ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ,ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΨΑΡΕΨΕΙ.....

ΠΟΛΙΤΙΚΗ "ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ" ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ή ΟΥΡΑΓΟΣ ΤΗΣ... ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ...;;;

 ΠΡΟΣΥΝΕΝΝΟΗΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ή ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ (ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ) ΤΑ... ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥΣ...;;;

Γράφει ο Νίκος Σχοινάς
π. Γενικός Δ/ντής του ΛΑ.Ο.Σ

Την Δευτέρα 20.2.2012, ως γνωστόν, συνεδρίασε το Eurogroup, όπου ενέκρινε το νέο οικονομικό πρόγραμμα της Ελλάδος με δάνειο 130 δις Ε, το PSI, μείωση του δημόσιου χρέους κατά 100 δις Ε, κλπ, με στόχο την αποφυγή της επαπειλούμενης χρεοκοπίας της..

Για τα αποτελέσματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, ο Γ. Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ) και ο Α. Σαμαράς (ΝΔ) δήλωσαν, σχεδόν ταυτόσημα, ότι πρόκειται για αποφάσεις ιστορικής σημασίας, οι θυσίες των Ελλήνων πιάνουν τόπο, ανοίγει ο δρόμος για ανάπτυξη, απομακρύνεται η χρεοκοπία, διασφαλίζεται η ευρωπαϊκή προοπτική, το χρέος γίνεται βιώσιμο, κλπ.
Όμως ο άλλος αστικός «εταίρος», μέχρι προχθές συγκυβερνήτης, που δεν λέει πια, αν στηρίζει την Κυβέρνηση Παπαδήμου, πέρασε στην αντίπερα όχθη και σχεδόν ταυτίστηκε με την αριστερά.
Δήλωσε λοιπόν ο Γ. Καρατζαφέρης, (ΛΑΟΣ) «….Αλλά, από κοινωνικής απόψεως δεν θα αποδώσει τίποτα. Δεν θα μειωθεί η ανεργία, οι νεόπτωχοι και οι άστεγοι. Θα είναι μια σκληρή ζωή. …. Η χρεοκοπία δεν ήταν απαραίτητα η άλλη εναλλακτική λύση…». 
Και αριστερή-φιλολαϊκή αντίληψη και όχι στη χρεοκοπία. Παράδοξο. Καρμπόν με τις παρακάτω δηλώσεις των αριστερών κομμάτων.
Αλ. Παπαρήγα (ΚΚΕ) «….Η ζωή του λαού σα συνέπεια και αυτής της συμφωνίας, κυριολεκτικά θα γίνει κόλαση …..», «….η τσέπη του λαού θα αδειάσει, η ανεργία θα μεγαλώσει και μεγαλύτερο μέρος του λαού θα ζει σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση….».
Α. Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ) «….Η συμφωνία αυτή είναι επώδυνη για την ελληνική κοινωνία, γιατί το επόμενο διάστημα οι μισθοί και οι συντάξεις θα συρρικνωθούν κι άλλο. 
Τα σχολειά και τα νοσοκομεία θα καταρρεύσουν. Μεγάλο τμήμα του πληθυσμού δεν θα έχει πρόσβαση σε σημαντικά αγαθά μαζικής κατανάλωσης ….»
Καλά, προσυνεννοημένοι ήταν Καρατζαφέρης και αριστεροί στα κείμενα των δηλώσεων τους;
Είναι δικαιολογημένο να συνταυτίζονται στο περιεχόμενο των  δηλώσεων ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, αφού αυτοί ευαγγελίζονται τον σοσιαλισμό και «κόπτονται» για τα λαϊκά στρώματα. 
Απέφυγαν όμως να συγκυβερνήσουν, ούτε καν να συζητήσουν τα μνημόνια και τα μέτρα που απέρρεαν από αυτά, γιατί θέλησαν να παραμείνουν πιστοί στις ιδεολογίες τους και δίπλα στο λαό.

Να λέει τα ίδια όμως και ο Καρατζαφέρης, που ηγείται ενός αστικού ή μεσοαστικού κόμματος, ο οποίος ψήφισε το πρώτο και επαχθέστερο μνημόνιο, επεδίωξε και πέτυχε την συμμετοχή του στη συγκυβέρνηση για να προετοιμάσει και να ψηφίσει αυτά που αποφασίστηκαν στο προχθεσινό Eurogroup, αλλά την τελευταία στιγμή «κιότεψε» και απείχε από την ψηφοφορία (δεν είχε το πολιτικό θάρρος να πάρει θέση με ΝΑΙ ή με ΟΧΙ) για να παίζει τον «παπά», για να μπορεί να καταγγέλλει τα μεγάλα αστικά κόμματα, ως αντιλαϊκά, ή για να είναι αρεστός στα πολύπαθα λαϊκά στρώματα, χαρακτηρίζεται ως «πολιτική σχιζοφρένεια» ή ουραγός των αριστερών κομμάτων.
Ουραγός των αριστερών γιατί βλέπει δημοσκοπικά την ανοδική τους πορεία με την τακτική που εφαρμόζουν και προσπαθεί να τους μιμηθεί. 
Άδικα κουράζεται, γιατί η πολιτική του είναι συνονθύλευμα, δηλαδή: και με τον «χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ», ή και με τους κεφαλαιοκράτες και με τους εργάτες. 
Αυτό λέγεται ευκαιριακή πολιτική, δημαγωγία, καιροσκοπισμός. 
Ο συμβιβασμένος με το καταρρέον  πολιτικό σύστημα, ο μακράν από τον αγρότη, τον εργάτη, τον άνεργο, τον λεηλατημένο λαό από τα μνημονιακά μέτρα και τις εν γένει παλαιότερες πολιτικές, αυτός, που ψάχνει να βρει ευκαιρία να στεγαστεί στην Κυβέρνηση, (στην επόμενη όμως ΝΔ – ΠΑΣΟΚ μένει απ΄ έξω, αφού τον πήραν ήδη χαμπάρι), οφείλει να είναι πιο προσεκτικός στις δηλώσεις και να μη δημαγωγεί χάριν εντυπώσεων. 
Πολύ θα ήθελε να συμπορευτεί με τους πολιτειακούς και θεσμικούς παράγοντες, των οποίων ήταν ομοτράπεζος, αλλά αρέσκεται να κάνει δηλώσεις με αριστερό περιεχόμενο, ή να βγαίνει από «αριστερά» (τα συνηθίζει άλλωστε αυτά), για να τον λένε φιλολαϊκό. 
Και μετά να ζητάει την  «αποκομμουνιστικοποίηση της Ελλάδος», γιατί λέει « ….επικρατεί η κομμουνιστική πρακτική». 
Καιρός να βγάλει τον «κομμουνιστή» από μέσα του.