαντήσω.

Ξέρω ΠΩΣ γράφονται οι εφημερίδες στην Ελλάδα.

Άλλωστε υπερβολές έχω γράψει κι εγώ.

Ξέρεις ρε φίλε, γιατί δεν πηγαίνω στις διάφορες εκδηλώσεις που με καλούν; Δεν μπορώ ρε Θέμο να βλέπω τόσους... ΒΛΑΧΟΥΣ με γραβάτες και τόσες... ΚΑΤΙΝΕΣ πνιγμένες στα κλεμμένα χρυσαφικά.

Και ένα τελευταίο: Ξέρεις ότι όλα τα ΜΜΕ, εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις χρωστάνε στις τράπεζες από ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ μέχρι ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ και βάλε.

Ξέρεις πόσα χρωστάνε οι δικές μου εταιρίες στις τράπεζες; Τίποτα.

Για την ιστορία σου αναφέρω ότι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ελληνας επιχειρηματίας, όταν μπήκε στο Χρηματιστήριο και ΔΕΝ ΠΟΥΛΗΣΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΤΟΧΗ, μολονότι εκείνη την εποχή είχα γύρω στο 40% του Καναλιού, είμαι εγώ.

Αν υπάρχει κανένας άλλος σε προκαλώ να μου τον πεις.

Ετσι όπως μπλέξαμε, στη συνέχεια έχεις να μάθεις πολλές τέτοιες ιστορίες.

Σε παρακαλώ μόνο να τα γράφεις ΟΛΑ όπως τα έχω γράψει.

Οσο για την κατηγορία ότι εγώ υποστήριξα πολλά κόμματα και ήμουν πάντα με την εξουσία, είναι και αυτό μεγάλο ψέμα.

Πρώτον ,γιατί εγώ πάντα ήμουν και είμαι εναντίον της εξουσίας και δεν μπήκα ποτέ στο σύστημα. Απόδειξη ότι, όσο υποστήριζα το ΠΑΣΟΚ δεν έπαψα ποτέ να γράφω για τα λάθη και τα σκάνδαλα που γινόταν, τα οποία μάλιστα πάντοτε πρώτος εγώ αποκάλυπτα.

Γιατί πίστευα ότι έτσι προστατεύω τη Δημοκρατική παράταξη και το συμφέρον του κόσμου. Δεν θα πρέπει να ξεχνάς, φίλε Θέμο, ότι παρά την τεράστια δύναμη που είχα ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ μου δεν ασχολήθηκα με δημόσια έργα, κρατικές προμήθειες και μίζες επειδή ήθελα να είμαι ελεύθερος να τα ψάλλω σε όλους.

Απόδειξη, ότι είμαι ο μόνος εκδότης που κατά καιρούς τα έχει βάλει με ΟΛΑ τα κόμματα και ΟΛΟΥΣ τους αρχηγούς γεγονός που αποδεικνύει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ μου.

Βεβαίως κάποια στιγμή υποστήριξα τον Καραμανλή, γιατί έκανα το λάθος να τον πιστέψω ότι θα έστελνε μέσα τους κλέφτες του ΠΑΣΟΚ και τους νταβατζήδες.

Φταίω εγώ που μας γέλασε και το πλήρωσε και ο ίδιος και η χώρα;

Να σου πω δε ακόμα ένα μυστικό.

Επι μια εικοσαετία,από το 1980 μέχρι το 2000 ΔΕΝ ΠΗΡΑ ούτε μια δραχμή από το ΠΑΣΟΚ ή τους βουλευτές του για τη διαφήμιση και την προβολή που τους έκανα από το «ΚΑΝΑΛΙ 29», το «ΡΑΔΙΟ ΑΘΗΝΑ», την «ΑΥΡΙΑΝΗ», το «ΚΑΝΑΛΙ 5», τη «ΝΙΚΗ» ή τον «ΛΟΓΟ».

ΟΛΑ ήταν τζάμπα και χωρίς αποδείξεις .Νομιμότατα, δηλαδή. Και όχι μόνο δεν πήρα ποτέ χρήματα, αλλά ΟΥΤΕ τα νόμιμα που δικαιούμουνα από τις διαφημίσεις και τη στήριξη που παρείχα, αλλά τον Μάρτη του 1985 έστειλα στο ΠΑΣΟΚ, ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές για τον... αγώνα !!!

Ρώτα, Θέμο, για να καταλάβεις πόσο παθιάζομαι με αυτό που υποστηρίζω.

Ο φίλος σου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΗΣ

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

 

Τρία καλοκαίρια πριν, στην ήρεμη παραλία Λιθερό, σε μεγάλη απόσταση από τη μεγάλη αμμουδιά του Λουρδά, η κεφαλλονίτικη παρέα έχει κέφια. Το «κάζο», τα τραταμέντα και τα χορτάτα γέλια πηγαινοέρχονται καθώς η σύναξη μπουρλάρει, κοινώς αστειεύεται. Στην ομήγυρη καταφθάνει αιφνιδίως και ο συντοπίτης τους Γιώργος Κουρής με μαύρο μαγιό, μαύρο γυαλί και μαύρο πέδιλο πάνω σε ένα μπλε βεσπάκι.

«Καλώς τον γαιοκτήμονα», τον υποδέχεται σκωπτικά η θερινή παρέα με τη θυμηδία που της χαρίζει η κατανάλωση άφθονης ρομπόλας. Χείμαρρος ο εκδότης με το θορυβώδες και παρορμητικό ύφος του, δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω. «Εγώ, ρε μπαγάσες, δεν είμαι ούτε γαιοκτήμονας, ούτε εργολάβος. Αλλοι είχαν το Μέγαρο, τον Πανελλήνιο και τα διόδια για να ξεσκάνε. Εγώ έφτιαξα ένα ευλογημένο μποστάνι που βγάζει φράπες ίσαμε χειμωνιάτικα καρπούζια για να μου τα κλέβετε τις νύχτες», τους απαντάει περιπαικτικά. Σε όλους, άλλωστε, είναι γνωστό ότι σε μια τεράστια έκταση στην κατάφυτη περιοχή αναπαλαίωσε μεσαιωνικά κτίρια και εκκλησίες ενώ έφτιαξε και μια αχανή φυτεία με δέντρα περγαμόντου προκειμένου να αναδείξει και να εμπορευθεί τα προϊόντα του σπάνιου αυτού εσπεριδοειδούς, όπως το λικέρ και το γλυκό του κουταλιού. Δεν είναι ακόμα κρυφό ότι δεκάδες πολιτικοί όλων των κομμάτων έχουν κατά καιρούς επισκεφθεί το κτήμα του, ενώ λέγεται πως ο μακαρίτης Χρήστος Λαμπράκης εντυπωσιασμένος του χάρισε ένα μεσαιωνικό μαρμάρινο λιοντάρι από την προσωπική του συλλογή.

Με αφορμή τη δωρεά, η παρέα τον κογιονάρει για να κάνει γούστο με την αντίδραση του πολυμήχανου εκδότη. «Κοίτα, Γιώργο, μη σε μπλέξουνε σε καμιά αρχαιοκαπηλία και μας καντάρεις τη σερενάδα σου πίσω από τα κάγκελα», του λένε. Διαολισμένος ο Κουρής, που σε άλλες εποχές θα εκλάμβανε το «δούλεμα» ως φιλοφρόνηση, τους πετάει ένα βιαστικό «ρε μόμολα, οι φυλακές είναι για τα κορόιδα». Καβαλάει αμέσως το βεσπάκι και χάνεται στο σκονισμένο μονοπάτι καθώς ο ήλιος του απομεσήμερου πυρώνει τη γυμνή του πλάτη. Οκτώ μήνες αργότερα, τον Μάιο του 2011, το πρωτοσέλιδο της «Αυριανής» γράφει: «Ο Γιώργος Κουρής πούλησε 400 στρέμματα παραλία, 12 βίλες στην Κεφαλλονιά και υποθήκευσε δύο κτίρια 15.000 τετραγωνικών μέτρων, πήρε 9 εκατ. ευρώ και τα έβαλε όλα στο ALTER για να το γλιτώσει». Στην ιδιαίτερη πατρίδα του αρκετοί αμφισβητούν την ουσία και αμφιβάλλουν για το μέγεθος των εκποιήσεών του, αλλά όπως και να ’χει τελικά, ο εκδότης ούτε την εφημερίδα γλίτωσε, ούτε το κανάλι, ούτε, κυρίως, τον εαυτό του από της φυλακής τα σίδερα.

Το χειρότερο για τον ίδιο είναι ότι έσυραν σε αυτή τη δοκιμασία και τον αγαπημένο του γιο, Ανδρέα, που ακολουθεί τον δικό του διακριτό δρόμο στα ΜΜΕ. Βαρύ, αν όχι προσβλητικό, για τον άνθρωπο που επί 30 και πλέον χρόνια η εκδοτική και όχι μόνο πιάτσα έλεγε ότι κανείς δεν μπορεί να τον πιάσει κορόιδο.

Είχε τον τρόπο του ο προφυλακισμένος σήμερα στο Ναύπλιο εκδότης να σερφάρει στην κόψη του κύματος και να επιπλέει στις φουρτούνες. Επιπλέον, έχει την κεφαλλονίτικη μούρλια του, το νευρώδες ταμπεραμέντο ενός εκρηκτικού, οξύθυμου, συγκρουσιακού πραματευτή και ταυτόχρονα την ευελιξία, τον ρομαντισμό και τη σβελτάδα του επιτήδειου καταφερτζή. Μα πάνω απ’ όλα, λένε οι φίλοι του, έχει το ταλέντο να διαπιστώνει προκαταβολικά προς τα πού φυσάει ο άνεμος, να μυρίζεται έγκαιρα το τι ενθουσιάζει και ξεσηκώνει την κοινωνία, να διαβλέπει ποιου ισχυρού άντρα «περνάει η μπογιά» και για πόσο. Δεν είναι προφανώς αφελής, ούτε άγιος, ισχυρίζονται οι ίδιοι, μάλλον ξεροκέφαλο και θεοσεβούμενο τον λένε κι ας παραδέχονται ότι φωνάζει, απειλεί, βλαστημάει. Με αυτά τα κλισέ ωραιοποιούν το προφίλ ενός ανθρώπου που συμβολίζει όσο κανείς άλλος μια εποχή που χαρακτηρίστηκε από έλλειψη ορίων και κανόνων στις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και επιχειρηματικές συμπεριφορές - λένε οι αντίπαλοί του. Σημασία, ωστόσο, έχει πώς περιγράφει τον εαυτό του ο άνθρωπος που κανείς δεν έχει δει ποτέ με κουστούμι και γραβάτα. Η σκηνή εκτυλίσσεται πριν από αρκετά χρόνια, της εποχή της παντοκρατορίας του, και η στιχομυθία είναι πέρα για πέρα αυθεντική.

Ο Γιώργος Κουρής καθυστερεί υπερβολικά σε ένα ραντεβού του και όταν φτάνει δέχεται τη συγκρατημένη δυσφορία του ανθρώπου που έστησε. Δικαιολογεί την αργοπορία του λέγοντας: «Ημουν τρεις ώρες στον προθάλαμο ενός υπουργού. Δεν ήθελε να με δει με τίποτα, αλλά του έσπασα τα νεύρα και τελικά με δέχθηκε». Και θέτει το καίριο ερώτημα στον συνομιλητή του: «Ξέρεις ποιο είναι το πλεονέκτημά μου έναντι όλων των άλλων εκδοτών και επιχειρηματιών; Οτι εγώ δεν έχω… αξιοπρέπεια!». Η αφοπλιστική ανυποκρισία συνδυασμένη με την ιδιόμορφη κομπορρημοσύνη του αφήνουν τον άλλο εμβρόντητο. Οσο ακριβώς αφήνει με ανοιχτό στόμα εκείνον που τον ρωτάει γιατί έχει στη δούλεψή του κακοπληρωμένους υπαλλήλους. Η απάντησή του μάλλον κυνική: «Οι πιο έξυπνοι έτσι κι αλλιώς με κλέβουν και είναι ικανοποιημένοι. Οι άλλοι είναι βλάκες και δεν αξίζει να τους πληρώνω»! Θλιβερός αστεϊσμός από έναν άνθρωπο που διαθέτει πηγαίο χιούμορ ή τόσο ανυπόφορα ειλικρινής ώστε δεν εμπνέει εμπιστοσύνη; Από ατάκες πάντως σκίζει.

 

Στο απόγειο της δόξας του

Είναι η εποχή που ο εκδότης έχει φτάσει στο απόγειο της δόξας του. Που μπορεί από κάποιους να θεωρείται πλεονέκτης και βουλιμικός ως ξιπασμένος αγροίκος, αλλά ταυτόχρονα να είναι και λαϊκός ήρωας. Είναι ισότιμος συνομιλητής κυβερνητικών στελεχών, μπαινοβγαίνει στα γραφεία τους, ενώ μαζεύει μαεστρικά «ράμματα για τη γούνα» του καθενός, τα οποία με υπονοούμενα τα αφήνει να κρέμονται στο αέρα. Αλλωστε όλοι τους υποθέτουν ότι έχει αποκτήσει προνομιακές προσβάσεις στις πηγές της πληροφόρησης και ως εκ τούτου «μασάνε». Είναι η θρυλική περίοδος που ο αυτοδημιούργητος Κουρής γιγαντώνεται, ασκεί πιέσεις, δεν διστάζει, λέγεται, να βάλει τα κλάματα μπροστά στον Ανδρέα Παπανδρέου προκειμένου να τον πείσει να μην προτείνει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κάπου εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του ’80, καταφέρνει να συνδυάσει το αδιανόητο: να γίνει το μοναδικό «αποκούμπι» του ΠΑΣΟΚ και παράλληλα το «υιοθετημένο» χρυσό αγόρι του συστήματος. Ο,τι μοιάζει απαγορευτικό να διατυπωθεί από τα «σοβαρά» και «ευυπόληπτα» μέσα ενημέρωσης, αναλαμβάνει να το πει και να το γράψει -συχνότατα με τα ίδια του τα χέρια- στα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας του, της «Αυριανής». Γίνεται έτσι χρήσιμος, αλλά και «αντάρτης» αφού το ιδιόμορφο προσωπικό του στυλ δεν καταγράφεται ως σφραγίδα ενσωμάτωσης στην εξουσία αλλά ως κατατεθέν «λαϊκής γνησιότητας».

Αυτό το πλασάρισμα του λαϊκού βιοπαλαιστή, του απλού ανθρώπου που αρέσκεται στα λίγα, που κυκλοφορεί με παπάκι «όπως όλος ο κόσμος», παραμένει ανέγγιχτος από το σύστημα και τα πλούτη, κατακρίθηκε με επιθετικότητα από εκείνους που ο ίδιος αποκαλούσε περιφρονητικά «κουλτουριάρηδες». Και τι δεν του φόρτωναν: ότι παριστάνει πως απεχθάνεται τα κοσμικά και την καλοπέραση, ότι κατ’ επιλογήν δεν ήταν άνθρωπος των σαλονιών και της επιδειξιμανίας, ότι υποδυόταν πως δεν ήθελε να γίνει σαν αυτούς που κατέκρινε. Κατά βάθος, όμως, έλεγαν ότι ήταν ένας φοβικός και ακαλλιέργητος επαρχιώτης που δεν μπορούσε να σταθεί σε κανονικές κοινωνικές συνάξεις. Και τι έγινε; Αυτός περηφανευόταν γι’ αυτό. Και επειδή είχε μια μίνιμουμ αυτογνωσία, αντί να μπαίνει από την μπροστινή πόρτα, προτιμούσε να χώνεται από την κουζίνα. Γιατί ναι μεν ως αφεντικό δαιδαλωδών επιχειρήσεων στο λιτό γραφείο του στον Ταύρο δεν είχε ούτε υπολογιστή και έκανε μπακαλίστικους λογαριασμούς σε τεφτέρια με ένα μικρό μολυβάκι, αλλά από την άλλη διέθετε ένα κτήμα 40, μπορεί και 60 στρεμμάτων ως εξοχικό με πολυπληθές προσωπικό στον Μαραθώνα. Χώρια, λένε, την κατοικία του στην Πλάκα με το ανθεκτικό γυάλινο πάτωμα της αυλής που εμφανώς επικαλύπτει κάποια αρχαία ευρήματα.

 

Το ατού της επιτυχίας

Λίγοι, ωστόσο, αντιλαμβάνονται ότι αυτός ο μαεστρικά επιμελημένος δυϊσμός του Γιώργου Κουρή είναι και το ατού της επιτυχίας του. Από τη μια η απρόκλητη διαχυτικότητα, οι αγριοφωνάρες, τα αδιάκριτα πειράγματα, η εκνευριστική οικειότητα, η ενοχλητική κολακεία -ανάλογα με την περίσταση, ενίοτε και όλα μαζί σε ένα- μπορεί να μην τον έκαναν αγαπητό, ωστόσο του άνοιγαν πόρτες. Πήγαινε στα γραφεία με πεσκέσια φραντζόλες χωριάτικο ψωμί, «ζυμωμένο στον δικό μου φούρνο» όπως έλεγε, και καλάθια με «καλούδια» από τα κτήματά του, επαναφέροντας μνήμες από σκηνές παλιών ασπρόμαυρων ελληνικών ταινιών, με τους «μαυρογιαλούρους», τους «γκρούεζες» και τους «ψευτοθόδωρους».

 

Από την άλλη, πλάι σε αυτές τις παρωχημένες τακτικές δημοσίων σχέσεων ξεδίπλωνε τις αρετές ενός αποτελεσματικού μάνατζερ που γνώριζε τι θέλει, πότε και από ποιον, αποφεύγοντας επιμελώς την ανάμιξή του σε κάθε διαδικασία όπου υπεισερχόταν το πώς το θέλει. Φτάνει να ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις για ευνοϊκή ρύθμιση θεμάτων που αφορούσαν τις επιχειρήσεις του, η ικανοποίηση αιτημάτων κάθε λογής, τα ανταλλάγματα για την παροχή υπηρεσιών. Οσα, δηλαδή, βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη των προτεραιοτήτων του. Η συμπεριφορά του, θα πουν αργότερα πολλοί από τους συνομιλητές του που κουμαντάριζαν τα δημόσια πράγματα της χώρας κατά την περίοδο των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα αλλά και Σημίτη, «χαρακτηριζόταν από ανυποχώρητη πίεση». «Σιγά τους βαρόνους», έλεγε, τότε, από μέσα του ο εκδότης που τους έβλεπε να παρελαύνουν από το γραφείο του για καφέ κάθε που ζύγωναν εκλογές. «Μην είναι, μάτια μου, στο Libro d’Oro και δεν το ξέρω;» αναρωτιόταν ενδόμυχα όταν οι πολιτικοί που προσέτρεχαν σε αυτόν ζητώντας στήριξη άφηναν για λίγο το τουπέ τους έξω από την πόρτα του. Και αυτό γιατί ήξερε από πρώτο χέρι την παλιά, αυστηρή βενετσιάνικη κοινωνική κατάταξη που ίσχυε στην Κεφαλλονιά, με τις παρεπόμενες διακρίσεις και την περιφρόνηση που επιφύλασσε στους ταπεινής καταγωγής πολίτες. Ομως γι’ αυτό που κάποτε έπεφτε πολύ βαρύ στον εγωισμό, τον χαρακτήρα και τις πραγματικές του δυνατότητες είχε φτάσει η ώρα να πάρει ρεβάνς. Ο εναγκαλισμός του με το ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου τον εκτόξευε επιχειρηματικά, έστω και αν ο στροβιλισμός του προς τη στρατόσφαιρα εκδηλωνόταν με λαοπλάνες «παραφωνίες». Η αλήθεια είναι ότι στα τέλη των 80s μεσουρανούσε. Θα φανταζόταν, βέβαια,  κανείς ότι υπό τη μέθη της εξουσίας η απώλεια ελέγχου θα έφτανε γρήγορα για τον εκδότη. Ωστόσο όποιος προσδοκούσε τότε τη σύντομη κατάρρευσή του θα έπεφτε έξω τουλάχιστον καμιά 25αριά χρόνια. Γιατί ο Γιώργος Κουρής αποδείχθηκε πιο πονηρός επιχειρηματικά από τις καντρίλιες της εκάστοτε εξουσίας. Ηταν ανά πάσα στιγμή έτοιμος να «δει το φως το αληθινό» και να αλλάξει προσανατολισμό αν δεν εξασφάλιζε τα ανταλλάγματα που επιθυμούσε. Ετσι άλλωστε είχε πορευθεί σε όλη του την καριέρα στον Τύπο. Πατώντας πότε στη μία και πότε στην άλλη βάρκα, τόσο πολιτικά όσο και επιχειρηματικά, με την ίδια θαυμαστή ισορροπία.

 

Η εποχή της τηλεόρασης

Οταν έφτασε κάποτε η στιγμή της φθοράς στα έντυπά του και οι εφημερίδες του άρχισαν να ψυχορραγούν κυκλοφοριακά, ο πάντα διορατικός Κουρής ρίχνει το βάρος στην τηλεόραση. Το δέσιμό του με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του έχει εξασφαλίσει ένα από τα πρώτα κανάλια που απέκτησαν άδεια πανελλαδικής εμβέλειας, από το 1990 κιόλας. Το βαφτίζει Κανάλι 29, όνομα που το παίρνει από τη συχνότητα που εξέπεμπε (29 UHF) και μέσω της εικόνας του απευθύνεται προς συμπαράσταση στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που είναι παραζαλισμένος κατά την περίοδο της δίκης στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Η λειτουργία και μόνο του καναλιού αποτελεί αναβάθμιση του εκδότη σε καναλάρχη. Αλλο επίπεδο. Οι λαβυρινθώδεις και σκονισμένοι χωματόδρομοι της περιοχής των εγκαταστάσεών του στον Ταύρο αλλάζουν και αυτοί όψη. Εκεί όπου κάποτε καραδοκούσαν περιπολικά για να συλλάβουν τον εκδότη και άλλοτε συνέρρεαν αναγνώστες της «Αυριανής» για να ανταλλάξουν το κουπόνι της εφημερίδας με ένα τάλιρο, τώρα πλημμυρίζουν από βαν τηλεοπτικών συνεργείων, δημοσιογράφους και καλεσμένους των εκπομπών. Η νέα επιχειρηματική κατηγορία, ωστόσο, απαιτεί και μεγαλύτερα ποσά χρηματοδότησης. Και κάπως έτσι ξεκινάει ο κύκλος των δανειοδοτήσεων. Μόνο που οι παχιές γελάδες αρχίζουν πλέον να σπανίζουν και με την είσοδο στη δεκαετία του ’90 οι ανάγκες του εκδότη και καναλάρχη πλέον διογκώνονται. Μολονότι το ΠΑΣΟΚ είναι ήδη κυβέρνηση από το 1993 οι πρώτες σοβαρές τριβές στις σχέσεις τους εκδηλώνονται τότε που ο ίδιος ανοίγεται στην τηλεοπτική αγορά και επιδίδεται μετά μανίας στο εμπόριο συχνοτήτων.  Συμμετέχει στο τέλος του 1993 στη μετεξέλιξη του Καναλιού 29, καθώς ο σταθμός αγοράζεται από την εταιρεία ΝΕΑ Τηλεόραση Α.Ε. και στη συχνότητά του εκπέμπει το STAR. Εναν χρόνο αργότερα εγκαινιάζει στο γειτονικό κτίριο το Κανάλι 5. Κάπου εκεί δημοσιοποιείται και η συνάντηση του εκδότη με τον διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Γιώργο Μίρκο, παρουσία του τότε γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Ακη Τσοχατζόπουλου και του διευθυντή της εφημερίδας «Το Βήμα» Σταύρου Ψυχάρη. Το συγκεκριμένο πάνελ με εκπροσώπους του τραπεζικού συστήματος, της πολιτικής εξουσίας και του εκδοτικού κατεστημένου ενισχύει την αξιοπιστία του Γιώργου Κουρή, ο οποίος πυρετωδώς προετοιμάζει την επόμενη κίνησή του.

 

Η ευκαιρία του Χρηματιστηρίου

Προς το τέλος της δεκαετίας του ’90 με την όσφρηση λαγωνικού που διαθέτει οσμίζεται την καινούρια ευκαιρία. Το Χρηματιστήριο σημειώνει απίθανες πιένες και ζωγραφίζει όνειρα πάνω σε απίθανες αποδόσεις και αλλεπάλληλα λίμιτ απ. Ακριβώς τότε ξεπροβάλλει με το παραδοσιακό του βεσπάκι ο Κουρής και ορμάει σαν τον γκέκα από το καρτέρι στο θήραμα. Το επιχειρηματικό δίδυμο του Θανάση Αθανασούλη και του Γιώργου Βαλσαμίδη, θεμελιωτές της εταιρείας Altec, έχει ήδη μέσα σε μια δεκαετία χτίσει τον εγχώριο κυρίαρχο πόλο στον τομέα της πληροφορικής. Από τα αγαπημένα παιδιά του ΠΑΣΟΚ κατά την περασμένη δεκαετία, αποκομίζουν πλέον τα οφέλη της σκληρής τους πρωτοποριακής δουλειάς αλλά και της χρηματιστηριακής συγκυρίας.

Ο επίσης εργασιομανής Κουρής διαβλέπει σωστά την όρεξή τους να επεκταθούν στον χώρο των μίντια. Οι αμοιβαίες επιθυμίες τους συναντιούνται κάπου στη μέση. Ο εκδότης τούς πουλάει το 50% του Καναλιού 5 αντί περίπου 1,5 εκατ. ευρώ. Τον επόμενο χρόνο, με την είσοδο της νέας χιλιετίας το κανάλι μετονομάζεται σε ALTER και ξεκινάει την καινούρια του σταδιοδρομία στις τηλεοπτικές οθόνες. Μόνο που η συνέχεια έρχεται να επιβεβαιώσει το παλιό άσμα που λέει πως «ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο». Οταν τρία χρόνια αργότερα οι δύο συνεταίροι τού ζητούν να τους παραχωρήσει και το υπόλοιπο 50%, αρχίζει μια αμείλικτη σύγκρουση. Ο Κουρής αρνείται, αντιμετωπίζει πιέσεις και «αμύνεται» με την παραδοσιακή συνταγή της εξαπόλυσης ολοκληρωτικού πολέμου. Το άλλοτε ακαταμάχητο υπερόπλο που λέγεται «Αυριανή» δεν εξαπολύει πια θανατηφόρα πυρά αλλά τη δουλειά της την κάνει ακόμα. Τα απανωτά πρωτοσέλιδα χτυπήματα εναντίον του επιχειρηματικού διδύμου σκορπίζουν σύγχυση στα χαρακώματά του μέχρι που τους ανάγκασε πρώτα να υποχωρήσουν και κατόπιν να αποχωρήσουν. Ο εκδότης αναβιώνει μέρες δόξας του παρελθόντος αφού επανακτά πλήρως το ALTER, ενώ παράλληλα πουλάει ένα ακόμα κανάλι που έχει περιέλθει στην κυριότητά του, το EXTRA, στον Φίλιππο Βρυώνη. Νικητής και τροπαιούχος ο αενάως αντισυμβατικός Γιώργος Κουρής επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά τον μύθο του.

 

«Ακόμη μια άστοχη κίνηση»

Επτά χρόνια αργότερα σε ένα τοπίο που αλλάζει, αν δεν σμπαραλιάζεται, ο ίδιος επιθυμεί να παραμείνει ενεργός. Σε μια περίοδο που σύρεται από δικαστήριο σε δικαστήριο, με λουκετιασμένο το ALTER και κλειστή την «Αυριανή», δημιουργεί το Kontra Channel δίνοντάς του τη μορφή του αντιμνημονιακού καναλιού. Μια ακόμα άστοχη κίνηση, λένε οι επικριτές του. Δείγμα ότι σχεδόν παρασύρεται από τον ίλιγγο μιαςς δύναμης που ξέφτισε, πράγμα που είχε αποφύγει σε ενδοξότερες μέρες. Δεν είναι μόνο ότι κατηγορείται πως έχει επιλέξει αδιαφανείς οικονομικές πρακτικές στη λειτουργία μερικών εταιρειών του, επιβαρύνεται ακόμα με ανοιχτές και ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις που αρκεί μια «στραβή» για να τον εξουθενώσει. Το κυριότερο, όμως, δείχνει σχετική αμεριμνησία σε αυτό που ορμητικά, απειλητικά, δυσοίωνα καταφθάνει και εμπιστεύεται ένα σύστημα που όφειλε να είχε διαγνώσει ότι χρεοκοπεί. Ο άνθρωπος που μυρίστηκε, προέβλεψε και συνέβαλε προς όφελός του κατά το παρελθόν σε αυτό που θα διαμορφωνόταν, δεν υποψιάζεται τον όλεθρο που κουβαλάει μαζί της η έλευση της οικονομικής κρίσης. Ισως επειδή γερνάει, πιθανόν επειδή εμπιστεύθηκε τρίτους, ενδεχομένως γιατί κάποιοι τον «έριξαν». Σίγουρα δεν είναι ο μόνος επιχειρηματίας που δεν αντιλήφθηκε προκαταβολικά τις συνέπειες του σκασίματος της φούσκας. Δεν είναι ο μοναδικός για τον οποίο η κατάρρευση της διαφημιστικής αγοράς αποκάλυψε το μέγεθος των χρεών και των προβλημάτων των εταιρειών του. Είναι όμως εκείνος που δεν θέλησε ποτέ να πιαστεί κορόιδο.

«Αυριανή»

Τα ακραία πρωτοσέλιδά της έμειναν στην Ιστορία

Το εκδοτικό ξεκίνημα του Γιώργου Κουρή γίνεται από την ιδιαίτερη πατρίδα του, όταν έφηβος ακόμη, το 1958, εκδίδει τη «Φωνή της Κεφαλλονιάς», «από την αγανάκτηση που ένιωθα να χτυπήσω το πλιάτσικο που γινόταν από το κράτος», όπως διηγιόταν αργότερα. «Τη στοιχειοθετούσα, την τύπωνα και την έγραφα ο ίδιος», παραδεχόταν σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του.

Το φύλλο, που κατά τον εκδότη του ήταν «η πρώτη εφημερίδα με πανελλήνια φήμη», στήριξε την Ενωση Κέντρου και τον τοπικό βουλευτή Ευάγγελο Δενδρινό, ο οποίος, στα «Ιουλιανά» του 1965, πήγε με τους «αποστάτες», τους οποίους στήριξε με πάθος η «Φωνή της Κεφαλλονιάς». Με παθιασμένα άρθρα επετίθετο κατά των Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου τον οποίο αποκαλούσε «Ανδρέσωφ», ενώ εξυμνούσε το «καμάρι της Κρήτης», τον «λεβέντη Κώστα Μητσοτάκη». Τα στενά σύνορα της Κεφαλλονιάς ήταν πολύ μικρά για να χωρέσουν τον πολυμήχανο Γιώργο Κουρή, ο οποίος κάνει το επόμενο επιχειρηματικό του βήμα αγοράζοντας έκταση 5 στρεμμάτων στην Παλλήνη, όπου εγκαθιστά εργοστάσιο γραφικών τεχνών. Οι κακές γλώσσες λένε ότι η επένδυση έγινε με δάνειο 22 εκατ. δραχμών που λήφθηκε την περίοδο της δικτατορίας από την ΕΤΒΑ, για λογαριασμό της εταιρείας Καρμποτεχνική Α.Ε. Ανήμερα των Χριστουγέννων του 1978, το τυπογραφείο για είδη «καρμπονιζέ» που δεν πήγαινε και πολύ καλά, γίνεται παρανάλωμα του πυρός.

Η «αναποδιά» όμως δεν πτοεί τον νεαρό, ακόμη, επιχειρηματία, ο οποίος ιδρύει νέα εταιρεία, την Ελλάς Πρες Α.Ε., στην οποία φημολογείτο ότι είχε συνεταιριστεί με άτομα του περιβάλλοντος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με τον οποίο διατηρούσε ακόμη στενές φιλικές σχέσεις. Ενας αστικός μύθος αποδίδει τον μεταξύ τους πόλεμο σε χρέη του εκδότη προς τον μετέπειτα πρωθυπουργό, καθώς λέγεται ότι ο Κουρής πούλησε τον εξοπλισμό της εταιρείας και αρνήθηκε να τον αποζημιώσει. Αυτά τα «εκατομμύρια από συναλλαγματικές που δεν του πλήρωσε»  χαρίζουν στον Γιώργο Κουρή «το κατόρθωμα να είναι ο μόνος Ελληνας που έριξε οικονομικά τον Μητσοτάκη…».



Εγκατάσταση στον Ταύρο

Εν τω μεταξύ η Ελλάς Πρες αγοράζει οικόπεδο δύο στρεμμάτων στον Ταύρο, στο οποίο εγκαθίσταται εξοπλισμός για την έκδοση εντύπων. Η πρώτη εκδοτική απόπειρα, ωστόσο, με τη «Νέα Εφημερίδα» πάει άπατη και το φύλλο γρήγορα κλείνει. Ο Κεφαλλονίτης, όμως, δεν το βάζει και πάλι κάτω. Σε μια περίοδο που οι άλλες εφημερίδες κοστίζουν 15 δραχμές, εκείνος εκδίδει, τον Μάρτιο του 1980, την «Αυριανή» που πωλείται στο ένα τρίτο της τιμής. Η κυκλοφορία της εφημερίδας, που δεν διανεμόταν από τα πρακτορεία Τύπου, ήταν πολύ χαμηλή και όλα έδειχναν ότι δεν θα άντεχε για πολύ. Ολα άλλαξαν, όμως, χάρη στην απεργία που ξεκίνησαν οι τεχνικοί Τύπου και την ανταπεργία (lock out) με την οποία απάντησαν οι εκδότες. Αποτέλεσμα της κόντρας ήταν να εκδίδονται επί έναν μήνα μόνον τρεις εφημερίδες: οι κομματικές «Αυγή» και «Ριζοσπάστης» και η «Αυριανή», η οποία τον Ιούλιο του 1980 εκτινάχθηκε στις 56.000 φύλλα ημερησίως.

Οταν, κατ’ απαίτηση των άλλων εκδοτών, ορίζεται κατώτατη τιμή πώλησης των ημερήσιων εφημερίδων στις 10 δραχμές, ο Κουρής απαντά με τη δημοσίευση κουπονιού, το οποίο όσοι αναγνώστες προσκομίζουν στον Ταύρο παίρνουν πίσω το ένα τάλιρο. Εκείνο, όμως, που σταθεροποιεί την κυκλοφορία του νεόκοπου φύλλου είναι η επιθετική στρατηγική κατά των ανταγωνιστών της, αλλά κυρίως κατά της τότε κυβέρνησης της Ν.Δ., χρησιμοποιώντας μια εντελώς ασυνήθιστη γλώσσα για τα εκδοτικά δεδομένα της εποχής.

Η κυκλοφοριακή εκτίναξη της εφημερίδας έρχεται τον Σεπτέμβριο του 1980 όταν βάζει στο στόχαστρο τη σύζυγο του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, η οποία ήταν αντιπρόσωπος της εταιρείας ενδυμάτων «Lacoste» στην Ελλάδα. Επί μέρες η «Αυριανή» γράφει για χαριστική ρύθμιση, το φύλλο σπάει το φράγμα των 100.000 ημερησίως και οι δίκες και καταδίκες που ακολουθούν έπειτα από μηνύσεις που υπέβαλε η οικογένεια του τότε πρωθυπουργού -πήγε και ο ίδιος και κατέθεσε στο δικαστήριο- αποτελούν «παράσημα» για τον εκδότη της «Αυριανής», ο οποίος λίγο πριν συλληφθεί διαφεύγει στο εξωτερικό, σε αντίθεση με τον αδελφό του Μάκη Κουρή, ο οποίος φυλακίζεται στον Κορυδαλλό. Αυτοεξόριστος στην Ιταλία, ο Γιώργος Κουρής υπαγορεύει τηλεφωνικά τα ακόμη πιο επιθετικά άρθρα του, συνεχίζει τον έντονο αντικυβερνητικό αγώνα και στηρίζει με πάθος το ΠΑΣΟΚ που επελαύνει προς την εξουσία. «Νικήσαμε», ήταν ο τίτλος της εφημερίδας την επομένη των εκλογών της 18ης Οκτωβρίου του 1981. «Οι αγώνες και οι θυσίες της “Αυριανής” δικαιώθηκαν πανηγυρικά», ανέφερε στον υπέρτιτλο, ενώ, απευθυνόμενη στη νέα κυβέρνηση, προέτρεπε: «Ανοίξτε τις φυλακές να βγουν οι εκδότες μας που έφεραν την Αλλαγή».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παίρνει όντως μέτρα που δίνουν τη δυνατότητα να επιστρέψει στην Ελλάδα ο Γιώργος Κουρής και να αποφυλακιστεί ο αδελφός του. Παρά, ωστόσο, τη στήριξη που απολαμβάνουν, αρκετά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος είναι επιφυλακτικά απέναντι στην «Αυριανή» επειδή δεν θέλουν να διαταράξουν τις σχέσεις τους με τους άλλους εκδότες. Ετσι, την πρώτη τετραετία, το φύλλο υποχωρεί κυκλοφοριακά σε χαμηλά επίπεδα. Διορατικός, όμως, ο Κουρής περιμένει την ευκαιρία που φτάνει θυελλωδώς στις αρχές του 1985. Ξεκινά με μια επίσκεψη του εκδότη της στο Καστρί, όπου κουβαλάει ολόκληρη σακούλα με επιστολές αναγνωστών προς την «Αυριανή», που διαφωνούσαν με την παραμονή του Καραμανλή στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας και την καταθέτει ενώπιον του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Εκτοτε και επί πολλά χρόνια, κάτω από τον τίτλο της «Αυριανής», που ως τότε αυτοχαρακτηριζόταν ως «η τιμιότερη και δημοκρατικότερη εφημερίδα», προστίθεται η περιώνυμη επικεφαλίδα «η εφημερίδα που γκρέμισε τον καραμανλισμό».

