Δεν είναι κρίμα να πηγαίνεις όλο χαρά να δεις μια παράσταση στην Επίδαυρο από τον απίστευτο Αριστοφάνη και να καταλήγεις να βλέπεις μια παρωδία?
Από πότε επιτρέπεται στο όνομα του μοντερνισμού και της νεωτερικότητας να παραφράζουμε όλο το κείμενο ή ακόμα καλύτερα να του "αλλάζουμε τα φώτα"?
Είπαμε και ο Αριστοφάνης ήταν αθυρόστομος αλλά δεν το έκανε επιτούτου προκειμένου να "βγάλει" γέλιο γιατι το υπόλοιπο κείμενο δεν τα κατάφερνε. Επίσης από ποτε φοράμε μικρόφωνα στην Επίδαυρο αφού είναι ένα από τα Αρχαία θέατρα με την καλύτερη ακουστική? Μήπως τα θέλουν αυτοί που δεν μπορούν να μιλήσουν σωστά? Μήπως τελικά θέλει και "τρόπο και κόπο" να μπορεις να ανταπεξέλθεις σε τέτοιους ρόλους και να πρέπει να το καλοσκεφτείς πριν δεχτείς το ρόλο?
Αμίμητη και αξεπέραστη για μένα η σκηνική παρουσία του ο κ. Βουτσά. Μεγάλος ηθοποιός που για μια ακόμη φορά ξεδίπλωσε το ταλέντο του στη σκηνή, παρόλο που ένα μεγάλο μέρος του κείμενου του βασίζονταν σε ατάκες από ελληνικές ταινίες που έχει πρωταγωνιστήσει. Ακόμα ένα δείγμα έλλειψης δημιουργικότητας και φαντασίας. Κάτι για το οποίο δεν μπορούμε να πούμε για τον υπόλοιπο θίασο. Αν ήταν παράσταση των Σπείρα-Σπέιρα ναι τότε ήταν πετυχημένη!!! Δεν νομίζω σε καμία περίπτωση εμπνευσμένο το ρόλο του Ευριπίδη ως άλλη Μαρινέλλα. Όπως και το χορό που δεν καταλάβαινες τι έλεγε.
Μήπως τελικά να μπουν κάποια όρια στο πόσο μπορεί κανεις να παραφράζει ένα Αρχαίο κείμενο ώστε να μην καταλήγει σε φιάσκο? (Να μην ξεχνάμε και την περσινή παράσταση των "ΒΑΤΡΑΧΩΝ")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου