Κι έσπευσε ο κ. Πολάκης να δώσει στη δημοσιότητα φωτογραφίες της κυρίας Τσικρίκα με τον κ. Σαμαρά. Σαν τον τελευταίο χαφιέ,
σαν τον τελευταίο ρουφιάνο.
Ιδού τα πολιτικά φρονήματα της αμαρτωλής.
Η κυρία Τσικρίκα είναι πολιτική συντάκτρια και προφανώς έχει φωτογραφηθεί με πλήθος πολιτικών. Ομως, ας υποθέσουμε ότι η κυρία Τσικρίκα είναι δεξιά. Είναι αυτό ντροπή; Μήπως πρέπει να τιμωρηθεί με περισσότερον ΕΝΦΙΑ από τον κ. Κυρίτση; Αλλά
το θέμα δεν είναι αστείο. Ο Μακαρθισμός του κ. Πολάκη είναιθανάσιμος. Διότι είναι ταυτοχρόνως και ο Μακαρθισμός του Τσίπραπου δεν τον αποδοκιμάζει. Είναι ο...
Μακαρθισμός του κάθε κυνικού, αναιδούς και αδαούς που πουλούσε
επί μακρόν αριστεριλίκι, ενώ απλώς ξεπουλούσε την Αριστερά. Και επιτέλους, ο Τσίπρας
δεν θα μας πνίξει στις δικές του ντροπές. Και δεν θα μας πνίξει.Βρίσκεται σε σημείο καμπής. Το μαύρο της λογοκρισίας που έφαγε τον κ. Σαμαρά θα φάει και τον Τσίπρα. Και μάλιστα θα τον
φάει γυμνόν από κάθε αριστερό άλλοθι. Ελάχιστοι Ελληνες πλέον, εκτός από τους Ταλιμπάν που εκφράζει ο κ. Πολάκης, πιστεύουν ότι ο Τσίπρας έχει οποιαδήποτε σχέση με την Αριστερά. Σχέση
έχει με τη Μέρκελ, την πορτοφόλα, την COSCO, την ιταμή συμπεριφορά απέναντι στους ανέργους, και με το Μνημόνιο που υπέγραψε. Ουδεμία
σχέση με την Αριστερά έχει ο Τσίπρας που τρέχει να κρυφτεί στα φουστάνια της σοσιαλδημοκρατίας μπας και σωθεί. Αδοξος, συντροφιά με τον Πολάκη θα σβήσει, εγκαταλελειμμένος ακόμα κι απ’ την κυρία Τζάκρη. Το δράμα του Τσίπρα είναι πλέον το δράμα τηςκαρέκλας. Ολο και πιο πολύ
τον καίει το φως του δημοσίου βίου. Ανεπαρκής κι ολίγιστος με φρουρά κατά πρώτον τον κ. Σαγιά και τον κ. Φλαμπουράρη, αφού διέστρεψε τη θέληση των Ελλήνων στο δημοψήφισμα, έφθασε από ψέμα σε ψέμα, με φρουρά τον κ. Παππά και τον κ. Λεβέντη, να πουλάει λιμάνια, να ξεπατώνει την εργασία και να βρίζει με ιταμό και αναιδή τρόπο τα ίδια του τα θύματα. Είτε ο ίδιος προσωπικώς, είτε μέσω
Πολάκηδων. Διότι το πρόβλημα πλέον δεν είναι η υποτελής και ασυνάρτητη πολιτική αυτής της κυβέρνησης, αλλά η σύνδεσή της με την Αριστερά. Την ιστορία και την προοπτική της. Αυτήν τη στιγμή η Αριστερά συνδέεται στην αντίληψη μεγάλου μέρους του λαού με την καταστροφή της πατρίδας. Κι ακόμα χειρότερα
ακυρώνεται ως δύναμη στην οποίαν μπορεί να καταφύγει ο λαός στα δύσκολα. Κι έρχονται πολλά και πολύ δύσκολα. Δεν μπορεί λοιπόν η Αριστερά να παγιδεύεται στα καμώματα κωμικών τύπων, όπως ο κ. Παππάς με τα Ινστιτούτα της Φλωρεντίας και τα συναφή μαντζούνια και καταπότια. Οχι, αυτοί
οι τύποι, μάγοι-γιατροί εκ του προχείρου, ούτε να ατιμάζουνάλλο την Αριστερά μπορούν, ούτε να τη συμπαρασύρουν στον δικό τους βυθό.
Ολη αυτή η χυδαία ρητορική περί «ηθικού πλεονεκτήματος» (αλαζονική και αφιλοσόφητη) αφορά σε Καρανίκες, που αιφνιδίως ανεκάλυψαν ότι ο διορισμός δεν είναι χολέρα, αφορά σε οιηματίες που δεν τους λένε πλέον καλημέρα στα χωριά τους. Είναι
τέτοιος ο βλακώδης γκαιμπελισμός τους, που στο τέλος θα βγάλουν τα τσιράκια των αφεντικών «ήρωες» και «μάρτυρες της ελευθεροτυπίας». Αν είναι δυνατόν!
Μια γλίτσα γελοίων, που με τα καμώματά της κάνει τους ανθρώπους να τρίβουν τα μάτια τους και να αναρωτιούνται: «αυτό είναι η Αριστερά;». Αυτά είναι τα παιδιά του Ρίτσου και του ΕΑΜ;
Ο Τσίπρας διασύρει την Αριστερά, ακριβώς έτσι όπωςσκλάβωσε (κατ’ ακολουθίαν των Γιωργάκη και Σαμαρά) την Ελλάδα.Νεκρανασταίνει το παλιό πολιτικό σύστημα (στο οποίον άλλωστε προσπαθεί να τρυπώσει). Στέλνει εξορία στην ξένη την αφρόκρεμα της νεολαίας. Και λέει ψέματα για τα πάντα. Για όσα υπόσχεται
έχει υπογράψει για τα αντίθετα.
Αντιθέτως με τα αμέτρητα ψέματα που λέει, οι μέρες του είναιμετρημένες. Και αντιστρόφως ανάλογες. Οσον πιο πολλά τα ψέματα, τόσον πιο λίγες οι ημέρες.
Το μόνον αβαντάζ του Τσίπρα είναι ο Κούλης ο Κουλ και ο υπόλοιπος όμιλος μετριοτήτων, που συναποτελούν την κεντροδεξιά και κεντροαριστερή αντιπολίτευση. Ομως αυτό είναι ένα πεπερασμένο αβαντάζ.
Οσο για την αριστερή αντιπολίτευση, ΚΚΕ και εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλα σχήματα, όπως η Πλεύση Ελευθερίας, δεν καλούνται πλέον να σώσουν την τιμή της Αριστεράς μόνον, αλλά κυρίως την αξία της. Την αξία χρήσης της απ’ τον λαό.
Σε αυτήν τη συγκυρία, αυτό το καθήκον είναι το πιο κρίσιμοαλλά και το πιο δύσκολο για την Αριστερά. Να συνεχίσει, δηλαδή, ο λαός να πιστεύει ότι η Αριστερά είναι χρήσιμη για την πατρίδα, να μην μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να την απαξιώσει έτι περαιτέρω στα μάτια του λαού.
Σε αυτήν τη συγκυρία, ο Τσίπρας είναι ικανός να το «ξαναπαίξει αριστερός» (φέρ’ ειπείν να «καταρρεύσουν» οι «διαπραγματεύσεις») και να προκηρύξει εκλογές, πλαγιοκοπώντας εκ νέου την Αριστερά με ψέματα για τη ρύθμιση του χρέους ή τηνκαταβολή των Γερμανικών Αποζημιώσεων. Εκλογές με στόχο να πέσει στα μαλακά και χάνοντας να αποσυρθεί ησύχως. Διότι
όσον παραμένει, ρισκάρει, ψέμα το ψέμα, όταν πέσει, να πέσειάσχημα.
Και να του βγάζει ύστερα τίποτα φωτογραφίες με την κυρία Μέρκελ ο κ. Πολάκης και να ουρλιάζει: ιδού ο συνεργάτης των Γερμανών, να ο γερμανοτσολιάς!
Διότι όποιος νομίζει ότι τα φίδια δεν δαγκώνουν τη φιδομάνα που τα τρέφει στον κόρφο της, είναι βαθιά νυχτωμένος...
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016
Αντε ρε -αρσενικές και θηλυκές- Μαντάμ Σουδούδες του φέϊσμπουκ
Βάζεις τη φωτογραφία του άλλου, που είναι σαν φουσκωμένο ασκί με σκατά έτοιμο να σκάσει, σου λένε ότι κάνεις ...bullying.
Υποστηρίζεις δημόσια ότι και αυτοί είναι τα ίδια και χειρότερα σκατά με τους άλλους, σου κολλάνε την ταμπέλλα του...χρυσαυγίτη.
Βγάζεις τα δημοσιογραφικά σου εσώψυχα και αναλαμβάνοντας το κόστος, ξευτιλίζεις πρώην, νυν και επόμενους, αποκαλύπτοντας την κοινή τους μοίρα που είναι η κονόμα, δεν ασχολείται κανένας.
Βάζεις τις φωτογραφίες από κάτι κωλόγριες που ... κυβερνούν και αναφέρεις ότι, οι πολιτικές τους πράξεις και φράσεις τους είναι σαν την μάπα τους (σαγρέ) και σε λένε...αντιφεμινιστή.
Τους λες, εδώ και καιρό, ότι σύντομα θα πούνε "εμείς ψωμί δεν έχουμε, τον ξένο τι τον θέλουμε" και στην πέφτουνε οι κονομισάριοι των ΜΚΟ.
Αποκαλύπτεις ότι ΜΚΟ και "αλληλέγγυοι", κονομάνε χοντρά φράγκα στην πλάτη των προσφύγων και σου κολλάνε την ταμπέλλα του ...ρατσιστή.
Λ
ες ότι, μ' αυτό το χυλό των εκλογέων, που άγεται και φέρεται κατά πως προστάζει η τσεπούλα του και τα μικροσυμφέροντα του, σωτηρία δεν υπάρχει, στην πέφτουνε οι ...Κούληδες και οι ψυχολόγοι, που σε χαρακτηρίζουν πεσσιμιστή ή μηδενιστή.
Τους κατηγορείς ότι "δεν έχουν αίμα στις φλέβες τους" και έχουν καταντήσει κότες και σου ζητάνε να προτείνεις ...λύση.!
Τους λες ότι συνειδητά ΑΡΝΕΙΣΑΙ να συμμετάσχεις στο καλαμπούρι των εθνικών εκλογών, σου λένε ότι με την αποχή βοηθάς τα κόμματα της αντίδρασης να κυριαρχήσουν και την ίδια ώρα τρώνε στη μάπα τα σκατά του Πολλάκη, του Μιχελογιαννάκη, του Αδωνι, της Φωτίου, της Τασίας, της Κουντουρά,του Λεβέντη, του Θεοδωράκη, της Γεννηματά, του Μιχαλολιάκου και της συζύγου του, του Μητσοτακόσογου, του Βορίδη (χωρίς τσεκούρι) κι' ένα σωρό άλλων που η συμμετοχή τους στην δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, τους έστειλαν να ...κονομάνε στη Βουλή
Τους λες....
Αντε ρε -αρσενικές και θηλυκές- Μαντάμ Σουδούδες του φέϊσμπουκ, πάρτε θέση και αποφασίστε ρε.
Τι απ' όλα αυτά είσαστε?
Γιατί εγώ δεν είμαι τίποτα!!!
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΡΒΑΝΑ, ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΘΡΑΣΟΣ
Nα το κάνεις από την τσεπη σου ρε καλόπαιδο αφού θέλεις να τον τιμήσεις.
Αρκετά πληρώνουμε το κωλοσογο σου εδώ και εκατόν εβδομήντα χρόνια. Εάν δεν υπήρχε το δημόσιο για να σιτίζεστε…. δεν θα υπήρχατε. Και σιγά τους αγώνες του δηλαδή. Η μεγαλύτερη προσφορά του ήταν που έβαλε στα κόλπα τον Κοσκωτά πουλώντας του την εκδοτική Γραμμή στην οποία μετά «συνεργάστηκε». Έχετε βρει την πατέντα με τα κλεπτο-ιδρυματα για να ξεκοκαλίζετε τα ευρωπακέτα που σε τελική ανάλυση εμείς οι απλοί πολίτες τα πληρώνουμε.
Άγρια κόντρα μέσω… facebook ξέσπασε ανάμεσα στη γνωστή δημοσιογράφο Κατερίνα Ακριβοπούλου και τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Κώστα Μπακογιάννη.
Αφορμή για τον διαδικτυακό καυγά το γεγονός πως το σπίτι του δολοφονηθέντος από τη 17Ν, Παύλου Μπακογιάννη, στο χωριό Βελωτά, στην Ευρυτανία, θα γίνει μουσείο Δημοκρατίας και εντάσσεται στο ΕΣΠΑ Στέρεας Ελλάδας, με υπογραφή του γιου του Κώστα Μπακογιάννη.
«Ζούμε στη χώρα που ανέχεται το Μητσοτακέικο να σιτίζεται οικογενειακώς και αποκλειστικά από το δημόσιο εδώ και κάτι αιώνες και το μπακογιανέικο να στηρίζει τον πολιτικό του βίο, πάνω σε έναν θάνατο. Και να ζητάει και τα ρέστα όπως λέει και η Δέσποινα Τσαντέ» έγραψε η Κατερίνα Ακριβοπούλου.
Η απάντηση του Κώστα Μπακογιάννη ήρθε λίγες ώρες αργότερα γράφοντας: «Ζούμε στη χώρα που μετρ/ μετρέσες της κωλοτούμπας και καλλιεργητές του μίσους νιώθουν άνετα να χλευάζουν συναισθήματα χωρίς στοιχειώδη ανθρωπιά και ηθική. Και όλα αυτά με την αφορμή της χρηματοδότησης ενός Κέντρου Δημοκρατίας και Εθνικής Ενότητας ενός Δήμου. Βρήκανε και τις μέρες να το κάνουν. Άξιος ο μισθός σας κυρία Κατερίνα Ακριβοπούλου. ΥΓ1. Μη μου το πείτε, το ξέρω… όταν κυλιέσαι με τα γουρούνια στη λάσπη, εκείνα χαίρονται και εσύ λερώνεσαι».
Αφορμή για τον διαδικτυακό καυγά το γεγονός πως το σπίτι του δολοφονηθέντος από τη 17Ν, Παύλου Μπακογιάννη, στο χωριό Βελωτά, στην Ευρυτανία, θα γίνει μουσείο Δημοκρατίας και εντάσσεται στο ΕΣΠΑ Στέρεας Ελλάδας, με υπογραφή του γιου του Κώστα Μπακογιάννη.
«Ζούμε στη χώρα που ανέχεται το Μητσοτακέικο να σιτίζεται οικογενειακώς και αποκλειστικά από το δημόσιο εδώ και κάτι αιώνες και το μπακογιανέικο να στηρίζει τον πολιτικό του βίο, πάνω σε έναν θάνατο. Και να ζητάει και τα ρέστα όπως λέει και η Δέσποινα Τσαντέ» έγραψε η Κατερίνα Ακριβοπούλου.
Η απάντηση του Κώστα Μπακογιάννη ήρθε λίγες ώρες αργότερα γράφοντας: «Ζούμε στη χώρα που μετρ/ μετρέσες της κωλοτούμπας και καλλιεργητές του μίσους νιώθουν άνετα να χλευάζουν συναισθήματα χωρίς στοιχειώδη ανθρωπιά και ηθική. Και όλα αυτά με την αφορμή της χρηματοδότησης ενός Κέντρου Δημοκρατίας και Εθνικής Ενότητας ενός Δήμου. Βρήκανε και τις μέρες να το κάνουν. Άξιος ο μισθός σας κυρία Κατερίνα Ακριβοπούλου. ΥΓ1. Μη μου το πείτε, το ξέρω… όταν κυλιέσαι με τα γουρούνια στη λάσπη, εκείνα χαίρονται και εσύ λερώνεσαι».
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Γι' αυτό έγινε η εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία.
Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε; Ως γνωστόν ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης - όπως έγραφε τότε - μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης...).
Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Δέκα χρόνια αργότερα, πριν από ένα περίπου μήνα, ο Μιλόσεβιτς…
αθωώθηκε. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης τον απάλλαξε – μετά θάνατο – από την κατηγορία για την υποτιθέμενη συνενοχή του Βελιγραδίου στη σφαγή 8.000 Βοσνίων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995.Δέκα χρόνια αργότερα, πριν από ένα περίπου μήνα, ο Μιλόσεβιτς…
Φυσικά η είδηση της αθώωσης του Μιλόσεβιτς πέρασε στα «ψιλά». Τα βαποράκια του ΝΑΤΟ, που μετά έγιναν βαποράκια του ΔΝΤ, όσοι τότε έγραφαν λιβέλους διεκδικώντας ρόλο νεκροθάφτη στο γουέστερν της Νέας Τάξης, όσοι ελεεινολογούσαν πάνω στο φέρετρο του Μιλόσεβιτς, τα «κοράκια» και οι «αντικειμενικοί» αναλυτές, τα αθύρματα που εκτόξευαν μύδρους κατά του «χασάπη» με ταυτόχρονους επαίνους για την... κακομοίρα τη Δύση που ήθελε (!) αλλά «δεν κατάφερε να αποτρέψει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας» (!), δεν ψέλλισαν λέξη.
«Και συ πρόστυχη πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα», που έλεγε ο Βάρναλης.
Δεν θα ασχοληθούμε άλλο μαζί τους. Αρκετά με το φύραμά τους. Οι ίδιοι «αμερικανόδουλοι» με τον Οτσαλάν, οι ίδιοι ΝΑΤΟφρονες στο Γιουγκοσλαβικό, οι ίδιοι «ενσωματωμένοι» στο Ιράκ, οι ίδιοι «πρόθυμοι» του ΔΝΤ και πάντα δραγουμάνοι της πλουτοκρατίας.
Θα σταθούμε στην Ιστορία. Και η ιστορία λέει ότι ο Μιλόσεβιτς αρνήθηκε να υπογράψει την κατοχή της χώρας του από το ΝΑΤΟ. Αυτό έγινε το 1999 στο Ραμπουγέ, δυο μήνες πριν τους βομβαρδισμούς. Η κατάπτυστη συμφωνία (άρθρο 8), που ζητούσε η Ολμπράιτ, προέβλεπε ότι:
«Το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα απολαμβάνει, μαζί με τα οχήματα, σκάφη, αεροσκάφη και υλικά του, ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλη την ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, περιλαμβανομένου του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Αυτό θα περιλαμβάνει (αλλά δεν περιορίζεται σε αυτά) τα δικαιώματα σε στρατοπέδευση, γυμνάσια, καταυλισμούς και χρήση οποιασδήποτε περιοχής ή διευκολύνσεων, όπως απαιτείται, για υποστήριξη, εκπαίδευση και επιχειρήσεις».
Γι' αυτό έγινε η εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Όχι γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης» ή «Χίτλερ» κατά τους διώκτες του, αλλά επειδή αρνήθηκε να υπογράψει κάτι αντίστοιχο με αυτό που ζητούσε ο Μουσολίνι από τον ελληνικό λαό το 1940.
Αν την ιστορία την έγραφαν τα «κοράκια» και οι «νεκροθάφτες», η ανθρωπότητα δε θα γνώριζε τι σημαίνει το «Όχι». Ευτυχώς, ακόμα κι αν το τίμημα είναι βαρύ, η Ιστορία των λαών δεν γράφεται έτσι. Παρά μόνο των «ραγιάδων».
Ο Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε. Οι εκτελεστές του Μιλόσεβιτς, πριν τον βγάλουν από τη μέση, είχαν εκτελέσει τη χώρα του, βομβαρδίζοντάς την ανελέητα για 78 μέρες και νύχτες. Οι δολοφόνοι του Μιλόσεβιτς, πριν εφαρμόσουν το «δίκαιο» της Χάγης, είχαν εφαρμόσει το «δίκαιο» των «έξυπνων όπλων»:
Θα σταθούμε στην Ιστορία. Και η ιστορία λέει ότι ο Μιλόσεβιτς αρνήθηκε να υπογράψει την κατοχή της χώρας του από το ΝΑΤΟ. Αυτό έγινε το 1999 στο Ραμπουγέ, δυο μήνες πριν τους βομβαρδισμούς. Η κατάπτυστη συμφωνία (άρθρο 8), που ζητούσε η Ολμπράιτ, προέβλεπε ότι:
«Το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα απολαμβάνει, μαζί με τα οχήματα, σκάφη, αεροσκάφη και υλικά του, ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλη την ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, περιλαμβανομένου του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Αυτό θα περιλαμβάνει (αλλά δεν περιορίζεται σε αυτά) τα δικαιώματα σε στρατοπέδευση, γυμνάσια, καταυλισμούς και χρήση οποιασδήποτε περιοχής ή διευκολύνσεων, όπως απαιτείται, για υποστήριξη, εκπαίδευση και επιχειρήσεις».
Γι' αυτό έγινε η εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Όχι γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης» ή «Χίτλερ» κατά τους διώκτες του, αλλά επειδή αρνήθηκε να υπογράψει κάτι αντίστοιχο με αυτό που ζητούσε ο Μουσολίνι από τον ελληνικό λαό το 1940.
Αν την ιστορία την έγραφαν τα «κοράκια» και οι «νεκροθάφτες», η ανθρωπότητα δε θα γνώριζε τι σημαίνει το «Όχι». Ευτυχώς, ακόμα κι αν το τίμημα είναι βαρύ, η Ιστορία των λαών δεν γράφεται έτσι. Παρά μόνο των «ραγιάδων».
Ο Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε. Οι εκτελεστές του Μιλόσεβιτς, πριν τον βγάλουν από τη μέση, είχαν εκτελέσει τη χώρα του, βομβαρδίζοντάς την ανελέητα για 78 μέρες και νύχτες. Οι δολοφόνοι του Μιλόσεβιτς, πριν εφαρμόσουν το «δίκαιο» της Χάγης, είχαν εφαρμόσει το «δίκαιο» των «έξυπνων όπλων»:
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ, επιστρατεύοντας 1.000 και πλέον βομβαρδιστικά, πραγματοποίησε 35.788 (!) αεροπορικές επιδρομές στο έδαφος της Γιουγκοσλαβίας και επιτέθηκε εναντίον 200 (!) γιουγκοσλαβικών πόλεων. Από αυτές, η πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, η Πρίστινα - την οποία υποτίθεται ότι οι ΝΑΤΟικοί ήθελαν να σώσουν από την «εθνοκάθαρση» - βομβαρδίστηκε 374 φορές, το Πρίζρεν 232, το Ουρόσεβατς 205, το ίδιο το Βελιγράδι βομβαρδίστηκε 212 φορές...
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το έδαφος της Γιουγκοσλαβίας δέχτηκε 35.450 «δέσμες» από το είδος των απαγορευμένων (μέσα από διεθνείς συμβάσεις) βομβών. Από τις 2.500.000 βόμβες που έπεσαν στη Γιουγκοσλαβία, οι 500.000 περιείχαν εξασθενημένο ουράνιο. Το ουράνιο προκαλεί καρκίνο... Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον 10.000 θάνατοι από καρκίνο στην πρώην Γιουγκοσλαβία σχετίζονται με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ...
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, οι «έξυπνες» βόμβες κατέστρεψαν 480 εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γιουγκοσλαβίας (μεταξύ αυτών το 50% των σχολείων του Κοσσυφοπεδίου), 350 μοναστήρια, πολιτιστικά κέντρα και ιστορικά μνημεία, 33 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα, 14 αεροδρόμια, 61 γέφυρες, 5 εθνικούς και 23 επαρχιακούς δρόμους, 121 εργοστάσια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 29 εγκαταστάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και ύδρευσης...
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ προκάλεσε τόσες υλικές ζημιές στη Γιουγκοσλαβία που θα χρειαστούν 40 χρόνια για την αποκατάστασή τους, ανάγκασε 600.000 εργάτες να ζουν άνεργοι και 2.500.000 ανθρώπους να μη διαθέτουν το ελάχιστο προς το ζην...
- Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ δολοφόνησε, σύμφωνα με τη Γιουγκοσλαβία, πάνω από 2.000 ανθρώπους. Οι τραυματίες ανήλθαν σε περισσότερους από 6.000. Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, οι ίδιοι οι Αμερικανοί υπολόγιζαν ότι ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τους 5.000... Από τις ανθρώπινες απώλειες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιουγκοσλαβίας, το 30% των νεκρών ήταν παιδιά... Παιδιά ήταν και το 40% των τραυματισμένων... Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, η γιουγκοσλαβική επιτροπή συνεργασίας με τη UNISEF ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον «ένα παιδί τη μέρα έχανε τη ζωή του στο διάστημα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας»...
Αυτός ήταν ο «ανθρωπισμός» που επέδειξαν στη Γιουγκοσλαβία οι «δίκαιοι δικαστές» του Μιλόσεβιτς.
Ήταν οι ίδιοι που εκτός από τον «γενοκτόνο» ρόλο του Μιλόσεβιτς στη Σρεμπρένιτσα είχαν ανακαλύψει και τον εξίσου «γενοκτόνο» ρόλο του στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο έσπευσαν να… σώσουν.
Αλλά, ας θυμηθούμε:
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, από την 1/3/1998 έως τις 24/3/1999 (μέρα έναρξης των βομβαρδισμών), οι πρόσφυγες του Κοσσυφοπεδίου δεν ξεπερνούσαν τους 197.330. Από αυτούς οι 55.000 είχαν μεταναστεύσει στη Σερβία (επομένως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν «κυνηγημένοι Αλβανοί»), ενώ οι 100.000 είχαν μεταναστεύσει στην Ευρώπη.
Ακόμα κι αν αποδεχτούμε ότι οι τελευταίοι έφυγαν από τις εστίες τους γιατί εκδιώχτηκαν από τους Σέρβους (και όχι για να βρουν, λόγω οικονομικής δυσπραγίας, καλύτερη τύχη στις χώρες της Δύσης, όπου, άλλωστε, ζουσαν από χρόνια χιλιάδες Αλβανοί Κοσσοβάροι), τότε πως εξηγείται:
Ήταν οι ίδιοι που εκτός από τον «γενοκτόνο» ρόλο του Μιλόσεβιτς στη Σρεμπρένιτσα είχαν ανακαλύψει και τον εξίσου «γενοκτόνο» ρόλο του στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο έσπευσαν να… σώσουν.
Αλλά, ας θυμηθούμε:
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, από την 1/3/1998 έως τις 24/3/1999 (μέρα έναρξης των βομβαρδισμών), οι πρόσφυγες του Κοσσυφοπεδίου δεν ξεπερνούσαν τους 197.330. Από αυτούς οι 55.000 είχαν μεταναστεύσει στη Σερβία (επομένως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν «κυνηγημένοι Αλβανοί»), ενώ οι 100.000 είχαν μεταναστεύσει στην Ευρώπη.
Ακόμα κι αν αποδεχτούμε ότι οι τελευταίοι έφυγαν από τις εστίες τους γιατί εκδιώχτηκαν από τους Σέρβους (και όχι για να βρουν, λόγω οικονομικής δυσπραγίας, καλύτερη τύχη στις χώρες της Δύσης, όπου, άλλωστε, ζουσαν από χρόνια χιλιάδες Αλβανοί Κοσσοβάροι), τότε πως εξηγείται:
- α)Στον ένα χρόνο που πέρασε πριν το NATO επιτεθεί στο Κοσσυφοπέδιο (και όπου υποτίθεται συντελείτο «γενοκτονία») είχαν μεταναστεύσει εκτός Κοσσυφοπεδίου 100.000 άνθρωποι. Όσο διάστημα διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί μετανάστευσαν περίπου 1.000.000!
- β)Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία, στις 78 μέρες των βομβαρδισμών, οι πρόσφυγες Κοσσοβάροι που είχαν καταφύγει ειδικά στην Αλβανία ανέρχονταν στις 778.500. Αντίθετα, ο αριθμός των προσφύγων προς την Αλβανία, μέχρι τις 24 Μάρτη, την ημέρα που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί, ήταν 18.500...
Αν υπήρξε, λοιπόν, «γενοκτονία», είναι προφανές ποιος την διέπραξε.
Μήπως, όμως, τους ήταν άγνωστα τα πραγματικά στοιχεία, όταν ένα από τα προσχήματα του ΝΑΤΟ για να εξαπολύσουν το βομβαρδισμό εναντίον της Γιουγκοσλαβίας ήταν ότι ήθελαν να σταματήσουν την «εθνοκάθαρση» που συντελούνταν, τάχα, στο Κοσσυφοπέδιο;
Ας δούμε:
Μήπως, όμως, τους ήταν άγνωστα τα πραγματικά στοιχεία, όταν ένα από τα προσχήματα του ΝΑΤΟ για να εξαπολύσουν το βομβαρδισμό εναντίον της Γιουγκοσλαβίας ήταν ότι ήθελαν να σταματήσουν την «εθνοκάθαρση» που συντελούνταν, τάχα, στο Κοσσυφοπέδιο;
Ας δούμε:
- Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μέχρι και της CIA που «έσκαψε» όλο το Κοσσυφοπέδιο ούτε «ομαδικοί τάφοι» ανακαλύφθηκαν ούτε «γενοκτονία» προέκυψε («Βήμα», 22/10/99).
- Από τους 100.000 «εκτελεσμένους» Αλβανούς που «είδε» ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ το Μάη του 1999, για να δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς, ακόμα και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, τέσσερις μήνες αργότερα, δεν μπόρεσε να μιλήσει για πάνω από 2.108 νεκρούς, αφού τόσους είχε «ανακαλύψει», θύματα του πολέμου, που ούτε καν η Κάρλα ντελ Πόντε μπορούσε να εμφανίσει σαν «θύματα γενοκτονίας».
- Ο Ισπανός ιατροδικαστής ΕμίλιοΠερέθΠουγιόλ, που οι Δυτικοί τον έστειλαν να «ανακαλύψει» τους περίφημους «90 ομαδικούς τάφους», μετά από τρεις μήνες σκάψιμο, αναγκάστηκε στις 12 Σεπτέμβρη 1999 να ανακοινώσει ότι στην περιοχή δε βρέθηκαν πάνω από 187 θύματα, ως αποτέλεσμα των εχθροπραξιών και όχι κάποιας «εκκαθάρισης».
- Σε διακοίνωσή του στις 28 Δεκέμβρη 1998 προς το Διοικητικό Δικαστήριο της Κάτω Σαξονίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, ανέφερε:
- «Κατά την κρίση και γνώση του υπουργείου Εξωτερικών, τα μέτρα των δυνάμεων ασφαλείας της Γιουγκοσλαβίας έχουν ως στόχο, κυρίως, την καταπολέμηση του UCK, που, χρησιμοποιώντας τρομοκρατικά μέσα, παλεύει για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, σύμφωνα δε, με μερικούς εκπροσώπους τους και για τη δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας"».
- Με διακοίνωσή του στις 15 Μάρτη 1999, εννέα μόλις μέρες πριν από την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας τόνιζε προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Μάιντς:«Όπως αναφέρεται στην έκθεση, στις 18 Νοέμβρη 1998, ο UCK, μετά την εν μέρει αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας, επανακατέλαβε τις θέσεις του, έτσι ώστε τώρα να ελέγχει και πάλι εκτεταμένες εκτάσεις στην περιοχή των συγκρούσεων. Και πριν από την έναρξη της άνοιξης του 1999 υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ του UCK και των δυνάμεων ασφαλείας, αν και δεν είχαν φτάσει να έχουν την ένταση των μαχών του καλοκαιριού/ άνοιξης του 1998»(Δηλαδή, όπως ομολογούσε ένας εκ των επιτιθέμενων, η Γερμανία, η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, λίγο πριν από την εισβολή του NATO, ήταν υποτονική, συγκρινόμενη με τα προ έτους γεγονότα και σε κάθε περίπτωση δε συνιστούσε «εθνοκάθαρση », αλλά πολεμική σύγκρουση μεταξύ αντιμαχομένων).
- Από το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Τριρ, σε αναφορά της 12/1/1999, με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 514 - 516 80/32 426), σημειωνόταν:
- «Ακόμα και στο Κόσσοβο ένας ανοιχτός διωγμός που να έχει σχέση με την αλβανική εθνότητα δεν είναι επαληθεύσιμος. Οι ενέργειες των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας δεν κατευθύνονται κατά των Κοσσοβο-Αλβανών, ως εθνοτικά προσδιορισμένη ομάδα, αλλά εναντίον του στρατιωτικού αντιπάλου...».
- Στην απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου της Βαυαρίας, της 29/10/1999 με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 22 ΒΑ 94,34252), τονιζόταν:
- «Οι αποφάσεις του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας της 6/5, 8/6 και 13/7 του 1998, δεν επιτρέπουν την εξαγωγή του συμπεράσματος ότι υπάρχει ομαδικός διωγμός εθνοτικών Αλβανών από το Κόσσοβο... Ένα (γιουγκοσλαβικό) κρατικό πρόγραμμα διωγμών που έχουν ως στόχο ολόκληρη την εθνοτική ομάδα των Αλβανών ούτε υπάρχει τώρα ούτε υπήρξε νωρίτερα...».
- Στις 11 Μαρτίου 1999, δυο βδομάδες μόλις πριν την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, στην απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου του Μίνοτερ (ΑΖ: 13Α 3894/94 Α), τονιζόταν: «Οι εθνοτικοί Αλβανοί στο Κόσσοβο ούτε εξετέθησαν ούτε εκτίθενται τώρα σε τοπικούς ή καθ' άπασαν τη χώρα διωγμούς στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας»!
Πότε, λοιπόν, έλεγαν αλήθεια το NATO, η ΕΕ και τα στελέχη τους, όπως ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ή ο τότε «κεντροαριστερός» Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γ. Φίσερ;
Όταν διά επίσημων εγγράφων ομολογούσαν ότι στο Κοσσυφοπέδιο δεν συντελούνταν «εθνοκάθαρση » ή όταν λίγες μέρες αργότερα δολοφονούσαν αμάχους για να τους «σώσουν» από την ...«εθνοκάθαρση »;
Όσο για τα εγχώρια ΝΑΤΟ - «παπαγαλάκια» τέτοιες απορίες δεν είχαν και δεν έχουν.
Όσοι είχαν μάτια έβλεπαν τι πραγματικά συνέβαινε στα Βαλκάνια και τι πραγματικά ξεκινούσε για τον κόσμο πριν από δυο δεκαετίες.
Το προφανέςμόνο οι απροκάλυπτα ΝΑΤΟφρονες δεν αποδέχονταν, τότε (και σήμερα), και παρέμεναν «ενσωματωμένοι» στα ρεπορτάζ του CNN που ξεχείλιζαν από ιστορίες εκδιωγμένων Αλβανόφωνων από Σέρβους.
Μόνο οι ψυχή τε και σώματι «ανήκοντες εις την Δύσιν» δεν έβλεπαν τότε (και σήμερα) πίσω από τις ΝΑΤΟικές βόμβες την πραγματική γενοκτονία και την πραγματική εθνοκάθαρση.
Μόνο οι υπέρμαχοι του ευρωατλαντισμούσυνέχιζαν τότε (και σήμερα) να ισχυρίζονται ότι το έγκλημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έγινε για «ανθρωπιστικούς» λόγους.
Μόνο οι «αμερικανοτσολιάδες» και οι «ευρωτσολιάδες» έβλεπαν παντού τον – αθωωμένο - Μιλόσεβιτς, αλλά πουθενά τα «έξυπνα» όπλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Όταν διά επίσημων εγγράφων ομολογούσαν ότι στο Κοσσυφοπέδιο δεν συντελούνταν «εθνοκάθαρση » ή όταν λίγες μέρες αργότερα δολοφονούσαν αμάχους για να τους «σώσουν» από την ...«εθνοκάθαρση »;
Όσο για τα εγχώρια ΝΑΤΟ - «παπαγαλάκια» τέτοιες απορίες δεν είχαν και δεν έχουν.
Όσοι είχαν μάτια έβλεπαν τι πραγματικά συνέβαινε στα Βαλκάνια και τι πραγματικά ξεκινούσε για τον κόσμο πριν από δυο δεκαετίες.
Το προφανέςμόνο οι απροκάλυπτα ΝΑΤΟφρονες δεν αποδέχονταν, τότε (και σήμερα), και παρέμεναν «ενσωματωμένοι» στα ρεπορτάζ του CNN που ξεχείλιζαν από ιστορίες εκδιωγμένων Αλβανόφωνων από Σέρβους.
Μόνο οι ψυχή τε και σώματι «ανήκοντες εις την Δύσιν» δεν έβλεπαν τότε (και σήμερα) πίσω από τις ΝΑΤΟικές βόμβες την πραγματική γενοκτονία και την πραγματική εθνοκάθαρση.
Μόνο οι υπέρμαχοι του ευρωατλαντισμούσυνέχιζαν τότε (και σήμερα) να ισχυρίζονται ότι το έγκλημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έγινε για «ανθρωπιστικούς» λόγους.
Μόνο οι «αμερικανοτσολιάδες» και οι «ευρωτσολιάδες» έβλεπαν παντού τον – αθωωμένο - Μιλόσεβιτς, αλλά πουθενά τα «έξυπνα» όπλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Του Νίκου Μπογιόπουλου
Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016
EΠΙΤΕΛΟΥΣ...........
Επιτέλους. Βρέθηκαν τα σπίτια για να στεγάσουν, όλους τους Λαθρομετανάστες, ανώδυνα.
Κίνημα... «Δεν κληρονομώ» φαίνεται πως διαμορφώνεται σταδιακά τους τελευταίους μήνες, καθώς τα μεγάλα βάρη που έχουν οι περισσότερες κληρονομιές, σε συνδυασμό με την ολοένα αυξανόμενη επιβάρυνση στα ακίνητα, οδηγούν πολύ κόσμο σε αποποίηση κληρονομιών.
Είναι αυτό που ήθελαν να καταφέρουν οι προδότες, για να στεγάσουν τσάμπα τους Λάθρο. Στην Γερμανία ήδη υπάρχει το εξής ερώτημα προς τους Γερμανούς συνταξιούχους .Θέλεις εφάπαξ, η σπίτι στην Ελλάδα. Κάτι ξέρουν καλύτερα.
Σε τυχαίες επισκέψεις που πραγματοποίησε το «Έθνος» στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, το μεγαλύτερο της χώρας, διαπιστώθηκε ότι κάθε ώρα οι αιτήσεις για αποποιήσεις κληρονομιάς κυμαίνονταν σε διψήφια νούμερα, πάνω από τις δέκα. Αυτό σε επίπεδο εβδομάδας μεταφράζεται σε περισσότερες από 250 αιτήσεις, με τη φετινή χρονιά να αναμένεται να κλείσει πολύ πάνω από τις 10.000 αιτήσεις (μέχρι και τις 12.000 αν συνεχιστούν αυτοί οι ρυθμοί), όταν πριν από τρία χρόνια ήταν μόλις 6.000.
Στους διαδρόμους, έξω από το αρμόδιο γραφείο του Ειρηνοδικείου Αθηνών συναντήσαμε τον Κώστα με τη γιαγιά του. Όταν τον ρωτήσαμε για ποιο λόγο αποφάσισε να προχωρήσει στην κίνηση αυτή μας δήλωσε: «Ήρθαμε να κάνουμε αποποίηση της κληρονομιάς, καθώς πλέον τα ακίνητα, με τον ΕΝΦΙΑ και τους άλλους φόρους που έχουν επιβληθεί, έχουν υψηλό κόστος και δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στα έξοδα. Ειδικότερα από τη στιγμή που δεν μπορούμε να τα εκμεταλλευθούμε κιόλας».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνταν και οι δηλώσεις του κύριου Γιώργου -ήρθε στο Ειρηνοδικείο με τον γιο του- ο οποίος υπογράμμισε ότι «αν στα χρόνια τα δικά μας, τα ακίνητα ήταν το σπουδαιότερο περιουσιακό στοιχείο που κληροδοτούσαμε στα παιδιά μας, η κρίση των τελευταίων ετών και η μεγάλη φορολογική επιβάρυνση που έφεραν τα συνεχόμενα μνημόνια, έχουν καταστήσει το ακίνητο... κατάρα».
Μία άλλη ηλικιωμένη κυρία, η κυρία Αντωνία, ανέφερε ότι θα έκανε αποποίηση ενός μικρού ισογείου διαμερίσματος στο κέντρο της Αθήνας που της άφησε η μητέρα της, καθώς η κληρονομιά είχε και άλλα βάρη, ενώ και το ίδιο το ακίνητο δεν είχε καμία ιδιαίτερη αξία που να αξίζει να προχωρήσει σε αποδοχή. «Ας το πάρει το κράτος» τόνισε απογοητευμένη.
«Ασύμφορο»
Ο Ανδρέας ήρθε για δεύτερη φορά από τη Γερμανία για να αποποιηθεί ακίνητο συγγενικού του προσώπου, καθώς όπως τόνισε χαρακτηριστικά «είχε πολλά βάρη, δεν με συνέφερε να κάνω αποδοχή, αφού έπρεπε να πληρώσω περισσότερα χρήματα από την αξία του ακινήτου».
Την επιλογή της αποποίησης κληρονομιάς ακολούθησε και ο κ. Παντελής και πιο συγκεκριμένα του αδερφού του, καθώς τα χρέη που είχε ο θανών, ως επιχειρηματίας, ήταν δυσβάσταχτα και δεν θα μπορούσε να τα αναλάβει, από τη στιγμή μάλιστα που και ο ίδιος τα βγάζει πέρα πολύ δύσκολα.
«Η συντριπτική πλειονότητα των κληρονομιών», μας λέει η Ειρήνη, δικηγόρος η οποία είχε αναλάβει ως πληρεξούσιος να εκτελέσει μία εντολή αποποίησης, «είναι με παθητικό, οπότε κανείς κληρονόμος δεν είναι πρόθυμος να αναλάβει να πληρώσει από την τσέπη του, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για περιουσία που δεν μπορεί να αξιοποιηθεί».
«Δύο στις τρεις κληρονομιές είναι με... παθητικό» αποκάλυψε και ο Κωνσταντίνος Βλαχάκης, μέλος (και πρώην πρόεδρος) του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Αθηνών - Πειραιώς - Αιγαίου & Δωδεκανήσου, «γεγονός που οδηγεί όλο και περισσότερο κόσμο σε αποποίηση κληρονομιάς». Ωστόσο ο κ. Βλαχάκης επισημαίνει ότι υπάρχει η λύση της αποδοχής της κληρονομιάς με το ευεργέτημα της απογραφής.
Σύμφωνα με αυτή, ο κληρονόμος έχει το δικαίωμα εντός τεσσάρων μηνών από τότε που έλαβε γνώση ότι κατέστη κληρονόμος και την αιτία της κληρονομιάς, να προβεί σε αποδοχή με το ευεργέτημα της απογραφής, περιορίζοντας την ευθύνη του για τις υποχρεώσεις της κληρονομιάς μέχρι το ενεργητικό της, δηλαδή μέχρι τη συνολική αξία της κληρονομίας.
Εκτός Αθήνας
Αντίστοιχη με αυτήν της Αθήνας είναι η εικόνα και σε άλλα ειρηνοδικεία της Αττικής, ενώ στη Θεσσαλονίκη οι αιτήσεις για αποποίηση κληρονομιάς αναμένεται να ξεπεράσουν φέτος τις 5.000, όταν προ κρίσης το αντίστοιχο νούμερο ήταν στα επίπεδα των 2.000 αιτήσεων.
Στην Πάτρα, στο ξεκίνημα της κρίσης, δηλαδή το 2000, οι αιτήσεις αποποίησης κληρονομιάς έφταναν τις 500-600 τον χρόνο, ενώ οι εκτιμήσεις για το 2016 κάνουν λόγο ακόμη και για τριπλασιασμό, καθώς αναμένεται να πλησιάσουν τις 1.600.
Στον Νομό Λάρισας οι αιτήσεις εκτιμάται ότι φέτος μπορεί να «σπάσουν» το... φράγμα των 1.000 αιτήσεων, όταν στα χρόνια, πριν εισέλθει η οικονομία σε ύφεση, ανέρχονταν περίπου στις μισές. Ανάλογη είναι η εικόνα και στο Ειρηνοδικείο της Καλαμάτας, καθώς από 131 αιτήσεις που ήταν καταγεγραμμένες το 2011, πέρυσι η χρονιά έκλεισε με 356 αιτήσεις, ενώ και φέτος αναμένεται αύξηση. Τέλος, στο Ειρηνοδικείο Βόλου έγιναν πέρυσι πάνω από 600 αποποιήσεις κληρονομιάς, όταν το 2013 είχαν καταγραφεί 357 δηλώσεις.
«Απαλλοτρίωση περιουσιών στην περιφέρεια»
Οι συμβολαιογράφοι κάνουν λόγο για τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις σε περίπτωση που περάσει διάταξη που επεκτείνει τη βεβαίωση μηχανικού στις αποδοχές κληρονομιάς, καθώς θα οδηγήσει σε μαζικές αποποιήσεις και περαιτέρω εγκατάλειψη και «ρήμαγμα» των ακινήτων, ειδικότερα στην επαρχία.
Ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Εφετείου Λάρισας έκανε λόγο για μέτρο καθαρά εισπρακτικό και νομικά λανθασμένο, γιατί ο συντάκτης του σχεδίου νόμου αγνοεί ότι η κληρονομιά δεν αποτελεί συναλλακτική επιλογή αλλά αναγκαστική διαδοχή, στηριζόμενη στο αναπόφευκτο γεγονός του θανάτου του κληρονομουμένου. Ο δε κληρονόμος αποκτά την κληρονομιά αμέσως με τον θάνατο του κληρονομουμένου και όχι από την ημέρα σύνταξης του συμβολαίου αποδοχής κληρονομιάς. Για τον λόγο αυτό γίνεται παγίως δεκτό ότι τα ακίνητα κληρονομούνται ως έχουν την ημέρα θανάτου, συνεπώς και τα τυχόν αυθαίρετα οικοδομήματα.
Μικρής αξίας
Υπογραμμίζει ακόμη ότι κυρίως στην περιφέρεια θα επιβαρύνει τις χαμηλού κόστους αποδοχές κληρονομιάς με επιβαρύνσεις οικονομικές, οι οποίες θα οδηγήσουν σε απαλλοτρίωση περιουσιών, δεδομένου ότι οι κληρονομιές στην περιφέρεια περιλαμβάνουν πολλά ακίνητα ιδιαίτερα μικρής αξίας, για τα οποία αν απαιτηθεί η σύνταξη τοπογραφικού διαγράμματος και βεβαίωσης μηχανικού θα προκύψει οικονομική επιβάρυνση μεγαλύτερη από την αξία των ακινήτων.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι απόψεις του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) Στράτου Παραδιά, ο οποίος εκτιμά ότι «αν περάσουν οι διατάξεις που θέλει να εισαγάγει η κυβέρνηση στο νομοσχέδιο για τη ρύθμιση των αυθαίρετων κτισμάτων, η χώρα θα μετατραπεί σε ένα απέραντο... νεκροταφείο ακινήτων».
Το πιστοποιητικό
Επισημαίνει χαρακτηριστικά ότι «σύμφωνα με διάταξη, που αφορά την κληρονομιά ακίνητης περιουσίας, για να αποδεχθεί κάποιος μια κληρονομιά θα πρέπει να προσκομίσει στον συμβολαιογράφο πιστοποιητικό μηχανικού που να βεβαιώνει ότι ο θανών δεν είχε κατασκευάσει αυθαίρετα, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν τέτοια. Στην περίπτωση που υπάρχουν αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσης, θα πρέπει πρώτα να πληρωθούν τα προβλεπόμενα πρόστιμα, καθώς και η αμοιβή του μηχανικού που θα υπογράψει τη σχετική δήλωση. Η διάταξη αυτή εκτιμάται ότι θα έχει ως αποτέλεσμα, στην καλύτερη περίπτωση, να οδηγηθούν οι ιδιοκτήτες στη σιωπηρή αποδοχή των ακινήτων που κληρονομούν μέσω της παρέλευσης άπρακτης της τετράμηνης προθεσμίας αποποίησης της κληρονομιάς, χωρίς να συντάσσουν συμβολαιογραφική πράξη αποδοχής κληρονομιάς, κάτι που, όπως επισημαίνεται, θα οδηγήσει σε απόλυτη ανασφάλεια δικαίου και συναλλαγών».
Καταλήγει δε ότι «στη χειρότερη περίπτωση, αυτή της αποποίησης της κληρονομιάς, θα έχουμε μια χώρα με δεκάδες χιλιάδες εγκαταλελειμμένα ακίνητα που ουδείς θα ενδιαφέρεται να τα κληρονομήσει, με άμεση συνέπεια να δημιουργηθεί ένα ακόμη πρόσκομμα στη δημιουργία του Εθνικού Κτηματολογίου, αλλά και μία ακόμη απώλεια σε δημόσια έσοδα από τον φόρο κληρονομιάς».
PRESS GR
Η πολιτική παρτουζα καλά κρατεί.
Τη νέα ηγεσία του διεθνούς αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος» -μετά την παραίτηση του Π. Ρουμελιώτη- επέλεξε η κυβέρνηση. Πρόεδρος αναλαμβάνει ο επίκουρος καθηγητής Δημήτρης Δημητρίου. Την πρόταση της κυβέρνησης υπέγραψαν οι συναρμόδιοι υπουργοί Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης και Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Για τις σχέσεις του κ. Δημητρίου με τον κ. Σπίρτζη πάντως σε παλαιότερο αποκαλυπτικό δημοσίευμά του το Βήμα έχει γράψει τα εξής:
Οι ιστορίες που τον περιβάλλουν (τον κ. Σπίρτζη) συνθέτουν από μόνες τους την προσωπικότητά του. Ιδού μια ενδεικτική που έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στο Κτηματολόγιο. Τον Δεκέμβριο του 2012 ο τοπογράφος μηχανικός Γιώργος Σωτηράκος υπέβαλε αγωγή διαιτησίας στο ΤΕΕ κατά της Κτηματολόγιο ΑΕ (σήμερα ΕΚΧΑ ΑΕ) ζητώντας 4.250.000 ευρώ επιπλέον αμοιβή για το έργο της κτηματογράφησης τεσσάρων δήμων στην Κέρκυρα.
Τον Απρίλιο του επόμενου έτους ο τότε πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης διόρισε διαιτητή τον πολιτικό μηχανικό, στενό φίλο του και καθηγητή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Δημήτρη Δημητρίου, ο οποίος ολοκλήρωσε την εκδίκαση της αγωγής τον Ιούλιο του 2013. Τα ίχνη της απόφασης χάνονται για σχεδόν δύο χρόνια. Η υπόθεση όμως αναδύεται από τα συρτάρια τον Μάιο του 2015 - ο κ. Σπίρτζης είναι τότε αναπληρωτής υπουργός -, όταν ο κ. Δημητρίου δημοσιεύει την απόφασή του. Με αυτήν δικαιώνει τον ενάγοντα μηχανικό και του επιδικάζει αποζημίωση ύψους 4.170.000 ευρώ συν 800.000 τόκους, ποσό που βαρύνει την εταιρεία Κτηματολόγιο, δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο.Γιατί καθυστέρησε 20 μήνες να δημοσιευθεί μια απόφαση που ελήφθη μέσα σε τρεις μήνες; Η διαιτητική απόφαση του κ. Δημητρίου προέβλεπε ότι το αρχικό ποσό της αποζημίωσης θα προσαυξάνεται με επιτόκιο υπερημερίας για κάθε μέρα από την κατάθεση της προσφυγής ως την πληρωμή. Έτσι το γραφείο Σωτηράκου μπορεί να εισπράξει περίπου 800.000 ευρώ σε τόκους, από τα οποία οι 500.000 ευρώ αφορούν την περίοδο που καθυστερούσε να δημοσιευθεί η απόφαση!
Την περίοδο που γίνονται αυτά ο κ. Δημητρίου, ο οποίος διετέλεσε από τον Μάρτιο του 2010 ως τον Δεκέμβριο του 2012, επί κυβέρνησης Παπανδρέου, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΑΣΑ, τοποθετήθηκε από τον κ. Σπίρτζη στο διοικητικό συμβούλιο του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος». Το Κτηματολόγιο εκπροσώπησε στην παραπάνω υπόθεση η επί 12 χρόνια υπεύθυνη Προγραμματισμού των Έργων Χριστίνα Κλωνάρη, η οποία λίγο αργότερα ανέλαβε τη θέση της διευθύνουσας συμβούλου της ΕΚΧΑ ΑΕ.
Τον Απρίλιο του επόμενου έτους ο τότε πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης διόρισε διαιτητή τον πολιτικό μηχανικό, στενό φίλο του και καθηγητή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Δημήτρη Δημητρίου, ο οποίος ολοκλήρωσε την εκδίκαση της αγωγής τον Ιούλιο του 2013. Τα ίχνη της απόφασης χάνονται για σχεδόν δύο χρόνια. Η υπόθεση όμως αναδύεται από τα συρτάρια τον Μάιο του 2015 - ο κ. Σπίρτζης είναι τότε αναπληρωτής υπουργός -, όταν ο κ. Δημητρίου δημοσιεύει την απόφασή του. Με αυτήν δικαιώνει τον ενάγοντα μηχανικό και του επιδικάζει αποζημίωση ύψους 4.170.000 ευρώ συν 800.000 τόκους, ποσό που βαρύνει την εταιρεία Κτηματολόγιο, δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο.Γιατί καθυστέρησε 20 μήνες να δημοσιευθεί μια απόφαση που ελήφθη μέσα σε τρεις μήνες; Η διαιτητική απόφαση του κ. Δημητρίου προέβλεπε ότι το αρχικό ποσό της αποζημίωσης θα προσαυξάνεται με επιτόκιο υπερημερίας για κάθε μέρα από την κατάθεση της προσφυγής ως την πληρωμή. Έτσι το γραφείο Σωτηράκου μπορεί να εισπράξει περίπου 800.000 ευρώ σε τόκους, από τα οποία οι 500.000 ευρώ αφορούν την περίοδο που καθυστερούσε να δημοσιευθεί η απόφαση!
Την περίοδο που γίνονται αυτά ο κ. Δημητρίου, ο οποίος διετέλεσε από τον Μάρτιο του 2010 ως τον Δεκέμβριο του 2012, επί κυβέρνησης Παπανδρέου, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΑΣΑ, τοποθετήθηκε από τον κ. Σπίρτζη στο διοικητικό συμβούλιο του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος». Το Κτηματολόγιο εκπροσώπησε στην παραπάνω υπόθεση η επί 12 χρόνια υπεύθυνη Προγραμματισμού των Έργων Χριστίνα Κλωνάρη, η οποία λίγο αργότερα ανέλαβε τη θέση της διευθύνουσας συμβούλου της ΕΚΧΑ ΑΕ.
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016
ΚΑΜΜΕΝΟΣ
Ο… παραμυθάς Καμμένος, την διόρισε σύμβουλο του, επειδή γράφει καλά …ποιήματα.
Υπουργός Εθνικής ’Άμυνας Πάνος Καμμένος: minister"στο"mod.mil.gr
Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας: anyetha"στο"mod.mil.gr
Ειδική Γραμματέας Καλλιόπη Παπαλεωνίδα: eg_ypetha"στο"mod.mil.gr
Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016
ΑΝΤΙ ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΤΕ, ΜΕΔΟΥΣΑ
Μια στον Παναθηναϊκό, μια στον Ολυμπιακό, και …ο τζόγος στην… Α.Ε.Κ.
Ο…ΠΑΟΚ πήγε αδιάβαστος. Και μετά…. δεν ποδοσφαιροποιήθηκε η πολιτική τους.
Ο σκέτος βούρκος Χρήστος Καλογρίτσας πήρε τη δεύτερη άδεια που δημοπρατήθηκε και έτσι μπαίνει ως καναλάρχης στο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας.
Με καταγωγή από την Καρδίτσα και κουμπάρος-συντοπίτης του Χαρίλαου Φλωράκη, Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, την εποχή που ο ίδιος ήταν ένας εκ των εκδοτών της εφημερίδας «Πρώτης» (απογευματινή εφημερίδα του ΚΚΕ). Έτσι ήταν και στενός συνεργάτης με τον Μίμη Ανδρουλάκη και τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Το 1990 έκλεισε η εφημερίδα, ένα χρόνο μετά την συγκυβέρνηση με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη την οποία στήριξε. Λίγο αργότερα ο κ. Καλογρίτσας θα χρηματοδοτήσει μια βραχύβια περιοδική έκδοση, το «Επτάμισι», και έκτοτε αποσύρεται από το εκδοτικό προσκήνιο.
Ο Καλογρίτσας αποκτά σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ και το 1999 συναντάται επιχειρηματικά με τον Τάκη Θεοδωρικάκο και μαζί δημιουργούν την εταιρεία δημοσκοπήσεων GPO.
Ωστόσο, προχωρά και σε… κουμπαριές με νόημα. Γίνεται μέσω του γιου του κουμπάρος με τον νυν υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο (πάντρεψε τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ στον δεύτερο γάμο του) και με τον νυν υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη. Με τον νυν υπουργό Άμυνας, μάλιστα, είναι εις τριπλούν κουμπάρος, αφού έχει βαφτίσει και τα δύο παιδιά που απέκτησε μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του.
Παράλληλα, ως άνθρωπος που είχε στενή συνεργασία και επαφή με την Αριστερά, με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση μπαίνει... ξανά στο παιχνίδι.
Ο Χρήστος Καλογρίτσας έχει πάνω από 30 χρόνια παρουσίας στον χώρο των κατασκευών και διαθέτει στα 69 του χρόνια την εταιρεία «Τοξότης ΑΕ». Η εταιρεία έχει αναλάβει κατασκευαστικά έργα και κυρίως δίκτυα στην Αττική (επεκτάσεις μετρό, δίκτυα κ.λπ.), την τηλεθέρμανση της Φλώρινας, το εθνικό δίκτυο Σάμου, την αναβάθμιση του παραλιακού οδικού δικτύου του Πειραιά, δημόσια έργα στην επαρχία (σε Καρδίτσα, Τρίκαλα, Βόλο, Κόρινθο), καθώς και οικοδομικά έργα όπως η αναβάθμιση του Νοσοκομείου Βέροιας, του Νοσοκομείου Θήρας και του Γενικού Νοσοκομείου Αιγίου.
H εταιρεία του πρόσφατα πρωταγωνίστησε σε μια συγχώνευση πολλών εταιρειών. Η «Τοξότης» τέθηκε επικεφαλής του σχήματος. Κάπου εδώ ο Χρήστος Καλογρίτσας συναντά και πάλι τους συντρόφους του, καθώς η «Τοξότης» εξαγοράζει την εταιρεία Μέδουσα, όπως μετονομάστηκε η εταιρεία Τσίπρας ΑΤΕ, του χουντικού Παύλου Τσίπρα, πατέρα του Πρωθυπουργού, μετά την αποχώρησή του από το εταιρικό σχήμα.
Ποιος είναι ο Καλογρίτσας που έγινε καναλάρχης?
Ποιος είναι ο Καλογρίτσας που έγινε καναλάρχης?
Κάποια εταιρεία ονόματι Moore Stephens αποτίμησε την ταινιοθήκη του Mega 117 εκατ. ευρώ. Αυτό έγινε αποδεκτό ως εγγύηση δανείου απο τις τράπεζες και έτσι έρρευσαν στο κανάλι 120 εκατομμύρια. Όμως, δεν ήταν η πρώτη φορά. Το κόλπο είναι αντιγραφή του κόλπου που είχε κάνει παλαιότερα το Alter! Η δική του ταινιοθήκη είχε αποτιμηθεί στα 400 εκατ. ευρώ. Αυτό μπήκε ως εγγύηση δανείου του και έτσι χάθηκαν στο πηγάδι του καναλιού 293 ολόκληρα εκατομμύρια θαλασσοδάνεια!
Αν τα δάνεια του ΜEGA δεν αποπληρωθούν η ταινιοθήκη του με θέματα που δεν ενδιαφέρουν κανένα θα δοθεί στις τράπεζες για εκποίηση. Αυτές τις “εγγυήσεις” δέχθηκαν οι τράπεζες επι ΣΥΡΙΖΑ! Επι ΝΔ - όταν υπήρχαν λεφτά - οι τράπεζες έδιναν δάνεια χωρίς εγγυήσεις (πρόσφατες δηλώσεις Ψυχάρη στην εξεταστική της Βουλής). Προφανώς οι ταινιοθήκες σαν αξίες μπήκαν έμμεσα και στο χρηματιστήριο ενώ οι τράπεζες με τα “τρελλά” δάνεια που έδιναν διαμόρφωναν τις τιμές των μετοχών των ΜΜΕ στα οποία τις έδιναν. Οι τραπεζίτες αθώοι… Όλοι αθώοι.
O Στέφανος Χίος ανοίγει τις Πύλες της Κολάσεως. Ο Σατανικός Καναλάρχης και τα 30 μύρια της απαγωγήςΠαναγόπουλου
Τι κι αν πρόκειται για μια διαδικασία πρόδηλα αντισυνταγματική; Τι κι αν είναι σχεδόν σίγουρο ότι τα πάντα θα καταπέσουν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια; Τι κι αν απέχουμε ακόμα παρά πολύ από το κλείσιμο κάποιου τηλεοπτικού σταθμού; Κάποιοι θα εκπέμπουν τσάμπα, και κάποια κορόιδα θα πληρώνουν τα μαλλιά της κεφαλής τους. Κάποιοι από τους καναλάρχες που κέρδισαν τις άδειες συνειδητοποιώντας τώρα το μεγάλο κόστος σκέφτονται να κάνουν πίσω και να μην αποδεχτούν τελικά την άδεια. «Μπορεί να κέρδισαν τηλεοπτικές άδειες, αλλά τους κόστισαν τόσο ακριβά που μόνο χαρούμενοι δεν είναι σήμερα. Ο λόγος για τον Θοδωρή Κυριακού, που αναγκάστηκε να πληρώσει 75,9 εκατ ευρώ για να πάρει την τρίτη άδεια, και τον Βαγγέλη Μαρινάκη που προσέφερε 73,9 εκατ ευρώ για να κερδίσει την τέταρτη και τελευταία άδεια. Ποσά, που είναι αδύνατο να αποσβεστούν μέσα σε μια δεκαετία, σύμφωνα με τους ειδικούς της αγοράς.
Ο ισχυρός άνδρας του Αντέννα (που φέρεται να εκπροσωπήθηκε στη δημοπρασία από τον Στρατή Λιαρέλλη) και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ακολούθησαν λανθασμένη στρατηγική στους δυο πρώτους γύρους, προτείνοντας χαμηλά ποσά και επιτρέποντας στον Κώστα Κιμπουρόπουλο του Σκάι και στον Βλαδίμηρο Καλογρίτσα να κερδίσουν τις δυο πρώτες συχνότητες».
Ο ισχυρός άνδρας του Αντέννα (που φέρεται να εκπροσωπήθηκε στη δημοπρασία από τον Στρατή Λιαρέλλη) και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ακολούθησαν λανθασμένη στρατηγική στους δυο πρώτους γύρους, προτείνοντας χαμηλά ποσά και επιτρέποντας στον Κώστα Κιμπουρόπουλο του Σκάι και στον Βλαδίμηρο Καλογρίτσα να κερδίσουν τις δυο πρώτες συχνότητες».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)