Πολιτικός σάλος

Ο επόμενος μεγάλος σταθμός για την εφημερίδα φτάνει τις παραμονές των εκλογών του Ιουνίου του ίδιου χρόνου, όταν δημοσιεύει πρωτοσέλιδα μια παλιά φωτογραφία του αρχηγού της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, υποστηρίζοντας ότι τα δύο πρόσωπα που τον περιστοιχίζουν είναι ναζί και ο ίδιος «συνεργάτης των Γερμανών». Ξεσηκώνεται πολιτικός σάλος και η εφημερίδα σπάζει όλα τα ρεκόρ, καταγράφοντας τον συγκεκριμένο μήνα μέση ημερήσια κυκλοφορία 243.000 φύλλων. Είναι ώρα ο Γιώργος Κουρής να κάνει το δικό του συγκρότημα. Τον Απρίλιο του 1986 εκδίδει την πρωινή εφημερίδα «Λόγο», σε συνεργασία με τον γαμπρό του πρωθυπουργού Θόδωρο Κατσανέβα, με τον οποίο έρχεται σύντομα σε σύγκρουση, η οποία αποτυπώνεται σε ένα από το μνημειώδη πρωτοσέλιδα υπό τον τίτλο «Ανδρέα, μάζεψε τον γαμπρό σου».

Η εμφάνιση στο επιχειρηματικό και εκδοτικό στερέωμα του Γιώργου Κοσκωτά προκαλεί τη μήνη όλου του τότε εκδοτικού κατεστημένου, το οποίο σχηματίζει μέτωπο με το οποίο συντάσσεται αρχικά και ο Κουρής. Οταν, όμως, ξεσπά το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης, στο οποίο είναι αναμιγμένος ο Μένιος Κουτσιόγωργας που είναι ο βασικός υποστηρικτής του εκδότη της «Αυριανής», ο Κουρής αλλάζει ρότα. Εκμεταλλευόμενος τη σύγκρουση της τότε κυβέρνησης με όλους τους παραδοσιακούς εκδότες του φιλοπασοκικού χώρου, αρπάζει την ευκαιρία και γίνεται «η φωνή του ΠΑΣΟΚ».

 

Απογείωση

Εχει φτάσει η περίοδος της απογείωσης. Οπως ο ίδιος ο εκδότης σημειώνει σε ένα από τα πρωστοσέλιδα άρθρα του, τον Αύγουστο του 1989, «η “Αυριανούλα”, σε πείσμα όλων έπιασε και θέριεψε και σήμερα διαθέτει, χωρίς δάνεια και κλεμμένα, το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα στη χώρα, που αποτελείται από 10.000 τ.μ. ιδιόκτητα κτίρια, εφτά κυλινδρικά πιεστήρια και 150 κομπιούτερ, στα οποία εκδίδονται τέσσερις εφημερίδες, η “Αυριανή”, ο “Λόγος”, η “Αυριανή Βόρειας Ελλάδας” και άλλα 2-3 εβδομαδιαία έντυπα, τα οποία πολλαπλασιάζονται και αυξάνονται…».  Επαίρεται επίσης για τους δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς του - το Ράδιο Αθήνα έχει εγκαινιαστεί από τον πρωθυπουργό Ανδρέα- και προαναγγέλλει ότι «η “Αυριανή” θα φτιάξει και αυτή οπωσδήποτε τηλεοπτικό σταθμό, είτε μας δώσουν άδεια, είτε όχι». Οπερ και εγένετο με το περίφημο Κανάλι 29 που μεσουρανεί την περίοδο της μητσοτακικής διακυβέρνησης και κυρίως την εποχή του Ειδικού Δικαστηρίου για την υπόθεση του σκανδάλου Κοσκωτά. Τότε αρχίζει πρώτο την απευθείας μετάδοση της δίκης και «αιχμαλωτίζει » εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατές που συντονίζονται στη συχνότητά του για να ακούσουν τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο.

Ο Γιώργος Κουρής συνεχίζει να στηρίζει σθεναρά το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα, στηλιτεύοντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο όποιον τον αμφισβητούσε, και κατά τη διάρκεια που ο πρόεδρος του Κινήματος βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση. Επικρίνει ακόμη και την πρώην σύζυγο, Μαργαρίτα, ότι «δεν του έβραζε ούτε ένα αβγό», για να δικαιολογήσει τον δεσμό του Ανδρέα με τη Δήμητρα Λιάνη. Η τελευταία, ωστόσο, λίγο αφότου το ΠΑΣΟΚ επανήλθε στην εξουσία, το 1993, γίνεται η «πορνο-Μιμή» και ο εκδότης της «Αυριανής» επιδίδεται σε έναν ανηλεή πόλεμο εναντίον της, δημοσιεύοντας επί μέρες πρωτοσέλιδα με γυμνές φωτογραφίες της από την εποχή που ήταν αεροσυνοδός. Ωστόσο μετά το 1996 στηρίζει φανατικά τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό της χώρας, Κώστα Σημίτη. Η υπερθεμάτιση του «εκσυγχρονισμού» του από την «Αυριανή», που χρησιμοποιεί επιχειρήματα και φρασεολογία του, κάνουν τον ίδιο τον Σημίτη να κοκκινίζει από ντροπή. Ωστόσο οι αναγνώστες τής γυρίζουν την πλάτη. Και όταν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ την αποκηρύσσει, τότε το Mea Culpa του εκδότη της εμφανίζεται στο πρωτοσέλιδο με το δραματικό «ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ»!!! Και φυσικά στρέφεται προς τη Νέα Δημοκρατία!

Η στροφή στον… καραμανλισμό

Οταν εκλέγεται ο Κώστας Καραμανλής αποσύρεται από την προμετωπίδα του φύλλου το εμβληματικό «η εφημερίδα που γκρέμισε τον καραμανλισμό», για να γίνει πλέον «ανεξάρτητη πολιτική εφημερίδα» και να υποστηρίξει σθεναρά τη Ν.Δ. μέχρι την εκλογική ήττα. Η κυκλοφοριακή κατρακύλα της «Αυριανής» μείωσε σημαντικά την απήχηση του φύλλου και την παρεμβατικότητα που είχε στο παρελθόν. Ετσι, ακόμη και την περίοδο του «Γιωργάκη», που πολεμήθηκε από τον Γ. Κουρή, ήταν το μόνο έντυπο που τασσόταν υπέρ της δραχμής. Λίγοι «πήραν είδηση» τη διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας, πριν από λίγους μήνες, με απόφαση των εργαζομένων σε αυτή και οι οποίοι παρέμεναν επί μήνες απλήρωτοι.
 

Τι κατέθεσαν για τον  Κουρή Ψυχάρης - Χατζηνικολάου

Ο εκδότης της «Αυριανής» και ο γιος του Ανδρέας υποστηρίζουν ότι   δεν είχαν ευθύνη για τη διοίκηση του ALTER

Την παντελή έλλειψη ανάμιξης στη διοίκηση του τηλεοπτικού σταθμού ALTER του εκδότη Γιώργου Κουρή και του γιου του Ανδρέα επιβεβαίωσαν με καταθέσεις τους στην 11η τακτική ανακρίτρια οι εκδότες Σταύρος Ψυχάρης και Νίκος Χατζηνικολάου.

Κοινός τόπος των καταθέσεών τους ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι πατέρας και γιος αν και μέτοχοι του τηλεοπτικού σταθμού, ουδέποτε είχαν εμπλακεί σε θέματα που αφορούσαν στη διοίκησή του. Είχε προηγηθεί προσφυγή του Γιώργου Κουρή και του γιου του στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών κατά του εντάλματος που εξέδωσε η ανακρίτρια περί προσωρινής κράτησής τους. Ο εκδότης Γιώργος Κουρής και ο γιος του στις 27 Μαρτίου απολογήθηκαν ενώπιον της ανακρίτριας για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας στη μη καταβολή Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) ύψους 1,5 εκατ. ευρώ του ALTER και μετά την απολογία τους κρίθηκαν προσωρινά κρατούμενοι. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, και οι δύο, μέτοχοι στον σταθμό, έπεισαν τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο Κώστα Γιαννίκο και τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο Βασίλη Κοσμόπουλο να μην καταβάλλουν τον ΦΜΥ στα κρατικά ταμεία για τη χρονική περίοδο 1η Φεβρουαρίου έως 30 Σεπτεμβρίου του 2011, διάστημα δηλαδή που ο τηλεοπτικός σταθμός ήταν κλειστός λόγω οικονομικών προβλημάτων. Ο Κώστας Γιαννίκος και ο Βασίλης Κοσμόπουλος είναι, σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη, οι φυσικοί αυτουργοί του αδικήματος της μη καταβολής ΦΜΥ. Τόσο ο Γ. Κουρής όσο και ο γιος του Ανδρέας αρνούνται την κατηγορία που αντιμετωπίζουν, την οποία και αντικρούουν με την προσκόμιση, μεταξύ άλλων στοιχείων, ιδιωτικού συμφωνητικού μετόχων με ημερομηνία 30 Ιουνίου του 2003. Σύμφωνα με αυτό -όπως και οι δύο υποστηρίζουν στα υπομνήματά τους ενώπιον της Δικαιοσύνης- «εκχωρήθηκαν όλες οι εξουσίες διαχείρισης και εκπροσώπησης της εταιρείας Ελεύθερη Τηλεόραση στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Γιαννίκου».



 

Μάρτυρες υπεράσπισης

Στο πλαίσιο της ανάκρισης που διενεργείται για τη συγκεκριμένη υπόθεση και η οποία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, κλήθηκαν και κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης του Γιώργου και του Ανδρέα Κουρή οι κύριοι Ψυχάρης και Χατζηνικολάου, αντιστοίχως, όπως επίσης και διευθυντικά στελέχη του σταθμού.

Εκφράζοντας τη στήριξή του στον Γιώργο Κουρή, ο κ. Ψυχάρης φέρεται να κατέθεσε πως ο εκδότης ήταν και είναι μέτοχος του ALTER, όμως ποτέ δεν αναμίχθηκε σε θέματα διοίκησής του. Από την πλευρά του ο κ. Χατζηνικολάου υποστήριξε, κατά πληροφορίες, πως ουδέποτε διαπίστωσε ανάμιξη του Γιώργου και του Ανδρέα Κουρή στις εταιρικές υποθέσεις του ALTER όσο διάστημα εργαζόταν ο ίδιος στο κανάλι. Επικαλούμενος δε την προσωπική του αντίληψη από την καθημερινή επαφή του με τον Ανδρέα Κουρή λόγω της επιχειρηματικής τους συνεργασίας, ο κ. Χατζηνικολάου ανέφερε πως ουδεμία σχέση είχε ο εν λόγω κατηγορούμενος με τη διοίκηση του σταθμού αφού, όπως φέρεται να είπε, ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη μεταξύ τους συνεργασία. 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν, όμως, και οι καταθέσεις που έδωσαν ο δικηγόρος Γιώργος Κρομμύδας, η διευθύντρια προσωπικού του ALTER Νάσια Γοργόλη αλλά και ο αναπληρωτής οικονομικός διευθυντής του σταθμού Θεοφύλακτος Οικονομίδης. Και οι τρεις μάρτυρες επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς των δύο κατηγορουμένων, ότι δηλαδή δεν ασκούσαν ουσιαστική διοίκηση στο ALTER, αφού αυτή ανήκε αποκλειστικά στον Γιαννίκο. Ειδικότερα, η κυρία Γοργώλη, που είχε την ευθύνη για τη μισθοδοσία των εργαζομένων, φέρεται να κατέθεσε πως ουδέποτε δέχθηκε την παραμικρή εντολή ή προτροπή από τον Γιώργο Κουρή ή τον γιο του, Ανδρέα, για θέματα της αρμοδιότητάς της. Η ίδια, κατά τις πληροφορίες, επισήμανε ακόμη ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει οφειλή από ΦΜΥ για μισθοδοσία που δεν είχε καταβληθεί, ενώ φέρεται να απέδειξε με στοιχεία ότι οι αμοιβές των εργαζομένων δεν είχαν καταβληθεί την επίμαχη χρονική περίοδο αλλά είχαν απλώς λογιστικά εγγραφεί και η εκκαθάριση θα γινόταν στο τέλος του έτους, οπότε και θα προέκυπτε η υποχρέωση για την καταβολή του ΦΜΥ.